He stood there in a crooked posture

He stood there in a crooked posture, signaled Yun Che with his finger, and said in a lazy tone, “Then let’s fight. Come. Grab your weapon and attack me all you want. I will stand right here and let you slash me thirty times. If I flinch at all, then consider it my loss, how about that?”

“Heh!” Yun Che laughed slightly, “That’s okay, I don’t think I’ll need a weapon to deal with you.”

“…” Jiufang Yu got so angry he burst into laughter. He now believed that what he encountered wasn’t a weak chicken, but a complete idiot. He felt like his class, level, and even his IQ had all been smacked down just from standing face to face with him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขามียืนในท่าคดงอ สัญญาณ Yun Che นิ้ว และกล่าวในเสียงขี้เกียจ "แล้วมาต่อสู้ มา คว้าอาวุธของคุณ และโจมตีฉันทั้งหมดที่คุณต้องการ ฉันจะยืนอยู่ที่นี่ และให้คุณเฉือนฉันสามสิบครั้ง ถ้าฉัน flinch เลย แล้วคิดว่ามันสูญเสียของฉัน อย่างที่? ""Heh" Yun Che หัวเราะเล็กน้อย "ไม่เป็นไร ไม่ว่า จะเป็นอาวุธจัดการกับคุณ"“…” Jiufang ยูโกรธเขาออกมาเป็นเสียงหัวเราะได้ เขาตอนนี้เชื่อว่า สิ่งที่เขาพบไม่ไก่อ่อนแอ แต่คนบ้าสมบูรณ์ เขารู้สึกเหมือนเขาชั้น ระดับ และแม้แต่ไอคิวของเขามีทั้งหมดรับไมโครเวฟลงจากยืนเผชิญหน้ากับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขายืนอยู่ที่นั่นในท่าคดเคี้ยวสัญญาณ Yun เจ๊ด้วยนิ้วของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงขี้เกียจ "แล้วปล่อยให้การต่อสู้ มา. คว้าอาวุธของคุณและโจมตีผมทั้งหมดที่คุณต้องการ ฉันจะยืนอยู่ที่นี่และช่วยให้คุณสามารถเฉือนฉันสามสิบครั้ง ถ้าผมสะดุ้งที่ทั้งหมดแล้วคิดว่ามันเป็นความสูญเสียของฉันวิธีการเกี่ยวกับที่? "

" เอ๋! "ยุนเจ๊หัวเราะเล็กน้อย" ก็ไม่เป็นไรฉันไม่คิดว่าฉันจะต้องใช้อาวุธที่จะจัดการกับคุณ. "

" ... " Jiufang Yu ได้โกรธเขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา ตอนนี้เขาเชื่อว่าสิ่งที่เขาพบก็ไม่ได้ไก่อ่อนแอ แต่คนบ้าที่สมบูรณ์ เขารู้สึกเหมือนชั้นระดับของเขาและแม้กระทั่งไอคิวของเขาได้รับการตีลงจากยืนเผชิญหน้ากับเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขายืนอยู่ในท่าที่คดเคี้ยว , สัญญาณยุนเช กับนิ้วของเขา และกล่าวด้วยน้ำเสียงขี้เกียจ " แล้วมาสู้กัน มา คว้าอาวุธและโจมตีฉันทั้งหมดที่คุณต้องการ ฉันจะยืนตรงนี้ให้คุณฟัน 30 ครั้ง ถ้าผมสะดุ้งเลย แล้วพิจารณามันสูญเสียของฉันล่ะ ? "" ฮ่าๆๆ " ยุนเชหัวเราะเล็กน้อย " ไม่เป็นไรหรอก ฉันคิดว่า ฉันไม่ต้องการอาวุธที่จะจัดการกับคุณ”" . . . . . . . " jiufang ยูโกรธมากเขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมา . ในตอนนี้เขาเชื่อว่าสิ่งที่เขาพบไม่ใช่ไก่อ่อน แต่สมโง่ เขารู้สึกเหมือนเรียน ระดับเขา และแม้แต่ไอคิวของเขาทั้งหมดถูกฟาดลงจากที่ยืนเผชิญหน้ากับเขา