Hald et al. (2003) showed that if s

Hald et al. (2003) showed that if scalding water was Salmonella positive, pluck removal was associated with a higher risk of carcass contamination. Survival of Salmonella in the scalding tank increases if the water temperature drops below the recommended 62 °C and/or if the amount of organic material is sufficient to protect the organism against the heat ( Sörqvist and Danielsson-Tham, 1990). Continuous monitoring of the temperature of the scalding water is necessary, although scalding with steam is a good alternative ( Delhalle et al., 2008).
Based on a literature review, Berends et al. (1997) suggested that 5–15% of all carcass contamination occurred during polishing. De Busser et al. (2011) showed that contamination of the carcasses after splitting and forced chilling was related to the contamination level of the carcass after polishing. Contamination and cross-contamination can occur easily at this step as carcasses are ‘wringed out’ and the equipment is difficult to clean, allowing bacteria to establish on the surface of the brushes and scrapes (Borch et al., 1996). Although singeing is performed before polishing, adding a second flaming device after polishing is helpful to avoid that contaminated carcasses enter the clean part of the slaughterhouse (Delhalle et al., 2008, De Sadeleer et al., 2008 and De Busser et al., 2011).
Between 55 and 90% of all carcass contamination occurs during evisceration (Berends et al., 1997). Good fasting of the delivered pigs, correct evisceration techniques and proper training of slaughterhouse personnel are all effective in diminishing the risk of accidental cutting through the intestines. Further application of a mechanized bung cutter in connection with enclosing the anus and rectum in a plastic bag (Alban and Stärk, 2005) should prevent leaking of faeces from the rectum.
Childers and Keahey (1977) showed that carcass contamination could be reduced by 50% when the eviscerating operative wore plastic gloves and sanitized the knife in 82 °C water between carcasses. However, De Sadeleer et al. (2008) showed that the temperature of the water used for cleaning the evisceration knives and the bung cutter varied over 10 slaughterhouses from 47 °C to 81 °C (EC No. 853/2004).4 The knives were not cleaned between every carcass, but were held for 1 s in hot water every third or fourth carcass. In the worst case, this was done only when the intestines were accidentally opened. This limited cleaning frequency is probably a consequence of slaughter line speed (between 285 and 550 pigs per hour).
The carcass splitter (Swanenburg et al., 2001c, Bertrand et al., 2010 and Smid et al., 2012) as well as the hands of slaughterhouse personnel (Bertrand et al., 2010 and Duggan et al., 2010) and meat inspectors (Vieira-Pinto et al., 2006) can also cause cross-contamination of carcasses. Cleaning and disinfection of the splitter machine several times a day was shown to be beneficial in reducing Salmonella contamination ( Delhalle et al., 2008).
As demonstrated by De Busser et al. (2011), no relationship could be established between outer (carcass) contamination and inner (gut content and lymph nodes) contamination of the same pig, which highlights the major impact of the slaughterhouse environment and slaughter process on the final contamination of the carcass. As slaughterhouses vary in their capability of dealing with Salmonella positive pigs ( Botteldoorn et al., 2003 and De Busser et al., 2011), a slaughterhouse specific approach is needed. Classifying slaughterhouses according to their Salmonella status might lead to bigger efforts from these stakeholders to reduce the environmental and carcass contamination level.
Decontamination of the carcass
Since January 2006, the use of substances other than potable or clean water to remove microbial surface contamination from food of animal origin is allowed in the EU (EC No. 853/2004), with the restriction that product approval must be obtained from the EFSA BIOHAZ Panel5 and that the decontamination treatment is an added tool to good hygiene practices (Bertrand et al., 2010).
It has been shown that hot-water decontamination and the use of acidified sodium chlorite reduce Salmonella prevalence on the carcass ( Jensen and Christensen, 2000 and Hamilton et al., 2010). Hot-water decontaminated carcasses are showered with water at 80 °C for 14–16 s. This temporary increase in meat surface temperature may lead to minor changes of the meat colour immediately after decontamination, but these usually disappear after chilling ( Goldbach and Alban, 2006). As hot-water decontamination implies major investment costs, alternatives such as hand-held decontamination using steam suction and the combination of steam and ultra-sound need further investigation ( Goldbach and Alban, 2006).
Conclusions
As pig husbandry practices vary significantly between and within countries as does Salmonella prevalence, a country and herd specific approach is needed to control Salmonella at the primary production. Attention should be paid to pig feed, cleaning and disinfection procedures and purchase of animals. Further research has to be done on the effect of the acid tolerance response as inconsistent results are often obtained in studies focusing on administration of organic acids. The development of biofilms and the interaction between Salmonella and protozoa needs to be further investigated as these may be partially responsible for unsatisfactory results following cleaning and disinfection. Vaccination against S. Typhimurium is possible in sows and piglets but in the current monitoring programs no distinction can be made between naturally infected and vaccinated animals. In order to efficiently reduce Salmonella prevalence at the primary production level, a combination of herd-specific control measures should be implemented. Fasting procedures before slaughter, animal handling during loading and transport and lairage conditions should be also critically evaluated.
As the slaughter stage has the highest impact on the number of contaminated carcasses, control measures should also be implemented here. Carcass decontamination may lead to a considerable decrease in contamination, but should be used only in addition to other control strategies such as hygiene, cleaning and disinfection, education and training. As Salmonella contamination rates and the possibility of cross-contamination are slaughterhouse specific, categorizing abattoirs in groups reflecting their contamination rate (as is done for pig herds in several national control programs) could be a first step in motivating slaughterhouse owners and personnel to take measures to reduce the Salmonella contamination of slaughtered carcasses. In this way, pig farmers will be able to deliver their ‘as Salmonella-free as possible’ pigs to a slaughterhouse that can produce low contaminated pig carcasses, resulting in more reward for control efforts undertaken at the primary production level. Although further research is required, a critical evaluation of pig production, transport and slaughter procedures combined with adequate control measures must be the first steps in reducing the Salmonella rate in the final pig carcass.
Conflict of interest statement
None of the authors of this paper have a financial or personal relationship with other people or organizations that could inappropriately influence or bias the content of this paper.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงสูงของการปนเปื้อนซาก Hald et al. (2003) พบที่ถ้า scalding น้ำ ซัลบวก เด็ดเอาได้ อยู่รอดของสายในถัง scalding เพิ่ม หากอุณหภูมิน้ำลดลงต่ำกว่าแนะนำ 62 ° C หรือวัสดุอินทรีย์จำนวนเพียงพอที่จะปกป้องสิ่งมีชีวิตจากความร้อน (Sörqvist และ Danielsson-ถ้ำ 1990) ตรวจสอบอุณหภูมิของน้ำ scalding อย่างต่อเนื่องเป็นสิ่งจำเป็น แต่ scalding ด้วยไอน้ำเป็นทางเลือกดี (Delhalle et al., 2008)จากการทบทวนวรรณกรรม Berends และ al. (1997) แนะนำว่า 5 – 15% ของการปนเปื้อนซากทั้งหมดเกิดขึ้นในระหว่างการขัด เดอ Busser et al. (2011) พบว่า การปนเปื้อนของซากหลังจากการแบ่งและถือบังคับเกี่ยวระดับการปนเปื้อนของซากที่หลังขัด ปนเปื้อนและการปนเปื้อนข้ามสามารถเกิดขึ้นได้ง่าย ๆ ในขั้นตอนนี้เป็นซาก 'wringed ออก' และอุปกรณ์ที่จะช่วยให้แบคทีเรียสร้างบนพื้นผิวของแปรงยากทำความสะอาด และ scrapes (Borch et al., 1996) แม้ singeing ดำเนินก่อนขัด เพิ่มอุปกรณ์เผาสองหลังจากขัดเสร็จให้หลีกเลี่ยงที่ปนเปื้อนซากป้อนหนึ่งบิดาสะอาด (Delhalle et al., 2008, De Sadeleer et al., 2008 และ De Busser et al., 2011)ระหว่าง 55 และ 90% ของทั้งหมดซาก ปนเปื้อนเกิดขึ้นระหว่าง evisceration (Berends และ al., 1997) การถือศีลอดดีของสุกรส่ง แก้ไขเทคนิค evisceration และการอบรมของบิดาบุคลากรมีทั้งประสิทธิภาพในการลดลงความเสี่ยงของอุบัติเหตุตัดผ่านลำไส้ ตัด mechanized บึงพร้อมกับแนบทวารหนักกับรูตูดในถุงพลาสติก (Alban และ Stärk, 2005) การประยุกต์ควรป้องกันการรั่วไหลของ faeces จากรูตูดChilders และ Keahey (1977) พบว่า ปนเปื้อนซากอาจลดลง 50% เมื่อการ eviscerating วิธีปฏิบัติตนภายสวมถุงมือพลาสติก และมีดในน้ำ 82 ° C ระหว่างซากถูกสุขอนามัย อย่างไรก็ตาม De Sadeleer et al. (2008) พบว่า อุณหภูมิของน้ำที่ใช้สำหรับทำความสะอาดมีด evisceration และตัดบึงที่แตกต่างกันมากกว่า 10 โรงจาก 47 ° C ถึง 81 ° C s (EC หมายเลข 853/2004) .4 มีดไม่ล้างทำความสะอาดระหว่างซากทุก แต่ถูกจับ 1 ในร้อนน้ำซากทุกสาม หรือสี่ ในกรณีเลวร้ายที่สุด นี้ถูกทำเมื่อตั้งใจเปิดลำไส้ ความถี่การทำความสะอาดนี้จำกัดอาจเป็นผลสืบเนื่องของความเร็วรายการฆ่า (ระหว่าง 285 และ 550 สุกรต่อชั่วโมง)แยกซาก (al. et Swanenburg ซี 2001, al. และเบอร์ทรานด์ 2010 และ Smid et al., 2012) เป็นมือของบิดาบุคลากร (al. et เบอร์ทรานด์ 2010 และดักแกน et al., 2010) และผู้ตรวจเนื้อ (Vieira Pinto เอ็ด al., 2006) ทำให้เกิดการปนเปื้อนข้ามของซาก ทำความสะอาดและฆ่าเชื้อเครื่องแยกวันละหลายครั้งที่แสดงจะเป็นประโยชน์ในการลดระดับการปนเปื้อน (Delhalle et al., 2008)ดังที่แสดงโดยเด Busser et al. (2011), ไม่สามารถก่อตั้งระหว่างภายนอก (ซาก) การปนเปื้อนและภายใน (เนื้อหาลำไส้และน้ำเหลือง) ปนหมูเดียวกัน ซึ่งเน้นผลกระทบหลักของบิดาสิ่งแวดล้อมและกระบวนการสุดท้ายในการปนเปื้อนของซากฆ่า เป็นโรงแตกต่างในความสามารถของพวกเขาจัดการกับสุกรสายบวก (Botteldoorn et al., 2003 และเด Busser et al., 2011), วิธีการเฉพาะบิดาเป็นสิ่งจำเป็น ประเภทโรงตามสถานะของสายอาจทำให้ความใหญ่เสียเพื่อลดการสิ่งแวดล้อมและระดับการปนเปื้อนของซากเหล่านี้Decontamination ของซากมกราคม 2549 การใช้สารอื่นที่ไม่ใช่น้ำสะอาด หรือใช้การเอาพื้นผิวการปนเปื้อนจุลินทรีย์จากอาหารของสัตว์ได้ในสหภาพยุโรป (EC หมายเลข 853/2004), มีข้อจำกัด ที่ต้องได้รับการอนุมัติผลิตภัณฑ์จาก EFSA BIOHAZ Panel5 และรักษา decontamination เป็นเครื่องมือเพิ่มการปฏิบัติสุขอนามัยดี (เบอร์ทรานด์ et al, 2010)มันได้ถูกแสดงว่า decontamination น้ำอุ่นและใช้โซเดียม acidified chlorite ลดซัลชุกในซาก (เจน และคริ สเตนเซ่น 2000 และแฮมิลตันและ al., 2010) น้ำอุ่น decontaminated ซากที่นี้น้ำที่ 80 ° C สำหรับ s 14-16 เพิ่มขึ้นชั่วคราวในเนื้อผิวอุณหภูมิอาจเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยสีเนื้อทันทีหลัง decontamination แต่เหล่านี้มักจะหายไปหลังจากหนาว (Goldbach และ Alban, 2006) เป็นน้ำอุ่น decontamination หมายถึงต้นทุนที่ลงทุนหลัก ทางเลือกเช่น decontamination มือถือที่ใช้ดูดไอน้ำและการรวมกัน ของไอน้ำ และเสียงพิเศษต้องเพิ่มเติมตรวจสอบ (Goldbach และ Alban, 2006)บทสรุปเป็นแนวทางปฏิบัติในการเลี้ยงหมูแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง และภาย ในประเทศกับชุกซัล เป็นวิธีการเฉพาะประเทศและฝูงเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อควบคุมสายการผลิตหลักที่ ความสนใจควรชำระหมูอาหาร ขั้นตอนทำความสะอาดและฆ่าเชื้อ และซื้อสัตว์ วิจัยเพิ่มเติมจะทำในลักษณะของการตอบยอมรับกรดจะได้รับผลลัพธ์ที่ไม่สอดคล้องกันในการศึกษาที่เน้นการจัดการของกรดอินทรีย์มักได้ การพัฒนาของ biofilms และการโต้ตอบระหว่างสายและโพรโทซัวต้องถูกตรวจสอบเพิ่มเติมเหล่านี้อาจจะบางส่วนชอบเฉย ๆ ผลต่อการทำความสะอาดและฆ่าเชื้อ วัคซีนกับ S. Typhimurium อยู่ใน sows ทรูด แต่ในปัจจุบันโปรแกรมตรวจสอบ ความแตกต่างไม่ได้ระหว่างสัตว์ธรรมชาติติดไวรัส และป้องกันโรค ยกชุกซัลระดับผลิตหลักได้อย่างมีประสิทธิภาพ การรวมกันของมาตรการควบคุมฝูงเฉพาะควรจะปฏิบัติ ขั้นตอนก่อนการฆ่าการถือศีลอด สัตว์จัดการการโหลดและเงื่อนไขการขนส่งและ lairage ควรจะยังประเมินเป็นขั้นตอนการฆ่ามีผลกระทบสูงสุดจำนวนซากปนเปื้อน มาตรการควบคุมยังดำเนินการต่อ Decontamination ซากอาจลดลงมากในปนเปื้อน แต่ควรใช้เฉพาะนอกจากกลยุทธ์การควบคุมอื่น ๆ เช่นสุขอนามัย ทำความสะอาด และฆ่าเชื้อ การศึกษา และฝึกอบรม เป็นการปนเปื้อนซัล ราคาและโอกาสการปนเปื้อนข้ามมีเฉพาะ ประเภท abattoirs ในกลุ่มที่สะท้อนให้เห็นถึงอัตราการปนเปื้อน (เป็นเสร็จในฝูงสุกรในหลายชาติควบคุมโปรแกรม) เป็นขั้นตอนแรกในการจูงใจบิดาเจ้าและบุคลากรใช้มาตรการลดระดับการปนเปื้อนของซากฆ่าบิดา ด้วยวิธีนี้ เกษตรกรหมูจะสามารถส่งสุกรของพวกเขา 'เป็นสายฟรีเป็น' บิดาที่สามารถผลิตซากหมูปนเปื้อนต่ำ ผลรางวัลเพิ่มเติมสำหรับความพยายามควบคุมดำเนินการที่ระดับการผลิตหลัก แม้ว่าต่อไป งานวิจัยจะต้อง ประเมินความสำคัญของขั้นตอนการผลิต การขนส่ง และการฆ่าหมูรวมกับแรกขั้นตอนในลดอัตราระดับในซากหมูสุดท้ายมาตรการต้องควบคุมอย่างเพียงพอแย้งคำสั่งผู้เขียนของเอกสารนี้ไม่มีความสัมพันธ์ทางการเงิน หรือส่วนบุคคลกับบุคคลหรือองค์กรที่สามารถสมอิทธิพล หรือ bias เนื้อหาของเอกสารนี้ ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hald และคณะ (2003) แสดงให้เห็นว่าถ้าน้ำลวกเชื้อ Salmonella ในเชิงบวกคือการกำจัดความกล้าหาญมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่สูงขึ้นของการปนเปื้อนซาก การอยู่รอดของเชื้อ Salmonella ในถังลวกเพิ่มขึ้นถ้าอุณหภูมิของน้ำลดลงต่ำกว่าที่แนะนำ 62 ° C และ / หรือถ้าปริมาณของสารอินทรีย์จะเพียงพอที่จะปกป้องสิ่งมีชีวิตกับความร้อน (Sörqvistและ Danielsson ถ้ำ, 1990) ตรวจสอบอย่างต่อเนื่องของอุณหภูมิของน้ำลวกเป็นสิ่งที่จำเป็นแม้ว่าลวกด้วยไอน้ำเป็นทางเลือกที่ดี (Delhalle et al., 2008).
จากการทบทวนวรรณกรรม, Berends และคณะ (1997) ชี้ให้เห็นว่า 5-15% ของการปนเปื้อนซากทั้งหมดที่เกิดขึ้นในระหว่างการขัด De ประจำทางและคณะ (2011) แสดงให้เห็นว่าการปนเปื้อนของซากหลังจากแยกและการบังคับหนาวที่เกี่ยวข้องกับระดับการปนเปื้อนของซากหลังจากขัด การปนเปื้อนและการปนเปื้อนที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างง่ายดายในขั้นตอนนี้เป็นซากจะ 'wringed ออกและอุปกรณ์ที่เป็นเรื่องยากที่จะทำความสะอาดที่ช่วยให้แบคทีเรียที่จะสร้างบนพื้นผิวของแปรงและ scrapes (Borch et al., 1996) แม้ว่า singeing จะดำเนินการก่อนที่จะขัดเพิ่มอุปกรณ์เผาที่สองหลังจากที่ขัดเป็นประโยชน์ในการหลีกเลี่ยงการปนเปื้อนที่ซากใส่ส่วนที่ทำความสะอาดของโรงฆ่าสัตว์ (Delhalle et al., 2008, De Sadeleer et al., 2008 และเดรถเมล์ et al., 2011).
ระหว่าง 55 และ 90% ของการปนเปื้อนซากทั้งหมดเกิดขึ้นในระหว่างการผ่าตัดอวัยวะ (Berends et al., 1997) การอดอาหารที่ดีของสุกรส่งเทคนิคการผ่าตัดอวัยวะที่ถูกต้องและการฝึกอบรมที่เหมาะสมของบุคลากรโรงฆ่าสัตว์ที่มีทั้งหมดมีประสิทธิภาพในการลดลงความเสี่ยงของการตัดอุบัติเหตุผ่านลำไส้ การประยุกต์ใช้ต่อไปของการตัดจุกยานยนต์ในการเชื่อมต่อกับการปิดล้อมทวารหนักและทวารหนักในถุงพลาสติก (เบลล่าและสตาร์ 2005) ควรป้องกันไม่ให้เกิดการรั่วไหลของอุจจาระจากทวารหนัก.
Childers และ Keahey (1977) พบว่าการปนเปื้อนซากอาจจะลดลง 50 % เมื่อผ่าตัดผนังที่สวมถุงมือพลาสติกและถูกสุขอนามัยมีด 82 ° C น้ำระหว่างซาก อย่างไรก็ตาม De Sadeleer และคณะ (2008) พบว่าอุณหภูมิของน้ำที่ใช้ในการทำความสะอาดมีดชำแหละและตัดจุกแตกต่างกันกว่า 10 โรงฆ่าสัตว์จาก 47 ° C ถึง 81 ° C (EC ฉบับที่ 853/2004) 0.4 มีดที่ไม่ได้ทำความสะอาดระหว่างซากทุก แต่ถูกจัดขึ้นเป็นเวลา 1 วินาทีในน้ำร้อนทุกซากที่สามหรือสี่ ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดนี้ทำเฉพาะเมื่อลำไส้ถูกเปิดโดยไม่ได้ตั้งใจ นี้ความถี่ทำความสะอาด จำกัด อาจจะเป็นผลมาจากความเร็วสายฆ่า (ระหว่าง 285 และ 550 สุกรต่อชั่วโมง).
แยกซาก (Swanenburg et al., 2001c เบอร์แทรนด์ et al., 2010 และ Smid et al., 2012) เช่นเดียวกับ มือของบุคลากรโรงฆ่าสัตว์ (เบอร์ทรานด์ et al., 2010 และดักแกน et al., 2010) และการตรวจสอบเนื้อ (Vieira-ม้าลาย et al., 2006) นอกจากนี้ยังสามารถก่อให้เกิดการปนเปื้อนของซาก การทำความสะอาดและฆ่าเชื้อเครื่องแยกหลายครั้งต่อวันก็แสดงให้เห็นว่าจะเป็นประโยชน์ในการลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella (Delhalle et al., 2008).
ในฐานะที่เป็นแสดงให้เห็นโดย De ประจำทางและคณะ (2011) ไม่มีความสัมพันธ์จะได้รับการจัดตั้งขึ้นระหว่างด้านนอก (ซาก) การปนเปื้อนและด้านใน (เนื้อหาลำไส้และต่อมน้ำเหลือง) การปนเปื้อนของหมูเดียวกันซึ่งไฮไลท์ผลกระทบที่สำคัญของสภาพแวดล้อมของโรงฆ่าสัตว์และกระบวนการฆ่าในการปนเปื้อนสุดท้ายของซาก ในฐานะที่เป็นโรงฆ่าสัตว์แตกต่างกันในความสามารถของพวกเขาในการจัดการกับหมูบวก Salmonella (Botteldoorn et al., 2003 และ De รถเมล์ et al., 2011), โรงฆ่าสัตว์วิธีการที่เฉพาะเจาะจงเป็นสิ่งจำเป็น การแบ่งประเภทของโรงฆ่าสัตว์ตามสถานะ Salmonella ของพวกเขาอาจนำไปสู่ความพยายามที่ใหญ่กว่าจากผู้มีส่วนได้เสียเหล่านี้เพื่อลดระดับการปนเปื้อนสิ่งแวดล้อมและซาก.
Decontamination ซาก
ตั้งแต่เดือนมกราคมปี 2006 การใช้สารอื่นที่ไม่ใช่น้ำดื่มหรือทำความสะอาดเพื่อลบปนเปื้อนพื้นผิวของจุลินทรีย์จากอาหารของ สัตว์ที่ได้รับอนุญาตในสหภาพยุโรป (EC ฉบับที่ 853/2004) โดยมีข้อ จำกัด ว่าการอนุมัติผลิตภัณฑ์ต้องได้รับจาก EFSA BIOHAZ Panel5 และว่าการรักษาปนเปื้อนเป็นเครื่องมือที่เพิ่มเข้ามาในการปฏิบัติสุขอนามัยที่ดี (เบอร์ทรานด์ et al., 2010 ).
จะได้รับการแสดงให้เห็นว่าการปนเปื้อนน้ำร้อนและการใช้โซเดียมคลอไรกรดลดความชุกเชื้อ Salmonella ในซาก (เซ่นและคริส 2000 และแฮมิลตัน et al., 2010) น้ำร้อนซาก decontaminated จะอาบน้ำด้วยน้ำที่อุณหภูมิ 80 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 14-16 วินาที นี้เพิ่มขึ้นชั่วคราวในอุณหภูมิพื้นผิวเนื้ออาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยของสีเนื้อทันทีหลังจากที่ปนเปื้อน แต่เหล่านี้มักจะหายไปหลังจากที่หนาว (Goldbach และเบลล่า 2006) ในฐานะที่ปนเปื้อนน้ำร้อนหมายถึงค่าใช้จ่ายในการลงทุนที่สำคัญทางเลือกเช่นการปนเปื้อนมือถือโดยใช้การดูดไอน้ำและการรวมกันของไอน้ำและอัลตร้าเสียงต้องตรวจสอบต่อไป (Goldbach และเบลล่า 2006).
สรุปผลการวิจัย
ในฐานะที่เป็นวิธีปฏิบัติที่แตกต่างกันไปเลี้ยงหมูอย่างมีนัยสำคัญระหว่างและภายใน ประเทศที่เป็นความชุก Salmonella ไม่ประเทศและฝูงวิธีการที่เฉพาะเจาะจงเป็นสิ่งจำเป็นในการควบคุมเชื้อ Salmonella ที่ผลิตหลัก ความสนใจควรจะจ่ายให้อาหารสุกรขั้นตอนการทำความสะอาดและฆ่าเชื้อและการจัดซื้อของสัตว์ นอกจากนี้การวิจัยจะต้องมีการดำเนินการเกี่ยวกับผลกระทบของการตอบสนองความอดทนกรดเป็นผลลัพธ์ที่สอดคล้องกันจะได้รับในการศึกษามักจะมุ่งเน้นไปที่การบริหารงานของกรดอินทรีย์ การพัฒนาไบโอฟิล์มและปฏิสัมพันธ์ระหว่างเชื้อ Salmonella และโปรโตซัวจะต้องมีการสอบสวนต่อไปเช่นนี้อาจจะเป็นเพียงบางส่วนรับผิดชอบต่อผลที่น่าพอใจดังต่อไปนี้การทำความสะอาดและฆ่าเชื้อโรค การฉีดวัคซีนป้องกัน S. Typhimurium เป็นไปได้ในแม่สุกรและลูกสุกร แต่ในปัจจุบันโปรแกรมตรวจสอบความแตกต่างที่ไม่สามารถทำระหว่างสัตว์ที่ติดเชื้อตามธรรมชาติและการฉีดวัคซีน เพื่อให้มีประสิทธิภาพลดความชุกเชื้อ Salmonella ที่ระดับการผลิตหลักของการรวมกันของมาตรการในการควบคุมฝูงเฉพาะควรจะดำเนินการ วิธีการอดอาหารก่อนที่จะฆ่าสัตว์การจัดการระหว่างการโหลดและการขนส่งและเงื่อนไข lairage ควรได้รับการประเมินอย่างยิ่ง.
ในฐานะที่เป็นเวทีฆ่ามีผลกระทบสูงที่สุดในจำนวนของซากปนเปื้อน, มาตรการควบคุมก็ควรจะถูกนำมาใช้ที่นี่ ปนเปื้อนซากอาจนำไปสู่การลดลงอย่างมากในการปนเปื้อน แต่ควรจะใช้เฉพาะในนอกเหนือจากกลยุทธ์การควบคุมอื่น ๆ เช่นสุขอนามัย, การทำความสะอาดและฆ่าเชื้อโรค, การศึกษาและการฝึกอบรม ในขณะที่อัตราการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella และเป็นไปได้ของการปนเปื้อนที่มีโรงฆ่าสัตว์ที่เฉพาะเจาะจงประเภทโรงฆ่าสัตว์ในกลุ่มสะท้อนให้เห็นถึงอัตราการปนเปื้อนของพวกเขา (ตามที่จะทำเพื่อฝูงหมูในหลายโปรแกรมควบคุมแห่งชาติ) อาจจะเป็นขั้นตอนแรกในการสร้างแรงจูงใจเจ้าของโรงฆ่าสัตว์และบุคลากรที่จะใช้มาตรการ เพื่อลดการปนเปื้อนเชื้อ Salmonella ของซากฆ่า ด้วยวิธีนี้เกษตรกรหมูจะสามารถที่จะส่งมอบของพวกเขาเป็นเชื้อ Salmonella-ฟรีเป็นไปได้ 'หมูที่จะฆ่าสัตว์ที่สามารถผลิตต่ำซากหมูปนเปื้อนที่เกิดในรางวัลอื่น ๆ อีกมากมายสำหรับความพยายามควบคุมการดำเนินการในระดับการผลิตหลัก แม้ว่าการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่สำคัญของการประเมินผลขั้นตอนการผลิตสุกรการขนส่งและการฆ่ารวมกับมาตรการควบคุมที่เพียงพอจะต้องเป็นขั้นตอนแรกในการลดอัตราการ Salmonella ในซากหมูสุดท้าย.
ความขัดแย้งของคำสั่งที่น่าสนใจ
ไม่มีของผู้เขียนบทความนี้มี ความสัมพันธ์ทางการเงินส่วนบุคคลหรือกับคนอื่น ๆ หรือองค์กรที่ไม่เหมาะสมอาจมีผลต่อความลำเอียงหรือเนื้อหาของบทความนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮอลด์ et al . ( 2546 ) พบว่า ถ้าลวกน้ำเชื้อ บวก ถอนการสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่สูงขึ้นของการปนเปื้อนซาก การอยู่รอดของ Salmonella ในลวกเพิ่มถัง ถ้าอุณหภูมิของน้ำต่ำกว่าแนะนำ 62 ° C และ / หรือถ้าปริมาณของวัสดุอินทรีย์จะเพียงพอที่จะปกป้องสิ่งมีชีวิตกับความร้อน ( S ö rqvist และ danielsson ถ้ำ , 2533 )การตรวจสอบอย่างต่อเนื่องของอุณหภูมิของน้ำร้อนลวกด้วยไอน้ำ เป็นสิ่งที่จำเป็น แม้ว่าเป็นทางเลือกที่ดี ( delhalle et al . , 2008 ) .
จากการทบทวนวรรณกรรม berends et al . ( 1997 ) แนะนำว่า 5 – 15 % ทุกซากการปนเปื้อนที่เกิดขึ้นในระหว่างขัด เดอ บัสเซอร์ et al .( 2011 ) พบว่า การปนเปื้อนของซากหลังจากแบ่งให้หนาว มีความสัมพันธ์กับระดับการปนเปื้อนของซากหลังขัด การปนเปื้อนและการปนเปื้อนสามารถเกิดขึ้นได้อย่างง่ายดายในขั้นตอนนี้เป็นซาก ' wringed ออก ' และอุปกรณ์เป็นเรื่องยากที่จะทำความสะอาด ช่วยให้แบคทีเรียที่จะสร้างบนพื้นผิวของแปรงและ scrapes ( บอร์ก et al . , 1996 )แม้ว่า singeing จะดําเนินการขัดก่อน เพิ่มสองเผาอุปกรณ์หลังการขัดประโยชน์ เพื่อหลีกเลี่ยงการปนเปื้อนซากสัตว์เข้าทำความสะอาดส่วนของโรงฆ่าสัตว์ ( delhalle et al . , 2008 , sadeleer et al . , 2008 และ เดอ บัสเซอร์ et al . , 2011 ) .
ระหว่าง 55 และ 90% ของการเกิดซาก ในช่วง evisceration ( berends et al . , 1997 )ดี การอดอาหารของส่งสุกรที่ถูกต้อง evisceration เทคนิคและการฝึกอบรมที่เหมาะสมของบุคลากรทุกคนที่มีประสิทธิภาพในโรงฆ่าสัตว์ ลดความเสี่ยงของการตัดโดยผ่านลำไส้ โปรแกรมต่อไปของตัดบึงที่มีในการเชื่อมต่อกับการปิดล้อมทวารหนักและไส้ตรงในถุงพลาสติก ( เบลล่า และเซนต์และ RK , 2005 ) ควรป้องกันการรั่วไหลของอุจจาระจากลำไส้ใหญ่
.บุตร และ keahey ( 1977 ) พบว่า การปนเปื้อนซากอาจจะลดลง 50% เมื่อชำแหละผ่าตัดใส่ถุงมือพลาสติก และฆ่าเชื้อมีดใน 82 องศา C น้ำระหว่างซาก อย่างไรก็ตาม เดอ sadeleer et al . ( 2551 ) พบว่า อุณหภูมิของน้ำที่ใช้สำหรับทำความสะอาดและตัดมีดตัดอวยวะภายในบึงหลากหลายกว่า 10 โรงฆ่าสัตว์จาก 47 ° C ถึง 81 องศา C ( ไม่ใช่ กกต.853 / 2004 ) 4 มีดไม่ทำความสะอาดระหว่างทุกซาก แต่ถูกจัดขึ้นสำหรับ 1 ในน้ำร้อนทุกสามหรือสี่ซาก ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด นี้เกิดขึ้นเฉพาะเมื่อลำไส้ถูกเปิดออกโดยบังเอิญ นี้ จำกัด ความน่าจะเป็นผลของความถี่ฆ่า ( สายความเร็วระหว่างจำนวน 550 สุกรต่อชั่วโมง ) .
ซาก Splitter ( swanenburg et al . , 2001c , เบอร์ทรันด์ et al . ,2010 และ smid et al . , 2012 ) เช่นเดียวกับมือของโรงฆ่าสัตว์บุคลากร ( เบอร์ทรานด์ et al . , 2010 และดักแกน et al . , 2010 ) และผู้ตรวจสอบเนื้อ ( วิเอร่าปิ่นโต et al . , 2006 ) นอกจากนี้ยังสามารถทำให้เกิดการปนเปื้อนของซาก การทำความสะอาดและการแยกเครื่องวันละหลายๆ ครั้ง ก็เป็นประโยชน์ในการลดการปนเปื้อนเชื้อซัลโมเนลลา ( delhalle et al . , 2008 ) .
ดังที่แสดงโดย เดอ บัสเซอร์ et al . ( 2011 ) ไม่มีความสัมพันธ์ที่สามารถจะจัดตั้งขึ้นระหว่างด้านนอกและด้านใน ( ซาก ) การปนเปื้อน ( เนื้อหาลำไส้ต่อมน้ำเหลือง ) การปนเปื้อนของหมูเดียวกัน ซึ่งไฮไลท์สำคัญของโรงฆ่าสัตว์สิ่งแวดล้อมและฆ่ากระบวนการในการสุดท้ายของซากเป็นโรงฆ่าสัตว์แตกต่างกันในความสามารถของการจัดการกับเชื้อ Salmonella บวกหมู ( botteldoorn et al . , 2003 และ เดอ บัสเซอร์ et al . , 2011 ) , โรงฆ่าสัตว์แนวทางเฉพาะของที่จำเป็น จำแนกตามสถานภาพของโรงฆ่าสัตว์ เชื้ออาจจะใหญ่กว่าความพยายามจากผู้มีส่วนได้เสียเหล่านี้เพื่อลดสิ่งแวดล้อมและซากระดับการปนเปื้อน สารพิษของซาก

ตั้งแต่เดือนมกราคมปี 2006 ใช้สารอื่นนอกจากผลิตน้ำประปาหรือน้ำสะอาดเพื่อลบปนเปื้อนจากพื้นผิวของอาหารที่ได้จากสัตว์ที่ได้รับอนุญาตในสหภาพยุโรป ( EC หมายเลข 853 / 2004 ) มีข้อ จำกัด ที่อนุมัติผลิตภัณฑ์จะต้องได้รับจาก efsa biohaz panel5 และการรักษาผู้เชี่ยวชาญเป็นเครื่องมือ เพื่อสุขอนามัยที่ดี การปฏิบัติ ( เบอร์ทรานด์ et al . , 2010 ) .
มันได้ถูกแสดงในที่ร้อนและใช้โซเดียมไฮโปคลอไรท์ปรับลดความชุกของเชื้อบนซาก ( เจนเซ่น กับ คริสเต็นเซ่น , 2000 และแฮมิลตัน et al . , 2010 ) น้ำร้อน decontaminated ซากจะอาบน้ำด้วยน้ำที่อุณหภูมิ 80 องศา C เป็นเวลา 14 – 16 Sชั่วคราวนี้เพิ่มอุณหภูมิพื้นผิวเนื้อ อาจนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆน้อย ๆจากเนื้อสีทันทีหลังจากชำระล้าง แต่เหล่านี้มักจะหายไปหลังจากที่หนาว ( โกลด์บาก และเบลล่า , 2006 ) เป็นร้อนในหมายถึงค่าใช้จ่ายการลงทุนหลักทางเลือก เช่น ในมือถือใช้ดูดไอน้ำและการรวมกันของไอน้ำและ Ultra Sound ต้องสอบสวนต่อไป ( โกลด์บาก และเบลล่า , 2006 ) .

เป็นข้อสรุปการปฏิบัติการเลี้ยงสุกรแตกต่างกันอย่างมากระหว่างและภายในประเทศเช่นเดียวกับ Salmonella ความชุก , ประเทศ และแนวทางที่เฉพาะเจาะจงคือฝูงต้องควบคุมเชื้อซัลโมเนลลาในการผลิตหลักควรให้ความสนใจที่จะเลี้ยงหมู ทำความสะอาดและฆ่าเชื้อโรค และขั้นตอนการซื้อ ของสัตว์ ศึกษาเพิ่มเติมได้ในผลของกรดทนการตอบสนองโดยผลไม่สอดคล้องกันมักจะได้รับในการศึกษามุ่งเน้นไปที่การบริหารงานของกรดอินทรีย์การพัฒนาของไบโอฟิล์มและปฏิสัมพันธ์ระหว่างเชื้อโปรโตซัว และต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมเป็นเหล่านี้อาจจะต้องรับผิดชอบต่อผลลัพธ์ต่อไปนี้ไม่ทำความสะอาดและฆ่าเชื้อ วัคซีนป้องกัน S . typhimurium เป็นไปได้ในแม่สุกรและลูกสุกร แต่ในโปรแกรมตรวจสอบปัจจุบันไม่มีความแตกต่างระหว่างธรรมชาติสามารถทำให้ติดเชื้อและวัคซีนสัตว์เพื่อให้มีประสิทธิภาพลด Salmonella ความชุกในระดับการผลิตหลัก , การรวมกันของฝูงเฉพาะมาตรการควบคุมที่ควรใช้ การอดอาหารขั้นตอนก่อนการฆ่า สัตว์ การจัดการระหว่างการโหลดและการขนส่งและเงื่อนไข lairage ควรประมวล ประเมิน
เป็นฆ่าเวทีได้สูงสุดต่อจำนวนของซากปนเปื้อน ,มาตรการควบคุมควรที่จะใช้ที่นี่ ในซากอาจนำไปสู่การลดลงมากในการปนเปื้อน แต่ควรใช้เท่านั้น นอกจากนี้กลยุทธ์การควบคุมอื่น ๆ เช่น สุขอนามัย ทำความสะอาดและฆ่าเชื้อโรค การศึกษาและการฝึกอบรม ซาลโมเนลลาปนเปื้อน เช่น อัตรา และความเป็นไปได้ของการปนเปื้อนข้ามเป็นโรงฆ่าสัตว์ที่เฉพาะเจาะจงหลังโรงฆ่าสัตว์ในกลุ่มสะท้อนให้เห็นถึงอัตราการปนเปื้อนของพวกเขา ( คือทำหมูฝูงในโปรแกรมควบคุมหลายชาติ ) อาจเป็นขั้นตอนแรกในการสร้างแรงจูงใจเจ้าของโรงฆ่าสัตว์ และบุคลากรที่จะใช้มาตรการเพื่อลดการปนเปื้อนของเชื้อซัลโมเนลลาในซากซาก ในวิธีนี้เกษตรกรที่เลี้ยงสุกรจะสามารถส่งมอบของพวกเขา ' ' Salmonella ที่เป็นไปได้ฟรีหมูในโรงฆ่าสัตว์ที่สามารถผลิตต่ำปนเปื้อนซากหมู ผลรางวัลเพิ่มเติมสำหรับความพยายามควบคุมดำเนินการที่ระดับการผลิตหลัก แม้ว่าการวิจัยเพิ่มเติมจะต้องมีการประเมินผลของการผลิตสุกรการขนส่งและการฆ่ากระบวนการรวมกับมาตรการการควบคุมเพียงพอ ต้องเป็นขั้นตอนแรกในการลด Salmonella เท่ากันในซากสุกร

งบสุดท้าย ความขัดแย้งของผลประโยชน์ หนึ่งในผู้เขียนของกระดาษนี้มีความสัมพันธ์ทางการเงินส่วนบุคคล หรือกับคนอื่น ๆหรือองค์กรที่อาจไม่เหมาะสม หรืออคติต่อเนื้อหาของบทความนี้ .