The Passionate Shepherd to His Love

The Passionate Shepherd to His Love" is a pastoral lyric, a poetic form that is used to create an idealized vision of rural life within the context of personal emotion. Pastoral poems had been in vogue among poets for at least seventeen hundred years when Marlowe wrote this one. The Greek poet Theocritis, in the third century B.C.E. (Shipley 300-1,) was the first pastoralist poet, and he, too, wrote about shepherds. All pastoral poetry, including Marlowe's, is to some degree influenced by this original practitioner.

The poem is written in very regular iambic tetrameter. Each line contains exactly four heavy stresses, and the metrical feet are almost always iambic. Similarly, most lines contain eight syllables, and the few that don't create a specific poetic effect (such as lines 3 and 4), or have easily elided syllables which may be read as eight. This regular meter, sustained through the twenty-four lines, remarkably never descends into the sing-song quality so prevalent in tetrameter, primarily because Marlowe salts his lines with a variety of devices that complement the meter without drawing too much attention to its rigid regularity. Marlowe's use of soft consonants (such as W, M, Em, F) to start lines, with the occasional "feminine" ending of an unstressed syllable (in the third stanza) lend a delightful variety to an essentially regular and completely conventional form.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนเลี้ยงแกะความรักของพระองค์"เป็นเนื้อพระ แบบบทกวีที่ใช้ในการสร้างวิสัยทัศน์การตั้งของชีวิตชนบทในบริบทของอารมณ์ส่วนตัว บทกวีพระได้ตั้งขึ้นในสมัยในหมู่กวีน้อยร้อยเซเว่นทีนปีเมื่อมาร์โลว์เขียนอย่างนี้ กวีกรี Theocritis ในศตวรรษที่สาม B.C.E. (Shipley 300-1,) pastoralist แรกกวี และเขา เกินไป เขียนเกี่ยวกับคนเลี้ยงแกะ บทกวีพระทั้งหมด รวมทั้งมาร์โลว์ของ บางส่วนได้รับอิทธิพลจากผู้ประกอบการนี้เดิมได้เขียนบทกวีใน tetrameter iambic ปกติมาก แต่ละบรรทัดประกอบด้วยเครียดหนักว่าสี่ และเกี่ยวกับการวัดเท้ามัก iambic ในทำนองเดียวกัน บรรทัดส่วนใหญ่ประกอบด้วยแปดพยางค์ และไม่ได้สร้างเฉพาะห่งผล (เช่นสาย 3 และ 4), หรือมีพยางค์ได้ elided ที่อาจอ่านเป็นแปด เมตรนี้ปกติ ยั่งยืนยี่สิบสี่บรรทัด ทึ่งไม่เคยลงมาเข้าสิงห์เพลงคุณภาพให้แพร่หลายใน tetrameter เป็นหลักเนื่องจากมาร์โลว์เกลือเขาบรรทัดกับอุปกรณ์ที่ช่วยเสริมตัววัดโดยไม่ต้องดึงความสนใจมากเกินไปความแข็งสม่ำเสมอ ใช้ของมาร์โลว์พยัญชนะนุ่ม (เช่น W, M, Em, F) เพื่อเริ่มต้นบรรทัด กับการสิ้นสุด "หญิง" เป็นครั้งคราวของพยางค์การอไม่ลงเสียงหนัก (ในบทที่สาม) ยืมหลากหลายแสนอร่อยกับฟอร์มหลักปกติ และทั่วไปอย่างสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ต้อนหลงใหลในความรักของเขา "เป็นเพลงพระรูปแบบบทกวีที่ใช้ในการสร้างวิสัยทัศน์ที่เงียบสงบของชีวิตในชนบทในบริบทของอารมณ์ความรู้สึกส่วนบุคคล. บทกวีพระได้รับความนิยมในหมู่กวีอย่างน้อย 1,700 ปีเมื่อมาร์โลว์เขียน คนนี้. กรีกกวี Theocritis ในคริสตศักราชศตวรรษที่สาม (Shipley 300-1) เป็นครั้งแรกที่กวีคลาดและเขาก็เขียนเกี่ยวกับคนเลี้ยงแกะ. ทั้งหมดบทกวีพระรวมทั้งมาร์โลว์เป็นในระดับหนึ่งได้รับอิทธิพลจากเดิมนี้ ผู้ประกอบการ. บทกวีที่เขียนใน tetrameter โคลงปกติมาก. แต่ละบรรทัดมีตรงสี่ความเครียดหนักและระบบเมตริกเท้ามักจะโคลง. ในทำนองเดียวกันส่วนใหญ่มีสายแปดพยางค์และในไม่กี่คนที่ไม่สร้างผลกระทบบทกวีโดยเฉพาะ ( เช่นสายที่ 3 และ 4) หรือได้ elided ได้อย่างง่ายดายพยางค์ซึ่งอาจจะอ่านเป็นแปด. นี้เมตรปกติอย่างยั่งยืนผ่านยี่สิบสี่เส้นอย่างน่าทึ่งไม่เคยก้าวลงไปสู่คุณภาพร้องเพลงเพลงเพื่อให้แพร่หลายใน tetrameter หลักเพราะเกลือมาร์โลว์ เส้นความหลากหลายของอุปกรณ์ที่เสริมเมตรโดยไม่ต้องมีการดึงดูดความสนใจมากเกินไปที่จะเป็นระเบียบที่เข้มงวดของ การใช้งานของมาร์โลว์พยัญชนะอ่อน (เช่น W, M, เอ็มเอฟ) ที่จะเริ่มต้นสายด้วยเป็นครั้งคราว "ผู้หญิง" ที่สิ้นสุดของพยางค์เสียงหนัก (ในสามบาท) ให้กู้ยืมที่มีความหลากหลายที่น่ายินดีที่จะเป็นรูปแบบหลักปกติและธรรมดาอย่างสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้หลงใหลในความรัก " ของเขาคือเนื้อเพลงของพระ รูปแบบบทกวีที่ใช้ในการสร้างวิสัยทัศน์ในอุดมคติของชีวิตชนบทในบริบทของอารมณ์ส่วนตัว บทกวีของพระได้ใน Vogue ในหมู่กวีอย่างน้อย 17 ปีเมื่อมาร์โลว์เขียนอันนี้ การ theocritis กวีชาวกรีกในศตวรรษที่สาม b.c.e ( Shipley 300-1 ) เป็นกวี คนเลี้ยงปศุสัตว์ก่อนและเขาก็เขียนเกี่ยวกับแกะ ทั้งหมดของบทกวี รวมถึงมาร์โลว์ , มีบางส่วนได้รับอิทธิพลจากเวชปฏิบัติฉบับนี้บทกวีที่เขียนใน iambic tetrameter ปกติมาก . แต่ละบรรทัดประกอบด้วยกันสี่หนักเน้นและเท้า iambic เมตริกเป็นเกือบเสมอ ในทำนองเดียวกันบรรทัดส่วนใหญ่ประกอบด้วยแปดพยางค์ , และไม่กี่ ที่ไม่ได้สร้างเฉพาะบทกวีผล ( เช่นบรรทัดที่ 3 และ 4 ) หรือได้ elided พยางค์ซึ่งอาจจะอ่านเป็น แปด เครื่องวัดนี้ปกติเพิ่มขึ้นผ่าน 24 เส้น เพราะไม่เคยลงมาในเพลงที่มีคุณภาพเพื่อให้แพร่หลายใน tetrameter หลักเพราะมาร์โลว์เกลือสายของเขากับความหลากหลายของอุปกรณ์ที่เสริมเมตรโดยไม่ต้องวาดความสนใจมากเกินไปของมันแข็ง ความสม่ำเสมอ มาร์โลว์ใช้นุ่มพยัญชนะ ( เช่น W , M , เอ็ม , F ) เพื่อเริ่มต้นบรรทัดด้วยเป็นครั้งคราว " ผู้หญิง " ที่สิ้นสุดของการเปลี่ยนแปลงทางเสียงพยางค์ ( ชั่วโมงเร่งด่วนที่ 3 ) ให้ความหลากหลายน่ารื่นรมย์เป็นรูปแบบหลักปกติและสมบูรณ์ปกติ