Smut caused by the fungus Ustilago

Smut caused by the fungus Ustilago scitaminea Sydow is a major sugarcane disease that can cause considerable yield losses ( Lee-Lovick, 1978). It is easily identified by the characteristic whip-like sorus that forms from the apex of infected stalks spreading huge quantities of spores. The use of resistant cultivars is the only efficient way to control this disease. Sugarcane resistance to smut was demonstrated to be a fairly heritable trait ( Chao et al., 1990 and Wu et al., 1988) although its genetic determinism is still unknown. Reports on possible race–cultivar interactions in Hawaii ( Comstock and Heinz, 1977), Brazil ( Toffano, 1976), Pakistan ( Muhammad and Kausar, 1962) and Taiwan ( Leu and Teng, 1972) suggest the possible involvement of major resistance genes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกิดจากการเชื้อรา Ustilago scitaminea Sydow smut โรคอ้อยที่สำคัญที่ทำให้สูญเสียผลผลิตจำนวนมาก (ลี-Lovick, 1978) ได้ ได้ระบุ โดย sorus ยัดเหมือนลักษณะที่สร้างจากสุดยอดของ stalks ติดไวรัสแพร่กระจายเพาะเฟิร์นปริมาณมาก การใช้พันธุ์ทนเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเฉพาะในการควบคุมโรคนี้ อ้อยทนต่อ smut ถูกแสดงจะ ติดค่อนข้าง heritable (เจ้าและ al., 1990 และ Wu et al., 1988) แม้ว่ายังไม่รู้จัก determinism ของพันธุกรรม รายงานการโต้ตอบสามารถแข่งขัน – cultivar ในฮาวาย (Comstock และ Heinz, 1977), บราซิล (Toffano, 1976), ปากีสถาน (มุหัมมัดและ Kausar, 1962) และไต้หวัน (ลัวและโหน่ง 1972) ได้มีส่วนร่วมของยีนต้านทานหลักแนะนำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขม่าที่เกิดจากเชื้อรา Ustilago scitaminea Sydow เป็นโรคอ้อยที่สำคัญที่สามารถทำให้เกิดการสูญเสียผลผลิตมาก (ลี Lovick, 1978) มันเป็นเรื่องที่ระบุได้อย่างง่ายดายโดย sorus แส้เหมือนลักษณะที่รูปแบบจากปลายก้านที่ติดเชื้อแพร่กระจายปริมาณมากของสปอร์ การใช้พันธุ์ต้านทานเป็นวิธีเดียวที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคนี้ ต้านทานอ้อยเพื่อเขม่าก็แสดงให้เห็นว่าจะเป็นลักษณะทางพันธุกรรมที่เป็นธรรม (เจ้า et al., 1990 และ Wu et al., 1988) แม้ว่าชะตาทางพันธุกรรมของมันยังคงไม่เป็นที่รู้จัก รายงานเกี่ยวกับการโต้ตอบการแข่งขันพันธุ์เป็นไปได้ในฮาวาย (Comstock และ Heinz, 1977), บราซิล (Toffano 1976) ปากีสถาน (มูฮัมหมัดและ Kausar, 1962) และไต้หวัน (ลื้อและเต็ง, 1972) แสดงให้เห็นการมีส่วนร่วมที่เป็นไปได้ของยีนต้านทานที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก็เกิดจากเชื้อรา ustilago scitaminea ซีโดว์เป็นโรคที่ทำให้เกิดความสูญเสียผลผลิตอ้อยใหญ่มาก ( ลี lovick , 1978 ) มันได้อย่างง่ายดายระบุลักษณะแส้เหมือนแผลที่รูปแบบจากปลายของก้านติดกระจาย ปริมาณขนาดใหญ่ของปอร์ การใช้พันธุ์ต้านทานเป็นเพียงวิธีที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมโรคนี้ได้อ้อยต้านทานไปก็พบว่าเป็นลักษณะที่ค่อนข้างสามารถ ( เจ้า et al . , 1990 และ Wu et al . , 1988 ) แม้ว่าทางทฤษฏี ก็ยังไม่ทราบ รายงานการแข่งขันและปฏิสัมพันธ์ที่เป็นไปได้พันธุ์ฮาวาย ( คอมสต็อก และไฮนซ์ , 1977 ) , บราซิล ( toffano , 1976 ) , ปากีสถาน ( มูฮัมหมัด และ kausar , 1962 ) และไต้หวัน ( ลิว และเต็ง1972 ) แนะนำการเป็นไปได้ของยีนต้านทานหลัก