This study shows that the economic

This study shows that the economic feasibility of
improved AW-systems predominantly depends on the
prices that farmers receive, prices over which they have
little control. Moreover, this study demonstrates the
importance of accounting for both the level and the
variation of the price premium, particularly during the
first 5 yr of production. The economic feasibility of the
farm increased with AW requirements, provided that
farmers captured a high price level for broiler meat and
faced relatively low volatility in producer prices. If this
was not the case, differences in farmers’ risk attitudes
became important and, in turn, the use of potential risk
management instruments should be considered. Price
risks are largely determined outside the farm. Hence,
part of these risks could be managed outside the farm,
such as by vertical coordination including contracts
(Harwood et al., 1999; Hardaker et al., 2004). The
terms of a contract can establish a minimum price level
or a minimum price premium for AW products that fulfill
certain quality requirements. In this way, part of a
farmer’s price risks are eliminated, but farmers are still
be left with considerable freedom in management decisions.
Stronger forms of vertical coordination include
production contracts and vertical integration, in which
the type of resources (for example, feed and antibiotics)
that farmers can use are usually regulated and the integrator
or buyer makes some of the production decisions.
All such instruments focus on reducing price volatility
and, in turn, decrease downside risk at the farm level.
However, these instruments also limit entrepreneurial
freedom to a smaller or a larger extent. The AW concepts
currently present in the Netherlands already use
particular forms of vertical coordination. For example,
one of the concepts guarantees a feed profit for farmers;
in other words, if the feed price increases producer
price increases accordingly, and vice versa, sets requirements
on flock size among others, and integrates the
process from transportation through slaughter to selling
products to the retail channel (KemperKip, 2013).
Such risk management instruments could increase the
willingness of farmers to convert to AW improving production
systems. However, in addition to farmers possibly
expressing of some degree of risk aversion, Dutch
farmers consider themselves entrepreneurs and want to
keep their freedom of choice (Van Horne, 2007). The
extent to which farmers perceive these instruments as a
motivation to join a concept and from what point these
instruments become a limiting factor for farmers could
differ at an individual level and needs to be further
studied.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของAW-ระบบการปรับปรุงส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับการราคาที่เกษตรกรได้รับ ราคาที่พวกเขาได้ควบคุมน้อย นอกจากนี้ การศึกษานี้แสดงให้เห็นถึงการความสำคัญของบัญชีทั้งสองระดับและการเปลี่ยนแปลงของราคาพรีเมียม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการปีที่ 5 ครั้งแรกของการผลิต ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของการฟาร์มเพิ่มขึ้นต้องการ AW ให้ที่เกษตรกรจับระดับราคาสูงสำหรับเนื้อไก่เนื้อ และต้องเผชิญกับความผันผวนที่ค่อนข้างต่ำในราคาผู้ผลิต ถ้านี้ไม่แตกต่างกรณี ในทัศนคติความเสี่ยงของเกษตรกรเป็นสำคัญ และ เปิด ใช้ความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นควรพิจารณาเครื่องมือการจัดการ ราคาส่วนใหญ่มีกำหนดความเสี่ยงภายนอกฟาร์ม ดังนั้นส่วนหนึ่งของความเสี่ยงเหล่านี้สามารถจัดการนอกฟาร์มเช่น โดยการประสานงานแนวตั้งรวมทั้งสัญญา(Harwood et al., 1999 Hardaker et al., 2004) ที่เงื่อนไขของสัญญาสามารถกำหนดระดับราคาต่ำสุดหรือพรีเมี่ยมราคาต่ำสุด AW ผลิตภัณฑ์ที่ตอบสนองต้องมีคุณภาพแน่นอน ในทาง ส่วนหนึ่งของการความเสี่ยงของเกษตรกรราคาออก แต่เกษตรกรอยู่ซ้าย มีอิสระมากในการตัดสินใจบริหารจัดการรวมถึงประสานงานแนวตั้งแบบแข็งแกร่งสัญญาผลิตและบูรณาการในแนวตั้ง การชนิดของทรัพยากร (ตัวอย่าง อาหารและยา)เกษตรกรสามารถใช้มักจะถูกควบคุม และตัวรวมที่หรือทำการซื้อของการตัดสินใจผลิตเครื่องมือดังกล่าวทั้งหมดเน้นลดความผันผวนของราคาก กลับ ลดเสี่ยงขาลงที่ระดับอย่างไรก็ตาม เครื่องมือเหล่านี้ยังจำกัดผู้ประกอบการเสรีภาพมีขนาดเล็กหรือขนาดใหญ่ แนวความคิดที่ AWปัจจุบันอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์แล้วใช้รูปแบบการประสานงานในแนวตั้งเฉพาะ ตัวอย่างแนวคิดหนึ่งรับประกันกำไรตัวดึงข้อมูลสำหรับเกษตรกรในคำอื่น ๆ ถ้าราคาอาหารเพิ่มการผลิตราคาเพิ่มขึ้นตามลำดับ และในทางกลับกัน ตั้งค่าความต้องการบนแตกตื่นขนาดหมู่คนอื่น ๆ และรวมการประมวลผลจากขนส่งถึงฆ่าไปขายผลิตภัณฑ์ช่องทางการขายปลีก (KemperKip, 2013)เครื่องมือบริหารความเสี่ยงดังกล่าวอาจเพิ่มการความตั้งใจของเกษตรกรแปลงเพื่อปรับปรุงผลิต AWระบบ นอกจากเกษตรกรอย่างไรก็ตาม อาจจะแสดงของบางส่วนของความเสี่ยง aversion ดัตช์เกษตรกรผู้ประกอบการให้พิจารณาตัวเอง และต้องการให้ความอิสระในการเลือก (Van Horne, 2007) ที่ซึ่งเกษตรกรสังเกตเครื่องมือเหล่านี้เป็นขอบเขตการแรงจูงใจ การรวมแนวคิดจากอะไรจุดเหล่านี้เครื่องมือเป็น ปัจจัยจำกัดสำหรับเกษตรกรสามารถแตกต่างที่เป็นแต่ละระดับและต้องมีการเพิ่มเติมศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของการปรับปรุงระบบAW-ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับราคาที่เกษตรกรได้รับราคามากกว่าที่พวกเขามีการควบคุมน้อย นอกจากนี้ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นความสำคัญของการบัญชีเกี่ยวกับการทั้งในระดับและรูปแบบของพรีเมี่ยมราคาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงแรก5 ปีของการผลิต ความเป็นไปได้ทางเศรษฐกิจของฟาร์มที่มีความต้องการเพิ่มขึ้น AW โดยมีเงื่อนไขว่าเกษตรกรที่ถูกจับในระดับราคาที่สูงสำหรับเนื้อไก่และต้องเผชิญกับความผันผวนที่ค่อนข้างต่ำในราคาผู้ผลิต ถ้าเรื่องนี้ไม่ได้เป็นกรณีที่แตกต่างในทัศนคติความเสี่ยงของเกษตรกรกลายเป็นเรื่องสำคัญและในทางกลับกันการใช้งานของความเสี่ยงที่อาจตราสารจัดการควรพิจารณา ราคาความเสี่ยงที่จะถูกกำหนดโดยส่วนใหญ่นอกฟาร์ม ดังนั้นส่วนหนึ่งของความเสี่ยงเหล่านี้อาจได้รับการจัดการนอกฟาร์มเช่นโดยการประสานงานในแนวตั้งรวมถึงสัญญา(ฮาร์วู้ด et al, 1999;.. Hardaker, et al, 2004) แง่ของการทำสัญญาสามารถสร้างระดับราคาต่ำสุดหรือพรีเมี่ยมราคาต่ำสุดสำหรับผลิตภัณฑ์ AW ที่ตอบสนองความต้องการที่มีคุณภาพบางอย่าง วิธีนี้เป็นส่วนหนึ่งของเกษตรกรที่มีความเสี่ยงที่ราคาจะถูกตัดออกแต่เกษตรกรยังคงถูกทิ้งไว้กับเสรีภาพมากในการตัดสินใจการจัดการ. รูปแบบที่แข็งแกร่งของการประสานงานในแนวตั้งรวมถึงสัญญาการผลิตและบูรณาการในแนวตั้งซึ่งประเภทของทรัพยากร(เช่นอาหารและ ยาปฏิชีวนะ) ว่าเกษตรกรสามารถใช้มีการควบคุมและมักจะรวบรวมหรือผู้ซื้อทำให้บางส่วนของการตัดสินใจการผลิต. ตราสารดังกล่าวทั้งหมดมุ่งเน้นการลดความผันผวนของราคาและในที่สุดก็ลดความเสี่ยงในระดับฟาร์ม. แต่เครื่องมือเหล่านี้ยัง จำกัด ผู้ประกอบการมีเสรีภาพจะมีขนาดเล็กหรือขนาดใหญ่ในระดับ แนวคิด AW ปัจจุบันอยู่ในประเทศเนเธอร์แลนด์ได้ใช้รูปแบบเฉพาะของการประสานงานในแนวตั้ง ตัวอย่างเช่นหนึ่งในแนวคิดที่รับประกันกำไรอาหารสำหรับเกษตรกรในคำอื่นๆ ถ้าราคาอาหารที่เพิ่มขึ้นผู้ผลิตเพิ่มขึ้นของราคาตามและในทางกลับกันกำหนดความต้องการอยู่กับขนาดของฝูงหมู่คนอื่นๆ และรวมกระบวนการจากการขนส่งผ่านการฆ่าเพื่อขายผลิตภัณฑ์ไปยังช่องทางค้าปลีก (KemperKip 2013). เครื่องมือที่ใช้ในการบริหารความเสี่ยงดังกล่าวอาจเพิ่มความตั้งใจของเกษตรกรที่จะแปลง AW ปรับปรุงการผลิตระบบ แต่นอกเหนือไปจากเกษตรกรอาจจะแสดงระดับของความเสี่ยงความเกลียดชัง, ดัตช์เกษตรกรผู้ประกอบการคิดว่าตัวเองและต้องการที่จะให้เสรีภาพของพวกเขาในการเลือก(แวนฮอร์น, 2007) ขอบเขตที่เกษตรกรรับรู้ตราสารเหล่านี้เป็นแรงจูงใจในการเข้าร่วมเป็นแนวคิดและจากสิ่งที่จุดเหล่านี้เครื่องมือที่กลายเป็นปัจจัยจำกัด สำหรับเกษตรกรอาจแตกต่างกันในระดับบุคคลและจะต้องมีต่อการศึกษา