An additional issue in these studie

An additional issue in these studies is the definition of smoking. Studies in China often define a current smoker as someone ‘who has smoked daily for at least 6 months during his/her life’ and ‘who at the time of the survey smokes a tobacco product’. This definition effectively eliminates all occasional smokers who have not smoked daily. While this definition may serve the epidemiological purpose of estimating attributable mortality and morbidity, it is deficient for describing smoking behavior. International studies have shown that high percentages of medical students are occasional smokers (Tessier et al., 1992; Tessier et al., 1993; Richmond and Kehoe, 1997; Baska et al., 2000). Many more studies have confirmed that occasional smoking is not just a transient phenomenon during the uptake process, but a distinct status for many established smokers (Evanset al., 1992; Borland, 1994; Gilpin et al., 1997; Husten et al., 1999;Hassmiller et al., 2003). Some studies have shown that, among established occasional smokers, approximately two-thirds have never in their lives smoked daily for 6 months (Evans et al., 1992; Gilpin et al., 1997). Furthermore, the proportion of occasional smokers among current smokers tends to increase with education, suggesting a potential effect of education (Gilpin et al., 1997). Thus, it seems important to include an investigation of occasional smoking if we are to examine the effect of medical education.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเด็นเพิ่มเติมในการศึกษาเหล่านี้เป็นคำนิยามของการสูบบุหรี่ การศึกษาในประเทศจีนมักกำหนดปัจจุบันสูบบุหรี่เป็นคน 'ที่มีควันทุกวันอย่างน้อย 6 เดือนในระหว่างชีวิต' และ 'ที่ในขณะการสำรวจ smokes ผลิตภัณฑ์ยาสูบ' คำนิยามนี้กำจัดผู้สูบบุหรี่เป็นครั้งคราวทั้งหมดที่มีรมควันทุกวันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในขณะที่คำนิยามนี้อาจให้ความวัตถุประสงค์ของการประเมินรวมตายและ morbidity จะขาดสารสำหรับอธิบายพฤติกรรมสูบบุหรี่ การศึกษานานาชาติได้แสดงว่า เปอร์เซ็นต์ที่สูงของนักศึกษาแพทย์เป็นผู้สูบบุหรี่เป็นครั้งคราว (Tessier et al., 1992 Tessier et al., 1993 ริชมอนด์และ Kehoe, 1997 Baska et al., 2000) ศึกษาเพิ่มเติมมากมายได้ยืนยันว่า การสูบบุหรี่เป็นครั้งคราวไม่เพียงปรากฏการณ์ชั่วคราวในระหว่างกระบวนการดูดซับ แต่สถานะที่แตกต่างสำหรับผู้สูบบุหรี่ขึ้นมาก (Evanset al., 1992 Borland, 1994 กิลพินลอดจ์และ al., 1997 Husten et al., 1999Hassmiller และ al., 2003) บางการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ผู้ก่อตั้งที่ผู้สูบบุหรี่เป็นครั้งคราว ประมาณสองในสามมีในชีวิตไม่เคยรมควันทุก 6 เดือน (อีวานส์ et al., 1992 กิลพินลอดจ์และ al., 1997) นอกจากนี้ สัดส่วนของผู้สูบบุหรี่เป็นครั้งคราวในผู้สูบบุหรี่ปัจจุบันมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ด้วยการศึกษา แนะนำผลศักยภาพการศึกษา (กิลพินลอดจ์และ al., 1997) ดังนั้น เหมือนต้องมีการตรวจสอบการสูบบุหรี่เป็นครั้งคราวถ้าเราจะตรวจสอบผลของการศึกษาทางการแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาเพิ่มเติมในการศึกษาเหล่านี้คือความหมายของการสูบบุหรี่ การศึกษาในประเทศจีนมักจะกำหนดผู้สูบบุหรี่ในปัจจุบันเป็นของคนที่มีการรมควันทุกวันเป็นเวลาอย่างน้อย 6 เดือนในช่วง / ชีวิตของเขาเธอ 'และ' ซึ่งเป็นช่วงเวลาของการสำรวจสูบบุหรี่ผลิตภัณฑ์ยาสูบ ' คำนิยามนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพช่วยลดการสูบบุหรี่เป็นครั้งคราวทั้งที่ยังไม่ได้รมควันในชีวิตประจำวัน ในขณะที่คำนิยามนี้อาจตอบสนองวัตถุประสงค์ทางระบาดวิทยาของการเสียชีวิตเนื่องมาจากการประเมินและการเจ็บป่วยก็จะขาดสำหรับการอธิบายพฤติกรรมการสูบบุหรี่ การศึกษาระหว่างประเทศแสดงให้เห็นว่าเปอร์เซ็นต์สูงของนักศึกษาแพทย์ที่สูบบุหรี่เป็นครั้งคราว (Tessier เอตอัล, 1992;. Tessier et al, 1993;. ริชมอนด์และ Kehoe, 1997;. Baska ตอัล, 2000) การศึกษาอื่น ๆ อีกมากมายได้รับการยืนยันว่าเป็นครั้งคราวสูบบุหรี่ไม่ได้เป็นเพียงปรากฏการณ์ชั่วคราวในระหว่างกระบวนการดูดซึม แต่สถานะที่แตกต่างสำหรับผู้สูบบุหรี่ที่จัดตั้งขึ้นจำนวนมาก (Evanset อัล, 1992;. Borland, 1994. กิลพินและอัล, 1997. Husten et al,, 1999;. Hassmiller และคณะ, 2003) บางการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าในหมู่ผู้สูบบุหรี่เป็นครั้งคราวที่จัดตั้งขึ้นประมาณสองในสามมีไม่เคยอยู่ในชีวิตของพวกเขารมควันทุกวันเป็นเวลา 6 เดือน (อีแวนส์และอัล, 1992;.. กิลพินและอัล, 1997) นอกจากนี้สัดส่วนของผู้สูบบุหรี่เป็นครั้งคราวในหมู่ผู้สูบบุหรี่ในปัจจุบันมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นด้วยการศึกษาชี้ให้เห็นผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของการศึกษา (กิลพินและอัล., 1997) ดังนั้นจึงดูเหมือนว่าสิ่งสำคัญที่จะรวมถึงการตรวจสอบข้อเท็จจริงของการสูบบุหรี่เป็นครั้งคราวถ้าเรามีการตรวจสอบผลของการศึกษาทางการแพทย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาอื่นๆ ในการศึกษานี้ คือนิยามของการสูบบุหรี่ ศึกษาในจีนมักจะกำหนด smoker ที่ปัจจุบันเป็นคน ' ที่สูบบุหรี่ทุกวัน อย่างน้อย 6 เดือน ในระหว่างที่เขา / เธอชีวิต ' และ ' ที่เวลาของการสำรวจ " สินค้ายาสูบ คำนิยามนี้มีประสิทธิภาพช่วยลดการสูบบุหรี่เป็นครั้งคราว ผู้ไม่สูบทุกวันในขณะที่คำนิยามนี้อาจใช้วัตถุประสงค์ของการประเมินและอัตราการตายจากการ มันขาดเพื่ออธิบายพฤติกรรมการสูบบุหรี่ การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าเปอร์เซ็นต์ของนักศึกษาแพทย์สูงเป็นผู้สูบบุหรี่เป็นครั้งคราว ( เทส เ ร์ et al . , 1992 ; เทส เ ร์ et al . , 1993 ; ริชมอนด์และเคโฮ , 1997 ; แบสค่า et al . , 2000 )หลายการศึกษาได้ยืนยันว่า การสูบบุหรี่เป็นครั้งคราวไม่ได้เป็นเพียงปรากฎการณ์ชั่วคราวในระหว่างขั้นตอนการใช้ แต่สภาพแตกต่างกันหลายก่อตั้ง smokers ( evanset al . , 1992 ; Borland , 1994 ; กิลพิน et al . , 1997 ; husten et al . , 1999 ; hassmiller et al . , 2003 ) บางการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ระหว่างที่ก่อตั้งสูบบุหรี่ เป็นครั้งคราวประมาณสองในสามมีในชีวิตไม่เคยสูบทุกวัน เป็นเวลา 6 เดือน ( อีแวนส์ et al . , 1992 ; กิลพิน et al . , 1997 ) นอกจากนี้ สัดส่วนของผู้สูบบุหรี่เป็นครั้งคราวของการสูบบุหรี่ในปัจจุบันมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นตามการศึกษา ผลของการศึกษาศักยภาพแนะนำ กิลพิน et al . , 1997 ) ดังนั้นดูเหมือนว่าที่สำคัญรวมถึงการสอบสวนของการสูบบุหรี่เป็นครั้งคราว ถ้าเราจะศึกษาผลการศึกษาทางการแพทย์