Much of Korine's work is based arou

Much of Korine's work is based around the dark humor and absurdism involved in dysfunctional childhoods, mental disorders, and poverty.[34] This is often incorporated into surrealist, non-linear forms and presented experimentally (see the mix of Polaroids, Super 8 and 35mm film that makes up Gummo). Blackface, tap-dance, and minstrelsy are common elements to Korine's work.[35] "I'm a huge fan of vaudeville – like Fanny Brice, Eddie Cantor, and Al Jolson... There's this random tragedy associated with the decline of the vaudeville entertainer, which is a theme in Gummo that I completely stole from vaudeville."[36] Like vaudeville, the narrative of Korine's work is abstract and works by association. Korine compares this concept to a book of private photos. On their own each photo would be seemingly random and devoid of context, but because they are compiled in one volume and presented in succession, a narrative exists. "That's how Gummo was written."[36] Improvisation is also an important filmmaking technique for Korine, as a way to maintain his movies as "living thing[s]."[8] Korine does not try to write messages or meanings into his scripts, as he finds it belittling to the audience. With his films, Korine strives to retain a "margin of the undefined."[19]

Despite the scorn of a majority of mainstream reviewers, he has won festival prizes at Venice and Rotterdam, among others, and established directors such as Bernardo Bertolucci and Gus Van Sant are outspoken proponents of Korine's work. On Gummo Van Sant said it "changed his life"[37] and Bertolucci said Korine has "created a revolution in the language of cinema."[38] A significant number of scholarly essays have been written on the importance of his oeuvre to film and art in general.[39]

The Toronto International Film Festival writes, "Such is the dilemma with Korine and his remarkable career; for all the fireworks, there is an impressive coherence in the subject matter of his work. His four feature films all seek to shed light on a certain class of people: unique and bizarre individuals usually lumped under the heading of 'subculture.' ... His portraits come from many angles – the baroque stillness of Gummo contrasts radically with the rough-hewn melodrama of Julien Donkey-Boy. His last film, Mister Lonely, had an epic quality and interest in celebrity that Trash Humpers disdains, preferring instead a low-end surveillance-video look with frequent in-camera lighting distortions and a cinéma-vérité authenticity.[40]

Recurrent in his work (with the exception perhaps of Mister Lonely) is a portrait of what Korine calls the "American Landscape."[41] He recently stated "to me, the most beautiful thing in the world is an abandoned parking lot and a soiled sofa on the edge… with a street lamp off to the side. America seems like a series of abandoned parking lots, streetlights and abandoned sofas."[42] Such a statement gives insight into Korine's complex aesthetic.

Korine has frequently been labeled as an enfant terrible and been accused of exploitation and self-indulgence, to which he has responded, "How can an artist be expected not to be self-indulgent? That's the whole thing that's wrong with filmmaking today... To me, art is one man's voice, one idea, one point-of-view, coming from one person."[43] Korine feels there is no need to justify or explain the images he puts to the screen, in that they are simply the result of "a cinema of passion and obsession."[36] "I mostly just make things to entertain myself and at the same time hope that there’s some type of audience that likes what I’m doing."[44] Korine adds, "Film is like a dead art because of people not taking chances."[43] To Korine, the only films that matter are the auteurist works.[45]

On the current state of cinema, Korine comments, "When I look at the history of film – the early commercial narrative movies directed by D.W. Griffith, say – and then look at where films are now, I see so little progression in the way they are made and presented, and I'm bored with that. Film can be so much more."[6]

On looking for meaning in his films Korine states, "I think people will lose the film as soon as they start trying to figure out my logic or what I'm doing or while they're watching it start to dissect metaphors... I'm not really so interested in it working on a purely cerebral level. I'm much more concerned with it on an emotional level and that you leave feeling a certain way."[45] Korine states that if there is at least one image that sticks with you after viewing the film, then it is a success.[37]

Producer Cary Woods writes, "I think the best hope for cinema is allowing people who are artists to make a movie that isn't wholly ruled by screenplay structure... [Korine's] a storyteller, and he's gone out of his way to put images that are moving on the screen, and meaningful in some way."[37]

As critic Roger Ebert said in his review of Julien Donkey-Boy, "Korine, who at 25 is one of the most untamed new directors, belongs on the list with Godard, Cassavetes, Herzog, Warhol, Tarkovsky, Brakhage and others who smash conventional movies and reassemble the pieces... Harmony Korine is the real thing, an innovative and gifted filmmaker whose work forces us to see on his terms."[19]

In 1997, Korine's favorite writers were listed as James Thurber, S. J. Perelman, and Flannery O'Connor.[37] Korine has noted British filmmaker Alan Clarke as an influence.[46]

In a 1999 Dazed and Confused magazine article, Korine listed his top ten films as: Pixote by Hector Babenco, Badlands and Days of Heaven by Terrence Malick, Fat City by John Huston, Stroszek by Werner Herzog, The Killing of a Chinese Bookie and A Woman Under the Influence by John Cassavetes, McCabe and Mrs. Miller by Robert Altman, Out of the Blue by Dennis Hopper and Hail Mary by Jean-Luc Godard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มากในการทำงานของ Korine จะขึ้นอยู่รอบ ๆ ตลกมืด และ absurdism ที่เกี่ยวข้องในนบา childhoods โรคจิต และความยากจน [34] ซึ่งมักจะรวมอยู่ในฟอร์ม surrealist ไม่ใช่เชิงเส้น และแสดง experimentally (ดูผสม Polaroids ซูเปอร์ 8 และฟิล์ม 35 มม.ที่ Gummo) Blackface, tap-dance และ minstrelsy ทั่วไปองค์ประกอบการทำงานของ Korine [35] "ฉันเป็นแฟนตัวยงของ vaudeville – เช่นวิลเลี่ยม ไบรส์ Fanny เอ็ดดี้คันทอร์ และอัล Jolson... มีโศกนาฏกรรมนี้สุ่มที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของนักร้อง vaudeville ซึ่งเป็นรูปแบบใน Gummo ที่ผมขโมยจาก vaudeville สมบูรณ์ " [36] เช่น vaudeville เล่าเรื่องของการทำงานของ Korine เป็นนามธรรม และทำงาน โดยเชื่อมโยง Korine เปรียบเทียบแนวคิดนี้เป็นสมุดภาพส่วนตัว ตนเอง แต่ละภาพจะดูเหมือนสุ่ม และ ไร้บริบท แต่เนื่องจากพวกเขาจะคอมไพล์ในปริมาณหนึ่ง และนำเสนออย่างต่อเนื่อง การเล่าเรื่องอยู่ "ที่เป็นว่า Gummo กล่าว" [36] ก่อเป็นเทคนิคช่างสำคัญสำหรับ Korine เป็นวิธีการรักษาภาพยนตร์ของเขาเป็น "สิ่งมีชีวิต [s]" [8] Korine พยายามที่จะเขียนข้อความหรือความหมายในสคริปต์ของเขา เขาพบว่า belittling ผู้ชม มีฟิล์มของเขา Korine พยายามรักษา "แค่นี้ไม่" [19]แม้ มีชนของส่วนใหญ่ของผู้ตรวจทานหลัก เขาได้รับรางวัลเทศกาลที่เวนิสและรอตเตอร์ดัม หมู่คนอื่น ๆ และกรรมการก่อตั้ง Bertolucci เบอร์นาร์โดและซันต์ Gus Van proponents เปิดเผยงานของ Korine บน Gummo แวนลีโอกล่าวว่า จะ "เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา" [37] และ Bertolucci กล่าวว่า Korine มี "สร้างการปฏิวัติในภาษาของภาพยนตร์" [38] จำนวนเรียง scholarly สำคัญมีการเขียนของ oeuvre ของเขาภาพยนตร์และศิลปะโดยทั่วไป [39]เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโตรอนโตเขียน "เป็นความลำบากใจกับ Korine และอาชีพของเขาโดดเด่น สำหรับทั้งหมดไฟ มีศักยภาพที่น่าประทับใจในเรื่องของการทำงานของเขา เขาสี่คุณลักษณะฟิล์มทั้งหมดพยายามหลั่งน้ำตาแสงในระดับบุคคล: บุคคลเฉพาะ และแปลกประหลาดมัก lumped ภายใต้หัวข้อ 'วัฒนธรรม' ... ภาพวาดของเขามาจากหลายมุมความนิ่งบาโรกของสัมผัส Gummo ก็ มี melodrama rough-hewn ของ Julien ลาบอย ภาพยนตร์ล่าสุดของเขา มิสเตอร์โลนลี่ มีการคุณภาพมหากาพย์และสนใจในดาราที่ดูขยะ Humpers disdains พลุกพล่านแต่วิดีโอเฝ้าระวังมีการบิดเบือนแสงในกล้องบ่อยและแท้สไตล์ vérité [40]เกิดซ้ำในงานของเขา (มีข้อยกเว้นบางทีของมิสเตอร์โลนลี่) เป็นภาพเหมือนของสิ่ง Korine เรียก "อเมริกันภูมิทัศน์" [41] เขาเพิ่งกล่าว "ฉัน สิ่งสวยงามที่สุดในโลกได้จอดที่ละทิ้งและโซฟา soiled บนขอบด้วยโคมไฟถนนออกไปด้านข้าง... อเมริกาดูเหมือนเช่นชุดจอดละทิ้ง ริมถนน และโซฟาละทิ้ง" [42] เช่นคำสั่งให้เข้าใจในความซับซ้อนของ Korineมักจะถูกว่าราคาย่อมเยาว์ enfant และถูก Korine ถูกกล่าวหาว่าเอารัดเอาเปรียบและ self-indulgence ที่ซึ่งเขาได้ตอบรับ "สามารถเป็นศิลปินได้คาดว่าไม่จะเพื่อประโยชน์ของตัวหรือไม่ ที่เป็นทั้งสิ่งที่ผิดกับเกิดวันนี้... ผม ศิลปะเป็นเสียงของชายคนหนึ่ง หนึ่งความคิด หนึ่งจุด มุม มาคนเดียว" [43] Korine รู้สึกไม่จำเป็นต้องจัด หรืออธิบายภาพที่เขาทำให้หน้าจอ ที่พวกเขาเป็นเพียงผลของ "เป็นภาพยนตร์รักและครอบงำจิตใจ" [36] "ฉันเพียงส่วนใหญ่ทำกิจกรรมสร้างความบันเทิงให้ตัวเอง และขณะเดียวกันหวังว่า มีบางชนิดของผู้ชมที่ชอบว่าฉันทำ" [44] Korine เพิ่ม "ฟิล์มได้เช่นศิลปะตาย เพราะคนที่ไม่มีโอกาส" [43] ฟิล์มเท่านั้นที่สำคัญมีงาน auteurist ให้ Korine [45]สถานะปัจจุบันของภาพยนตร์ ความคิดเห็น Korine "เมื่อฉันมองไปที่ประวัติของฟิล์ม – ต้นค้าบรรยายภาพยนตร์โดยมหานคร D.W. Griffith พูด – แล้ว ดูที่ฟิล์มก็ เห็นความก้าวหน้าน้อยมากในวิธีพวกเขาจะทำ และนำเสนอ และผมเบื่อกับการ ฟิล์มได้มาก" [6]ในการค้นหาความหมายในภาพยนตร์ของอเมริกา Korine "ผมคิดว่า คนจะสูญเสียฟิล์ม ทันทีที่พวกเขาเริ่มพยายามเข้าใจตรรกะของฉันหรือว่าฉันทำ หรือใน ขณะที่พวกเขากำลังดูมันเริ่ม dissect คำอุปมาอุปมัย... ฉันไม่ได้จริง ๆ ดังนั้นความสนใจในการทำงานในระดับสมองเพียงอย่างเดียว ฉันมากที่เกี่ยวข้องกับระดับอารมณ์เป็น และที่คุณปล่อยให้ความรู้สึกการ " [45] Korine ระบุว่า ถ้ามีภาพน้อยที่แท่งกับคุณหลังจากดูฟิล์ม แล้วก็ประสบความสำเร็จ [37]โปรดิวเซอร์แครีแกรนต์ป่าเขียน "คิดว่า หวังดีที่สุดสำหรับโรงภาพยนตร์คือให้คนที่มีภาพยนตร์ที่ไม่ได้ปกครองทั้งหมด โดย screenplay โครงสร้าง... [Korine ของ] storyteller เป็น และเขาหายไปจากเขาให้ภาพที่เลื่อนบนหน้าจอ ความหมายในบางวิธีการ " [37]เป็นนักวิจารณ์ Roger Ebert กล่าวในเขาของ Julien ลาบอย "Korine ผู้ที่ 25 เป็นหนึ่งในกรรมการใหม่สุดบอร์เนียว อยู่ในรายชื่อ ด้วย Godard, Cassavetes, Herzog วอร์ฮอล Tarkovsky, Brakhage ผู้ชนภาพยนตร์ธรรมดา และเบ็ดชิ้น... Korine ฮาร์โมนี่เป็นสิ่งจริง การจุดนวัตกรรม และพรสวรรค์ที่มีกองกำลังเราสามารถดูเงื่อนไขของเขา" [19]ในปี 1997, Korine ของนักเขียนที่ชื่นชอบได้แสดง James Thurber อรี J. S. และ โอ Flannery [37] Korine ได้ตั้งข้อสังเกตจุดอังกฤษ Alan คลาร์กเป็นผลต่อ [46]ใน 1999 Dazed และนิตยสารบทความสับสน Korine แสดงภาพยนตร์ของเขาสิบอันดับเป็น: Pixote โดย Hector Babenco, Badlands วันสวรรค์ โดย Terrence Malick เมืองไขมัน โดยจอห์น Huston, Stroszek โดย Werner Herzog ฆ่าที่ Bookie จีนและ A ผู้หญิงภายใต้มีอิทธิพล โดยจอห์น Cassavetes, McCabe และนางมิลเลอร์ โดยโรเบิร์ต Altman พ.ศ.โดยเดนนิสฮอปเปอร์และ Hail Mary โดยฌองลุค Godard

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มากจากการทำงาน Korine จะขึ้นอยู่รอบอารมณ์ขันและเซิร์มีส่วนร่วมในวัยเด็กที่ผิดปกติผิดปกติทางจิตและความยากจน. [34] นี้จะรวมมักจะเป็น surrealist รูปแบบไม่ใช่เชิงเส้นและนำเสนอการทดลอง (ดูส่วนผสมของโพลารอยด์ Super 8 และ ฟิล์ม 35 มมที่ทำให้ขึ้น Gummo) blackface แตะเต้นรำและบทเพลงนี้เป็นองค์ประกอบที่พบในการทำงานของ Korine [35] "ผมเป็นแฟนตัวยงของเพลง -. เช่นหีไบรส์, เอ็ดดี้แคนเทอร์และอัล Jolson นี้ ... มีโศกนาฏกรรมสุ่มที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของเป็น นักร้องเพลงซึ่งเป็นรูปแบบใน Gummo ที่ฉันสมบูรณ์ขโมยมาจากเพลง. "[36] เช่นเดียวกับเพลงเล่าเรื่องของการทำงาน Korine ที่เป็นนามธรรมและทำงานโดยการเชื่อมโยง Korine เปรียบเทียบแนวคิดนี้กับหนังสือของภาพถ่ายส่วนตัว ของตัวเองภาพแต่ละภาพจะสุ่มและไร้บริบท แต่เพราะพวกเขาจะรวบรวมในระดับหนึ่งและนำเสนออย่างต่อเนื่อง, การเล่าเรื่องที่มีอยู่ "นั่นเป็นวิธีที่ Gummo ถูกเขียน." [36] Improvisation ยังเป็นเทคนิคการสร้างภาพยนตร์ที่สำคัญสำหรับ Korine เป็นวิธีที่จะรักษาภาพยนตร์ของเขาว่า "สิ่งมีชีวิต [s]." [8] Korine ไม่พยายามที่จะเขียนข้อความหรือความหมายลงไป สคริปต์ของเขาในขณะที่เขาพบว่ามันดูแคลนให้กับผู้ชม กับภาพยนตร์ของเขา Korine มุ่งมั่นที่จะรักษา "ขอบไม่ได้กำหนด." [19] แม้จะรังเกียจของคนส่วนใหญ่ของผู้แสดงความคิดเห็นที่สำคัญที่เขาได้รับรางวัลในงานเทศกาลที่เวนิซและร็อตเตอร์หมู่คนและกรรมการที่จัดตั้งขึ้นเช่น Bernardo Bertolucci และ กัสแวนแซงต์เป็นผู้เสนอตรงไปตรงมาของการทำงานของ Korine ใน Gummo Van Sant กล่าวว่า "มีการเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา" [37] และ Bertolucci กล่าว Korine ได้ "สร้างการปฏิวัติในภาษาของโรงภาพยนตร์." [38] จำนวนมากของบทความวิชาการได้รับการเขียนเกี่ยวกับความสำคัญของผลงานของเขาเพื่อถ่ายภาพ . และศิลปะโดยทั่วไป [39] เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติโตรอนโตเขียน "ดังกล่าวเป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับ Korine และอาชีพที่โดดเด่นของเขา. ดอกไม้ไฟทั้งหมดที่มีการเชื่อมโยงกันที่น่าประทับใจในเรื่องของการทำงานของเขาสี่เรื่องคุณสมบัติทั้งหมดของเขา พยายามที่จะหลั่งน้ำตาแสงในชั้นหนึ่งคน: '. ศักดา' บุคคลที่ไม่ซ้ำกันและแปลกประหลาดมักจะล้างโลกภายใต้หัวข้อ ... ภาพวาดของเขามาจากหลายมุม - มีความนิ่งพิสดารของความขัดแย้งอย่างรุนแรง Gummo กับโลกหยาบโค่นของ Julien Donkey-Boy หนังเรื่องล่าสุดของเขานายเหงามีคุณภาพมหากาพย์และความสนใจในคนดังที่ Humpers ถังขยะ disdains เลือก. แทนที่จะดูต่ำสิ้นสุดการเฝ้าระวังวิดีโอที่มีบ่อยแสงในกล้องและการบิดเบือนความถูกต้องในโรงภาพยนตร์vérité. [40] กำเริบในงานของเขา (ยกเว้นบางทีเหงานาย) เป็นภาพของสิ่งที่ Korine เรียกว่า "อเมริกันภูมิทัศน์ . "[41] เขากล่าวว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้" ให้ฉันเป็นสิ่งที่สวยงามมากที่สุดในโลกเป็นที่จอดรถที่ถูกทิ้งร้างและโซฟาที่เปื้อนบนขอบ ... กับโคมไฟถนนออกไปด้านข้าง อเมริกาดูเหมือนว่าชุดของลานจอดรถที่ถูกทิ้งร้างถนนและโซฟาทิ้ง. "[42] คำสั่งดังกล่าวช่วยให้เข้าใจในความงามที่ซับซ้อน Korine ของ. Korine ได้รับบ่อยครั้งที่มีข้อความเป็นอองฟองต์สาหัสและถูกกล่าวหาว่าใช้ประโยชน์และการปล่อยตัวด้วยตนเองที่ เขาได้ตอบว่า "ศิลปินที่สามารถคาดหวังไม่ได้ที่จะตามใจตัวเอง? นั่นเป็นสิ่งที่ทั้งที่ผิดปกติกับปราดเปรื่องในวันนี้ ... ฉันศิลปะเป็นหนึ่งในเสียงของชายผู้หนึ่งความคิดที่จุดหนึ่งของมุมมองที่มาจากคนคนหนึ่ง. "[43] Korine รู้สึกมีความจำเป็นที่จะปรับหรืออธิบายไม่ ภาพที่เขาทำให้หน้าจอในการที่พวกเขาเป็นเพียงผลของ "โรงภาพยนตร์ของความรักและความหลงใหลได้." [36] "ผมส่วนใหญ่ก็ทำในสิ่งที่สร้างความบันเทิงให้กับตัวเองและในความหวังในเวลาเดียวกันว่ามีประเภทของผู้ชมบางอย่างที่ ชอบสิ่งที่ฉันทำ. "[44] Korine เสริม" ฟิล์มเป็นเหมือนศิลปะตายไปเพราะคนที่ไม่ได้รับโอกาส. "[43] เพื่อ Korine, ภาพยนตร์เพียงเรื่องที่มีผลงาน auteurist. [45] ใน สถานะปัจจุบันของโรงภาพยนตร์, ความเห็น Korine "เมื่อฉันมองไปที่ประวัติศาสตร์ของภาพยนตร์ - ภาพยนตร์ที่เล่าเรื่องในเชิงพาณิชย์ในช่วงต้นกำกับการแสดงโดย DW Griffith, พูด - และแล้วมองไปที่ภาพยนตร์ที่ตอนนี้ผมเห็นความคืบหน้าน้อยมากในวิธีที่พวกเขาจะทำ และนำเสนอและผมเบื่อกับการที่ ฟิล์มสามารถ. มากขึ้น "[6] ในความหมายที่มองหาในภาพยนตร์ของเขารัฐ Korine" ผมคิดว่าคนที่จะสูญเสียภาพยนตร์เรื่องนี้ทันทีที่พวกเขาเริ่มพยายามที่จะคิดออกหรือตรรกะของฉันสิ่งที่ฉันทำหรือในขณะที่พวกเขา ดูมันอีกครั้งเริ่มต้นที่จะผ่าคำอุปมาอุปมัย ... ฉันไม่ได้จริงๆให้ความสนใจในการทำงานในระดับมันสมองอย่างหมดจด ฉันกังวลมากขึ้นกับมันในระดับอารมณ์และการที่คุณปล่อยให้ความรู้สึกทางหนึ่ง. "[45] Korine รัฐว่าถ้ามีอย่างน้อยหนึ่งภาพที่เกาะติดกับคุณหลังจากที่ได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วมันจะประสบความสำเร็จ [37] ผู้ผลิตแครีวูดส์เขียน "ผมคิดว่าหวังที่ดีที่สุดสำหรับโรงภาพยนตร์ที่จะช่วยให้คนที่มีศิลปินที่จะทำหนังที่ไม่ได้ปกครองทั้งหมดโดยโครงสร้างของบทภาพยนตร์ ... [Korine ของ] นักเล่าเรื่องและเขาก็ออกไปจากเขา วิธีที่จะนำภาพที่กำลังจะย้ายไปบนหน้าจอและมีความหมายในทางใดทางหนึ่ง. "[37] ในฐานะที่เป็นนักวิจารณ์โรเจอร์เบิร์ทกล่าวว่าในการตรวจสอบของเขามั๊ยลา-Boy" Korine ที่ 25 เป็นหนึ่งในกรรมการใหม่เปลี่ยวมากที่สุด เป็นอยู่ในรายชื่อที่มีโกดาร์ด Cassavetes, Herzog, ฮอลโคฟ Brakhage และอื่น ๆ ที่ชนภาพยนตร์ธรรมดาและประกอบชิ้น ... สามัคคี Korine เป็นสิ่งที่จริงอำนวยการสร้างภาพยนตร์ที่เป็นนวัตกรรมใหม่และมีพรสวรรค์ที่มีพลังการทำงานของเราจะดูในแง่ของเขา . "[19] ในปี 1997 นักเขียนคนโปรดของ Korine ถูกระบุว่าเป็นเจมส์เทอร์เบอร์, SJ Perelman และแฟลนเนอรีโอคอนเนอร์. [37] Korine ได้ตั้งข้อสังเกตอำนวยการสร้างภาพยนตร์ชาวอังกฤษอลันคล๊าร์คเป็นผู้มีอิทธิพล. [46] ในปี 1999 นิตยสารมึนงงและสับสน บทความ Korine จดทะเบียนสุดยอดภาพยนตร์ของเขาสิบเมื่อ: Pixote โดย Hector Babenco, รกร้างว่างเปล่าและวันของสวรรค์โดย Terrence Malick ไขมันเมืองโดยจอห์นฮัส Stroszek โดย Werner Herzog, ฆ่าของเจ้ามือรับแทงม้าจีนและผู้หญิงภายใต้อิทธิพลโดยจอห์น Cassavetes , McCabe และนางมิลเลอร์โรเบิร์ตอัลท์แมนโดยออกจากสีฟ้าโดยเดนนิสฮอปเปอร์และพระแม่มารีย์โดยฌองลุคโกดาร์ด-

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มากของ korine ทำงานตามรอบอารมณ์ขันมืดและ absurdism เกี่ยวข้อง dysfunctional วัยเด็กความผิดปกติทางจิตและความยากจน [ 34 ] นี้มักจะรวมอยู่ในรูปแบบและนำเสนอโดย Surrealist ) , ( ดูส่วนผสมของ polaroids Super 8 และฟิล์มที่สร้างขึ้น Gummo ) blackface แตะเต้นรำ และการแสดงของ minster เป็นองค์ประกอบทั่วไป korine ทำงาน[ 3 ] " ผมเป็นแฟนตัวยงของเพลง Fanny Brice ( เช่น เอ็ดดี้ เกอ และอัล โจลสัน . . . . . . . มันมีแบบโศกนาฏกรรมที่เกี่ยวข้องกับการลดลงของเพลงนักร้องซึ่งเป็นธีมใน Gummo ฉันเลยขโมยจากเพลง " [ 36 ] ชอบเพลง , เรื่องเล่า korine ทำงานเป็นนามธรรม และผลงานของสมาคม korine เปรียบเทียบแนวคิดนี้กับหนังสือภาพส่วนตัวของตัวเองแต่ละภาพจะดูเหมือนแบบไร้บริบท แต่เพราะพวกเขาจะรวบรวมและนำเสนอในระดับหนึ่งในการสืบทอดการเล่าเรื่องอยู่” นั่นเป็นวิธีที่ Gummo เขียน . " [ 36 ] ปฏิภาณโวหารเป็นเทคนิคสำคัญสำหรับ korine ปราดเปรื่อง เป็นวิธีการรักษาที่ภาพยนตร์ของเขาเป็น " สิ่งมีชีวิต [ S ] . " [ 8 ] korine ไม่ลองเขียนข้อความหรือความหมายในบทของเขาเมื่อเขาพบว่ามันดูถูกไปยังผู้ชม กับภาพยนตร์ของเขา korine มุ่งมั่นที่จะรักษา " ขอบของ Satan . " [ 19 ]

แม้จะดูหมิ่นของส่วนใหญ่ของหลักทาน เขาชนะรางวัลเทศกาลเวนิสและ Rotterdam , หมู่คนอื่น ๆและการจัดตั้งกรรมการ เช่น เบอร์นาโดแบร์โตลุคชี่ และ กัส แวน แซงต์ จะเปิดเผย korine ผู้เสนองานบน Gummo แวน แซนท์กล่าวว่า " เปลี่ยนชีวิต " [ 37 ] และแบร์โตลุคชี่ กล่าวว่า " korine ได้สร้างการปฏิวัติในภาษาของภาพยนตร์ " [ 38 ] จำนวนที่มีนัยสำคัญจากบทความทางวิชาการที่ได้รับการเขียนเกี่ยวกับความสำคัญของงานภาพยนตร์และศิลปะโดยทั่วไป [ 39 ]

ภาพยนตร์นานาชาติ โตรอนโต เทศกาลเขียน " เป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกกับ korine และอาชีพที่น่าทึ่งของเขา ดอกไม้ไฟทั้งหมดมีการเชื่อมโยงที่น่าประทับใจ ในเรื่องของการทำงานของเขา ภาพยนตร์ของเขาสี่ทั้งหมดพยายามที่จะหลั่งไฟบนชั้นบางของคน : บุคคลพิเศษและแปลกประหลาดมักจะ lumped ภายใต้หัวข้อ ' วัฒนธรรม ' . . . . . . . ภาพวาดของเขาออกมาจากมุมที่หลาย และความนิ่งของบาร็อค Gummo ความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับหยาบ hewn ซึ้งๆของจูเลี่ยน ลาเด็ก ภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของเขาคุณเหงา มีคุณภาพมหากาพย์และความสนใจในดาราที่ขยะ humpers ก็ไม่ชอบ , พอใจแทนประเภทกล้องวงจรปิด ดูบ่อยในการบิดเบือนแสงกล้องและ cin éé rit é ma-v ของแท้ [ 40 ]

ซ้ำในงานของเขา ( ยกเว้นบางทีคุณเหงา ) เป็นภาพที่ korine โทร " ภูมิทัศน์อเมริกัน . " [ 41 ] เขากล่าวว่าเมื่อเร็ว ๆนี้ " ผมสิ่งที่สวยงามที่สุดในโลกคือลานจอดรถร้างแห่งหนึ่งและเลอะโซฟาบนขอบ . . . . . . . กับโคมไฟถนนไปข้าง ๆ อเมริกา ดูเหมือนชุดของทิ้งจอด ติดไฟที่ถนนและทิ้งโซฟา " [ 42 ] เช่นข้อความที่ช่วยให้เข้าใจใน korine แบบสุนทรียะ .

มีบ่อยครั้งที่ถูกระบุว่าเป็น korine enfant สาหัสและถูกกล่าวหาของการแสวงประโยชน์และปรนเปรอตนเองที่ เขาได้ตอบว่า " วิธีสามารถเป็นศิลปินได้ไม่ตามใจตนเอง ? นั่นคือสิ่งทั้งหมดที่ขึ้นกับปราดเปรื่องในวันนี้ . . . . . . . สำหรับผม ศิลปะคือเสียงของผู้ชายหนึ่งคนหนึ่งความคิด หนึ่งในจุดของมุมมอง มาจากคนๆเดียว" [ 43 ] korine รู้สึกไม่ต้องอธิบาย หรืออธิบายภาพที่เขาใส่หน้าจอในที่พวกเขาเป็นเพียงผลของ " หนังของความรักและความหลงใหล " [ 36 ] " ฉันแค่ทำเพื่อความบันเทิงตัวเองและในเวลาเดียวกันหวังว่าจะมีบางชนิดของผู้ชม ที่ชอบในสิ่งที่ฉันทำ . " [ 44 ] korine เพิ่ม " ภาพยนตร์เป็นศิลปะที่ตายเพราะคนไม่เสี่ยง ." [ 43 ] korine ภาพยนตร์เรื่องนั้นเป็นเพียงงาน auteurist [ 45 ]

ในสถานะปัจจุบันของหนัง korine ความคิดเห็น " เมื่อฉันมองไปที่ประวัติศาสตร์ของ–ภาพยนตร์เล่าเรื่องเชิงพาณิชย์แรกภาพยนตร์กำกับโดย d.w. กริฟฟิธ พูด ) แล้วดูที่ฟิลม์ ตอนนี้ ผม เห็นน้อยดังนั้นความก้าวหน้าในวิธีที่พวกเขาทำและนำเสนอ และผมเบื่อกับมัน ภาพยนตร์ที่สามารถให้มากขึ้น . " [ 6 ]

ตามหาความหมายในภาพยนตร์อเมริกาของเขา korine " ฉันคิดว่าผู้คนจะสูญเสียภาพยนตร์ทันทีที่พวกเขาเริ่มพยายามที่จะคิดออกตรรกะของฉันหรือฉันจะทำอะไร หรือในขณะที่พวกเขากำลังเฝ้าดูมันเริ่มผ่าอุปมา . . . . . . . ผมไม่ได้สนใจในการทำงานในระดับเข้าสมอง ฉันห่วงในระดับอารมณ์ และความรู้สึกที่คุณจากวิธีใดวิธีหนึ่ง" [ 45 ] รัฐ korine ถ้ามีอย่างน้อยหนึ่งภาพที่ sticks กับคุณหลังจากชมภาพยนตร์แล้ว มันเป็นความสำเร็จ [ 37 ]

โปรดิวเซอร์แครี่ป่าเขียน " ฉันคิดว่าความหวังที่ดีที่สุดสำหรับโรงภาพยนตร์ที่อนุญาตให้ผู้ที่เป็นศิลปินที่จะทำหนังที่ไม่ได้ปกครองโดยโครงสร้างทั้งหมด บท . . . [ korine ] เป็นผู้เล่าเรื่อง และเขาก็ออกไปจากทางของเขาเพื่อใส่รูปภาพที่เคลื่อนไหวบนหน้าจอและมีความหมายในบางวิธี . " [ 37 ]

ในฐานะนักวิจารณ์ Roger Ebert กล่าวว่าในความคิดเห็นของจูเลี่ยน ลาเด็ก " korine ที่ 25 เป็นหนึ่งในที่เปลี่ยวที่สุด ใหม่ บริษัท อยู่ในรายการด้วย โกดาร์ด cassavetes , Herzog วอร์ฮอล ทาร์คอฟสกี , , , และคนอื่น ๆ ที่แตก brakhage หนังธรรมดาและรวมกันอีกครั้งชิ้น . . . . . . . korine ความสามัคคีเป็นสิ่งที่จริงนวัตกรรมและพรสวรรค์ Filmmaker ที่ทำงานบังคับให้เราเห็นบนเงื่อนไขของเขา . " [ 19 ]

ในปี 1997 นักเขียนที่ชื่นชอบ korine ถูกแสดงเป็นเจมส์เทอร์เบอร์ เอส เจ เพเรลแมนและ Flannery O ' Connor [ 37 ] korine ได้สังเกตภาพยนตร์อังกฤษอลัน คลาร์กเป็นอิทธิพล [ 46 ]

ใน 2542 มึนงงและสับสน นิตยสาร บทความ korine แสดงภาพยนตร์ของเขาสิบ : pixote babenco รายวัน ,ที่รกร้างว่างเปล่า และวันแห่งสวรรค์ โดย เทอร์เรนซ์ มาลิค อ้วนเมืองโดย John Huston stroszek Werner Herzog , โดย , ฆ่าเจ้ามือรับแทงม้าจีนและผู้หญิงภายใต้อิทธิพลโดยจอห์น cassavetes แมคคาบี้ และคุณนาย มิลเลอร์ , โดยโรเบิร์ต อัลท์แมน ออกจากสีฟ้า โดย เดนนิส ฮอปเปอร์ และฌอง ลุค โกดาร์ด โดยลูกเห็บแมรี่ .