as a directconsequence of insect-me

as a direct
consequence of insect-mediated damage or mechanical wounding (Green and
Ryan 1972). Proteinase inhibitors are present constitutively in high concentrations
in plant storage organs, and a possible function as protective agents against insects
was discussed at that time (Lipke et al. 1954; Applebaum and Konijn 1966). Green
and Ryan suggested that the expression of proteinase inhibitors may be regulated in
leaves to make the plant less palatable and perhaps lethal to invading insects. The
accumulation of proteinase inhibitors in aerial tissues was proposed to constitute
an inducible defense system, directly affecting the performance of leaf-consuming
insects by starving them of nutrients, thus resulting in enhanced plant resistance
against herbivory (Green and Ryan 1972). It is now clear that the nutritional quality
of the foliage is an important determinant of herbivore growth and development
(Painter 1936; Berenbaum 1995; Schoonhoven et al. 2005) and anti-nutritional defense
as part of the plant’s arsenal for induced resistance is well accepted (Rhoades
and Cates 1976; Felton 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นแบบตรงสัจจะของ mediated แมลงความเสียหายหรือ wounding กล (สีเขียว และRyan 1972) Proteinase inhibitors มี constitutively ในความเข้มข้นสูงในโรงเก็บอวัยวะ และฟังก์ชั่นที่สามารถเป็นตัวแทนการป้องกันจากแมลงได้กล่าวถึงในขณะนั้น (Lipke et al. 1954 Applebaum ก Konijn 1966) กรีนและ Ryan แนะนำว่า อาจควบคุมค่าของ proteinase inhibitors ในใบเพื่อให้พืชน้อยอร่อย และยุทธภัณฑ์บางทีแมลงบุกรุก ที่สะสมของ proteinase inhibitors ในเนื้อเยื่อทางอากาศถูกเสนอชื่อให้เป็นระบบป้องกัน inducible โดยตรงมีผลต่อประสิทธิภาพของการใช้ใบไม้แมลง โดยอดอยากอาหารพวกเขา จึง เกิดขึ้นในการเพิ่มพืชต้านทานherbivory (สีเขียวและ Ryan 1972) ตอนนี้ ล้างที่มีคุณภาพทางโภชนาการใบเป็นดีเทอร์มิแนนต์การสำคัญของการเจริญเติบโต herbivore(จิตรกร 1936 Berenbaum 1995 Schoonhoven et al. 2005) และการป้องกันต่อต้านคุณค่าทางโภชนาการเป็นส่วนหนึ่งของอาร์เซนอลของพืชสำหรับความต้านทานการเหนี่ยวนำให้ดียอมรับ (Rhoadesและ Cates 1976 เฟลตัน 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยตรงเป็นผลมาจากความเสียหายแมลงไกล่เกลี่ยหรือกระทบกระทั่งกล(สีเขียวและไรอัน1972) ยับยั้งที่มีอยู่ constitutively ในระดับความเข้มข้นสูงในการเก็บรักษาอวัยวะอาคารและฟังก์ชั่นที่เป็นไปได้เป็นตัวแทนในการป้องกันแมลงที่ถูกกล่าวถึงในช่วงเวลานั้น(Lipke et al, 1954;. Applebaum และ Konijn 1966) กรีนและไรอันชี้ให้เห็นว่าการแสดงออกของยับยั้งอาจจะควบคุมในใบเพื่อให้พืชกินน้อยลงและอาจจะตายบุกรุกแมลง การสะสมของสารยับยั้งเอนไซม์ในเนื้อเยื่อทางอากาศได้รับการเสนอให้เป็นระบบป้องกันการกระตุ้นโดยตรงที่มีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของใบการบริโภคแมลงโดยการอดอาหารของสารอาหารที่พวกเขาจึงทำให้เกิดการต้านทานของพืชที่เพิ่มขึ้นกับherbivory (สีเขียวและไรอัน 1972) ตอนนี้มันเป็นที่ชัดเจนว่าคุณภาพทางโภชนาการของใบเป็นปัจจัยสำคัญของการเจริญเติบโตมังสวิรัติและการพัฒนา(จิตรกร 1936; Berenbaum 1995; Schoonhoven et al, 2005.) และการป้องกันต่อต้านทางโภชนาการเป็นส่วนหนึ่งของคลังแสงของพืชสำหรับความต้านทานการเหนี่ยวนำได้รับการยอมรับเป็นอย่างดี(โรท์สและเคทส์ 1976; เฟลตัน 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นทางตรง
ผลของแมลงโดยความเสียหายหรือบาดเจ็บกล ( สีเขียวและ
ไรอัน 1972 ) โปรตีนโปรตีนที่มีอยู่ใน constitutively
ความเข้มข้นสูงในอวัยวะที่เก็บพืชและฟังก์ชันได้เป็นตัวแทนป้องกันแมลง
ถูกกล่าวถึงในตอนนั้น ( lipke et al . 1954 และ ; แอปเปิ้ลบาม konijn 1966 ) สีเขียว
และ Ryan แนะนำว่า การแสดงออกของโปรตีนยับยั้งอาจมีระเบียบ
ใบทำให้พืชอร่อยน้อยลง และอาจทำให้การบุกรุกแมลง
สะสมโปรตีนยับยั้งในเนื้อเยื่อทางอากาศถูกเสนอให้เป็น
ระบบป้องกัน inducible โดยตรงมีผลต่อประสิทธิภาพของใบการบริโภค
แมลงโดยอดอาหารของรังจึงส่งผลให้เพิ่มพืชต้านทานต่อ herbivory
( สีเขียวและ Ryan 1972 ) คือตอนนี้ชัดเจนว่าคุณค่าทางโภชนาการของใบเป็นตัวกำหนด
ที่สำคัญของการเจริญเติบโตของสัตว์ที่กินพืชเป็นอาหาร และการพัฒนา
( จิตรกร 1936 ; Berenbaum 1995 ; schoonhoven et al . 2005 ) และป้องกันโภชนาการการป้องกัน
เป็นส่วนหนึ่งของพืชของ อาร์เซน่อล เพื่อกระตุ้นความต้านทานและเป็นที่ยอมรับ ( โรดส์
เคส 1976 ;เฟลตัน 2005 )