Behaviorism as a movement in psycho

Behaviorism as a movement in psychology appeared in 1913 when John Broadus Watson published the classic article psychology as the behaviorist views it.

John Watson proposed that the process of classical conditioning (based on Pavlov’s observations) was able to explain all aspects of human psychology.

Everything from speech to emotional responses were simply patterns of stimulus and response. Watson denied completely the existence of the mind or consciousness. Watson believed that all individual differences in behavior were due to different experiences of learning. He famously said:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Behaviorism เป็นการเคลื่อนไหวในจิตวิทยาปรากฏในปี 1913 เมื่อ John Broadus Watson เผยแพร่จิตวิทยาบทความคลาสสิกเป็น behaviorist ที่ดู จอห์นวัตสันเสนอว่า กระบวนการแบบดั้งเดิม (ตามข้อสังเกตของ Pavlov) ได้อธิบายทุกแง่มุมของจิตวิทยามนุษย์เพียงแค่รูปแบบของการกระตุ้นและการตอบสนองจากคำพูดในการตอบสนองทางอารมณ์ได้ Watson สมบูรณ์ปฏิเสธการดำรงอยู่ของจิตใจหรือจิตสำนึก วัตสันเชื่อว่า ความแตกต่างแต่ละบุคคลในการทำงานเนื่องจากประสบการณ์ที่แตกต่างของการเรียนรู้ เขามีชื่อเสียงกล่าวว่า:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมการเคลื่อนไหวในด้านจิตวิทยาปรากฏในปี 1913 เมื่อจอห์น Broadus วัตสันตีพิมพ์จิตวิทยาบทความคลาสสิกเป็น behaviorist มุมมองมัน. จอห์นวัตสันเสนอว่ากระบวนการของเครื่องคลาสสิก (ตามข้อสังเกตพาฟโลฟ) ก็สามารถที่จะอธิบายทุกแง่มุมของจิตวิทยาของมนุษย์. ทุกอย่าง จากคำพูดที่จะตอบสนองทางอารมณ์เป็นเพียงรูปแบบของการกระตุ้นเศรษฐกิจและการตอบสนอง วัตสันปฏิเสธการดำรงอยู่อย่างสมบูรณ์ของจิตใจหรือจิตสำนึก วัตสันเชื่อว่าความแตกต่างของแต่ละบุคคลทั้งหมดในการทำงานได้เนื่องจากประสบการณ์ที่แตกต่างของการเรียนรู้ เขามีชื่อเสียงกล่าวว่า:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีพฤติกรรมนิยมเป็นขบวนการทางจิตวิทยาที่ปรากฏในปี 1913 เมื่อจอห์น บี. วัตสันเผยแพร่จิตวิทยาบทความคลาสสิกเป็น behaviorist มุมมองมันจอห์น วัตสัน เสนอว่ากระบวนการของการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิค ( ขึ้นอยู่กับการสังเกตของ Pavlov ) สามารถอธิบายทุกแง่มุมของจิตวิทยามนุษย์ทุกอย่างจากการพูดการตอบสนองทางอารมณ์เป็นเพียงแค่รูปแบบของสิ่งเร้าและการตอบสนอง วัตสันปฏิเสธโดยสิ้นเชิงการดำรงอยู่ของจิต หรือสติ วัตสันเชื่อว่าความแตกต่างในพฤติกรรมจากประสบการณ์ต่าง ๆของการเรียนรู้ เขาได้กล่าวว่า :