The Bhagavad-GitaThe most important

The Bhagavad-Gita
The most important part of the Mahabharata is the Bhagavad-Gita. It is a marvellous
dialogue between Lord Krishna and Arjuna on the battle-field, before the commencement of the
great war. Bhagavan Sri Krishna became the charioteer of Arjuna. Sri Krishna explained the
essentials of Hindu religion to Arjuna. Just as the Upanishads contain the cream of the Vedas, so
does the Gita contain the cream of the Upanishads. The Upanishads are the cows. Lord Krishna is
the cowherd. Arjuna is the calf. The Gita is the milk. The wise men are those who drink the milk of
the Gita.
The Gita is the most precious jewel of Hindu literature. It is a universal gospel. The Gita
teaches the Yoga of Synthesis. It ranks high in the religious literature of the world.
Arjuna saw before him his dear relatives and teachers in the battle-field. He fainted and
refused to fight against them. Then Lord Krishna imparted knowledge of the Self to Arjuna and
convinced him that it was his duty to fight regardless of consequences. Afterwards Arjuna gave up
his Moha, or delusion. All his doubts were cleared. He fought against the Kauravas and achieved
victory.
Knowledge of Ancient Indian History and Culture
The Mahabharata contains also the immortal discourse of Bhishma on Dharma, which he
gave to Yudhishthira, when he was lying on the bed of arrows. The whole Mahabharata forms an
encyclopaedia of history, morals and religion unsurpassed by any other epic in the world.
The Ramayana and the Mahabharata speak to us clearly about the ancient India, about her
people, her customs, her ways of living, her arts, her civilisation and culture, her manufactures, etc.
If you read these two books, you will come to know how great India once was, and you will be
inspired to make her great once more. No other country has produced so many great men, great
teachers, great Yogins, great Rishis, great prophets, great Acharyas, great kings, great heroes, great
statesmen, great patriots and great benefactors, as India. The more you know of India and
Hinduism, the more you will honour and love it and the more thankful to the Lord you will be that
you were born in India as a Hindu. Glory to India! Glory to Hinduism! Glory to the seers of the
Upanishads! Glory, glory to Lord Krishna, the author of the Song Divine!
THE PURANAS
The Puranas are of the same class as the Itihasas. They have five characteristics
(Pancha-Lakshana) viz., history, cosmology (with various symbolical illustrations of
philosophical principles), secondary creation, genealogy of kings and of Manvantaras. All the
Puranas belong to the class of Suhrit-Samhitas.
Vyasa is the compiler of the Puranas from age to age; and for this age, he is
Krishnadvaipayana, the son of Parasara.
15
HINDU SCRIPTURES
The Puranas were written to popularise the religion of the Vedas. They contain the essence
of the Vedas. The aim of the Puranas is to impress on the minds of the masses the teachings of the
Vedas and to generate in them devotion to God, through concrete examples, myths, stories, legends,
lives of saints, kings and great men, allegories and chronicles of great historical events. The sages
made use of these things to illustrate the eternal principles of religion. The Puranas were meant, not
for the scholars, but for the ordinary people who could not understand high philosophy and who
could not study the Vedas.
The Darsanas are very stiff. They are meant only for the learned few. The Puranas are meant
for the masses with inferior intellect. Religion is taught in a very easy and interesting way through
these Puranas. Even to this day, the Puranas are popular. The Puranas contain the history of remote
times. They also give a description of the regions of the universe not visible to the ordinary physical
eye. They are very interesting to read and are full of information of all kinds. Children hear the
stories from their grandmothers. Pundits and Purohits hold Kathas in temples, on banks of rivers
and in other important places. Agriculturists, labourers and bazaar people hear the stories.
The Eighteen Puranas
There are eighteen main Puranas and an equal number of subsidiary Puranas or
Upa-Puranas. The main Puranas are: Vishnu Purana, Naradiya Purana, Srimad Bhagavata Purana,
Garuda (Suparna) Purana, Padma Purana, Varaha Purana, Brahma Purana, Brahmanda Purana,
Brahma Vaivarta Purana, Markandeya Purana, Bhavishya Purana, Vamana Purana, Matsya Purana,
Kurma Purana, Linga Purana, Siva Purana, Skanda Purana and Agni Purana. Of these, six are
Sattvic Puranas and glorify Vishnu; six are Rajasic and glorify Brahma; six are Tamasic and they
glorify Siva.
Neophytes or beginners in the spiritual Path are puzzled when they go through Siva Purana
and Vishnu Purana. In Siva Purana, Lord Siva is highly eulogised and an inferior position is given
to Lord Vishnu. Sometimes Vishnu is belittled. In Vishnu Purana, Lord Hari is highly eulogised and
an inferior status is given to Lord Siva. Sometimes Lord Siva is belittled. This is only to increase the
faith of the devotees in their particular Ishta-Devata. Lord Siva and Lord Vishnu are one.
The best among the Puranas are the Srimad Bhagavata and the Vishnu Purana. The most
popular is the Srimad Bhagavata Purana. Next comes Vishnu Purana. A portion of the Markandeya
Purana is well known to all Hindus as Chandi, or Devimahatmya. Worship of God as the Divine
Mother is its theme. Chandi is read widely by the Hindus on sacred days and Navaratri (Durga Puja)
days.
The Srimad Bhagavata Purana and the Ten Avataras
The Srimad Bhagavata Purana is a chronicle of the various Avataras of Lord Vishnu. There
are ten Avataras of Vishnu. The aim of every Avatara is to save the world from some great danger,
to destroy the wicked and protect the virtuous. The ten Avataras are: Matsya (The Fish), Kurma
(The Tortoise), Varaha (The Boar), Narasimha (The Man-Lion), Vamana (The Dwarf), Parasurama
(Rama with the axe, the destroyer of the Kshatriya race), Ramachandra (The hero of
Ramayana—the son of Dasaratha), who destroyed Ravana, Sri Krishna, The teacher of the Gita,
16
ALL ABOUT HINDUISM
Buddha (The prince-ascetic, founder of Buddhism) and Kalki (The hero riding on a white
horse, who is to come at the end of the Kali-Yuga).
The object of the Matsya Avatara was to save Vaivasvata Manu from destruction by a
deluge. The object of Kurma Avatara was to enable the world to recover some precious things
which were lost in the deluge. The Kurma gave its back for keeping the churning rod when the Gods
and the Asuras churned the ocean of milk. The purpose of Varaha Avatara was to rescue, from the
waters, the earth which had been dragged down by a demon named Hiranyaksha. The purpose of
Narasimha Avatara, half-lion and half-man, was to free the world from the oppression of
Hiranyakasipu, a demon, the father of Bhakta Prahlada. The object of Vamana Avatara was to
restore the power of the gods which had been eclipsed by the penance and devotion of King Bali.
The object of Parasurama Avatara was to deliver the country from the oppression of the Kshatriya
rulers. Parasurama destroyed the Kshatriya race twenty-one times. The object of Rama was to
destroy the wicked Ravana. The object of Sri Krishna Avatara was to destroy Kamsa and other
demons, to deliver His wonderful message of the Gita in the Mahabharata war, and to become the
centre of the Bhakti schools of India. The object of Buddha Avatara was to prohibit animal
sacrifices and teach piety. The object of the Kalki Avatara is the destruction of the wicked and the
re-establishment of virtue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bhagavad-Gitaส่วนสำคัญที่สุดของมหาภารตะเป็น Bhagavad-Gita ก็มกราคมบทสนทนาระหว่างพระกฤษณะและอาร์ต่อสู้ฟิลด์ ก่อนที่เริ่มดำเนินการดีสงคราม Bhagavan ศรีกฤษณะเป็น charioteer ของอาร์ กฤษณะศรีอธิบายการความสำคัญของศาสนาฮินดูการอาร์ เหมือน Upanishads ประกอบด้วยครีมของเวท ดังนั้นไม่ Gita ประกอบด้วยครีมของ Upanishads การ Upanishads เป็นวัว พระกฤษณะเป็นcowherd อาร์เป็นน่อง Gita เป็นน้ำนม คนฉลาดคือผู้ที่ดื่มน้ำนมของGitaGita เป็นอัญมณีล้ำค่าที่สุดของวรรณคดีฮินดู พระวรสารสากลได้ การ Gitaสอนโยคะสังเคราะห์ อันดับที่สูงในวรรณคดีทางศาสนาของโลกอาร์เห็นพักตร์รักญาติและครูในฟิลด์การต่อสู้ของเขา เขาเป็น และปฏิเสธที่จะต่อสู้กับพวกเขา แล้วพระกฤษณะ imparted ความรู้ของตนเองกับอาร์ และเชื่อเขาว่า เป็นหน้าที่ในการต่อสู้โดยไม่คำนึงถึงผลกระทบ หลังจากนั้น อาร์ได้เขาโม หรือความเข้าใจผิด ข้อสงสัยทั้งหมดของเขาได้ถูกล้างไป เขาสู้กับ Kauravas และประสบความสำเร็จชัยชนะความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์อินเดียโบราณและวัฒนธรรมมหาภารตะยังประกอบด้วยวาทกรรมเป็นอมตะของภีษมะในธรรม ที่เขาให้ Yudhishthira เมื่อเขากำลังนอนบนเตียงของลูกศร แบบทั้งภารการในสารานุกรมประวัติศาสตร์ ศีลธรรม และศาสนากำลัง โดยกาพย์อื่น ๆ ในโลกในรามายณะและมหาภารตะพูดกับเราอย่างชัดเจนเกี่ยวกับอินเดียโบราณ นางคน ศุลกากรของเธอ เธอวิธีชีวิต ศิลปะของเธอ เธอยัง และวัฒนธรรม เธอผู้ผลิต ฯลฯถ้าคุณอ่านหนังสือเล่มนี้ คุณจะมารู้ดีว่าอินเดียครั้ง และคุณจะแรงบันดาลใจให้เธอมากอีกครั้ง ประเทศไม่มีผลิตคนดีมาก ดีครู Yogins ดี Rishis ดี ดีดีวจนะ ดี Acharyas คิงส์ ฮีโร่มาก ดีมาก ดีแลนด์เพทรีออตส์ และ กายกรรม เป็นอินเดีย ยิ่งคุณรู้ของอินเดีย และศาสนาฮินดู มากขึ้นคุณจะเกียรติรักมัน และยิ่งขอบคุณพระเจ้าคุณจะเป็นที่คุณที่เกิดในอินเดียเป็นแบบฮินดู สิริอินเดีย ศาสนาฮินดูสิริ สิริ seers ของUpanishads เกียรติ พระกฤษณะ ผู้เขียนของเพลงพระสิริในปุราณะปุราณะมีชั้นเดียวเป็น Itihasas มี 5 ลักษณะ(ปันชา-Lakshana) viz., ประวัติศาสตร์ จักรวาล (พร้อมภาพประกอบ symbolical ต่าง ๆ ของปรัชญาหลัก), สร้างรอง ลำดับพงศ์ ของพระมหากษัตริย์ และ Manvantaras ทั้งหมดนี้ปุราณะเป็นชั้น Suhrit-Samhitasฤๅษีวยาสเป็นคอมไพเลอร์ของปุราณะที่จากยุคสู่ยุค และในยุคนี้ เขาKrishnadvaipayana บุตร Parasara15คัมภีร์ศาสนาฮินดูปุราณะถูกเขียนลง popularise ศาสนาของเวท ประกอบด้วยสาระสำคัญของพระเวท จุดมุ่งหมายของปุราณะจะประทับใจในจิตใจดังคำสอนของการพระเวท และสร้างในความจงรักภักดีต่อพระเจ้า ผ่านตัวอย่างคอนกรีต ตำนาน เรื่องราว ตำนานชีวิตของนักบุญ พระมหากษัตริย์ และคนดี allegories และพงศาวดารของเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์มาก การลอินเตอร์ใช้ทำสิ่งเหล่านี้เพื่อแสดงหลักศาสนานิรันดร์ ในปุราณะมีความหมาย ไม่สำหรับนักปราชญ์ แต่ สำหรับคนที่ไม่เข้าใจปรัชญาที่สูงและได้ศึกษาเวทDarsanas มีมากแข็ง พวกเขาจะขึ้นเฉพาะสำหรับสิ่งเรียนรู้ ปุราณะมีขึ้นมวลชนที่มีสติปัญญาน้อย ศาสนาจึงสอนวิธีที่ง่าย และน่าสนใจผ่านปุราณะเหล่านี้ แม้จนถึงทุกวันนี้ ปุราณะได้รับความนิยม ปุราณะประกอบด้วยประวัติความเป็นมาของรีโมทครั้ง พวกเขายังให้คำอธิบายขอบเขตของจักรวาลที่มองไม่เห็นทางกายภาพธรรมดาตา พวกเขาน่าสนใจมากที่จะอ่าน และมีข้อมูลทุกชนิด ได้ยินเด็กเรื่องราวจาก grandmothers ของพวกเขา Purohits และ pundits ถือ Kathas ในวัด ในธนาคารของแม่น้ำและในที่อื่น ๆ ที่สำคัญสถาน Agriculturists กรรมกร และชาวตลาดฟังเรื่องปุราณะสิบแปดมีสิบแปดหลักปุราณะและของบริษัทในเครือปุราณะ หรือปุราณะ Upa มีปุราณะหลัก: Purana นารายณ์ Naradiya Purana, Srimad Bhagavata PuranaPurana สม่า (Suparna) มา Purana, Varaha Purana พรหม Purana, Brahmanda Puranaพรหม Vaivarta Purana, Markandeya Purana, Bhavishya Purana, Vamana Purana, Matsya PuranaKurma Purana, Linga Purana, Siva Purana, Skanda Purana and Agni Purana. Of these, six areSattvic Puranas and glorify Vishnu; six are Rajasic and glorify Brahma; six are Tamasic and theyglorify Siva.Neophytes or beginners in the spiritual Path are puzzled when they go through Siva Puranaand Vishnu Purana. In Siva Purana, Lord Siva is highly eulogised and an inferior position is givento Lord Vishnu. Sometimes Vishnu is belittled. In Vishnu Purana, Lord Hari is highly eulogised andan inferior status is given to Lord Siva. Sometimes Lord Siva is belittled. This is only to increase thefaith of the devotees in their particular Ishta-Devata. Lord Siva and Lord Vishnu are one.The best among the Puranas are the Srimad Bhagavata and the Vishnu Purana. The mostpopular is the Srimad Bhagavata Purana. Next comes Vishnu Purana. A portion of the MarkandeyaPurana is well known to all Hindus as Chandi, or Devimahatmya. Worship of God as the DivineMother is its theme. Chandi is read widely by the Hindus on sacred days and Navaratri (Durga Puja)days.The Srimad Bhagavata Purana and the Ten AvatarasThe Srimad Bhagavata Purana is a chronicle of the various Avataras of Lord Vishnu. Thereare ten Avataras of Vishnu. The aim of every Avatara is to save the world from some great danger,to destroy the wicked and protect the virtuous. The ten Avataras are: Matsya (The Fish), Kurma(The Tortoise), Varaha (The Boar), Narasimha (The Man-Lion), Vamana (The Dwarf), Parasurama(Rama with the axe, the destroyer of the Kshatriya race), Ramachandra (The hero ofRamayana—the son of Dasaratha), who destroyed Ravana, Sri Krishna, The teacher of the Gita,16ALL ABOUT HINDUISMBuddha (The prince-ascetic, founder of Buddhism) and Kalki (The hero riding on a whitehorse, who is to come at the end of the Kali-Yuga).The object of the Matsya Avatara was to save Vaivasvata Manu from destruction by adeluge. The object of Kurma Avatara was to enable the world to recover some precious thingswhich were lost in the deluge. The Kurma gave its back for keeping the churning rod when the Godsand the Asuras churned the ocean of milk. The purpose of Varaha Avatara was to rescue, from thewaters, the earth which had been dragged down by a demon named Hiranyaksha. The purpose ofNarasimha Avatara, half-lion and half-man, was to free the world from the oppression ofHiranyakasipu, a demon, the father of Bhakta Prahlada. The object of Vamana Avatara was torestore the power of the gods which had been eclipsed by the penance and devotion of King Bali.The object of Parasurama Avatara was to deliver the country from the oppression of the Kshatriyarulers. Parasurama destroyed the Kshatriya race twenty-one times. The object of Rama was todestroy the wicked Ravana. The object of Sri Krishna Avatara was to destroy Kamsa and otherdemons, to deliver His wonderful message of the Gita in the Mahabharata war, and to become thecentre of the Bhakti schools of India. The object of Buddha Avatara was to prohibit animalsacrifices and teach piety. The object of the Kalki Avatara is the destruction of the wicked and there-establishment of virtue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภควัทคีตา-ส่วนที่สำคัญที่สุดของมหาภารตะเป็นภควัทคีตา- มันเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่การเจรจาระหว่างกฤษณะและ Arjuna ต่อสู้ในสนามก่อนเริ่มของสงครามที่ดี วานศรีกฤษณะกลายเป็นคนขับรถม้าของอรชุน ศรีกฤษณะอธิบายสาระสำคัญของศาสนาฮินดูอรชุน เช่นเดียวกับ Upanishads ประกอบด้วยครีมของพระเวทจึงไม่เพเทลมีครีมของUpanishads ที่ Upanishads เป็นวัว กฤษณะเป็นโคบาล อรชุนเป็นลูกวัว เพเทลเป็นนม คนฉลาดคือคนที่ดื่มนมของเพเทล. เพเทลเป็นอัญมณีที่มีค่าที่สุดของวรรณกรรมของชาวฮินดู มันเป็นพระกิตติคุณสากล เพเทลสอนโยคะของสังเคราะห์ มันจัดอันดับสูงในวรรณคดีทางศาสนาของโลก. อรชุนเห็นก่อนหน้าเขาญาติและครูที่รักของเขาในการต่อสู้ในสนาม เขาเป็นลมและปฏิเสธที่จะต่อสู้กับพวกเขา จากนั้นพระเจ้ากฤษณะแก่ความรู้ของตัวเองกับอรชุนและทำให้เขาเชื่อว่ามันเป็นหน้าที่ของเขาที่จะต่อสู้โดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา หลังจากนั้นอรชุนให้ขึ้นMoha ของเขาหรือความเข้าใจผิด ข้อสงสัยของเขาทั้งหมดถูกเก็บ เขาต่อสู้กับเหล่าเการพและประสบชัยชนะ. ความรู้เกี่ยวกับประวัติความเป็นมาของอินเดียโบราณและวัฒนธรรมมหาภารตะยังมีวาทกรรมอมตะของ Bhishma ในธรรมซึ่งเขาให้Yudhishthira เมื่อเขากำลังนอนอยู่บนเตียงของลูกศร ทั้งมหาภารตะรูปแบบสารานุกรมประวัติศาสตร์ศีลธรรมและศาสนาที่ไม่มีใครเทียบจากมหากาพย์อื่น ๆ ในโลก. รามเกียรติ์และมหาภารตะพูดคุยกับเราได้อย่างชัดเจนเกี่ยวกับอินเดียโบราณเกี่ยวกับเธอคนศุลกากรของเธอวิธีการของเธอของที่อยู่อาศัยศิลปะของเธออารยธรรมและวัฒนธรรมของเธอเธอผลิต ฯลฯถ้าคุณอ่านหนังสือสองเล่มนี้คุณจะได้รู้วิธีการที่ดีอินเดียครั้งหนึ่งเคยเป็นและคุณจะได้รับแรงบันดาลใจที่จะทำให้เธอยิ่งใหญ่อีกครั้ง ไม่มีประเทศอื่นมีการผลิตคนที่ดีมากดังนั้นที่ดีครูที่ดี yogins, Rishis ที่ดีผู้เผยพระวจนะที่ดี Acharyas ดีพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่วีรบุรุษที่ดีที่ดีรัฐบุรุษผู้รักชาติที่ดีและผู้มีพระคุณที่ดีเช่นอินเดีย ยิ่งคุณรู้ของอินเดียและศาสนาฮินดูที่มากกว่าที่คุณจะให้เกียรติและความรักมันและขอบคุณพระเจ้ามากขึ้นในการที่คุณจะเป็นไปได้ว่าคุณเกิดในอินเดียเป็นชาวฮินดู Glory อินเดีย! ความสุขกับศาสนาฮินดู! ความสุขกับผู้พยากรณ์ของUpanishads! บารมีพระเกียรติแด่พระเจ้ากฤษณะ, ผู้เขียนของพระเจ้าซ่ง! นาสนาสที่มีระดับเดียวกับ Itihasas พวกเขามีห้าลักษณะ(Pancha-Lakshana) ได้แก่ . ประวัติศาสตร์จักรวาลวิทยา (มีภาพประกอบสัญลักษณ์ต่างๆของหลักการปรัชญา) การสร้างรองลำดับวงศ์ตระกูลของพระมหากษัตริย์และ Manvantaras ทั้งหมดนาสอยู่ในชั้นเรียนของ Suhrit-Samhitas ได้. ฤษีวยาสเป็นคอมไพเลอร์ของนาสตั้งแต่อายุอายุ; และยุคนี้เขาเป็นKrishnadvaipayana ลูกชายของ Parasara ได้. 15 ฮินดูคัมภีร์นาสถูกเขียนเป็นที่นิยมของศาสนาพระเวท พวกเขามีสาระสำคัญของพระเวท จุดมุ่งหมายของนาสคือการสร้างความประทับใจที่อยู่ในใจของมวลชนคำสอนของพระเวทและการสร้างในพวกเขาจงรักภักดีต่อพระเจ้าผ่านตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมตำนานเรื่องราวตำนานชีวิตของเซนต์สพระมหากษัตริย์และคนดีอุปมาอุปมัยและพงศาวดารเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ ปราชญ์ใช้ที่ทำจากสิ่งเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงหลักการนิรันดร์ของศาสนา นาสมีความหมายไม่สำหรับนักวิชาการแต่สำหรับคนธรรมดาที่ไม่เข้าใจปรัชญาสูงและผู้ที่ไม่สามารถศึกษาพระเวท. Darsanas มีความแข็งมาก พวกเขามีความหมายเฉพาะสำหรับการเรียนรู้ไม่กี่ นาสมีความหมายสำหรับฝูงที่มีสติปัญญาด้อยกว่า ศาสนาสอนในวิธีที่ง่ายมากและน่าสนใจผ่านนาเหล่านี้ แม้วันนี้นาสเป็นที่นิยม นาสมีประวัติความเป็นมาของระยะไกลครั้ง พวกเขายังให้คำอธิบายของภูมิภาคของจักรวาลไม่สามารถมองเห็นทางกายภาพสามัญตา พวกเขาเป็นที่น่าสนใจมากที่จะอ่านและเต็มไปด้วยข้อมูลทุกชนิด เด็กได้ยินเรื่องราวจากยายของพวกเขา เกจิและ purohits ถือ Kathas ในวัดบนฝั่งของแม่น้ำและในสถานที่สำคัญอื่นๆ เกษตรกรคนงานและคนที่ตลาดสดได้ยินเรื่องราว. สิบแปดนาสมีแปดหลักนาสและจำนวนที่เท่ากันของ บริษัท ย่อยนาสหรือ Upa-นาส นาสหลักคือพระนารายณ์ปุรณะ Naradiya ปุรณะ Srimad บห์าปุรณะครุฑ(Suparna) ปุรณะปัทมาปุรณะ Varaha ปุรณะพรหมปุรณะ Brahmanda ปุรณะพรหมVaivarta ปุรณะปุรณะ, Bhavishya ปุรณะ Vamana ปุรณะปุรณะมัทส, Kurma ปุรณะองคชาติปุรณะศิวะปุรณะกันปุรณะและแอคนีปุรณะ ของเหล่านี้หกนาส sattvic และเชิดชูพระนารายณ์; หก Rajasic และถวายเกียรติแด่พระพรหม; หก tamasic และพวกเขาสรรเสริญพระศิวะ. สาวกหรือผู้เริ่มต้นในเส้นทางจิตวิญญาณงงงวยเมื่อพวกเขาไปถึงพระศิวะปุรณะและพระนารายณ์ปุรณะ ในพระศิวะปุรณะพระศิวะเป็นอย่างสูงที่ eulogized และตำแหน่งรองลงมาจะได้รับการพระนารายณ์ บางครั้งมีการหมิ่นพระนารายณ์ ในพระนารายณ์ปุรณะลอร์ดฮาริ eulogized เป็นอย่างสูงและสถานะที่ด้อยกว่าจะได้รับการพระศิวะ บางครั้งพระศิวะเป็นหมิ่น นี้เป็นเพียงเพื่อเพิ่มความเชื่อมั่นของผู้ที่ชื่นชอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งของพวกเขา Ishta-Devata พระศิวะและพระวิษณุเป็นหนึ่ง. ที่ดีที่สุดในนาสเป็น Srimad บห์าและพระนารายณ์ปุรณะ ส่วนใหญ่ที่นิยมคือ Srimad บห์าปุรณะ ถัดมาพระนารายณ์ปุรณะ ส่วนหนึ่งของเดปุรณะเป็นที่รู้จักกันอย่างดีเพื่อชาวฮินดูทุกจันหรือ Devimahatmya นมัสการพระเจ้าเป็นพระเจ้าแม่เป็นรูปแบบของมัน จันจะอ่านอย่างกว้างขวางโดยชาวฮินดูในวันที่ศักดิ์สิทธิ์และ Navaratri (Durga Puja) วัน. Srimad บห์าปุรณะและสิบ avataras Srimad บห์าปุรณะเป็นพงศาวดารของ avataras ต่างๆขององค์พระนารายณ์ มีสิบ avataras ของพระนารายณ์เป็น จุดมุ่งหมายของ Avatara ทุกคนมีที่จะช่วยโลกจากอันตรายมากที่จะทำลายคนชั่วและปกป้องคุณงามความดี สิบ avataras คือมัทส (ปลา) Kurma (เต่า) Varaha (หมูป่า) นาราซิมฮา (ชายสิงโต) Vamana (คนแคระ) Parasurama (พระรามด้วยขวานพิฆาตของการแข่งขันกษัตริย์ ) Ramachandra (พระเอกของรามายณะ-บุตรชายของDasaratha) ที่ทำลายทศกัณฐ์ศรีกฤษณะครูของเพเทลที่16 ทุกอย่างเกี่ยวกับฮินดูพระพุทธ (เจ้าชาย-นักพรตผู้ก่อตั้งของพุทธศาสนา) และกัล (คนขี่พระเอก สีขาวม้าซึ่งเป็นผู้ที่จะมาในตอนท้ายของกาลียูกะ). วัตถุของมัทส Avatara คือการบันทึก Vaivasvata มนูจากการถูกทำลายโดยน้ำท่วม เป้าหมายของ Kurma Avatara คือการช่วยโลกในการกู้คืนสิ่งที่มีค่าบางอย่างที่หายไปในน้ำท่วม Kurma ให้หลังของมันในการรักษาคัน churning เมื่อพระเจ้าและAsuras ปั่นมหาสมุทรของนม วัตถุประสงค์ของ Varaha Avatara คือการช่วยชีวิตจากน้ำโลกซึ่งได้รับการลากลงมาจากปีศาจที่ชื่อHiranyaksha วัตถุประสงค์ของนาราซิมฮา Avatara ครึ่งสิงโตครึ่งมนุษย์ก็จะเป็นอิสระโลกจากการกดขี่ของ Hiranyakasipu, ปีศาจพ่อของ Bhakta Prahlada เป้าหมายของ Vamana Avatara คือการเรียกคืนอำนาจของพระเจ้าที่ถูกบดบังด้วยบาปและความจงรักภักดีของกษัตริย์บาหลี. เป้าหมายของ Parasurama Avatara คือการส่งมอบประเทศจากการกดขี่ของกษัตริย์ผู้ปกครอง Parasurama ทำลายการแข่งขันกษัตริย์ยี่สิบเอ็ดครั้ง วัตถุพระรามคือการทำลายคนชั่วทศกัณฐ์ เป้าหมายของกฤษณะศรี Avatara คือการทำลาย Kamsa และอื่น ๆ ที่ปีศาจในการส่งข้อความที่ยอดเยี่ยมของเขาเพเทลในสงครามมหาภารตะและจะกลายเป็นศูนย์กลางของโรงเรียนภักติของประเทศอินเดีย วัตถุของพระพุทธเจ้า Avatara คือการห้ามสัตว์เสียสละและสอนความกตัญญู วัตถุของกัล Avatara คือการทำลายของคนชั่วและที่สร้างใหม่ของคุณธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภควัทคีตา

ส่วนที่สำคัญที่สุดของมหาภารตะคือภควัทคีตา . มันเป็นบทสนทนาระหว่าง พระกฤษณะ และ มหัศจรรย์
อรชุนในสนามรบก่อนจะเริ่มมหาสงคราม
. bhagavan ศรีกฤษณะเป็นสารถีของอรชุน . ศรีกฤษณะอธิบายสาระสำคัญของศาสนาฮินดู
อรชุน . เช่นเดียวกับ Upanishads มีครีมของคัมภีร์พระเวท ดังนั้น
แล้วคีตาประกอบด้วยครีมของ Upanishads . การออดิชันเป็นวัว พระกฤษณะเป็น cowherd
. อรชุนเป็นลูกวัว ส่วนคีตาเป็นนม คนฉลาด คือ คนที่ดื่มนมของคีตา
.
คีตาเป็นอัญมณีล้ำค่าที่สุดของวรรณกรรมฮินดู มันเป็นข่าวสากล ส่วนคีตา
สอนโยคะของการสังเคราะห์ ได้อันดับสูงในวรรณคดีทางศาสนาของโลก
อรินเห็นก่อนเขารักญาติ และครู ในสนามรบ เขาหมดสติไปและ
ปฏิเสธที่จะต่อสู้กับพวกเขา แล้วพระกฤษณะ imparted ความรู้ของตนเองกับอรชุนและ
เชื่อว่าเขาคงเป็นหน้าที่ที่จะต่อสู้โดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา หลังจากนั้น Arjuna ยอมแพ้
โมฮาของเขา หรือความหลง ความสงสัยของเขาทั้งหมดถูกลบ เขาต่อสู้กับ kauravas

และประสบชัยชนะความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมโบราณ
มหาภารตะประกอบด้วยอมตะวาทกรรมของภิกษุณีในธรรมะ ซึ่งเขา
ให้ yudhishthira ตอนที่เขานอนอยู่บนเตียงของลูกศร มหาภารตะทั้งรูปแบบ
สารานุกรมประวัติศาสตร์ ศีลธรรมและศาสนาไม่มีที่เปรียบโดยมหากาพย์อื่นใดในโลก
รามเกียรติ์และมหาภารตะพูดกับเราอย่างชัดเจนเกี่ยวกับอินเดียโบราณเธอเธอเธอ
คน ประเพณี วิถีชีวิต ศิลปะ วัฒนธรรม อารยธรรม และ เธอ เธอ เธอ ผู้ผลิต ฯลฯ
ถ้าคุณอ่านสองเล่มนี้ คุณจะได้รู้วิธีการที่ดีในอินเดีย เคยเป็น และคุณจะเป็นแรงบันดาลใจให้
ใหญ่ของเธออีกครั้ง ไม่มีประเทศอื่น ๆได้ผลิตคน เยี่ยมมาก เยี่ยม
ครูที่ดี yogins เยี่ยม rishis เยี่ยมผู้เยี่ยม acharyas ที่ดี กษัตริย์ ที่ยิ่งใหญ่วีรบุรุษรัฐบุรุษที่ยิ่งใหญ่
เยี่ยมรักชาติ และผู้ให้การสนับสนุนที่ดีอย่างอินเดีย ยิ่งคุณรู้ของอินเดียและ
ศาสนาฮินดู , มากขึ้นคุณจะให้เกียรติและรัก และยิ่งขอบคุณพระเจ้าคุณจะเห็นว่า
คุณเกิดในอินเดียเป็นฮินดู ความรุ่งโรจน์ให้กับอินเดีย ความรุ่งโรจน์ให้กับศาสนาฮินดู ! เพื่อชื่อเสียงของผู้ทำนายของ
Upanishads ! เกียรติศักดิ์ , เกียรติยศ พระกฤษณะ , ผู้เขียนของเพลงศักดิ์สิทธิ์ !

ปุราณะPuranas อยู่ชั้นเรียนเดียวกันเป็น itihasas . พวกเขามีห้าลักษณะ
( pancha lakshana ) คือ ประวัติศาสตร์ จักรวาลวิทยา ( มีภาพประกอบสัญลักษณ์ต่าง ๆหลักการปรัชญา
) การสร้างรอง วงศ์ของกษัตริย์และ manvantaras . ธงชาติทั้งหมด
เป็นของชั้นเรียนของ suhrit samhitas .
ยูซุฟ ฮาบิบีเป็นคอมไพเลอร์ของ Puranas จากรุ่นสู่รุ่น และสำหรับวัยนี้ เขาคือ