quality began to deteriorate, thoug

quality began to deteriorate, though not catastrophically. Some banks were undercapitalized,
non-performing loans were rising gradually, and many basic prudential regulations (such as
lending to affiliated companies) were regularly broken, with little penalty. There is little doubt
that these weaknesses in the financial sector were a key precondition of the crisis. These problems
were especially severe in Thailand. But were these problems, in and of themselves, severe enough
to warrant a crisis of the magnitude that actually took place in so many countries? Our view is
negative.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณภาพเริ่มร่อยหรอ ว่าไม่ catastrophically ธนาคารบางแห่งได้ undercapitalizedด้อยเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และกฎระเบียบพรูเดนเชียลพื้นฐานหลาย (เช่นให้ยืมให้บริษัทในเครือ) ที่ไม่สมบูรณ์เป็นประจำ มีโทษน้อย มีข้อสงสัยเล็กน้อยที่จุดอ่อนเหล่านี้ในภาคการเงินมีเงื่อนไขสำคัญของวิกฤต ปัญหาเหล่านี้ได้อย่างรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศไทย แต่ปัญหาเหล่านี้ ใน และ ของตัว เอง รุนแรงการรับประกันเป็นวิกฤตขนาดที่จริง เกิดขึ้นในหลายประเทศหรือไม่ มุมมองของเราลบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณภาพเริ่มเสื่อมลง แต่ไม่ย่อยยับ บางธนาคารถูก undercapitalized,
สินเชื่อด้อยคุณภาพสูงขึ้นเรื่อย ๆ และหลายพรูเด็นเชียกฎระเบียบขั้นพื้นฐาน
(เช่นการปล่อยสินเชื่อให้กับบริษัท ในเครือ) ถูกหักเป็นประจำมีโทษน้อย มีข้อสงสัยเล็ก ๆ น้อย ๆ
ที่จุดอ่อนเหล่านี้ในภาคการเงินเป็นเงื่อนไขสำคัญของวิกฤต
ปัญหาเหล่านี้รุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศไทย
แต่ปัญหาเหล่านี้ในตัวของตัวเองอย่างรุนแรงพอที่จะรับประกันวิกฤตของขนาดที่จริงที่เกิดขึ้นในหลายประเทศเพื่อ?
มุมมองของเราเป็นเชิงลบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณภาพเริ่มเสื่อม แต่ไม่ catastrophically . บางธนาคารมี undercapitalized
, ธนาคารมีสินเชื่อด้อยคุณภาพเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ และกฎระเบียบข้อมูลพื้นฐานมาก ( เช่น
การให้กู้ยืมเงินแก่บริษัทในเครือ ) เป็นประจำเสียด้วยเล็กน้อย การลงโทษ มีข้อสงสัยเล็กน้อย
เหล่านี้ความอ่อนแอในภาคการเงินเป็นเงื่อนไขสำคัญของวิกฤต ปัญหาเหล่านี้
เป็นรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศไทย แต่ปัญหาเหล่านี้ในและของตัวเอง ถึงขั้น
การรับประกันวิกฤตขนาดนั้นจริง ๆ เกิดขึ้นในประเทศมากมาย มุมมองของเราคือ
ลบ