their results showed that the oxida

their results showed that the oxidation of
2-chloroethanol generated significant amounts of Cl−
ions and their yields increased with substrate degradation.
Similar dechlorination reactions occurred during
the ozone initiated oxidation of 2-chloroethanol.
Table 3 shows data for measured conductivity of the
reaction mixture after 3, 6, 9, and 12 h, respectively. It
is evident from the results of these measurements that
there is a steady increase in conductivity of the reaction
mixture as the ozonation time is increased. This is
most likely due to the presence of the chloride ion
formed during the ozonation process, since it is the
only conducting species that can contribute significantly
to the specific conductivity of the reaction
mixture. We would expect the conductivity of the
partially dissociated weak organic acids to be negligible.
With higher ozone contact time with the reaction
mixture, it is evident that the chloride ion content
increases sharply, which suggests that ozone mass
transfer and hence cleaving of the C–Cl bond is improved
at higher ozonation times. A marginal improvement
in the rate of chloride ion formation is
observed when ozone reactions were conducted in the presence of activated charcoal indicating that the
breaking of the C–Cl bond in 2-chloroethanol is enhanced
in the presence of activated charcoal. The
pattern of chloride formation in reactions with solvent
is similar to that in reactions with substrate alone. A
significant increase of both parts per million chloride
ion and solution conductivity in the presence of 20 %
solvent is observed. Therefore, solvent with a higher
strength is said to significantly improve the ozonation
process resulting in an increase in C–Cl bond cleavage
to thus give the highest concentration of chloride ions
in the reaction mixture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลพบว่าการเกิดออกซิเดชันของ2-chloroethanol สร้างจำนวนมาก Cl−ไอออนและอัตราผลตอบแทนเพิ่มขึ้น ด้วยการลดพื้นผิวคล้ายคลอรีนปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นในระหว่างโอโซนที่เริ่มเกิดออกซิเดชันของ 2 chloroethanolตารางที่ 3 แสดงข้อมูลสำหรับวัดค่าการนำไฟฟ้าของการส่วนผสมของปฏิกิริยาหลัง 3, 6, 9 และ 12 ชม. ตามลำดับ มันจะเห็นได้จากผลของการวัดเหล่านี้ที่มีเพิ่มขึ้นในการนำไฟฟ้าของปฏิกิริยาส่วนผสมเป็นเวลากัมมันต์จะเพิ่มขึ้น นี้เป็นมากที่สุดเนื่องจากของไอออนคลอไรด์เกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการกัมมันต์ เพราะมันเป็นการดำเนินการเฉพาะ สายพันธุ์ที่สามารถมีส่วนสำคัญการนำไฟฟ้าเฉพาะของปฏิกิริยาส่วนผสม เราคาดหวังการนำของบางส่วนไม่เกี่ยวข้องกับกรดอินทรีย์อ่อนจะน้อยมากเวลาติดต่อโอโซนสูงขึ้นกับปฏิกิริยาส่วนผสม จะเห็นที่ไอออนคลอไรด์เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งแสดงให้เห็นว่า โอโซนมวลปรับปรุงถ่ายโอนและดังนั้น ขนาดของพันธะ C – Clสูงกัมมันต์ครั้ง การปรับปรุงกำไรเบื้องต้นในคลอไรด์อัตราการ ก่อตัวของไอออนคือเมื่อทำปฏิกิริยาโอโซนในถ่านเพื่อระบุว่า ปฏิบัติการเพิ่มการแตกของพันธะ C – Cl ใน 2 chloroethanolในถ่าน การรูปแบบของการก่อตัวของคลอไรด์ในปฏิกิริยากับตัวทำละลายเป็นเหมือนกับพื้นผิวเพียงอย่างเดียว Aเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของทั้งสองส่วนต่อล้านคลอไรด์การนำโซลูชันและไอออนใน 20%ตัวทำละลายเป็นที่สังเกต ดังนั้น ตัวทำละลายที่สูงบอกว่า ปรับปรุงกัมมันต์แข็งแรงกระบวนการในการเพิ่มขึ้นของความแตกแยกพันธะ C – Clจึง ให้ความเข้มข้นของคลอไรด์ไอออนสูงในส่วนผสมของปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าการเกิดออกซิเดชันของ
2 chloroethanol สร้างจำนวนเงินที่สำคัญของ Cl-
ไอออนและอัตราผลตอบแทนของพวกเขาเพิ่มขึ้นด้วยการย่อยสลายสารตั้งต้น.
ปฏิกิริยา dechlorination ที่คล้ายกันเกิดขึ้นในระหว่าง
โอโซนออกซิเดชันริเริ่มของ 2 chloroethanol.
ตารางที่ 3 แสดงข้อมูลสำหรับการนำวัดของ
ผสมปฏิกิริยา หลังจากที่ 3, 6, 9, และ 12 ชั่วโมงตามลำดับ มัน
จะเห็นได้จากผลของการวัดเหล่านี้ว่า
มีการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในการนำของการเกิดปฏิกิริยา
ผสมเป็นเวลาโอโซนจะเพิ่มขึ้น นี่คือ
น่าจะเกิดจากการปรากฏตัวของไอออนคลอไรด์ที่
เกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการโอโซนเพราะมันเป็น
สายพันธุ์เท่านั้นที่สามารถดำเนินการมีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญ
กับการนำความเฉพาะเจาะจงของการเกิดปฏิกิริยา
ผสม เราจะคาดหวังการนำของ
กรดอินทรีย์ที่อ่อนแอพ้นจากบางส่วนเพื่อจะเล็กน้อย.
มีเวลาติดต่อโอโซนที่สูงขึ้นกับปฏิกิริยา
ผสมจะเห็นว่าคลอไรด์ไอออนเนื้อหา
ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วซึ่งแสดงให้เห็นว่ามวลโอโซน
การถ่ายโอนและด้วยเหตุนี้ฝ่าของ C- Cl พันธบัตรจะดีขึ้น
ในช่วงเวลาที่โอโซนที่สูงขึ้น การปรับปรุงเล็กน้อย
ในอัตราของการก่อไอออนคลอไรด์
เมื่อสังเกตเห็นปฏิกิริยาโอโซนได้ดำเนินการในการปรากฏตัวของถ่านกัมมันแสดงให้เห็นว่าการ
ทำลายของพันธบัตร C-Cl ใน 2 chloroethanol จะเพิ่มขึ้น
ในการปรากฏตัวของถ่านกัม
รูปแบบของการสร้างคลอไรด์ในปฏิกิริยากับตัวทำละลาย
จะคล้ายกับที่เกิดปฏิกิริยากับสารตั้งต้นเพียงอย่างเดียว
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของทั้งสองส่วนต่อล้านคลอไรด์
ไอออนและการแก้ไขปัญหาการนำในการปรากฏตัวของ 20%
ตัวทำละลายเป็นที่สังเกต ดังนั้นตัวทำละลายที่มีความสูง
ความแข็งแรงมีการกล่าวถึงอย่างมีนัยสำคัญปรับปรุงโอโซน
กระบวนการที่มีผลในการเพิ่มขึ้นของ C-Cl แตกแยกพันธบัตร
ไปจึงให้ความเข้มข้นสูงสุดของคลอไรด์ไอออน
ในผสมปฏิกิริยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าปฏิกิริยาออกซิเดชันของ2-chloroethanol สร้างจํานวนเงินที่สําคัญของ Cl −ไอออน และผลผลิตของตนเพิ่มขึ้น ด้วยการย่อยสลายสารปฏิกิริยาที่คล้ายกันเกิดขึ้นในการบริหารโอโซนที่ริเริ่มการออกซิเดชันของ 2-chloroethanol .ตารางที่ 3 แสดงข้อมูลสำหรับวัดค่าการนำไฟฟ้าของปฏิกิริยาผสมจาก 3 , 6 , 9 และ 12 ชั่วโมงตามลำดับ มันจะเห็นได้จากผลของการวัดเหล่านี้ว่ามีเพิ่มขึ้นคงที่ในการนำของปฏิกิริยาส่วนผสมเป็นโอโซนเวลาเพิ่มขึ้น นี้คือส่วนใหญ่เนื่องจากการปรากฏตัวของคลอไรด์ไอออนที่เกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการโอโซน เนื่องจากมันเป็นเพียงดำเนินการชนิดที่สามารถช่วยอย่างมากกับความเฉพาะเจาะจงของปฏิกิริยาส่วนผสม เราคาดหวังความของบางส่วนทางใจกรดอินทรีย์อ่อนเป็นกระจอกระดับโอโซนติดต่อกับปฏิกิริยาส่วนผสม พบว่าปริมาณคลอไรด์ไอออนเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งบ่งบอกว่า โอโซน มวลการโอนและดังนั้นสามารถของ C - CL เป็นพันธบัตรที่ดีขึ้นระดับโอโซนครั้ง การปรับปรุงร่อแร่ในอัตราของการเกิดไอออนคลอไรด์สังเกตเมื่อปฏิกิริยาโอโซนมีวัตถุประสงค์ในการแสดงตนของผงถ่าน ซึ่งแสดงว่าแบ่งของ C - CL พันธบัตรใน 2-chloroethanol เพิ่มในการแสดงตนของผงถ่าน ที่รูปแบบของการเกิดปฏิกิริยากับสารละลายคลอไรด์คล้ายกับในปฏิกิริยากับสารเพียงอย่างเดียว เป็นระดับของทั้งสองส่วน ต่อล้านส่วน คลอไรด์ไอออนและโซลูชั่นนำในการแสดงตนของ 20%ตัวทำละลายเป็นที่สังเกต ดังนั้น ตัวทำละลายที่มีสูงกว่ากำลังจะบอกว่าให้ต่ำได้แก่กระบวนการผลเพิ่มขึ้นใน C และตัว CL พันธบัตรจึงให้มีความเข้มข้นของไอออนคลอไรด์ในการผสม