Cognitive Appraisal versus Bodily P

Cognitive Appraisal versus Bodily Perception
There is much more to emotion than just positive and negative valuation, as we see in the many
varieties of feelings, such as happiness, elation, contentedness, fear, anger, disgust, and horror.
Philosophers and psychologists have long debated the nature of the emotions, and their proposed
theories fall into two main camps: cognitive appraisal and bodily perception. According to cognitive
appraisal theories, emotions are judgments about the extent to which a perceived situation
accomplishes a person's goals. According to bodily perception theories, however, emotions are not
judgments but rather perceptions of physiological states. I will briefly review these historically
competing theories, and then offer a synthesis of them in the form of a model of how the brain
combines both cognitive appraisal and bodily perception.
When something happens to you, you naturally evaluate how it affects your life. When you get a
good job offer, it usually makes you happy because it contributes to your goals of having a successful
career and making money. According to the cognitive appraisal approach to emotions, a situation
makes you happy when it contributes to your goals, with greater contributions leading to greater
happiness. Sadness is the opposite, indicating that a situation impedes accomplishment of your goals,
as when you do not get a job you want or get a puny raise. Anger occurs when someone blocks the
accomplishment of your goals—for example, when a fellow worker keeps you from being successful
at your work. Fear arises in situations that threaten your survival goals, such as when a car cuts you
off on the freeway and almost makes you crash. Disgust is basically a violation of your eating goals
and desire for bodily integrity, as when someone tries to feed you something repulsive like fried
worms, but can also extend to noneating situations such as sexual acts you consider depraved. In all
these cases, you experience different emotions because your appraisal of the situation produces a
judgment about its relevance to your goals.
Complex social emotions such as shame and pride seem to involve a kind of cognitive appraisal
with respect to goals connected with relations to other people. If you perform an act, such as theft,
that goes against the expectations of people you care about, or that contravenes the moral code you
have been brought up with, then you will feel shame or guilt. These reactions arise in part from a
judgment that you have violated your goal of receiving the approval of others. On the other hand, if
you accomplish something like winning an award that fits with the values you share with your social
group, then you can feel pride. Gratitude is the positive feeling you have toward someone who has
helped you accomplish your own goals. Envy is the negative feeling toward someone who has
something you want. Social emotions require a recognition of your place in a social network and a
judgment about how a particular situation is affecting other people in that network.
Nevertheless, some psychologists and philosophers reject the cognitive appraisal approach in
favor of the claim that emotions consist merely of bodily perceptions. The body is undeniably an
important part of people's emotions, as is especially evident in negative emotions such as fear.
Suppose you suddenly hear that someone you care about has been in a serious car accident. Your
body will undergo dramatic changes, including increases in heartbeat, breathing rates, blood
pressure, and circulating levels of the stress hormone cortisol. Such physiological changes are sensed
by the body and communicated to brain areas such as the amygdala and the insula.
According to bodily perception theories, your emotion is your brain's response to such
physiological changes, as expressed in a famous quote from the American psychologist/philosopher
William James:
Which is right, the view that emotions are bodily perception, or the view that they are cognitive
appraisals?
We needn't choose. I think that the debate between cognitive appraisal and bodily perception
theories is similar to two other classical debates about the mind: genetic versus environmental
explanations of behavior, and top-down versus bottom-up accounts of perception. In each of these
debates, both sides are partly right, in ways that start to become clear with the development of a rich
theory of how dynamic interactions produce the full range of phenomena to be explained. I won't get
into nature versus nurture here, but I have already sketched in chapter 4 how perception involves
simultaneous, parallel processing that combines top-down knowledge with bottom-up perceptual
input. Analogously, emotions can be understood as the dynamic interactions of brain areas that
perform both bodily perception and cognitive appraisal

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินความรู้ความเข้าใจกับร่างกายรับรู้มีมากขึ้นเพื่ออารมณ์ความรู้สึกมากกว่าการประเมินมูลค่าเพียงบวกและลบในขณะที่เราเห็นในหลายสายพันธุ์ของความรู้สึกเช่นความสุขความอิ่มเอมใจ, ความพอใจ, ความกลัวความโกรธความรังเกียจและความกลัว. นักปรัชญาและนักจิตวิทยามีความยาว ถกเถียงกันธรรมชาติของอารมณ์และเสนอทฤษฎีตกอยู่ในสองค่ายหลักคือการประเมินความรู้ความเข้าใจและการรับรู้ของร่างกาย ตามที่องค์ความรู้ทฤษฎีการประเมินอารมณ์มีการตัดสินใจเกี่ยวกับขอบเขตที่รับรู้สถานการณ์ที่สำเร็จเป้าหมายของบุคคล ตามทฤษฎีการรับรู้ทางร่างกาย แต่อารมณ์ไม่ได้ตัดสินแต่การรับรู้ของรัฐที่อยู่ทางสรีรวิทยา ผมสั้นจะตรวจสอบเหล่านี้ในอดีตทฤษฎีการแข่งขันและจากนั้นมีการสังเคราะห์ของพวกเขาในรูปแบบของรูปแบบของวิธีการที่สมองได้รวมทั้งการประเมินความรู้ความเข้าใจและการรับรู้ของร่างกาย. เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณคุณธรรมชาติประเมินว่าจะมีผลต่อชีวิตของคุณ เมื่อคุณได้รับข้อเสนองานที่ดีก็มักจะทำให้คุณมีความสุขเพราะมันก่อให้เป้าหมายของการมีที่ประสบความสำเร็จในอาชีพและสร้างรายได้ ตามวิธีการประเมินความรู้ความเข้าใจกับอารมณ์ความรู้สึกสถานการณ์ที่ทำให้คุณมีความสุขเมื่อจะก่อให้เป้าหมายของคุณมีผลงานมากขึ้นมากขึ้นนำไปสู่ความสุข ความโศกเศร้าอยู่ตรงข้ามแสดงให้เห็นว่าเป็นสถานการณ์ที่ขัดขวางความสำเร็จของเป้าหมายของคุณเมื่อคุณไม่ได้รับงานที่คุณต้องการหรือได้รับการเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ความโกรธเกิดขึ้นเมื่อบล็อกคนบรรลุเป้าหมายของคุณตัวอย่างเช่นเมื่อเพื่อนคนงานช่วยให้คุณจากการประสบความสำเร็จในการทำงานของคุณ ความกลัวที่เกิดขึ้นในสถานการณ์ที่คุกคามความอยู่รอดของคุณเป้าหมายเช่นเมื่อรถตัดคุณออกบนฟรีเวย์และเกือบทำให้คุณผิดพลาด รังเกียจเป็นพื้นละเมิดเป้าหมายการกินของคุณและความปรารถนาสำหรับความสมบูรณ์ของร่างกายเช่นเมื่อมีคนพยายามที่จะเลี้ยงคุณสิ่งที่น่ารังเกียจเช่นทอดหนอนแต่ยังสามารถขยายไปยังสถานการณ์ noneating เช่นการกระทำใดที่คุณพิจารณาต่ำช้า ในทุกกรณีนี้คุณได้สัมผัสกับอารมณ์ความรู้สึกที่แตกต่างกันเพราะการประเมินของคุณจากสถานการณ์ที่ก่อให้เกิดการตัดสินใจเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องกับเป้าหมายของคุณ. คอมเพล็กซ์อารมณ์สังคมเช่นความอัปยศและความภาคภูมิใจดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับรูปแบบของการประเมินความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ คน ถ้าคุณดำเนินการกระทำเช่นการโจรกรรมที่จะไปกับความคาดหวังของคนที่คุณดูแลเกี่ยวกับหรือว่าฝ่าฝืนรหัสทางศีลธรรมที่คุณได้รับการขึ้นมาด้วยแล้วคุณจะรู้สึกอับอายหรือความผิด ปฏิกิริยาเหล่านี้เกิดขึ้นในส่วนหนึ่งมาจากการตัดสินว่าคุณมีการละเมิดเป้าหมายของคุณได้รับการอนุมัติของผู้อื่น ในทางกลับกันถ้าคุณบรรลุสิ่งที่ต้องการได้รับรางวัลที่เหมาะกับค่าที่คุณมีส่วนร่วมกับสังคมของคุณกลุ่มแล้วคุณจะรู้สึกได้ถึงความภาคภูมิใจ ความกตัญญูกตเวทีเป็นความรู้สึกที่ดีที่คุณมีต่อคนที่ได้ช่วยให้คุณบรรลุเป้าหมายของคุณเอง อิจฉาเป็นความรู้สึกทางลบต่อคนที่มีสิ่งที่คุณต้องการ อารมณ์สังคมจำเป็นต้องมีการรับรู้ของสถานที่ของคุณในเครือข่ายสังคมและการตัดสินใจเกี่ยวกับวิธีสถานการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีผลกระทบต่อคนอื่น ๆ ในเครือข่ายที่. อย่างไรก็ตามนักจิตวิทยาและนักปรัชญาปฏิเสธวิธีการประเมินความรู้ความเข้าใจในความโปรดปรานของการเรียกร้องว่าอารมณ์ประกอบด้วยเพียงของร่างกายการรับรู้ ร่างกายเป็นอย่างปฏิเสธไม่ได้ส่วนสำคัญของอารมณ์ของผู้คนอย่างเห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในอารมณ์เชิงลบเช่นความกลัว. สมมติว่าคุณก็ได้ยินว่าคนที่คุณดูแลเกี่ยวกับการได้รับในอุบัติเหตุทางรถยนต์อย่างรุนแรง คุณร่างกายจะได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากรวมทั้งการเพิ่มขึ้นของการเต้นของหัวใจอัตราการหายใจและเลือดความดันและระดับการไหลเวียนของcortisol ฮอร์โมนความเครียด การเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาดังกล่าวจะรู้สึกโดยร่างกายและการสื่อสารไปยังสมองเช่นต่อมทอนซิลและฉนวนได้. ตามทฤษฎีการรับรู้ทางร่างกายอารมณ์ของคุณคือการตอบสนองของสมองของคุณเช่นการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาเช่นแสดงในใบเสนอราคาที่มีชื่อเสียงจากนักจิตวิทยาชาวอเมริกัน / นักปรัชญา วิลเลียมเจมส์: ซึ่งเป็นสิทธิมุมมองที่มีการรับรู้อารมณ์ความรู้สึกทางร่างกายหรือมุมมองที่พวกเขามีความรู้ความเข้าใจ? ประเมินเราไม่จำเป็นต้องเลือก ผมคิดว่าการอภิปรายระหว่างการประเมินความรู้ความเข้าใจและการรับรู้ของร่างกายทฤษฎีคล้ายกับการอภิปรายสองคลาสสิกอื่น ๆ เกี่ยวกับใจ: ทางพันธุกรรมกับสิ่งแวดล้อมอธิบายพฤติกรรมและบนลงเมื่อเทียบกับบัญชีด้านล่างขึ้นของการรับรู้ ในแต่ละเหล่านี้การอภิปรายทั้งสองฝ่ายมีสิทธิบางส่วนในรูปแบบที่เริ่มต้นที่จะกลายเป็นที่ชัดเจนกับการพัฒนาของที่อุดมไปด้วยทฤษฎีของวิธีการปฏิสัมพันธ์แบบไดนามิกผลิตอย่างเต็มรูปแบบของปรากฏการณ์ที่จะอธิบาย ฉันจะไม่ได้ลงไปในธรรมชาติเมื่อเทียบกับการรักษาที่นี่ แต่ผมได้ร่างไว้แล้วในบทที่ 4 วิธีการรับรู้เกี่ยวกับการพร้อมกันประมวลผลแบบขนานที่รวมความรู้จากบนลงล่างกับด้านล่างขึ้นการรับรู้การป้อนข้อมูล Analogously อารมณ์สามารถเข้าใจได้เป็นปฏิสัมพันธ์แบบไดนามิกของพื้นที่สมองที่ดำเนินการรับรู้ทั้งทางร่างกายและการประเมินความรู้ความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินทางปัญญาและร่างกายรับรู้
มีมากขึ้นกว่ามูลค่าแค่อารมณ์ทางบวก และทางลบ ตามที่เราเห็นในหลายอย่าง
ของความรู้สึก เช่น ความสุข ยินดี ความอิ่มใจ , ความกลัว , ความโกรธ , ความขยะแขยงและสยองขวัญ นักปรัชญาและนักจิตวิทยาได้นาน
พิจารณาธรรมชาติของอารมณ์ พวกเขาเสนอ
ทฤษฎีตกสองค่ายหลักการประเมินทางปัญญาและร่างกายรับรู้ ตามทฤษฎี
การประเมินทางปัญญา อารมณ์ มีคำตัดสินเกี่ยวกับขอบเขตที่การรับรู้สถานการณ์
สำเร็จเป้าหมายของบุคคล แต่ตามทฤษฎี การรับรู้ทางร่างกาย อารมณ์ จะไม่ตัดสิน แต่การรับรู้ของ
รัฐทางสรีรวิทยา ผมจะรายงานทบทวนเหล่านี้ในอดีต
การแข่งขันทฤษฎีแล้วเสนอการสังเคราะห์ของพวกเขาในรูปแบบของแบบจำลองสมอง
รวมทั้งการประเมินทางปัญญาและร่างกายรับรู้
เมื่อมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับคุณ คุณย่อมประเมินวิธีการมันมีผลต่อชีวิตของคุณ เมื่อคุณได้รับการเสนองาน
ดี มันมักจะทำให้คุณมีความสุข เพราะมันก่อให้เกิดเป้าหมายของคุณมีความสำเร็จในอาชีพการงาน
และการทำเงินตามแนวทางการประเมินการรับรู้อารมณ์ สถานการณ์
ที่ทำให้คุณมีความสุขเมื่อมันก่อให้เกิดเป้าหมายของคุณ เมื่อเทียบกับผลงานที่นำไปสู่ความสุขมากขึ้น

ความเศร้าเป็นตรงข้าม ระบุว่า สถานการณ์ที่ขัดขวางความสำเร็จของเป้าหมายของคุณ
เมื่อคุณไม่ได้รับงานที่คุณต้องการ หรือรับเลี้ยงเล็ก . ความโกรธเกิดขึ้นเมื่อใครบางคน
บล็อกความสำเร็จของเป้าหมายของคุณ ตัวอย่างเช่น เมื่อเพื่อนคนงานช่วยให้คุณจากการประสบความสำเร็จ
ที่ทำงานของคุณ ความกลัวเกิดขึ้นในสถานการณ์ที่คุกคามความอยู่รอดของเป้าหมาย เช่น เมื่อรถที่ตัดคุณ
ออกบนทางด่วน และเกือบจะทำให้คุณล้มเหลว รังเกียจโดยทั่วไปการละเมิดของคุณกินเป้าหมาย
และความปรารถนาเพื่อความสมบูรณ์ของร่างกาย เช่น เมื่อมีคนพยายามที่จะดึงคุณสิ่งที่น่ารังเกียจ เช่น ทอด
หนอน แต่ยังสามารถขยายไปยัง noneating สถานการณ์เช่นการกระทำทางเพศที่คุณพิจารณาทุกข์โสก ใน
กรณีเหล่านี้ คุณสัมผัสอารมณ์ต่าง ๆ เพราะการประเมินของสถานการณ์ผลิต
การตัดสินเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องกับเป้าหมายของคุณ .
อารมณ์ทางสังคมที่ซับซ้อนเช่นความอับอายและความภาคภูมิใจที่ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับชนิดของการรับรู้การประเมินผล
ด้วยความเคารพต่อเป้าหมายที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ ถ้าคุณแสดงการกระทำ เช่น การโจรกรรม
ที่ขัดกับความคาดหวังของคนที่คุณสนใจ หรือ contravenes จริยธรรมคุณ
ได้รับมา แล้วคุณจะรู้สึกอับอายหรือรู้สึกผิด ปฏิกิริยาเหล่านี้เกิดขึ้นในส่วนหนึ่งจาก
ตัดสินได้ว่าคุณได้ละเมิด เป้าหมายของการได้รับการอนุมัติของผู้อื่น บนมืออื่น ๆถ้าคุณบรรลุสิ่งที่ต้องการ
ชนะรางวัลที่พอดีกับค่าที่คุณแบ่งปันกับสังคมกลุ่ม
ของคุณ แล้วคุณจะรู้สึกภาคภูมิใจ ความกตัญญูคือความรู้สึกที่ดีที่คุณมีต่อใครบางคน
ช่วยให้คุณบรรลุเป้าหมายของคุณเอง อิจฉา คือ ความรู้สึกที่เป็นลบต่อใครบางคน
บางอย่างที่คุณต้องการ อารมณ์ สังคมต้องรับรู้ในสถานที่ของคุณในเครือข่ายทางสังคมและ
การตัดสินใจเกี่ยวกับวิธีการที่สถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจงต่อบุคคลอื่นในเครือข่าย .
แต่บางนักจิตวิทยาและนักปรัชญาปฏิเสธแนวทางการประเมินทางปัญญาในความโปรดปรานของการเรียกร้องที่อารมณ์
มีเพียงการรับรู้ของร่างกาย ร่างกายเป็นอย่างปฏิเสธไม่ได้มี
ส่วนสําคัญของอารมณ์ของคน เป็นประจักษ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอารมณ์ทางลบ เช่น กลัว
สมมติว่าคุณได้ยินมาจากใครบางคนที่คุณสนใจได้รับอุบัติเหตุร้ายแรง ร่างกายของคุณจะได้รับการเปลี่ยนแปลง
ละคร รวมทั้งเพิ่มการเต้นของหัวใจ อัตราการหายใจ ความดันโลหิต
และหมุนเวียนระดับของความเครียด ฮอร์โมนคอร์ติซอล เช่นการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาจะรู้สึก
โดยร่างกายและสื่อสารไปยังพื้นที่สมอง เช่น อะมิกดาลา และอินซูล่า .
ตามทฤษฎีการรับรู้ร่างกาย อารมณ์ของคุณสมองของคุณตอบสนองกับการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยา เช่น
, ตามที่แสดงในใบเสนอราคาที่มีชื่อเสียงจากนักปรัชญา นักจิตวิทยาชาวอเมริกัน วิลเลียม เจมส์ :

ซึ่งถูกมองว่ามีการรับรู้อารมณ์ทางกาย หรือมุมมองที่พวกเขามีการประเมินการคิด
?
เราไม่ต้องเลือกฉันคิดว่าการอภิปรายระหว่างการประเมินการรับรู้และทฤษฎีการรับรู้
ร่างกายคล้ายกับสองคนอื่น ๆคลาสสิก การอภิปรายเกี่ยวกับจิตใจ : พันธุกรรมกับสิ่งแวดล้อม
อธิบายพฤติกรรมและแบบบนลงล่าง จากล่างขึ้นบน เมื่อเทียบกับบัญชีรับรู้ ในแต่ละครั้งของการอภิปรายเหล่านี้
ทั้งสองฝ่ายก็มีส่วนที่ถูกต้องในวิธีการที่เริ่มชัดเจนกับการพัฒนา
รวยทฤษฎีของวิธีการโต้ตอบแบบไดนามิกผลิตเต็มช่วงของปรากฏการณ์ที่จะอธิบาย ผมจะไม่รับ
ในธรรมชาติกับการศึกษาที่นี่ แต่ผมได้เขียนในบทที่ 4 วิธีการการรับรู้เกี่ยวข้องกับ
พร้อมกัน ขนานการประมวลผลที่รวมความรู้จากล่างขึ้นบน จากบนลงล่างด้วยการ
นำเข้า analogously อารมณ์สามารถเข้าใจได้เป็นปฏิสัมพันธ์เชิงพลวัตของพื้นที่ที่
สมองแสดงทั้งทางร่างกาย การรับรู้ และการประเมินทางปัญญา