Once Spanish fishermen's preference

Once Spanish fishermen's preferences for fishing rights have
been estimated, we will carry out a comparison of the results with
the empirical evidence, European and international, available at the
present time. In socio-economic literature, there are references
which make it possible to carry out such a comparison. However, a
few distinctions should be made in this respect. In most studies, a
qualitative valuation is made of market instruments and other
regulatory measures, also including different factors that might
influence the success of such measures, they being bio-ecological,
socioeconomic and with regard to fisheries governance. In order
to carry out the comparison, we will only identify fishermen's
preferences of fisheries management measures. Since the methods
used in the different case studies are different and institutional and
regulatory systems are not exactly the same, the results must be
taken with extreme caution. It should also be borne in mind that in
some cases the valuation has been made after the implementation
of market instruments, making it therefore an ex-post evaluation.
Furthermore, given the heterogeneity of the types of gear that exist
in the countries analysed, and bearing in mind the results obtained
for the case of Spain, we have chosen to simplify them into two
segments and differentiate, therefore, between artisanal and industrial
(note that in some countries where the size of vessels is
smaller, for example in developing countries, we have chosen to use
“coastal” rather than “industrial”). Table 6 sums up the main results
compiled from wide-ranging research and Table 7 shows the economic
performance for most of those fleet segments (however, not
having been able to obtaining information for the same year, any
comparison should be taken with caution).
Beginning with the EU, the Mediterranean fishermen have a
preference for using non-transferable effort, both in the artisanal
and industrial fishery segments; only Bluefin tuna fishers prefer a
system of non-transferable quotas. Also, in the UK, fishermen prefer
a system of non-transferable quotas in the artisanal segment(especially in Scotland) and transferable for the more industrial
fleets which operate in Europeanwaters. In the rest of EU countries
(Denmark and The Netherlands), fishermen also clearly prefer a
system of transferable quotas, also being pioneering in implementing
this system in the EU (Davidse, 2011; Racmed, 2011; Wiber
et al., 2004).
In the cases of other European countries with an important
fishing tradition (Norway and Iceland), the majority of fishermen
are in favour of transferable quotas (Eythorsson, 1996, 2000;
Johnsen, 2005; Mikalsen and Jentof, 2001). The exception lies
with the artisanal segment in Iceland, where fishermen reject the
individual quotas system.
With regard to other developed countries, disparities can be
observed. In countries that are traditionally more liberal, fishermen
are more in favour of transferable systems. Such is the case of New
Zealand (Stewart et al., 2006), the first country to introduce individual
transferable quotas, and Canada. In Canada, however, the
preference is clear with regard to the industrial segments, while
fishermen involved in the more artisanal fleets are in favour of a
system based on non-transferable rights (Binkley, 2002; Casey
et al., 1995). Something similar can be observed for Australia,
where also the coastal trawl fleet opts (as occurs in Spain) for a
system of fishing effort (Grafton and McIlgorm, 2009). An interesting,
and different, result can be observed for the USA (Carothers
et al., 2010; McCay et al., 1995), as fishermen prefer in general a
system of transferable effort, both for the artisanal and industrial
segments; this has come about as a result of the implementation of
ITQs in some cases, with a significant drop in work on board vessels
(Olson, 2011). In Japan, the majority of fishermen prefer a system of
quotas, non-transferable in the artisanal segment and transferable
in the more industrial segment (Pomeroy and Berkes, 1997).
In the developing countries for which we have found information,
Indonesian and Taiwanese fishermen prefer an effort system,
non-transferable in the case of Indonesia, and transferable in the
case of Taiwan (Chung-Ling, 2012; Novaczek et al., 2001). In the
Philippines, however, most of fishers opt for a system of transferable
quotas in all the segments (Pomeroy et al., 2001).
To sum up, and given the information gathered, fishermen from
the more artisanal segments in general prefer a management system
based on fishing effort and, in the main, non-transferable. On
other hand, fishermen from the more industrial sectors opt for a
system of transferable quotas in the majority of countries, and
exceptions can only be observed in the cases of Mediterranean
countries, USA, some segment in Australia, and Taiwan. From this
comparison, we can conclude that the results obtained for Spain are
more similar to those shown, in general, in Iceland, since the fishermen
of the more industrial segments prefer ITQs while fishermen
from small-scale fisheries reject the individual quotas. Certain
similarities with Australia are too observed, not only for the industrial
segments, but also for the coastal trawling in which fishers
prefer an effort system instead of a quota system in both countries,
but transferable in the Australian case and non-transferable in the
Spanish case. In terms of economic performance, the Spanish fleet
segments are most closely to Australian case.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีลักษณะของชาวประมงเมื่อสเปนสิทธิประมงการประเมิน เราจะดำเนินการเปรียบเทียบผลลัพธ์กับหลักฐานประจักษ์ ยุโรป และนานา ชาติ มีการเวลาปัจจุบัน วรรณคดีสังคมเศรษฐกิจ มีการอ้างอิงซึ่งทำให้สามารถดำเนินการเปรียบเทียบ อย่างไรก็ตาม การความไม่ควรมีในนี้ ในการศึกษามากที่สุด การทำการประเมินค่าเชิงคุณภาพของเครื่องมือการตลาดและอื่น ๆมาตรการกำกับดูแล นอกจากนี้ยัง รวมถึงปัจจัยต่าง ๆ ที่อาจมีอิทธิพลต่อความสำเร็จของมาตรการดังกล่าว เขาเป็นไบระบบนิเวศประชากร และ เกี่ยวกับการกำกับดูแลกิจการประมง ในใบสั่งการดำเนินการเปรียบเทียบ เราจะเพียงระบุของชาวประมงกำหนดลักษณะของมาตรการการจัดการประมง ตั้งแต่วิธีการใช้ในที่ต่าง ๆ กรณีศึกษาสถาบัน และแตกต่างกัน และระบบการกำกับดูแลจะไม่เหมือน ผลต้องใช้ ด้วยความระมัดระวังมาก มันควรยังสามารถแบกรับทราบว่าบางกรณีที่การประเมินค่าได้หลังจากใช้งานเครื่องมือการตลาด ทำดังนั้นการประเมินอดีตลงนอกจากนี้ ให้ heterogeneity ชนิดของเกียร์ที่มีอยู่ในประเทศ analysed และกรุณาระบุผลได้รับสำหรับกรณีของสเปน เราเลือกที่จะทำให้เป็นสองส่วน และ แตก ดังนั้น อุตสาหกรรม และทุก ๆ(หมายเหตุว่าในบางประเทศที่มีขนาดของเรือขนาดเล็ก เช่นในประเทศกำลังพัฒนา เราเลือกที่จะใช้"ชาย" แทน "อุตสาหกรรม") ตาราง 6 ผลรวมค่าผลลัพธ์หลักรวบรวมจากงานวิจัยของไพศาลและ 7 ตารางแสดงทางเศรษฐกิจปฏิบัติส่วนใหญ่ส่วนกองเรือเหล่านั้น (อย่างไรก็ตาม ไม่ไม่ได้รับข้อมูลในปีเดียวกัน การเปรียบเทียบควรดำเนินการ ด้วยความระมัดระวัง)เริ่มต้น ด้วย EU ประมงเมดิเตอร์เรเนียนมีการกำหนดลักษณะการใช้ความพยายามไม่ใช่โอน ทั้งในทุก ๆ ที่และอุตสาหกรรมประมง กลุ่ม เฉพาะปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือสฟิชต้องการระบบโควต้าไม่โอน ยัง สหราชอาณาจักร ชาวประมงต้องระบบโควต้าไม่โอนในทุก ๆ เซ็กเมนต์ (เฉพาะในสกอตแลนด์) และโอนสำหรับอุตสาหกรรมเพิ่มเติมfleets ซึ่งทำงานใน Europeanwaters ในส่วนเหลือของกลุ่มประเทศ EUประมง (เดนมาร์กและประเทศเนเธอร์แลนด์), ยังชัดเจนต้องการระบบโควต้าโอน ยัง มีการบุกเบิกในการใช้ระบบนี้ใน EU (Davidse, 2011 Racmed, 2011 Wiberร้อยเอ็ด al., 2004)ในกรณีของประเทศในยุโรปอื่น ๆ ด้วยสำคัญประเพณีการประมง (นอร์เวย์และไอซ์แลนด์) ส่วนใหญ่ของชาวประมงจะลงโอนโควตา (Eyth orsson, 1996, 2000Johnsen, 2005 Mikalsen และ Jentof, 2001) ตั้งอยู่ยกเว้นมีเซ็กเมนต์ทุก ๆ ประเทศไอซ์แลนด์ ที่ประมงปฏิเสธการระบบโควต้าแต่ละสามารถได้ความแตกต่างกับประเทศพัฒนาอื่น ๆสังเกต ในประเทศที่เป็นแบบดั้งเดิมยิ่งเสรี ประมงมีเพิ่มเติมลงระบบโอน ดังกล่าวเป็นของใหม่นิวซีแลนด์ (สจ๊วตและ al., 2006), ประเทศแรกที่จะแนะนำแต่ละโควต้าที่โอน และแคนาดา ในแคนาดา อย่างไรก็ตาม การในขณะที่ความไม่ชัดเจนตามกลุ่มอุตสาหกรรมชาวประมงที่เกี่ยวข้องกับ fleets ขึ้นทุก ๆ ที่ใน favour ของการระบบตามสิทธิ์ไม่โอน (Binkley, 2002 เคซี่ย์และ al., 1995) คล้ายจะสังเกตได้จากออสเตรเลียที่ยังกอง trawl ชายฝั่งงาน (ตามที่เกิดขึ้นในสเปน) สำหรับการระบบพยายามตกปลา (กราฟและ McIlgorm, 2009) น่าสนใจและแตกต่างกัน ผลจะสังเกตได้จากในประเทศสหรัฐอเมริกา (Carothersร้อยเอ็ด al., 2010 McCay et al., 1995), เป็นชาวประมงโดยทั่วไปต้องการระบบพยายามโอน ทั้ง สำหรับทุก ๆ อุตสาหกรรมเซ็กเมนต์ นี้ได้มาจากการดำเนินงานของITQs ในบางกรณี มีลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานบนเรือ(โอลสัน 2011) ญี่ปุ่น ชาวประมงส่วนใหญ่ต้องการระบบโควต้า โอน และไม่สามารถโอนในทุก ๆในส่วนอุตสาหกรรมเพิ่มเติม (Pomeroy และ Berkes, 1997)ในประเทศกำลังพัฒนาที่เราได้พบข้อมูลชาวประมงอินโดนีเซียและไต้หวันต้องการระบบที่มีความพยายามไม่สามารถโอนในกรณีของอินโดนีเซีย และครอบครัวในการกรณีของไต้หวัน (ชุลิง 2012 Novaczek และ al., 2001) ในฟิลิปปินส์ อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ของสฟิชเลือกระบบโอนโควตาในทุกเซ็กเมนต์ (Pomeroy et al., 2001)รวมค่า และข้อมูลที่รวบรวม ชาวประมงจากขึ้นทุก ๆ เซ็กเมนต์โดยทั่วไปต้องมีระบบการจัดการใช้ความพยายามตกปลา และ หลัก ไม่โอน บนอีก ชาวประมงจากภาคอุตสาหกรรมมากขึ้นเลือกระบบโควต้าโอนส่วนใหญ่ของประเทศ และสามารถสังเกตข้อยกเว้นกรณีของเมดิเตอร์เรเนียนประเทศ อเมริกา บางเซ็กเมนต์ในออสเตรเลีย และไต้หวัน จากนี้เปรียบเทียบ เราสามารถสรุปผลได้รับในสเปนมากขึ้นเหมือนกับที่แสดง ทั่วไป ประเทศไอซ์แลนด์ ตั้งแต่ชาวประมงของกลุ่มอุตสาหกรรมมากชอบ ITQs ในขณะที่ชาวประมงจากประมงระบุปฏิเสธโควต้าแต่ละ แน่นอนความคล้ายคลึงกับออสเตรเลียไปพบ ไม่เพียงแต่สำหรับภาคอุตสาหกรรมเซ็กเมนต์ แต่ยังสำหรับ trawling ชายฝั่งในที่สฟิชต้องการระบบการพยายามแทนระบบโควตาในประเทศแต่โอนในกรณีออสเตรเลีย และไม่สามารถโอนในการกรณีภาษาสเปน ในแง่ของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ กองเรือรบสเปนเซ็กเมนต์ได้อย่างใกล้ชิดมากที่สุดคดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อการตั้งค่าของชาวประมงสเปนสำหรับสิทธิการประมงได้รับการประเมินเราจะดำเนินการเปรียบเทียบผลที่มีหลักฐานเชิงประจักษ์ยุโรปและระหว่างประเทศที่มีอยู่ในปัจจุบัน ในวรรณคดีทางเศรษฐกิจและสังคมมีการอ้างอิงที่ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะดำเนินการเช่นการเปรียบเทียบ อย่างไรก็ตามความแตกต่างไม่กี่ที่ควรจะทำในส่วนนี้ ในการศึกษาส่วนใหญ่ประเมินมูลค่าเชิงคุณภาพจะทำของเครื่องมือการตลาดและอื่น ๆ มาตรการกำกับดูแลยังรวมถึงปัจจัยต่างๆที่อาจมีผลต่อความสำเร็จของมาตรการดังกล่าวที่พวกเขาเป็นชีวภาพระบบนิเวศสังคมและเศรษฐกิจและเกี่ยวกับการกำกับดูแลการประมง เพื่อที่จะดำเนินการเปรียบเทียบเราจะระบุชาวประมงตั้งค่าของมาตรการการจัดการประมง ตั้งแต่วิธีการที่ใช้ในการศึกษาที่แตกต่างกันกรณีที่มีแตกต่างกันและสถาบันและระบบการกำกับดูแลที่ไม่เหมือนกันผลที่จะต้องดำเนินการด้วยความระมัดระวังมาก มันก็ควรจะเป็นพาหะในใจว่าในบางกรณีการประเมินราคาที่ได้รับการสร้างขึ้นหลังจากการดำเนินการของตราสารในตลาดทำให้มันดังนั้นการประเมินผลอดีตโพสต์. นอกจากนี้ได้รับความหลากหลายของชนิดของเกียร์ที่มีอยู่ในประเทศที่วิเคราะห์และคำนึงถึงผลที่ได้รับในกรณีของสเปนเราได้เลือกที่จะลดความซับซ้อนของพวกเขาเป็นสองส่วนและความแตกต่างดังนั้นระหว่างศิลปะและอุตสาหกรรม(โปรดทราบว่าในบางประเทศที่มีขนาดของเรือที่มีขนาดเล็กเช่นในประเทศที่กำลังพัฒนาเราได้เลือกที่จะใช้"ชายฝั่งทะเล" มากกว่า "อุตสาหกรรม") ตารางที่ 6 ผลรวมถึงผลหลักที่รวบรวมจากการวิจัยที่หลากหลายและตารางที่7 แสดงให้เห็นว่าเศรษฐกิจประสิทธิภาพการทำงานสำหรับส่วนใหญ่ของผู้ส่วนเรือเดินสมุทร(แต่ไม่ได้รับสามารถที่จะได้รับข้อมูลในปีเดียวกันใด ๆ การเปรียบเทียบจะต้องดำเนินการด้วยความระมัดระวัง) เริ่มต้นกับสหภาพยุโรปชาวประมงทะเลเมดิเตอร์เรเนียนมีการตั้งค่าสำหรับการใช้ความพยายามที่ไม่สามารถโอนได้ทั้งในศิลปะและกลุ่มประมงอุตสาหกรรม ครีบน้ำเงินเพียงชาวประมงปลาทูน่าชอบระบบโควต้าไม่สามารถโอนได้ นอกจากนี้ในสหราชอาณาจักรชาวประมงชอบระบบโควต้าไม่สามารถโอนได้ในส่วนของศิลปะ (โดยเฉพาะในสกอตแลนด์) และโอนเปลี่ยนมือได้สำหรับอุตสาหกรรมอื่น ๆ กลุ่มยานยนต์ที่ทำงานใน Europeanwaters ในส่วนที่เหลือของประเทศในสหภาพยุโรป(เดนมาร์กและเนเธอร์แลนด์) ชาวประมงได้อย่างชัดเจนนอกจากนี้ยังต้องการระบบโควต้าโอนที่ยังเป็นผู้บุกเบิกในการดำเนินการระบบนี้ในสหภาพยุโรป(Davidse 2011; Racmed 2011; Wiber., et al, 2004) ในกรณีของประเทศในยุโรปอื่น ๆ ที่มีความสำคัญประเพณีประมง(นอร์เวย์และไอซ์แลนด์) ส่วนใหญ่ของชาวประมงอยู่ในความโปรดปรานของโควต้าสามารถโอน(Eyth orsson, 1996, 2000; จอห์นสัน, 2005; Mikalsen และ Jentof, 2001) ยกเว้นอยู่กับส่วนที่ศิลปะในไอซ์แลนด์ที่ชาวประมงปฏิเสธระบบโควต้าของแต่ละบุคคล. เกี่ยวกับประเทศที่พัฒนาแล้วอื่น ๆ ที่แตกต่างสามารถสังเกต ในประเทศที่เป็นประเพณีเสรีนิยมมากขึ้นชาวประมงที่มีมากขึ้นในความโปรดปรานของระบบสามารถโอน ดังกล่าวเป็นกรณีของใหม่นิวซีแลนด์ (สจ๊วต et al., 2006) ซึ่งเป็นประเทศแรกที่จะแนะนำแต่ละโควต้าการโอนและแคนาดา ในประเทศแคนาดา แต่การตั้งค่ามีความชัดเจนในเรื่องเกี่ยวกับกลุ่มอุตสาหกรรมในขณะที่ชาวประมงมีส่วนร่วมในกลุ่มยานยนต์ศิลปะมากขึ้นในความโปรดปรานของระบบบนพื้นฐานของสิทธิมนุษยชนไม่สามารถโอน(Binkley 2002; เคซี่ย์., et al, 1995) สิ่งที่คล้ายกันสามารถสังเกตออสเตรเลียที่ยังกองทัพเรืออวนลากชายฝั่ง opts (ตามที่เกิดขึ้นในสเปน) สำหรับระบบของความพยายามที่ตกปลา(กราฟตันและ McIlgorm 2009) ที่น่าสนใจและแตกต่างกันผลสามารถสังเกตสำหรับประเทศสหรัฐอเมริกา (Carothers et al, 2010;. McCay et al, 1995.) เป็นชาวประมงที่ต้องการโดยทั่วไประบบของความพยายามที่เปลี่ยนมือได้ทั้งสำหรับศิลปะและอุตสาหกรรมส่วน; นี้ได้มาเกี่ยวกับเป็นผลมาจากการดำเนินงานของITQs ในบางกรณีที่มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานของคณะกรรมการเรือ(โอลสัน 2011) ในประเทศญี่ปุ่นส่วนใหญ่ของชาวประมงต้องการระบบโควต้าไม่สามารถโอนได้ในส่วนของศิลปะและโอนเปลี่ยนมือได้ในส่วนของอุตสาหกรรมมากขึ้น(รอยและ Berkes, 1997). ในประเทศกำลังพัฒนาที่เราได้พบข้อมูลอินโดนีเซียและชาวประมงไต้หวันชอบระบบความพยายามไม่สามารถโอนได้ในกรณีของอินโดนีเซียและโอนเปลี่ยนมือได้ในกรณีของไต้หวัน(จุงหลิง, 2012;. Novaczek, et al, 2001) ในประเทศฟิลิปปินส์แต่ส่วนใหญ่ของชาวประมงเลือกใช้ระบบของการเปลี่ยนมือได้โควต้าในส่วนทั้งหมด(รอย et al., 2001). เพื่อสรุปผลและได้รับข้อมูลที่รวบรวมชาวประมงจากกลุ่มศิลปะอื่น ๆ โดยทั่วไปที่ต้องการการจัดการ ระบบขึ้นอยู่กับความพยายามและการประมงในหลักไม่สามารถโอน บนมืออื่น ๆ ที่ชาวประมงจากภาคอุตสาหกรรมอื่น ๆ เลือกใช้ระบบโควต้าสามารถโอนในส่วนใหญ่ของประเทศและข้อยกเว้นเท่านั้นที่สามารถสังเกตได้ในกรณีของทะเลเมดิเตอร์เรเนียนประเทศสหรัฐอเมริกาบางส่วนในประเทศออสเตรเลียและไต้หวัน จากนี้เปรียบเทียบเราสามารถสรุปได้ว่าผลที่ได้รับสเปนมีมากขึ้นคล้ายกับที่แสดงให้เห็นโดยทั่วไปในไอซ์แลนด์ตั้งแต่ชาวประมงของกลุ่มอุตสาหกรรมอื่นๆ ในขณะที่ชอบ ITQs ชาวประมงจากการประมงขนาดเล็กปฏิเสธโควต้าของแต่ละบุคคล บางความคล้ายคลึงกันกับออสเตรเลียได้มีการปฏิบัติมากเกินไปไม่เพียงแต่สำหรับอุตสาหกรรมส่วนแต่ยังสำหรับสืบค้นชายฝั่งทะเลที่ชาวประมงต้องการระบบความพยายามแทนที่จะเป็นระบบโควต้าในทั้งสองประเทศแต่สามารถโอนในกรณีของออสเตรเลียและไม่สามารถโอนได้ในสเปนกรณี. ในแง่ของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วสเปนส่วนมีความใกล้ชิดที่สุดกับกรณีของออสเตรเลีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสเปนชาวประมงกันสิทธิประมงมี
ถูกประมาณ เราจะดําเนินการเปรียบเทียบผลลัพธ์ที่ได้กับ
หลักฐานเชิงประจักษ์ , ยุโรปและนานาชาติ พร้อมที่
ปัจจุบัน ในวรรณคดีและสังคม มีอ้างอิง
ซึ่งทำให้มันเป็นไปได้ที่จะดำเนินการเช่นการเปรียบเทียบ อย่างไรก็ตาม ไม่ควร
ความแตกต่างในส่วนนี้ ในการศึกษามากที่สุด ,
การประเมินเชิงคุณภาพเป็นเครื่องมือและมาตรการกำกับดูแลอื่น ๆตลาด

ยังรวมถึงปัจจัยต่าง ๆที่อาจมีผลต่อความสำเร็จของมาตรการดังกล่าว พวกเขาเป็นชีวภาพระบบนิเวศ
ทางด้านเศรษฐกิจและสังคมเกี่ยวกับกิจการประมง เพื่อ
เพื่อดําเนินการเปรียบเทียบ เราจะระบุชาวประมง
ความชอบของมาตรการการจัดการประมง ตั้งแต่วิธีการ
ใช้ในกรณีที่แตกต่างกันจะแตกต่างกันและสถาบันและ
ระบบการควบคุมไม่ตรงเดียวกันผลลัพธ์ต้อง
ถ่ายด้วยความระมัดระวังด้วย มันควรจะเป็นพาหะในใจว่า
บางกรณีมูลค่าได้ หลังการ
ของเครื่องมือตลาดทำให้มันดังนั้นการโพสต์อดีตการประเมินผล
นอกจากนี้ให้ความหลากหลายของประเภทของเกียร์ที่มีอยู่
ในประเทศวิเคราะห์ และคำนึงถึงผลที่ได้รับ
สำหรับกรณีสเปนที่เราได้เลือกที่จะลดความซับซ้อนของพวกเขาเป็นสอง
ส่วนแยก ดังนั้น ระหว่างสินค้าหัตถกรรมและอุตสาหกรรม
( โปรดทราบว่าในบางประเทศที่มีขนาดของเรือคือ
ขนาดเล็ก ตัวอย่างเช่น ในการพัฒนาประเทศ เราได้เลือกใช้
" ชายฝั่ง " มากกว่า " อุตสาหกรรม " ) ตารางที่ 6 สรุปผลหลัก
รวบรวมจากไพศาลการวิจัยและตารางที่ 7 แสดงประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจสำหรับส่วนใหญ่ของผู้กอง
ส่วน ( แต่ไม่ใช่
ได้รับสามารถได้รับข้อมูลสำหรับปีเดียวกันการเปรียบเทียบใด ๆควรจะดำเนินการด้วยความระมัดระวัง
)
เริ่มต้นกับอียู เมดิเตอร์เรเนียน ชาวประมงมี
การตั้งค่าสำหรับการโอนที่ไม่ใช่ความพยายามทั้งใน Artisanal
และกลุ่มประมงอุตสาหกรรม เพียงบลูฟินทูน่าฟิชเชอร์ชอบ
ระบบโอนที่ไม่ใช่โควต้า นอกจากนี้ ใน UK , ชาวประมงชอบ
ระบบโอนที่ไม่ใช่โควต้าในส่วนสินค้าหัตถกรรม ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสกอตแลนด์ ) และโอนสำหรับอุตสาหกรรมมากขึ้น
ยานซึ่งเปิด europeanwaters . ในส่วนที่เหลือของประเทศในสหภาพยุโรป
( เดนมาร์ก และเนเธอร์แลนด์ ) , ชาวประมงยังชัดเจนชอบ
ระบบโควต้าโอน ยังเป็นผู้บุกเบิกในการใช้ระบบนี้ในสหภาพยุโรป (
davidse 2011 ; racmed 2011 ; wiber
et al . , 2004 ) .
ในกรณีของประเทศยุโรปอื่น ๆด้วย มีประเพณีสำคัญ
( นอร์เวย์ และตกปลา ไอซ์แลนด์ ) , ส่วนใหญ่ของชาวประมง
อยู่ในความโปรดปรานของโควต้าโอน ( eyth  orsson , 1996 , 2000 ;
หมื่นล้าน , 2005 ; และ mikalsen jentof , 2001 ) ข้อยกเว้นอยู่
กับส่วนสินค้าหัตถกรรมในประเทศไอซ์แลนด์ ซึ่งชาวประมงปฏิเสธ

ระบบโควต้าของแต่ละบุคคล ส่วนประเทศที่พัฒนาอื่น ๆความแตกต่างสามารถ
) ในประเทศที่มีประเพณีเสรีนิยมมากขึ้นชาวประมง
มีมากขึ้นในความโปรดปรานของระบบสามารถ ดังกล่าวเป็นกรณีใหม่
นิวซีแลนด์ ( Stewart et al . , 2006 )ประเทศแรกที่จะแนะนำบุคคล
โอนโควต้า และแคนาดา ในแคนาดา , อย่างไรก็ตาม ,
ความชอบเป็นที่ชัดเจนเกี่ยวกับกลุ่มอุตสาหกรรม ขณะที่ชาวประมงมีส่วนร่วมในการขนส่ง
Artisanal เพิ่มเติมในความโปรดปรานของ
ระบบตามสิทธิ ( โอนที่ไม่ใช่ตัวแทน , 2002 ; เคซี่
et al . , 1995 ) บางสิ่งบางอย่างที่คล้ายกันสามารถสังเกต
ออสเตรเลียที่ยังเรืออวนลากชายฝั่ง opts ( เกิดขึ้นในสเปน ) สำหรับ
ระบบการลงแรงประมง ( และกราฟ mcilgorm , 2009 ) ที่น่าสนใจ ,
และแตกต่างกัน ผลสามารถสังเกตสำหรับสหรัฐอเมริกา ( คาโรเทอ
et al . , 2010 ; แม็กเคย์ et al . , 1995 ) เป็นชาวประมงนิยมโดยทั่วไป
ระบบของความพยายามโอนทั้งสำหรับสินค้าหัตถกรรมและอุตสาหกรรม
เซ็กเมนต์นี้มาเกี่ยวกับผลของการใช้
itqs ในบางกรณีที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานบนเรือ
( โอลสัน , 2011 ) ในญี่ปุ่น ส่วนใหญ่เป็นชาวประมง ชอบระบบของ
โควต้า ไม่โอน และโอนในส่วน artisanal
ในส่วนอุตสาหกรรมมากขึ้น ( ชุด และ berkes , 1997 ) .
ในประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งเราได้พบข้อมูล
อินโดนีเซียและไต้หวัน ชาวประมง ชอบความพยายามของระบบ
โอนที่ไม่ใช่ในกรณีของอินโดนีเซีย และโอนใน
กรณีของไต้หวัน ( ชุนหลิง , 2012 ; novaczek et al . , 2001 ) ใน
ฟิลิปปินส์ อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ของคนเลือกใช้ระบบโควต้าในส่วนของการโอน
ทั้งหมด ( ชุด et al . , 2001 ) .
สรุปและให้ข้อมูลที่รวบรวมชาวประมงจาก
ส่วน Artisanal เพิ่มเติมทั่วไปชอบระบบการจัดการ
ขึ้นอยู่กับความพยายามและตกปลาในหลัก ไม่โอน บนมืออื่น ๆชาวประมง
, จากภาคอุตสาหกรรมมากขึ้นเลือกสำหรับ
ระบบโอนโควตาในส่วนใหญ่ของประเทศ และสามารถสังเกต
ข้อยกเว้นในกรณีของทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
ประเทศ สหรัฐอเมริกา บางส่วนในออสเตรเลียและไต้หวัน จากการเปรียบเทียบนี้
,เราสามารถสรุปได้ว่า ผลที่ได้สำหรับสเปนเป็น
มากขึ้นคล้ายกับที่แสดงในทั่วไปในประเทศไอซ์แลนด์ เนื่องจากชาวประมง
ของกลุ่มอุตสาหกรรมมากขึ้น ชอบ itqs ในขณะที่ชาวประมง
จากประมงขนาดเล็กปฏิเสธโควต้าของแต่ละบุคคล ความคล้ายคลึงกันบางอย่าง
กับออสเตรเลียก็พบว่าไม่เพียง แต่สำหรับอุตสาหกรรม
ส่วน แต่ยังสำหรับ trawling ชายฝั่งที่ชาวประมง
ชอบความพยายามแทนระบบของระบบโควต้าในประเทศทั้งสอง
แต่โอนในกรณีออสเตรเลียและไม่โอนใน
กรณีสเปน ในแง่ของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ ส่วนกองเรือ
เปนอย่างใกล้ชิดมากที่สุดกับกรณีของออสเตรเลีย