way unable to give due acknowledgme

way unable to give due acknowledgment to distinctness. Are
the critics correct?
The fact is that there are forms of this liberalism of equal
rights that in the minds of their own proponents can give
only a very restricted acknowledgment of distinct cultural
identities. The notion that any of the standard schedules of
rights might apply differently in one cultural context than
they do in another, that their application might have to take
account of different collective goals, is considered quite unacceptable.
The issue, then, is whether this restrictive view
of equal rights is the only possible interpretation. If it is, then
it would seem that the accusation of homogenization is well
founded. But perhaps it is not. I think it is not, and perhaps
the best way to lay out the issue is to see it in the context of
the Canadian case, where this question has played a role in
the impending breakup of the country. In fact, two conceptions
of rights-liberalism have confronted each other, albeit
in confused fashion, throughout the long and inconclusive
constitutional debates of recent years.
The issue came to the fore because of the adoption in 1982
of the Canadian Charter of Rights, which aligned our political
system in this regard with the American one in having a
schedule of rights offering a basis for judicial review of legislation
at all levels of government. The question had to arise
how to relate this schedule to the claims for distinctness put
forward by French Canadians, and particularly Quebeckers,
on the one hand, and aboriginal peoples on the other. Here
what was at stake was the desire of these peoples for survival,
and their consequent demand for certain forms of
autonomy in their self-government, as well as the ability
to adopt certain kinds of legislation deemed necessary for
survival.
For instance, Quebec has passed a number of laws in the
field of language. One regulates who can send their children
to English-language schools (not francophones or immigrants);
another requires that businesses with more than

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีไม่ให้ยอมรับครบกำหนดเพื่อ distinctness มีวิจารณ์ถูกต้องหรือไม่ความจริงคือ ว่า มีรูปแบบเสรีนิยมนี้ของเท่ากับสิทธิที่ในจิตใจของตนเอง proponents สามารถให้เท่านั้นมีจำกัดมากยอมรับว่าวัฒนธรรมรหัสประจำตัว แนวคิดใดที่กำหนดการจัดทำมาตรฐานของสิทธิอาจใช้แตกต่างกันในบริบทวัฒนธรรมหนึ่งมากกว่าทำอีก ที่สมัครอาจต้องใช้เวลาบัญชีของเป้าหมายรวมแตกต่างกัน ถือว่าค่อนข้างไม่สามารถยอมรับปัญหา แล้ว คือว่ามุมมองนี้จำกัดของสิทธิที่เท่าเทียมกันเป็นการตีความเท่า ถ้าเป็น แล้วดูเหมือนว่าข้อกล่าวหาของ homogenization ดีก่อตั้งขึ้น แต่บางทีมันไม่ใช่ ผมคิดว่า มันไม่ใช่ และบางทีเค้าโครงเรื่องที่ดีสุดคือการ ดูในบริบทของกรณีแคนาดา ซึ่งคำถามนี้มีบทบาทในแบ่งใกล้ของประเทศ ในความเป็นจริง conceptions สองของสิทธิเสรีนิยมได้เผชิญกัน แม้ว่าในแฟชั่นสับสน ยาว และ inconclusiveดำเนินการรัฐธรรมนูญของปีที่ผ่านมาปัญหามาลำเลียงสา เพราะยอมรับในปี 1982แคนาดากฏบัตรของสิทธิ การจัดตำแหน่งของเราทางการเมืองระบบในการนี้ ด้วยอเมริกันมีการกำหนดสิทธิในการเสนอข้อมูลพื้นฐานสำหรับทบทวนกฎหมายยุติธรรมในทุกระดับของรัฐบาล มีคำถามจะเกิดขึ้นใส่การเชื่อมโยงตารางนี้เรียกร้องสำหรับ distinctnessส่งต่อ โดยชาวแคนาดาฝรั่งเศส และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Quebeckersมือหนึ่ง และสงวนคนอื่น ๆ ที่นี่สิ่งที่เป็นในภาวะเสี่ยงมีความต้องการของคนเหล่านี้เพื่อความอยู่รอดและความต้องการตามมาในบางรูปแบบอิสระใน self-government ของพวกเขา รวมทั้งความสามารถในเพื่อนำมาใช้บางชนิดของกฎหมายที่จำเป็นสำหรับอยู่รอดตัวอย่าง ควิเบกผ่านจำนวนกฎหมายฟิลด์ของภาษา หนึ่งกำหนดที่สามารถส่งลูก ๆโรงเรียนภาษาอังกฤษ (ไม่ francophones หรืออพยพ);อื่นจำเป็นต้องมีมากกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีเนื่องจากไม่สามารถให้รับทราบ เพื่อความชัดเจน
เป็นนักวิจารณ์ที่ถูกต้อง ?
ความจริงก็คือมีรูปแบบนี้เสรีนิยมของสิทธิที่เท่าเทียมกัน
ที่ในจิตใจของผู้เสนอตนเองสามารถให้เพียง จำกัด การยอมรับมาก

อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ความคิดใด ๆของตารางมาตรฐาน
สิทธิอาจใช้แตกต่างกันในบริบททางวัฒนธรรมมากกว่า
พวกเขาทำในอีกที่โปรแกรมของพวกเขาอาจต้องใช้เวลา
บัญชีเป้าหมายร่วมที่แตกต่าง ถือว่าค่อนข้างรับไม่ได้
ปัญหาแล้วคือว่า
มุมมองนี้เข้มงวดสิทธิเท่าเทียมกันเป็นเพียงการตีความที่เป็นไปได้ ถ้าเป็นอย่างงั้น
จะเห็นว่า ข้อกล่าวหาของการเป็นอย่างดี
ก่อตั้งขึ้น แต่บางทีก็ไม่ ฉันคิดว่ามันไม่ได้ และบางที
วิธีที่ดีที่สุดที่จะวางออก ปัญหาคือจะเห็นมันในบริบทของ
กรณีชาวแคนาดา ซึ่งคำถามนี้มีบทบาทใน
แบ่งการของประเทศ ในความเป็นจริงสองแนวคิดของลัทธิเสรีนิยมสิทธิ
มีการเผชิญหน้ากับแต่ละอื่น ๆ แม้ว่า
ในสับสน แฟชั่น ทั้งยาวและการอภิปรายของรัฐธรรมนูญไม่ได้

ปีล่าสุดปัญหามาก่อน เพราะการยอมรับใน 1982
ของแคนาดากฎบัตรสิทธิ ซึ่งสอดคล้องระบบการเมือง
ของเราในเรื่องนี้กับคนอเมริกันมีสิทธิเสนอ
ตารางพื้นฐานสำหรับการทบทวนการพิจารณาคดีกฎหมาย
ในทุกระดับของรัฐบาล คำถามจึงเกิดขึ้น
วิธีการเกี่ยวข้องตารางเวลานี้เพื่อเรียกร้องความชัดเจนใส่
ไปข้างหน้าโดยฝรั่งเศสแคนาดาและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง quebeckers
, บนมือข้างหนึ่งและประชาชนดั้งเดิมในอื่น ๆ ที่นี่
สิ่งที่เดิมพันคือความปรารถนาของคนเหล่านี้เพื่อความอยู่รอดและผลของพวกเขาสำหรับความต้องการ

มีอิสระในการปกครองตนเองในรูปแบบบางอย่างของตน รวมทั้งสามารถใช้บางชนิดของกฎหมาย


ถือว่าจำเป็นสำหรับการอยู่รอด เช่น ควิเบกได้ผ่านหมายเลขของกฎหมายใน
สาขาของภาษา หนึ่งควบคุมที่สามารถส่งลูก
โรงเรียนภาษาอังกฤษ ( ไม่ francophones หรืออพยพ ) ;
อื่นต้องการให้ธุรกิจที่มีมากกว่า