Carbohydrates constitute the main f

Carbohydrates constitute the main fraction of unripe
fruits, of these, starch and non-starch polysaccharides
(dietary fibre) are the major constituents. From a chemical
point of view, dietary fibre (DF) consists of cellulose,
hemicellulose, lignin, pectin, b-glucans and gums (Figuerola,
Hurtado, Este´vez, Chiffelle, & Asenjo, 2005; Gallaher
& Schneeman, 2001). In the case of fruits and vegetables,
the parenchymatous tissues and cell walls are the DF
supply. DF components are grouped in into two major
classes: polymers that are soluble in water (SDF), such as
pectins and gums, and those water insoluble materials
(IDF), where cellulose, hemicellulose and lignin are
included (Thebaudin & Lefebvre, 1997). This classification
was originally thought as a simple way to predict fibre
physiological function, but this has not always been the
case (Gallaher & Schneeman, 2001). However, the SDF/
IDF ratio seems to be of importance (Figuerola et al., 2005;
Jaime et al., 2002; Schneeman, 1987). DF derived
from fruits and vegetables have a relatively high proportion
of SDF; this kind of fibres show some functional
properties, such as water holding, oil holding, swelling
capacity, viscosity or gel formation, among others,
which have been more useful for understanding the
physiological effects of DF, than the chemical composition
alone (Femenia, Lefebvre, Thebaudin, Robertson, &
Bourgeois, 1997; Figuerola et al., 2005; Gallaher &
Schneeman, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คาร์โบไฮเดรตเป็นส่วนหลักของสุก
ผลไม้เหล่านี้แป้งและ polysaccharides ที่ไม่ใช่แป้ง
(ใยอาหาร) เป็นองค์ประกอบที่สำคัญ จากสารเคมีที่
มุมมองของใยอาหาร (DF) ประกอบด้วยเซลลูโลส
เฮมิเซลลูโลสลิกนิน, เพคตินขกลูแคนและเหงือก (Figuerola,
Hurtado, Este'vez, Chiffelle และ Asenjo 2005; Gallaher
และ Schneeman, 2001) ในกรณีของผักและผลไม้,
เนื้อเยื่อ parenchymatous และผนังเซลล์มี DF
อุปทาน ส่วนประกอบ DF จะถูกจัดกลุ่มในการเป็นสองที่สำคัญ
การเรียน: โพลีเมอที่ละลายในน้ำ (SDF) เช่น
pectins และเหงือกและผู้ที่ไม่ละลายน้ำวัสดุ
(IDF) ซึ่งเซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสและลิกนินจะ
รวม (Thebaudin และบวรี, 1997) . การจัดหมวดหมู่นี้
เป็นความคิดเดิมเป็นวิธีที่ง่ายที่จะคาดการณ์เส้นใย
ฟังก์ชั่นทางสรีรวิทยา แต่ตอนนี้ยังไม่ได้รับการเสมอ
กรณี (Gallaher และ Schneeman, 2001) แต่ไอ้เวร /
อัตราส่วน IDF ดูเหมือนว่าจะมีความสำคัญ (Figuerola et al, 2005;.
ไจ, et al., 2002; Schneeman, 1987) DF มา
จากผักและผลไม้มีสัดส่วนที่ค่อนข้างสูง
ของไอ้เวร; ชนิดของเส้นใยนี้แสดงบางส่วนทำงาน
คุณสมบัติเช่นน้ำถือน้ำมันถือบวม
ความจุความหนืดหรือการก่อเจลหมู่คน
ที่ได้รับประโยชน์มากขึ้นสำหรับการทำความเข้าใจ
ผลกระทบทางสรีรวิทยาของ DF กว่าองค์ประกอบทางเคมี
เพียงอย่างเดียว (Femenia, บวรี , Thebaudin, โรเบิร์ตและ
ชนชั้นกลาง, 1997;. Figuerola et al, 2005; Gallaher และ
Schneeman, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาร์โบไฮเดรตเป็นหลัก ส่วนของดิบ
ผลไม้เหล่านี้ แป้ง และไม่มีแป้ง polysaccharides
( ใยอาหาร ) เป็นองค์ประกอบหลัก จากสารเคมี
มุมมอง ใยอาหาร ( DF ) ประกอบด้วยเซลลูโลส เฮมิเซลลูโลสเพกติน ลิกนิน
, , b-glucans และเหงือก ( figuerola
ตาโด้ , นี้ , ใหม่ chiffelle &้ ซ็นโจ้แทน , , , 2005 ; gallaher
& schneeman , 2001 )ในกรณีของผักและผลไม้ ,
parenchymatous ผนังเนื้อเยื่อและเซลล์เป็น DF
จัดหา จะแบ่งออกเป็นสองส่วนคือ เรียนสาขา
: โพลีเมอร์ที่ละลายในน้ำ ( SDF ) เช่น
เพกทินและเหงือกที่ไม่ละลายน้ำและวัสดุ
( IDF ) , เฮมิเซลลูโลสและลิกนินที่เซลลูโลสเป็น
รวม ( thebaudin &เลอเฟบร์ , 1997 ) การจัดหมวดหมู่นี้
คือตอนแรกคิดว่า เป็นวิธีที่ง่ายที่จะคาดการณ์ไฟเบอร์
สรีรวิทยาการทำงาน แต่นี้ไม่ได้เสมอกรณี
( gallaher & schneeman , 2001 ) อย่างไรก็ตาม ทางการ /
อัตราส่วนน้อยดูเหมือนจะสำคัญ ( figuerola et al . , 2005 ;
ไจ et al . , 2002 ; schneeman , 1987 ) DF ได้

จากผักและผลไม้มีสัดส่วนค่อนข้างสูงของเครื่องนี้ชนิดของเส้นใยแสดงการทำงาน
คุณสมบัติเช่น น้ำ น้ำมัน ถือ ถือ บวม
ความจุ ความหนืด หรือการเกิดเจลของผู้อื่นที่ได้รับประโยชน์มากกว่า

สำหรับความเข้าใจสรีรวิทยาของผลผลิตมากกว่าองค์ประกอบทางเคมี
อยู่คนเดียว ( femenia เลอเฟบร์ thebaudin โรเบิร์ตสัน , , , ,
&ชนชั้นกลาง , 1997 ; figuerola et al . , 2005 ; gallaher &
schneeman , 2001 )