In 1972 Australia and Indonesia sig

In 1972 Australia and Indonesia signed a series of seabed boundary treaties (Certain Seabed
Treaties)
4
which placed the seabed boundary approximately two thirds of the way to the
Indonesian (or West Timorese) and East Timorese coastline
5
. The primary basis for the
delimitation was the presence of the Timor Trough which under the concept of the natural
prolongation of the continental shelf
6
was agreed to constitute a geomorphological break in
the continental shelves of the two countries. Portugal, which had colonised East Timor in
1701, did not accept the agreed basis for delimitation, a position subsequently taken up by
Indonesia after its annexation of East Timor
7
. The resulting gap in the maritime boundary
became known as the Timor Gap.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน ออสเตรเลียและอินโดนีเซียลงนามของก้นทะเลขอบเขตของสนธิสัญญา (Certain ก้นทะเล
สนธิสัญญา)
4
ซึ่งอยู่ที่ก้นทะเลขอบประมาณสองในสามของวิธีการ
อินโดนีเซีย (หรือติมอร์ตะวันตก) และฝั่งติมอร์ตะวันออก
5
พื้นฐานหลักสำหรับการ
กำหนดเขตอยู่ของรางติมอร์ซึ่งภายใต้แนวคิดของธรรมชาติ
จากของชั้นคอนติเนนทัล
6
ตกลงเป็นตัวแบ่ง geomorphological ใน
ชั้นทวีปของทั้งสองประเทศ โปรตุเกส ซึ่งมี colonised ติมอร์ตะวันออกใน
นี้ ไม่ยอมรับตกลงพื้นฐานสำหรับการกำหนดเขต ตำแหน่งในเวลาต่อมาถูกใช้โดย
หลังจากที่เหตุการณ์ของติมอร์ตะวันออกอินโดนีเซีย
7
ช่องว่างเกิดขึ้นในขอบเขตทางทะเล
กลายเป็นว่าช่องว่างของติมอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1972 ออสเตรเลียและอินโดนีเซียได้ลงนามในชุดของสนธิสัญญาเขตแดนก้นทะเล (บางก้นทะเล
สนธิสัญญา)
4
ซึ่งวางขอบเขตก้นทะเลประมาณสองในสามของวิธีการที่
อินโดนีเซีย (หรือตะวันตกติมอร์) และติมอร์ตะวันออกชายฝั่ง
5
. พื้นฐานหลักสำหรับ
ปริมาณคือการปรากฏตัวของติมอร์รางซึ่งอยู่ภายใต้แนวคิดของธรรมชาติ
ของการขยายไหล่ทวีป
6
ก็เห็นจะเป็นช่วงพัก geomorphological ใน
ทวีปชั้นของทั้งสองประเทศ โปรตุเกสซึ่งได้อาณานิคมติมอร์ตะวันออกใน
1701 ไม่ได้รับพื้นฐานที่ตกลงกันไว้ในการปักปันเขตตำแหน่งภายหลังนำโดย
อินโดนีเซียหลังจากผนวกติมอร์ตะวันออก
7
. ช่องว่างที่เกิดในทะเลอาณาเขต
กลายเป็นที่รู้จักติมอร์ป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1972 ออสเตรเลียและอินโดนีเซียได้ลงนามชุดทะเล ( สนธิสัญญาสนธิสัญญาเขตแดนทะเล
แน่นอน )
4
ซึ่งอยู่ก้นทะเลเขตแดนประมาณสองในสามของวิธีการ
อินโดนีเซีย ( หรือติมอร์ตะวันตกและชายฝั่งติมอร์ตะวันออก

5 พื้นฐานหลักสำหรับ
จำนวนคือการปรากฏตัวของติมอร์รางซึ่งภายใต้แนวคิดของการธรรมชาติ

ไหล่ทวีป6
ตกลงเป็นการหยุดพักธรณีสัณฐานใน
ชั้นวางของ คอนติเนนทอล ของทั้งสองประเทศ โปรตุเกส ซึ่งมีอาณานิคมติมอร์ตะวันออกใน
1701 , ไม่ยอมรับข้อตกลงพื้นฐานในการจำกัดจำนวน , ตำแหน่งต่อมารับ
อินโดนีเซียหลังจากการผนวกของติมอร์ตะวันออก
7
ทำให้เกิดช่องว่างใน
เขตแดนทางทะเลกลายเป็นที่รู้จักกันเป็นช่องว่างติมอร์ .