Introduction: Injury is the second

Introduction: Injury is the second leading cause of death worldwide, and as much as
40% of injury-related mortality is attributed to uncontrollable hemorrhage. This persists
despite establishment of regionalized trauma systems and advances in the management of
severely injured patients. Trauma-induced coagulopathy has been identified as the most
common preventable cause of postinjury mortality.
Methods: A review of the current literature was performed by collecting PUBMED
references related to trauma-induced coagulopathy. Data were then critically analyzed
and summarized based on the authors’ clinical and research perspective, as well as that
reported by other institutions and researchers interested in trauma-induced coagulopathy.
A particular focus was placed on those aspects of coagulopathy in which agreement among
clinical and basic scientists is currently lacking; these include, pathophysiology, the role
of blood components and factor therapy, and goal-directed assessment and management.
Results: Trauma-induced coagulopathy has been recognized in approximately one-third
of trauma patients. There is a vast range of severity, and the emergence of viscoelastic
assays, such as thrombelastography and rotational thromboelastogram, has refined its
diagnosis and management, particularly through the establishment of goal-directed
massive transfusion protocols. Despite advancements in the diagnosis and management
of trauma-induced coagulopathy, much remains to be understood regarding its
pathophysiology. The cell-based model of hemostasis has allowed for characterization of
endothelial dysfunction, impaired thrombin generation, platelet dysfunction, fibrinolysis,
endogenous anticoagulants such as protein-C, and antifibrinolytic proteins. These concepts collectively compose the contemporary, but still partial, understanding of trauma-induced
coagulopathy.
Conclusion: Trauma-induced coagulopathy is a complex pathophysiological condition,
of which some mechanisms have been characterized, but much remains to be understood
in order to translate this knowledge into improved outcomes for the injured patient.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ: การบาดเจ็บเป็นสาเหตุสำคัญที่สองของการตายทั่วโลกและมากที่สุดเท่าที่
40% ของการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บที่มีสาเหตุมาจากเลือดออกที่ไม่สามารถควบคุม นี้ยังคงอยู่แม้จะมีการจัดตั้งระบบการบาดเจ็บภูมิภาคและความก้าวหน้าในการบริหารจัดการของผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง coagulopathy การบาดเจ็บที่เกิดขึ้นได้รับการระบุว่าเป็นส่วนใหญ่สาเหตุที่ป้องกันได้ที่พบบ่อยของการตายpostinjury. วิธีการ: การทบทวนวรรณกรรมในปัจจุบันได้ดำเนินการโดยการเก็บรวบรวม PUBMED อ้างอิงที่เกี่ยวข้องกับ coagulopathy บาดเจ็บที่เกิดขึ้น ข้อมูลแล้ววิเคราะห์วิกฤตและสรุปขึ้นอยู่กับผู้เขียน'ทางคลินิกและมุมมองของการวิจัยเช่นเดียวกับที่รายงานโดยสถาบันอื่นๆ และนักวิจัยที่สนใจใน coagulopathy การบาดเจ็บที่เกิดขึ้น. ให้ความสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งถูกวางลงบนด้านผู้ coagulopathy ที่ตกลงระหว่างทางคลินิกและ นักวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐานในปัจจุบันคือการขาด; เหล่านี้รวมถึงพยาธิสรีรวิทยาบทบาทของส่วนประกอบของเลือดและการรักษาด้วยปัจจัยและการประเมินเป้าหมายกำกับและการจัดการ. ผลการศึกษา: coagulopathy การบาดเจ็บที่เกิดขึ้นได้รับการยอมรับในประมาณหนึ่งในสามของผู้ป่วยบาดเจ็บ มีความหลากหลายของความรุนแรงเป็นและการเกิดขึ้นของ viscoelastic ตรวจเช่น thrombelastography และ thromboelastogram หมุนได้กลั่นของการวินิจฉัยและการจัดการโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านการจัดตั้งเป้าหมายกำกับโปรโตคอลการถ่ายขนาดใหญ่ แม้จะมีความก้าวหน้าในการวินิจฉัยและการจัดการของ coagulopathy การบาดเจ็บที่เกิดขึ้นมากยังคงที่จะเข้าใจเกี่ยวกับของพยาธิสรีรวิทยา รุ่นมือถือที่ใช้ในการห้ามเลือดได้รับอนุญาตให้ลักษณะของความผิดปกติของหลอดเลือดรุ่น thrombin บกพร่องความผิดปกติของเกล็ดเลือดละลายลิ่มเลือด, anticoagulants ภายนอกเช่นโปรตีน-C และโปรตีน antifibrinolytic แนวคิดเหล่านี้รวมกันเขียนร่วมสมัย แต่ยังคงบางส่วนเข้าใจของการบาดเจ็บที่เกิดcoagulopathy. สรุป: coagulopathy การบาดเจ็บที่เกิดขึ้นเป็นภาวะ pathophysiological ซับซ้อนซึ่งกลไกบางอย่างที่มีลักษณะแต่มากยังคงต้องเข้าใจในการสั่งซื้อที่จะแปลความรู้นี้ เข้าสู่ผลลัพธ์ที่ดีขึ้นสำหรับผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ : การบาดเจ็บเป็นสองสาเหตุของการตายทั่วโลก และเท่าที่
40% ของการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิต เกิดจากการไม่สามารถควบคุมการตกเลือด นี้ยังคงอยู่แม้จะมีการจัดตั้งระบบ regionalized
trauma และความก้าวหน้าในการจัดการ
ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง ผู้ป่วย อุบัติเหตุเกิดภาวะแข็งตัวของเลือดผิดปกติได้รับการระบุว่าเป็นสาเหตุของการเสียชีวิตที่สามารถป้องกันได้โดยทั่วไปมากที่สุด

postinjury .วิธีการ : ทบทวนวรรณกรรมปัจจุบันคือดำเนินการโดยการรวบรวมบริการอ้างอิงที่เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บที่เกิดภาวะแข็งตัวของเลือดผิดปกติ
. ข้อมูลแล้วประมวลวิเคราะห์
สรุปตามมุมมองของผู้เขียน และการวิจัยทางคลินิก รวมทั้ง
รายงานโดยสถาบันอื่น ๆและนักวิจัยที่สนใจในบาดแผลและเลือด .
โฟกัสเฉพาะอยู่ในเรื่องของการแข็งตัวของเลือดผิดปกติ ซึ่งข้อตกลงในหมู่นักวิทยาศาสตร์ทางคลินิกและพื้นฐาน
กำลังขาด เหล่านี้รวมถึงพยาธิสรีรวิทยาบทบาท
ส่วนประกอบของเลือดและการรักษาปัจจัย และที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์การประเมินและการจัดการ ผลเลือดจากบาดแผล

ได้รับการยอมรับในประมาณหนึ่งในสามของผู้ป่วยอุบัติเหตุมีช่วงกว้างของความรุนแรง และการเกิดขึ้นของวิ
) เช่น thrombelastography thromboelastogram การหมุนและมีการกลั่นของ
การวินิจฉัยและการจัดการโดยเฉพาะผ่านสถานประกอบการที่ดำเนินไปสู่เป้าประสงค์
โปรโตคอลเลือดขนาดใหญ่ แม้จะมีความก้าวหน้าในการวินิจฉัยและการจัดการ
แผลและเลือด มากยังคงที่จะเข้าใจเกี่ยวกับ
พยาธิสรีรวิทยา . ปัจจุบันรูปแบบของการห้ามเลือดได้อนุญาตให้สำหรับคุณสมบัติของ
บุความผิดปกติบกพร่องทรอมบินรุ่น ผู้ป่วยที่มีลิ่มเลือด เช่น protein-c
นฤบาล , ภายนอก , และโปรตีน antifibrinolytic . แนวคิดเหล่านี้ผู้เขียนร่วมสมัย แต่ยังบางส่วนของการบาดเจ็บและความเข้าใจ

สรุป : เลือด .อุบัติเหตุเกิดภาวะแข็งตัวของเลือดผิดปกติมีความซับซ้อน พยาธิสรีรวิทยาเงื่อนไข
ซึ่งกลไกบางอย่างมีลักษณะ แต่มากยังคงที่จะเข้าใจ
เพื่อแปลความรู้ในการปรับปรุงผลสำหรับคนเจ็บคนไข้