Fourteen-year-old Shawn McDaniel is

Fourteen-year-old Shawn McDaniel is convinced his father is trying to kill him, not out of anger but from love. Shawn has cerebral palsy (CP). A blood vessel in his brain burst when he was born, leaving him without any muscle control. This means Shawn cannot walk, lift his arms on his own accord, or even smile. Unfortunately, his family believes Shawn is not only completely physically inept, but they also assume his brain is dysfunctional. That is only partially true.

In reality, Shawn’s brain is fully functional. For example, Shawn is blessed with the ability to remember everything he has ever heard, from commercials to conversations. This would seem to make him a genius. However, Shawn’s brain cannot put his thoughts and memories into words and, therefore, he is forced to live out the world in his own mind, without the capability to let others know he is alive inside his dysfunctional body.

Stuck in Neutral is set in the backdrop of Seattle, Washington, where Shawn lives with his mother and two siblings, Cindy who is 17, and Paul who is 16. Shawn’s mother is his primary care giver; she feeds him his meals and takes care of his needs every day. His father left shortly after Shawn was born because he couldn’t handle seeing his son in pain, particularly watching Shawn suffer through his seizures. Shawn has anywhere from six to twelve grand mal seizures each day. While these seizures were painful when he was younger, Shawn has adapted to them and now finds he can leave his body during the seizures and gain a sense of freedom as he floats around the greater Seattle area during these lapses. Thus, despite his father’s revulsion toward the seizures, Shawn loves them.

Shawn’s father, Sydney E. McDaniel, won the Pulitzer Prize for a poem he wrote about Shawn’s illness and the effect it had on their family. The poem discusses Sydney’s struggle to come to terms with Shawn’s disability and the pain, both physical and emotional, the seizures cause for both father and son. As the novel progresses, the reader learns Shawn’s father is working on a new project. Using Earl Detraux as an example, Shawn’s father attempts to show the emotional side of having a son like Shawn, and the struggles families, like the McDaniel’s, endure every day. This project climaxes as his father goes on an afternoon talk show, the Alice Ponds Show, to discuss Earl Detraux, a man who suffocated his disabled two-year-old son. Here, Shawn’s father does not want to portray Earl as a murderer, but instead as a man who had no other choice but to end the suffering of his child, a man who gave his own life to save his son. Sydney shows the audience the complicated nature of love; Earl Detraux ended his son’s life out of love.

After learning about this project, Shawn is alarmed he will suffer the same fate as Earl’s Detraux’s son. Shawn knows his father loves him and wants to do what he believes is best. However, Shawn wants to live, but he cannot protest. He cannot tell his father that he actually likes his seizures and that he wants to live; he cannot explain that he wants to experience life, even if it is in a limited form. Due to his disability, Shawn is rendered incapable of speaking or conveying his true feelings.

The novel closes as Sydney sits on Shawn’s bed, pillow in hand, and, through tears, professes his love for his son. Lapsing into a seizure, Shawn knows he will be unconscious when Fate runs its course, but he peacefully puts his life in his father’s hands.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อายุสิบสี่ปีชอว์นแม็กแดเนียลจะเชื่อพ่อของเขาพยายามจะฆ่าเขา ไม่ออก จากความโกรธ แต่ความรัก ชอว์นมีสมอง (CP) เส้นเลือดในสมองระเบิดเมื่อประสูติ ออกจากเขา โดยไม่มีการควบคุมกล้ามเนื้อ ซึ่งหมายความว่าชอว์นไม่เดิน ยกแขนของเขาของเขาสอดคล้อง หรือแม้แต่รอยยิ้ม อับ ครอบครัวเชื่อชอว์นไม่สมบูรณ์จริง inept แต่ยังคิดว่า สมองเป็นนบา ที่เป็นเพียงความจริงบางส่วนในความเป็นจริง สมองของชอว์นเป็นงาน ตัวอย่าง ชอว์นมีความสุขกับความสามารถในการจดจำทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาได้เคยยิน จากโฆษณาเพื่อสนทนา นี้จะดูเหมือนจะทำให้เขาเป็นอัจฉริยะ อย่างไรก็ตาม ชอว์นของสมองไม่สามารถใส่ความคิดและความทรงจำของเขาเป็นคำ แล้ว ดังนั้น เขาถูกบังคับให้อาศัยอยู่ออกจากโลกในจิตใจของเขาเอง ไม่มีความสามารถในการให้ผู้อื่นทราบว่า เขาอยู่ภายในร่างกายของเขานบาติดอยู่ในกลางท่ามกลางฉากหลังของซีแอตเทิล วอชิงตัน ชอว์นอาศัยอยู่กับแม่ของเขาและสองพี่น้อง ดร.ซินดี้ที่ 17 และ Paul ที่ 16 ที่ แม่ของชอว์นเป็น giver เขาหลัก เธอเขาฟีดอาหารของเขา และจะดูแลความต้องการของเขาทุกวัน พ่อทิ้งในไม่ช้าหลังจากชอว์นเกิดเนื่องจากเขาไม่สามารถจัดการเห็นบุตรในความเจ็บปวด ดูชอว์นประสบผ่านเส้นของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชอว์นได้ทุก 6 อัปแกรนด์สิบสองเส้นแต่ละวัน ในขณะที่เส้นเหล่านี้เจ็บปวดเมื่อเขาอายุน้อยกว่า ชอว์นได้ดัดแปลงนั้น และตอนนี้เขาสามารถปล่อยให้เขาค้นหาตัวระหว่างเส้น และได้รับความเป็นอิสระเป็นเขาลอยรอบซีแอตเทิลทเตอร์ใน lapses เหล่านี้ ดังนั้น แม้จะรังเกียจอย่างแรงรังเกียจบิดาไปเส้น ชอว์นรักพวกเขาShawn’s father, Sydney E. McDaniel, won the Pulitzer Prize for a poem he wrote about Shawn’s illness and the effect it had on their family. The poem discusses Sydney’s struggle to come to terms with Shawn’s disability and the pain, both physical and emotional, the seizures cause for both father and son. As the novel progresses, the reader learns Shawn’s father is working on a new project. Using Earl Detraux as an example, Shawn’s father attempts to show the emotional side of having a son like Shawn, and the struggles families, like the McDaniel’s, endure every day. This project climaxes as his father goes on an afternoon talk show, the Alice Ponds Show, to discuss Earl Detraux, a man who suffocated his disabled two-year-old son. Here, Shawn’s father does not want to portray Earl as a murderer, but instead as a man who had no other choice but to end the suffering of his child, a man who gave his own life to save his son. Sydney shows the audience the complicated nature of love; Earl Detraux ended his son’s life out of love.After learning about this project, Shawn is alarmed he will suffer the same fate as Earl’s Detraux’s son. Shawn knows his father loves him and wants to do what he believes is best. However, Shawn wants to live, but he cannot protest. He cannot tell his father that he actually likes his seizures and that he wants to live; he cannot explain that he wants to experience life, even if it is in a limited form. Due to his disability, Shawn is rendered incapable of speaking or conveying his true feelings.นิยายปิดเป็นซิดนีย์ตั้งอยู่บนเตียงของชอว์น หมอนในมือ และ ผ่านน้ำตา professes ความรักบุตรของพระองค์ Lapsing เป็นการตัดสิน ชอว์นรู้จะสติเมื่อชะตากรรมจนหมด แต่เขาทำให้ชีวิตของเขาในมือของพ่อของเขาสงบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิบสี่ปี Shawn McDaniel เชื่อพ่อของเขาพยายามที่จะฆ่าเขาไม่ได้ออกจากความโกรธ แต่จากความรัก Shawn มีสมองพิการ (CP) เส้นเลือดในสมองของเขาออกมาเมื่อเขาเกิดปล่อยให้เขาโดยไม่มีการควบคุมกล้ามเนื้อใด ๆ ซึ่งหมายความว่า Shawn ไม่สามารถเดินยกแขนของเขาในวันที่เขาเองหรือแม้กระทั่งรอยยิ้ม แต่น่าเสียดายที่ครอบครัวของเขาเชื่อว่า Shawn ไม่ได้เป็นเพียงไม่เหมาะสมอย่างสมบูรณ์ทางร่างกาย แต่พวกเขายังถือว่าสมองของเขาเป็นที่ผิดปกติ นั่นเป็นเพียงบางส่วนที่แท้จริง. ในความเป็นจริงสมอง Shawn คือการทำงานอย่างเต็มที่ ตัวอย่างเช่น Shawn มีความสุขกับความสามารถในการจำทุกอย่างที่เขาได้เคยได้ยินจากโฆษณาการสนทนา นี้ก็ดูเหมือนจะทำให้เขาเป็นอัจฉริยะ แต่สมองของ Shawn ไม่สามารถใส่ความคิดและความทรงจำของเขามาเป็นคำพูดและดังนั้นเขาถูกบังคับให้อาศัยอยู่ออกจากโลกในใจของเขาเองโดยไม่ต้องความสามารถในการปล่อยให้คนอื่นรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ภายในร่างกายที่ผิดปกติของเขา. ติดอยู่ในกลางตั้งอยู่ใน ฉากหลังของซีแอตเติลวอชิงตันที่ Shawn อาศัยอยู่กับแม่และพี่น้องอีกสองคนซินดี้ที่คือ 17 และพอลที่เป็น 16. แม่ Shawn เป็นผู้ดูแลหลักของเขา; เธอดึงเขาอาหารของเขาและจะดูแลความต้องการของเขาทุกวัน พ่อของเขาทิ้งไว้ไม่นานหลังจากที่ Shawn เกิดเพราะเขาไม่สามารถจัดการได้เห็นลูกชายของเขาในความเจ็บปวดโดยเฉพาะอย่างยิ่งการดู Shawn ประสบผ่านชักของเขา Shawn มีทุกที่ 6-12 ชักแกรนด์ mal ในแต่ละวัน ในขณะที่ชักเหล่านี้เป็นความเจ็บปวดเมื่อเขาอายุน้อยกว่า Shawn ได้ปรับให้เข้ากับพวกเขาและในขณะนี้พบว่าเขาสามารถออกจากร่างกายของเขาในระหว่างการชักและได้รับความรู้สึกของเสรีภาพในขณะที่เขาลอยรอบพื้นที่ Seattle มากขึ้นในช่วงนาคเหล่านี้ ดังนั้นแม้จะมีความสนใจของพ่อของเขาที่มีต่อการชัก, Shawn รักพวกเขา. พ่อ Shawn ซิดนีย์อี McDaniel, ชนะรางวัลพูลิตเซอร์สำหรับบทกวีที่เขาเขียนเกี่ยวกับการเจ็บป่วย Shawn และผลกระทบที่จะมีต่อครอบครัวของพวกเขา บทกวีที่กล่าวถึงการต่อสู้ของซิดนีย์ที่จะมาถึงข้อตกลงกับความพิการของ Shawn และความเจ็บปวดทั้งทางร่างกายและอารมณ์ชักทำให้เกิดทั้งพ่อและลูกชาย ในฐานะที่เป็นนิยายไปเรื่อยผู้อ่านเรียนรู้พ่อของ Shawn คือการทำงานในโครงการใหม่ ใช้ Detraux เอิร์ลเป็นตัวอย่างพ่อ Shawn ของความพยายามที่จะแสดงด้านอารมณ์ของการมีบุตรเช่น Shawn, และการต่อสู้ครอบครัวเช่น McDaniel ของทนทุกวัน โครงการนี้ climaxes เป็นพ่อของเขาไปในรายการทอล์คโชว์ช่วงบ่าย, อลิซพอนด์แสดงเพื่อหารือเกี่ยวกับเอิร์ล Detraux, คนที่หายใจไม่ออกคนพิการลูกชายสองปีของเขา นี่พ่อของ Shawn ไม่ต้องการที่จะวาดภาพเอิร์ลเป็นฆาตกร แต่แทนที่จะเป็นคนที่ไม่มีทางเลือกอื่น ๆ แต่ที่จะยุติความทุกข์ของลูกของเขาเป็นคนที่ทำให้ชีวิตของเขาเองที่จะบันทึกลูกชายของเขา ซิดนีย์แสดงให้เห็นว่าผู้ชมธรรมชาติที่มีความซับซ้อนของความรัก; เอิร์ล Detraux จบชีวิตของลูกชายของเขาออกจากความรัก. หลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับโครงการนี้ Shawn ตกใจเขาจะประสบชะตากรรมเดียวกับบุตรชายของท่านเอิร์ล Detraux ของ Shawn รู้ว่าพ่อของเขารักเขาและต้องการที่จะทำในสิ่งที่เขาเชื่อว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุด อย่างไรก็ตาม Shawn ต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ แต่เขาไม่สามารถประท้วง เขาไม่สามารถบอกพ่อของเขาว่าจริง ๆ แล้วเขาชอบชักของเขาและว่าเขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่; เขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าเขาต้องการที่จะได้สัมผัสกับชีวิตแม้ว่าจะเป็นในรูปแบบที่ จำกัด เนื่องจากความพิการของเขา, Shawn มีการแสดงความสามารถในการพูดหรือการถ่ายทอดความรู้สึกที่แท้จริงของเขา. นวนิยายปิดซิดนีย์นั่งอยู่บนเตียงของ Shawn หมอนในมือและผ่านน้ำตาสารภาพความรักของลูกชายของเขา กลับไปมีการจับกุม, Shawn รู้ว่าเขาจะหมดสติเมื่อโชคชะตาทำงานแน่นอน แต่เขาอย่างสงบทำให้ชีวิตของเขาอยู่ในมือของพ่อของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิบสี่ปี ชอว์น แม็คแดเนียลเชื่อว่าพ่อของเขาพยายามที่จะฆ่าเขา ไม่ใช่เพราะความโกรธแต่จากความรัก ชอว์น มีสมองพิการ ( CP ) เส้นเลือดในสมองแตก เมื่อเขาเกิดมา ทิ้งเขาไว้โดยไม่มีกล้ามเนื้อที่ควบคุม นี้หมายความว่า ชอว์น ไม่สามารถเดินได้ ยกแขนของเขาเอง หรือแม้แต่รอยยิ้ม แต่ครอบครัวของเขาเชื่อว่า ชอว์น ไม่ได้เป็นเพียงทางร่างกายไม่เหมาะอย่างสมบูรณ์ ,แต่ก็ยังถือว่า สมองเขาผิดปกติ นั่นเป็นเพียงบางส่วนจริง

ในความเป็นจริง ชอว์น สมองมันทำงานได้อย่างสมบูรณ์ ตัวอย่างเช่น ชอว์น มีความสุขกับความสามารถในการจำทุกอย่างที่เขาเคยได้ยินจากโฆษณาเพื่อการสนทนา นี้ดูเหมือนจะทำให้เขาเป็นอัจฉริยะ อย่างไรก็ตาม ชอว์น สมองไม่สามารถวางความคิดและความทรงจำในคำพูดของเขา และ ดังนั้นเขาถูกบังคับให้อยู่ในโลกความคิดของตัวเอง โดยไม่มีความสามารถที่จะให้คนอื่นรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ในร่างกายผิดปกติของเขา

ติดอยู่ในกลาง ตั้งอยู่ในฉากหลังของซีแอตเทิล , วอชิงตัน , ชอว์น อาศัยอยู่กับแม่ และสองพี่น้อง ซินดี้ที่ 17 และพอลที่ 16 แม่ของชอว์น เป็นผู้ให้การดูแลของเขา เธอป้อนอาหารให้เขาอาหารของเขาและจะดูแลความต้องการของเขาทุกวันพ่อเขาทิ้งไม่นานหลังจากที่ชอว์นเกิดเพราะเขาไม่สามารถจัดการกับลูกชายของเขาเจ็บปวด โดยเฉพาะดูชอว์นทนทุกข์อาการชักของเขา ชอว์น มีที่ใดก็ได้จากหกถึงสิบสอง Grand mal ชักในแต่ละวัน ในขณะที่อาการชักเหล่านี้เจ็บปวดเมื่อเขาเป็นเด็กชอว์น ดัดแปลงได้ และขณะนี้พบว่าเขาสามารถออกจากร่างกายของเขาในช่วงชักและได้รับความรู้สึกของเสรีภาพที่เขาลอยอยู่รอบ ๆพื้นที่มากขึ้นในซีแอตเทิพลั้งเผลอเหล่านี้ ดังนั้น แม้จะมีการถอยกลับของบิดาต่อ ชัก , ชอว์น รัก

พ่อของชอว์น ซิดนีย์อี. แม็คแดเนียล ชนะรางวัลพูลิตเซอร์สำหรับบทกวีที่เขาเขียนเรื่องของชอว์น เจ็บป่วย และผลกระทบที่มันมีต่อครอบครัวของพวกเขาบทกวีที่กล่าวถึงซิดนีย์ต่อสู้เพื่อรอมชอมกับชอว์น พิการ และความเจ็บปวด ทั้งทางกาย และทางอารมณ์ , อาการชัก เพราะทั้งพ่อและลูกชาย ในฐานะที่เป็นนวนิยาย อ่านรู้เรื่องพ่อของชอว์น ทำงานในโครงการใหม่ ใช้เอิร์ล detraux เป็นตัวพ่อของชอว์น พยายามแสดงด้านอารมณ์ของลูก เช่น มี ชอว์น และการต่อสู้ของครอบครัวชอบของ แม็คแดเนียล ทนทุกๆ วัน โครงการนี้จุดสุดยอดเป็นพ่อของเขาไปในช่วงบ่าย ทอล์คโชว์ , อลิซบ่อแสดง เพื่อหารือ detraux เอิร์ล คนที่ฆ่าลูกชายอายุสองปีพิการของเขา ที่นี่ คุณพ่อของชอว์น ไม่ได้ต้องการวาดภาพเอิร์ลเป็นฆาตกร แต่เป็นคนที่ไม่มีทางเลือกอื่น แต่เพื่อยุติความเจ็บปวดของเด็กของเขาคนที่ให้ชีวิตของเขาเพื่อช่วยชีวิตลูกชายของเขา ซิดนีย์แสดงผู้ชมธรรมชาติที่ซับซ้อนของความรัก เอิร์ล detraux สิ้นสุดชีวิตของลูกชายของเขาจากความรัก

หลังจากการเรียนรู้เกี่ยวกับโครงการนี้ ชอว์นก็ตกใจ เขาจะประสบชะตากรรมเดียวกันคือเอิร์ล detraux ลูกชาย ชอว์น รู้ว่าพ่อรักเขา และอยากทำในสิ่งที่เขาเชื่อว่าเป็นดีที่สุด อย่างไรก็ตาม ชอว์น อยากอยู่ แต่เขาไม่สามารถต่อต้านเขาไม่สามารถบอกพ่อของเขา ว่าเขาชอบชักของเขาและว่าเขาต้องการที่จะอยู่ เขาไม่สามารถอธิบายว่า เขาต้องการประสบการณ์ชีวิต แม้ว่าจะเป็นในรูปแบบจำกัด เนื่องจากความพิการของเขา ชอว์น มีการแสดงที่ไม่สามารถพูดหรือถ่ายทอดความรู้สึกที่แท้จริงของเขา . . . . . .

นิยายปิดที่ซิดนีย์ตั้งอยู่บนเตียงของชอว์น หมอนในมือ , และ , ผ่านตา ว่า เขารักลูกชายของเขาการเสื่อมถอยลงไปชัก ชอว์น รู้ว่าเขาจะหมดสติเมื่อโชคชะตาวิ่งหลักสูตรของ แต่เขาได้ทำให้ชีวิตของเขาในมือของพ่อเขา