Policy makers in a country’s legisl

Policy makers in a country’s legislative and executive institutions use taxes and
government expenditures as tools to influence the growth of GDP, among other
goals. These tools include policies that influence aggregate expenditure (the
demand side of the economy) and policies that affect incentives to work, save,
and invest (the supply side of the economy). The central bank, which is independent
from the government in the United States, uses its control over the money
supply to change interest rates and credit conditions in order to influence consumer
and business spending. All of these institutions must respond to changes in
a country’s currency exchange rate, the rate at which one country’s currency can
be exchanged for that of another; the trade balance, the relationship between a
country’s exports and imports; and capital flows, the buying and selling of existing
real and financial assets among countries

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้กำหนดนโยบายผู้บริหาร และสภาสถาบันประเทศใช้ภาษี และค่าใช้จ่ายของรัฐบาลเป็นเครื่องมือที่มีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตของ GDP อื่น ๆเป้าหมาย เครื่องมือเหล่านี้รวมถึงนโยบายที่มีผลรวมรายจ่าย(ความต้องการด้านเศรษฐกิจ) และนโยบายที่มีผลต่อแรงจูงใจในการทำงาน บันทึกและการลงทุน (ด้านการจัดหาของเศรษฐกิจ) ธนาคารกลาง ซึ่งเป็นอิสระจากรัฐบาลสหรัฐอเมริกา ใช้ควบคุมการเงินจัดหาการเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ยและเงื่อนไขสินเชื่อเพื่อผู้บริโภคที่มีอิทธิพลต่อและการใช้จ่ายของธุรกิจ ทั้งหมดของสถาบันเหล่านี้ต้องตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในประเทศสกุลเงินอัตราแลกเปลี่ยน อัตราที่สกุลเงินของประเทศหนึ่งสามารถสามารถแลกของอื่น ดุลการค้า ความสัมพันธ์ระหว่างการประเทศส่งออกและนำเข้า กระแสเงินทุน การซื้อ และขายของที่มีอยู่สินทรัพย์ที่แท้จริง และการเงินระหว่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้กำหนดนโยบายในประเทศของสถาบันนิติบัญญัติและผู้บริหารใช้ภาษีและค่าใช้จ่ายของรัฐบาลเป็นเครื่องมือที่มีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตของ GDP ในหมู่อื่น ๆ เป้าหมาย เครื่องมือเหล่านี้รวมถึงนโยบายที่มีผลต่อค่าใช้จ่ายรวม (คนด้านความต้องการของเศรษฐกิจ) และนโยบายที่มีผลต่อแรงจูงใจในการทำงานบันทึกและการลงทุน (ด้านอุปทานของเศรษฐกิจ) ธนาคารกลางซึ่งมีความเป็นอิสระจากภาครัฐในสหรัฐอเมริกาที่ใช้การควบคุมของตนมากกว่าเงินที่อุปทานในการเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ยและเงื่อนไขสินเชื่อเพื่อที่จะมีอิทธิพลต่อผู้บริโภคและการใช้จ่ายทางธุรกิจ ทั้งหมดของสถาบันเหล่านี้ต้องตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในอัตราแลกเปลี่ยนสกุลเงินของประเทศที่มีอัตราที่สกุลเงินของประเทศใดประเทศหนึ่งที่สามารถนำไปแลกของที่อื่น ดุลการค้าความสัมพันธ์ระหว่างการส่งออกของประเทศและนำเข้า; และเงินทุนไหล, การซื้อและขายของที่มีอยู่สินทรัพย์ที่แท้จริงและการเงินระหว่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้กำหนดนโยบายในสถาบันนิติบัญญัติและบริหารประเทศก็ใช้ภาษีและค่าใช้จ่ายของรัฐบาลเป็นเครื่องมือ
มีอิทธิพลต่อการเจริญเติบโตของ GDP ของเป้าหมายอื่น ๆ

เครื่องมือเหล่านี้รวมถึงนโยบายที่มีอิทธิพลต่อการใช้จ่ายมวลรวม (
ด้านอุปสงค์ของเศรษฐกิจและนโยบายที่มีผลต่อแรงจูงใจในการทำงาน , บันทึก ,
และลงทุน ( ด้านอุปทานของเศรษฐกิจ ) ธนาคารกลาง ,ซึ่งเป็นอิสระ
จากรัฐบาลในสหรัฐอเมริกา การใช้อำนาจของมันมากกว่าเงิน
จัดหาการเปลี่ยนแปลงอัตราดอกเบี้ยและเงื่อนไขสินเชื่อเพื่อที่จะมีอิทธิพลต่อผู้บริโภค
และใช้ธุรกิจ ทั้งหมดของสถาบันเหล่านี้จะตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในอัตราแลกเปลี่ยนของสกุลเงินของประเทศ
, อัตราที่สกุลเงินของประเทศหนึ่งสามารถ
ถูกเปลี่ยนให้ผู้อื่น ; ความสมดุลทางการค้าความสัมพันธ์ระหว่างการส่งออกและการนำเข้าของประเทศ
; และการไหลของเงินทุน , การซื้อและขายทรัพย์สินที่มีอยู่จริงและการเงินระหว่างประเทศ