This progress is real. It can be do

This progress is real. It can be documented in lives saved, and agreements forged, and diseases conquered, and in mouths fed. And yet, we come together today knowing that the march of human progress never travels in a straight line, that our work is far from complete; that dangerous currents risk pulling us back into a darker, more disordered world.

Today, we see the collapse of strongmen and fragile states breeding conflict, and driving innocent men, women and children across borders on an *epoch epic scale. Brutal networks of terror have stepped into the vacuum. Technologies that empower individuals are now also exploited by those who spread disinformation, or suppress dissent, or radicalize our youth. Global capital flows have powered growth and investment, but also increased risk of contagion, weakened the bargaining power of workers, and accelerated inequality.

How should we respond to these trends? There are those who argue that the ideals enshrined in the U.N. charter are unachievable or out of date -- a legacy of a postwar era not suited to our own. Effectively, they argue for a return to the rules that applied for most of human history and that pre-date this institution: the belief that power is a zero-sum game; that might makes right; that strong states must impose their will on weaker ones; that the rights of individuals don’t matter; and that in a time of rapid change, order must be imposed by force.

On this basis, we see some major powers assert themselves in ways that contravene international law. We see an erosion of the democratic principles and human rights that are fundamental to this institution’s mission; information is strictly controlled, the space for civil society restricted. We’re told that such retrenchment is required to beat back disorder; that it’s the only way to stamp out terrorism, or prevent foreign meddling. In accordance with this logic, we should support tyrants like Bashar al-Assad, who drops barrel bombs to massacre innocent children, because the alternative is surely worse.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

This progress is real. It can be documented in lives saved, and agreements forged, and diseases conquered, and in mouths fed. And yet, we come together today knowing that the march of human progress never travels in a straight line, that our work is far from complete; that dangerous currents risk pulling us back into a darker, more disordered world. Today, we see the collapse of strongmen and fragile states breeding conflict, and driving innocent men, women and children across borders on an *epoch epic scale. Brutal networks of terror have stepped into the vacuum. Technologies that empower individuals are now also exploited by those who spread disinformation, or suppress dissent, or radicalize our youth. Global capital flows have powered growth and investment, but also increased risk of contagion, weakened the bargaining power of workers, and accelerated inequality. How should we respond to these trends? There are those who argue that the ideals enshrined in the U.N. charter are unachievable or out of date -- a legacy of a postwar era not suited to our own. Effectively, they argue for a return to the rules that applied for most of human history and that pre-date this institution: the belief that power is a zero-sum game; that might makes right; that strong states must impose their will on weaker ones; that the rights of individuals don’t matter; and that in a time of rapid change, order must be imposed by force. ในนี้ เราเห็นบางอำนาจสำคัญยืนยันรูปตัวเองที่ฝ่าฝืนกฎหมายระหว่างประเทศ เราเห็นการพังทลายของหลักประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชนที่มีพื้นฐานการปฏิบัติภารกิจของสถาบันนี้ ข้อมูลจะถูกควบคุมอย่างเคร่งครัด พื้นที่สำหรับสังคมจำกัด เราบอกว่า ตัดทอนดังกล่าวจำเป็นต้องชนะโรคหลัง ว่า มันเป็นวิธีเดียวที่จะประทับออกก่อการร้าย หรือป้องกันไม่ให้รัฐมนตรีต่างประเทศ ตามตรรกะนี้ เราควรสนับสนุน tyrants เช่น Bashar al-Assad ที่หยดกระบอกระเบิดสังหารหมู่เด็กบริสุทธิ์ เพราะทางเลือกมีก็แย่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคืบหน้าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ก็สามารถที่จะบันทึกไว้ในบันทึกชีวิตและข้อตกลงการปลอมแปลงและโรคเอาชนะและในปากเลี้ยง และยังที่เรานำมาฝากกันในวันที่รู้ว่าในเดือนมีนาคมของความคืบหน้าของมนุษย์ไม่เคยเดินทางเป็นเส้นตรงที่การทำงานของเราอยู่ไกลจากที่สมบูรณ์ กระแสอันตรายที่เสี่ยงดึงเรากลับไปเป็นสีเข้มโลกเป็นระเบียบมากขึ้น. วันนี้เราจะเห็นการล่มสลายของ strongmen และรัฐที่เปราะบางพันธุ์ความขัดแย้งและการขับรถคนบริสุทธิ์ผู้หญิงและเด็กข้ามพรมแดนในยุค * ระดับมหากาพย์ เครือข่ายที่โหดร้ายของความหวาดกลัวได้ก้าวเข้าไปในสูญญากาศ เทคโนโลยีที่ช่วยให้บุคคลที่จะใช้ประโยชน์ในขณะนี้โดยผู้ที่แพร่กระจายบิดเบือนหรือปราบปรามความขัดแย้งหรือรากฐานเยาวชนของเรา กระแสทุนทั่วโลกมีการขับเคลื่อนการเจริญเติบโตและการลงทุนที่เพิ่มขึ้น แต่ความเสี่ยงของการติดเชื้อยังอ่อนแออำนาจต่อรองของคนงานและเร่งความไม่เท่าเทียมกัน. เราควรตอบสนองต่อแนวโน้มเหล่านี้หรือไม่ มีผู้ที่อ้างว่าอุดมคติประดิษฐานอยู่ในกฎบัตรของสหประชาชาติเป็น unachievable หรือออกจากวันที่มี - มรดกของยุคหลังสงครามไม่เหมาะกับเราเอง ได้อย่างมีประสิทธิภาพพวกเขาโต้เถียงสำหรับการกลับมากับกฎระเบียบที่นำมาใช้มากที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์และว่าวันก่อนสถาบันนี้: ความเชื่อที่ว่าอำนาจเป็นเกมศูนย์รวม; ที่อาจจะทำให้ถูกต้อง ว่ารัฐที่แข็งแกร่งต้องกำหนดจะของพวกเขากับคนที่อ่อนแอ; ว่าสิทธิของบุคคลที่ไม่ได้เรื่อง; และในเวลาของการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว, การสั่งซื้อจะต้องกำหนดโดยมีผลบังคับใช้. บนพื้นฐานนี้เราจะเห็นพลังที่สำคัญบางอย่างยืนยันตัวเองไปในทางที่ขัดต่อกฎหมายต่างประเทศ เราเห็นการพังทลายของหลักการประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชนที่มีพื้นฐานในการปฏิบัติภารกิจของสถาบันการศึกษานี้; ข้อมูลจะถูกควบคุมอย่างเคร่งครัดพื้นที่สำหรับภาคประชาสังคมถูก จำกัด เรากำลังบอกว่าการตัดทอนดังกล่าวจำเป็นต้องมีการตีกลับความผิดปกติ; ว่ามันเป็นวิธีเดียวที่จะกำจัดให้หมดไปการก่อการร้ายหรือป้องกันการแทรกแซงจากต่างประเทศ ตามตรรกะนี้เราควรจะสนับสนุนทรราชเช่นบาชาร์อัลอัสซาดที่ลดลงระเบิดบาร์เรลสังหารหมู่เด็กไร้เดียงสาเพราะทางเลือกที่เลวร้ายยิ่งเป็นแน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความก้าวหน้านี้จริง มันสามารถถูกบันทึกไว้ในบันทึกชีวิต และข้อตกลงการปลอมแปลง และโรคในปากได้ และอาหาร แต่เราก็มาด้วยกัน วันนี้ทราบว่าเดือนมีนาคมของความคืบหน้าของมนุษย์ไม่เคยเดินทางเป็นเส้นตรง ที่งานของเราอยู่ไกลจากที่สมบูรณ์ ที่กระแสอันตรายเสี่ยงดึงเรากลับมาเข้มมากขึ้น ระเบียบโลก

วันนี้เราได้เห็นการล่มสลายของ strongmen และเปราะบางรัฐพันธุ์ความขัดแย้งและทำให้บริสุทธิ์ ผู้ชาย ผู้หญิง และเด็กข้ามขอบ * ยุคมหากาพย์ขนาด เครือข่ายที่โหดร้ายของความหวาดกลัวได้ก้าวเข้าไปในสูญญากาศ เทคโนโลยีที่ช่วยให้บุคคลที่จะยังโจมตีโดยผู้เผยแพร่บิดเบือน หรือระงับความขัดแย้ง หรือทำให้เปลี่ยนแปลงทางรากฐานเยาวชนของเรากระแสทุนทั่วโลกได้ขับเคลื่อนการเจริญเติบโตและการลงทุน แต่ยังมีความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของโรคอ่อนแอ อำนาจการต่อรองของคนงาน และการเร่งความ .

แล้วเราจะตอบสนองต่อแนวโน้มนี้ มีผู้โต้แย้งว่า อุดมคติที่ประดิษฐานในกฎบัตรของสหประชาชาติเป็น unachievable หรือออกเดท -- มรดกของยุคหลังไม่เหมาะกับตัวของเราเอง ได้อย่างมีประสิทธิภาพพวกเขาโต้เถียงให้กลับไปที่กฎที่ใช้สำหรับส่วนใหญ่ของประวัติศาสตร์ของมนุษย์ และก่อนวันที่สถาบันนี้ : ความเชื่อที่ว่าอำนาจเป็นเกมผลรวมศูนย์ ที่อาจทำให้ถูก ว่าแข็งแรงต้องกําหนดของพวกเขาจะอ่อนแอกว่า ว่า สิทธิของบุคคลที่ไม่ก็ตาม และว่าในเวลาของการเปลี่ยนแปลง อย่างรวดเร็ว , สั่งซื้อต้องกำหนดโดยการบังคับ

บนพื้นฐานนี้