sheep migrated to India with the Ti

sheep migrated to India with the Tibetan traders who used them as
beasts of burden for transporting various merchandise besides wool
(Government of Bengal, 1864). Independence of India in 1947 led to political
and economic changeswith concomitant cessation of their migration
in the country.
Tibetan animals are of medium size, mostly white with black or
brown face and brown and white spots on the body. The fleece is relatively
fine and is among the best obtained from native ovine breeds
of Indian subcontinent (Banerjee, 2009). The animals are unique being
adapted to the harsh temperate climate and difficult terrains of
Himalayas and survive even in the open housing system. Tibetan is
regarded as one of themost rustic sheep breeds which thrives in conditions
of extreme harshness and deprivation while providing meat and
down for the people. They are the only source of livelihood in the area
since agriculture is not suitable due to the geo-climatic characteristics.
However, population of Tibetan sheep has been decreasing drastically
in recent past (Banerjee, 2009) due to lack of regulated market, transport
linkage, shrinkage of pasture land, increased inbreeding and occurrence
of diseases. Population has gone down from 30,000

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แกะโยกย้ายไปอินเดียกับเทรดเดอร์ทิเบตที่ใช้เป็นสัตว์พาหนะสำหรับการขนส่งสินค้าต่าง ๆ นอกจากผ้าขนสัตว์(รัฐเบงกอล 1864) เอกราชของอินเดียในปี 1947 ที่นำไปสู่การเมืองและยุติการโยกย้ายของพวกเขามั่นใจเศรษฐกิจ changeswithในประเทศทิเบตมีขนาดกลาง ขาวส่วนใหญ่ มีสีดำ หรือหน้าสีน้ำตาลและจุดสีน้ำตาล และสีขาวในร่างกาย ขนแกะเป็นค่อนข้างที่ดี และถูกที่สุดที่ได้จากแพะพันธุ์พื้นเมืองของอนุทวีปอินเดีย (Banerjee, 2009) สัตว์ที่มีเฉพาะการปรับให้เข้ากับสภาพภูมิอากาศและภูมิประเทศที่ยากลำบากของเทือกเขาหิมาลัย และอยู่รอดในระบบเปิดที่อยู่อาศัย ทิเบตเป็นถือเป็นหนึ่ง themost ชนบทแกะสายพันธุ์ซึ่งเจริญเติบโตในสภาพเสียงที่หยาบกระด้างมากและกีดกันให้เนื้อ และลงสำหรับคน พวกเขาเป็นแหล่งเดียวของชีวิตในพื้นที่ตั้งแต่เกษตรไม่เหมาะเนื่องจากลักษณะทางภูมิศาสตร์ภูมิอากาศอย่างไรก็ตาม ประชากรแกะทิเบตได้รับการลดลงอย่างมากในล่า (Banerjee, 2009) ที่ผ่านมาเนื่องจากการขาดการควบคุมตลาด ขนส่งเชื่อมโยง ที่ดินทุ่งหญ้า inbreeding เพิ่มขึ้น และเกิดการหดตัวของโรค ประชากรที่ได้ไปลงจาก 30,000

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แกะอพยพไปยังประเทศอินเดียกับพ่อค้าชาวทิเบตที่ใช้พวกเขาเป็น
สัตว์ของภาระในการขนส่งสินค้าต่าง ๆ นอกเหนือจากขนสัตว์
(รัฐบาลของรัฐเบงกอล 1864) ประกาศอิสรภาพของประเทศอินเดียในปี 1947 นำไปสู่การเมือง
และเศรษฐกิจ changeswith การเลิกกันของการย้ายถิ่นของพวกเขา
ในประเทศ.
สัตว์ทิเบตมีขนาดกลางส่วนใหญ่เป็นสีขาวกับสีดำหรือ
ใบหน้าสีน้ำตาลและจุดสีน้ำตาลและสีขาวในร่างกาย ขนแกะค่อนข้าง
ดีและเป็นหนึ่งในสิ่งที่ดีที่สุดที่ได้รับจากสายพันธุ์แกะพื้นเมือง
ของชมพูทวีป (Banerjee 2009) สัตว์ที่ไม่ซ้ำกันจะถูก
ปรับให้เข้ากับสภาพภูมิอากาศที่รุนแรงและภูมิประเทศที่ยากลำบากของ
เทือกเขาหิมาลัยและอยู่รอดได้แม้จะอยู่ในระบบที่อยู่อาศัยเปิด ทิเบต
ได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในสายพันธุ์แกะ themost ชนบทที่ปลูกสร้างอยู่ในสภาพ
ของความรุนแรงมากและการกีดกันในขณะที่ให้เนื้อสัตว์และ
ลงสำหรับคนที่ พวกเขาเป็นแหล่งเดียวของการทำมาหากินในพื้นที่
ตั้งแต่เกษตรไม่เหมาะเนื่องจากลักษณะทางภูมิศาสตร์ภูมิอากาศ.
อย่างไรก็ตามประชากรแกะทิเบตได้รับการลดลงอย่างมาก
ในอดีตที่ผ่านมา (Banerjee 2009) เนื่องจากการขาดการตลาดที่มีการควบคุมการขนส่ง
เชื่อมโยง การหดตัวของทุ่งหญ้าเพิ่มขึ้นแยะและการเกิดขึ้น
ของโรค ประชากรได้ไปลงจาก 30,000

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แกะอพยพไปอินเดียกับทิเบต ผู้ค้าใช้เป็นสัตว์พาหนะสำหรับการขนส่งสินค้าต่างๆ นอกเหนือจากขนสัตว์( รัฐบาลเบงกอล 1864 ) ความเป็นอิสระของอินเดียในปี 1947 ไปสู่การเมืองและเศรษฐกิจ changeswith เกิดการโยกย้ายของในประเทศภาษาธิเบตเป็นสัตว์ขนาดกลาง ส่วนใหญ่สีขาวกับสีดำ หรือใบหน้าสีน้ำตาลและสีน้ำตาลและมีจุดขาวบนร่างกาย ขนแกะจะค่อนข้างดีและเป็นหนึ่งในที่ดีที่สุดที่ได้จาก ovine สายพันธุ์พื้นเมืองของอนุทวีปอินเดีย ( Banerjee , 2009 ) สัตว์ที่เป็นเอกลักษณ์เป็นปรับให้รุนแรงพอสมควรภูมิอากาศ และภูมิประเทศที่ยากของเทือกเขาหิมาลัยและอยู่รอดได้ในระบบบ้านเปิด ทิเบตคือถือว่าเป็นหนึ่งในสุดเชยแกะพันธุ์ที่ thrives ในเงื่อนไขของความรุนแรงมากและการสูญเสียในขณะที่ให้เนื้อลงเพื่อประชาชน พวกเขาเป็นเพียงแหล่งที่มาของการดำรงชีวิตในพื้นที่เนื่องจากการเกษตรไม่เหมาะเนื่องจากกอภูมิอากาศลักษณะอย่างไรก็ตาม ประชากรของทิเบตแกะได้รับการลดลงอย่างมากในอดีตที่ผ่านมา ( Banerjee , 2552 ) เนื่องจากการขาดของตลาดควบคุมการขนส่งการเชื่อมโยง , การหดตัวของที่ดินทุ่งหญ้าเพิ่มขึ้นและการเกิดของโรค ประชากรเริ่มลดลงจาก 30 , 000