DiscussionThe purpose of Experiment

Discussion
The purpose of Experiment 2 was to test the alternative explanation that a higher affordance of the
give-me gesture rather than its relatedness to social action may account for shorter latencies of goaldirected
gaze shifts compared with gaze behavior observed in the Inverted Hand Shape condition. The
findings of Experiment 2 demonstrate that affordances alone do not explain the difference in latencies
of goal-directed eye movements observed in Experiment 1. The 12-month-olds did not exhibit significantly
earlier gaze shifts toward a non-social goal object with a high affordance compared with a goal
object with a low affordance. Interestingly, the comparison between Experiments 1 and 2 revealed
that latencies of infants’ goal-directed gaze shifts were significantly shorter when the receiving hand
formed a give-me gesture relative to when the upright object shape with a comparable high affordance
was presented as the goal of the observed action. At the same time, there was no significant difference
in infants’ gaze behavior between observing the inverted hand shape and observing the
inverted object shape that also conveys similar affordances (Low Affordance condition). Together,
the findings are also consistent with the hypothesis that properties of a social goal, in this case a
receiving hand, influence how fast infants shift their gaze during observation of other people’s actions
and not its affordance.
However, another possible interpretation of Experiment 1 is that give-me gestures attract more of
infants’ attention than the inverted hand shape and that this increase of attention facilitates goaldirected
gaze shifts through priming (Daum & Gredebäck, 2011). According to this suggestion, shorter
latencies of goal-directed gaze shifts in the condition showing the give-me gesture might be attributed
only to attentional mechanisms and not to the social goal of an action. This issue was addressed in
Experiment 3.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อภิปรายวัตถุประสงค์ของการทดลองที่ 2 คือการ ทดสอบทางเลือกคำอธิบายที่เป็น affordance สูงของการให้-ผมท่าทางมากกว่า relatedness ของสังคมดำเนินการอาจบัญชีสำหรับเวลาที่สั้นลงของ goaldirectedจ้องมองเปรียบเทียบกับพฤติกรรมจ้องมองในสภาพคว่ำมือรูปร่างกะ การประเด็นที่ 2 การทดลองสาธิตที่ affordances เดียวอธิบายความแตกต่างของเวลาของการเคลื่อนไหวตากำกับเป้าหมายสังเกตใน 1 อายุ 12 เดือนไม่มีนัยสำคัญจ้องมองก่อนหน้านี้จึงเปลี่ยนไปยังวัตถุเป้าหมาย-สังคมการ affordance สูงเมื่อเทียบกับเป้าหมายวัตถุกับ affordance ที่ต่ำ เรื่องน่าสนใจ การเปรียบเทียบระหว่างการทดลองที่ 1 และ 2 เปิดเผยว่า เวลาแฝงของกะกำกับเป้าหมายสายตาของทารกได้สั้นลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อรับมือเกิดขึ้นให้เป็น-ฉันท่าทางสัมพันธ์กับเมื่อตรงวัตถุรูป affordance สูงที่เทียบเท่าไม่ทราบว่าเป้าหมายของการกระทำที่สังเกต ในเวลาเดียวกัน ก็ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญลักษณะการทำงานของสายตาของทารกระหว่างสังเกตรูปร่างคว่ำมือ และสังเกตการคว่ำร่างวัตถุที่ยัง ถ่ายทอดคล้าย affordances (Affordance ต่ำเงื่อนไข) ร่วมกันยังมีผลการวิจัยสอดคล้องกับสมมติฐานว่าคุณสมบัติของเป้าหมายทางสังคม ในกรณีนี้เป็นรับมือ มีอิทธิพลต่อวิธีที่รวดเร็วทารกเปลี่ยนสายตาของพวกเขาในระหว่างสังเกตการกระทำของคนอื่นและไม่ความ affordanceอย่างไรก็ตาม ตีความเป็นไปได้อื่นทดลอง 1 มีที่ให้-ผมท่าทางดึงดูดมากกว่าของทารกความสนใจกว่ารูปร่างมือคว่ำหน้าสะดวกว่า การเพิ่มขึ้นของความสนใจ goaldirectedจ้องมองกะผ่านปั๊ม (Daum และ Gredebäck, 2011) ตามที่แนะนำ สั้นเวลาแฝงของกำกับเป้าหมายสายตากะสภาพแสดงให้-ผมอาจประกอบท่าทางกลไกนี้ และไม่ ให้เป้าหมายของการกระทำทางสังคมเท่านั้น ปัญหานี้แก้ไขได้ในการทดลอง 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบาย
วัตถุประสงค์ของการทดลองที่ 2 คือการทดสอบคำอธิบายทางเลือกที่ affordance สูงของ
ท่าทางให้ฉันมากกว่าความสัมพันธ์ในการกระทำทางสังคมอาจบัญชีสำหรับศักยภาพสั้น goaldirected
กะสายตาเมื่อเทียบกับพฤติกรรมจ้องสังเกตในสภาพรูปร่าง Inverted มือ
ผลการทดลองที่ 2 แสดงให้เห็นว่า affordances เพียงอย่างเดียวไม่ได้อธิบายความแตกต่างในเวลาแฝง
ประตูกำกับการเคลื่อนไหวของดวงตาข้อสังเกตในการทดลอง 1. 12 เดือนเด็กอายุไม่ได้แสดงอย่างมีนัยสำคัญ
จ้องมองก่อนหน้านี้เลื่อนไปยังวัตถุเป้าหมายที่ไม่ใช่สังคมที่มีสูง affordance เมื่อเทียบกับเป้าหมายที่
วัตถุมี affordance ต่ำ ที่น่าสนใจเปรียบเทียบระหว่างการทดลองที่ 1 และ 2 พบ
ว่าศักยภาพของเด็กทารกเป้าหมายกำกับกะจ้องมองอย่างมีนัยสำคัญสั้นลงเมื่อมือที่ได้รับ
รูปแบบที่มีให้ฉันท่าทางเทียบกับเมื่อรูปร่างวัตถุตรงกับ affordance สูงเทียบเคียงได้
ถูกนำเสนอเป็นเป้าหมาย ของการดำเนินการสังเกต ในขณะเดียวกันก็ไม่มีความแตกต่าง
ในพฤติกรรมของทารกสายตาระหว่างการสังเกตรูปร่างมือคว่ำและการสังเกต
รูปร่างวัตถุคว่ำที่ยังบ่งบอกถึง affordances คล้ายกัน (ต่ำ affordance เงื่อนไข) ร่วมกัน
ค้นพบนี้ยังสอดคล้องกับสมมติฐานที่ว่าคุณสมบัติของเป้าหมายทางสังคมในกรณีนี้
มือที่ได้รับอิทธิพลวิธีทารกอย่างรวดเร็วเปลี่ยนจ้องมองพวกเขาในระหว่างการสังเกตจากการกระทำของคนอื่น
และไม่ affordance ของ.
แต่อีกคนหนึ่งแปลเป็นไปได้ของการทดลองที่ 1 เป็นที่ให้ฉันท่าทางดึงดูด
ความสนใจของเด็กทารกกว่ารูปร่างมือคว่ำและว่าการเพิ่มขึ้นของความสนใจนี้อำนวยความสะดวก goaldirected
สายตากะผ่านรองพื้น (Daum และGredebäck 2011) ตามข้อเสนอแนะนี้สั้น
แฝงประตูกำกับกะจ้องมองอยู่ในสภาพที่แสดงท่าทางให้ฉันอาจจะนำมาประกอบ
เท่านั้นกลไกตั้งใจและไม่ให้เป้าหมายทางสังคมของการกระทำ ปัญหานี้ถูกแก้ไขใน
การทดลองที่ 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายวัตถุประสงค์ของการทดลองที่ 2 ทดสอบทางเลือกที่อธิบายว่า affordance ที่สูงขึ้นของให้ฉันด้วยท่าทางที่มากกว่าของสัมพันธ์กับปฏิบัติการทางสังคมอาจบัญชีสำหรับการเกิด goaldirected สั้นเมื่อเทียบกับสายตาจ้องมองกะพฤติกรรมที่สังเกตเห็นในคว่ำมือ รูปร่าง สภาพ ที่ผลของการทดลองที่ 2 แสดงให้เห็นว่า affordances คนเดียวไม่ได้อธิบายความแตกต่างในการเกิดที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์ของการเคลื่อนไหวของตาสังเกตในการทดลองที่ 1 12 เดือน olds ไม่ได้แสดงอย่างมากก่อนหน้านี้สายตากะต่อวัตถุเป้าหมายทางสังคมไม่มีสูง affordance เปรียบเทียบกับเป้าหมายวัตถุที่มี affordance ต่ำ ทั้งนี้ เมื่อเปรียบเทียบระหว่างการทดลองที่ 1 และ 2 เปิดเผยการเกิดของทารกที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์ที่สายตากะอย่างมีนัยสำคัญสั้นเมื่อการรับมือรูปแบบที่เอาท่าทางญาติเมื่อตรงวัตถุรูปร่างสูง affordance เปรียบถูกเสนอเป็นเป้าหมายของการตรวจสอบการกระทํา ในเวลาเดียวกัน มีความแตกต่างกันอย่างพฤติกรรมในสายตาของทารกระหว่างการสังเกตคว่ำมือรูปทรงและการสังเกตคว่ำรูปร่างวัตถุที่ยังสื่อ affordances คล้ายกัน ( เงื่อนไข affordance ต่ำ ) ด้วยกันผลการวิจัยสอดคล้องกับสมมุติฐาน ว่า คุณสมบัติของเป้าหมายทางสังคม ในกรณีนี้รับมือ อิทธิพลวิธีที่รวดเร็วทารกกะสายตาในการสังเกตการกระทำของคนอื่นๆและไม่ใช่ของ affordance .อย่างไรก็ตาม ตีความอีก เป็นไปได้ของการทดลองที่ 1 คือ ให้แสดงท่าทางฉันดึงดูดมากขึ้นทารกแรกเกิดความสนใจมากกว่าคว่ำมือรูปร่างที่เพิ่มความสนใจใน goaldirectedสายตาเลื่อนผ่านปั๊ม ( ดอม & gredeb และ CK , 2011 ) ตามคำแนะนำนี้ สั้นเกิดที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์เพ่งกะในเงื่อนไขแสดงให้ฉันด้วยท่าทางที่อาจจะเกิดจากแต่กลไก ใส่ใจและไม่เป้าหมายทางสังคมของการกระทำ ปัญหานี้ได้รับการแก้ไขในการทดลองที่ 3