However, he didn’t accept Chen Chan

However, he didn’t accept Chen Chang Sheng’s request. He laughed, shook his head and said, “How is it reasonable for a student to ask someone to be a teacher?”

Feeling helpless, Chen Chang Sheng said, “Right now, the Tradition Academy only has students. We don’t even have a principal.”

Jin Yu Lu looked at him and said sincerely, “Since the Bishop gave both roster and key to you, then he obviously had his own thoughts.”

Chen Chang Sheng didn’t know what the Bishop was thinking. He was only focused on what role Jin Yu Lu should play during his stay at the Tradition Academy. He frowned and pondered.

“According to your wish, I think the gate won’t be fixed at least any time soon. It will be like this for a long time.”

Jin Yu Lu looked at the broken gate and said, “Since it’s a school, the most important thing is to study. Even if there are only three students, your regular learning time shouldn’t be disturbed. Since your gate is broken, you probably need a janitor?”

Understanding his meaning, Chen Chang Sheng felt surprised. How would he agree to that?

“I farmed in the East Hill outside of the White Emperor’s city for several hundreds of years. What do I need to be afraid about as a janitor?”

Jin Yu Lu smiled and said. He did not give the three youngsters any chance to refuse. He told them that he was going to get some materials to build a small room by the door and left.

Xuan Yuan Po felt very happy. On the other hand, Chen Chang Sheng and Tang Thirty Six looked at each other and remained wordless. They both thought to themselves, did they really just let such an epic figure like Jin Yu Lu be a janitor? If they did, then they were setting the standard way too high. From now on, who would dare to disturb the Tradition Academy?

The fall rain had already stopped and the fog of the morning gradually disappeared. Xuan Yuan Po went to the east wall to dig a hole and bury the horse. He didn’t need Chen Chang Sheng’s help so Chen Chang Sheng thought a bit and realized that he was lacking sleep. He decided to return to his small building to sleep, but he was dragged to the front of the library by Tang Thirty Six.

“Before when Tian Hai Sheng Xue and his soldiers arrived, I was actually scared.” Tang Thirty Six looked at him and said.

Chen Chang Sheng said, “Everyone is afraid of death. It is a very normal thing. You don’t have to feel down on yourself.”

Tang Thirty Six looked at him and spoke seriously, “Yes, everyone is afraid of death so when faced against that situation, everyone should be scared….But back then, I glimpsed at you and I actually didn’t see any fear on your face. I was shocked.”

Chen Chang Sheng thought a while and said, “You know that I am kind of dull. Maybe I simply didn’t show fear on my face yet.”

“No.” Tang Thirty Six shook his head and insisted. “I could tell that you were not scared back there.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ยอมรับคำขอเฉินช้าง Sheng เขาหัวเราะ ส่ายศีรษะของเขา และกล่าว ว่า "วิธีคือมันเหมาะสมสำหรับนักเรียนขอบุคคลอื่นจะ เป็นครูความรู้สึกหมดหนทาง Chen Sheng ช้างกล่าวว่า "ในขณะนี้ สถาบันประเพณีมีนักเรียน เราไม่ได้มีหลัก"Jin Yu Lu มองไปที่เขา และกล่าวว่า ขอแสดงความนับถือ "ตั้งแต่อธิการให้คีย์และรายชื่อของคุณ แล้วเห็นได้ชัดว่าเขาความคิดของเขาเอง"Chen Sheng ช้างไม่รู้อะไรคิดว่า บิชอป เขาเพียงเน้นบทบาท Jin Yu Lu ควรเล่นในช่วงที่เขาพักจากสถาบันประเพณี เขา frowned และ pondered"ตามต้องการ ผมคิดว่า ประตูจะไม่ถาวรน้อยเวลาเร็ว ๆ มันจะเป็นเช่นนี้เป็นเวลานาน"Jin Yu Lu มองที่ประตูเสีย และกล่าว ว่า "เพราะมันเป็นโรงเรียน สิ่งสำคัญสุดคือการ ศึกษา แม้ว่ามีนักเรียนเพียงสาม ไม่เป็นรบกวนเวลาเรียนปกติ ตั้งแต่เสียประตูของคุณ คุณอาจต้องการภารโรง"เข้าใจความหมายของเขา Chen Sheng ช้างรู้สึกประหลาดใจ เขาเห็นด้วยว่า อย่างไร"ฉันพืชในเนินเขาตะวันออกนอกเมืองของจักรพรรดิขาวหลายร้อยปี อะไรไหมที่จะกลัวที่จะเป็นภารโรง"Jin Yu Lu ยิ้ม และกล่าวว่า เขาไม่ได้ให้เยาวชนสามโอกาสใด ๆ ที่จะปฏิเสธ เขาบอกพวกเขาว่า เขาจะได้รับบางวัสดุในการสร้างห้องเล็ก ๆ โดยประตูซ้ายPo ซวนหยวนรู้สึกมีความสุขมาก บนมืออื่น ๆ Chen Sheng ช้างและถังสามสิบหกแต่ละอื่น ๆ และยังคง wordless พวกเขาทั้งสองคิดว่า ตัวเอง ไม่พวกเขาจริง ๆ ให้ปล่อยเป็นมหากาพย์ตัวเลขดังกล่าวเช่น Jin Yu Lu จะเป็นภารโรงหรือไม่ ถ้าพวกเขา พวกเขาถูกกำหนดวิธีมาตรฐานที่สูงเกินไป จากนี้ ใครจะกล้าไปรบกวนสถาบันประเพณีฝนตกแล้วหยุด และหมอกของเช้าค่อย ๆ หายไป ซวนหยวน Po ไปขุดหลุม และฝังศพม้าตะวันออกผนัง เขาไม่จำเป็นช่วยเหลือเฉินช้าง Sheng Chen Sheng ช้างคิดว่า บิต และตระหนักว่า เขาสะดวกสบายนอนหลับ เขาตัดสินใจกลับไปยังอาคารของเขาเล็กนอน แต่เขาถูกลากไปยังด้านหน้าของห้องสมุด โดยถังสามสิบหก"ก่อนหรีเทียนไฮ Sheng Xue และทหารของเขา ได้กลัวจริงๆ" ถังสามสิบหกมองไปที่เขา และกล่าวว่าChen Sheng ช้างกล่าวว่า "ทุกคนคือกลัวตาย มันเป็นสิ่งปกติมาก คุณไม่มีความรู้สึกลงในตัวเอง"มองไปที่เขาแทงสามสิบหก และพูดอย่างจริงจัง "ใช่ ทุกคนจึงกลัวตายเมื่อเผชิญกับสถานการณ์ที่ ทุกคนควรจะกลัว... แต่กลับมาแล้ว ฉัน glimpsed ที่คุณ และฉันจริง ๆ ไม่เห็นกลัวใด ๆ บนใบหน้าของคุณ ตกใจ"Chen Sheng ช้างคิดครู่ และกล่าวว่า "คุณรู้ว่า ฉันเบื่อชนิดของ บางทีฉันก็ไม่แสดงความกลัวบนใบหน้ายัง""หมายเลข" ถังสามสิบหกส่ายศีรษะของเขา และยืนยัน "ผมรู้ว่า คุณไม่กลัวกลับมาไม่ได้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เขาไม่ยอมรับคำขอ Chen Sheng ของช้าง เขาหัวเราะส่ายหัวและกล่าวว่า "มันเป็นวิธีการที่เหมาะสมสำหรับนักเรียนที่ขอให้คนที่จะเป็นครู?"

รู้สึกกำพร้า Chen Sheng ช้างกล่าวว่า "ตอนนี้สถาบันการศึกษาประเพณีเท่านั้นที่มีนักเรียน เราไม่ได้มีเงินต้น. "

จินหยู Lu มองไปที่เขาและบอกว่าขอแสดงความนับถือ" ตั้งแต่บิชอปให้ทั้งบัญชีรายชื่อและที่สำคัญกับคุณแล้วเขาเห็นได้ชัดว่ามีความคิดของตัวเอง. "

เฉินช้าง Sheng ไม่ทราบว่า บิชอปคิด เขาได้รับการมุ่งเน้นเฉพาะในสิ่งที่มีบทบาทจินหยู Lu ควรจะเล่นระหว่างการเข้าพักของเขาที่สถาบันการศึกษาประเพณี เขาขมวดคิ้วและครุ่นคิด.

"ตามต้องการของคุณผมคิดว่าประตูจะไม่ได้รับการแก้ไขอย่างน้อยเวลาเร็ว ๆ นี้ มันจะเป็นเช่นนี้มาเป็นเวลานาน. "

จินหยู Lu มองไปที่ประตูเสียและกล่าวว่า" เนื่องจากเป็นโรงเรียนสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการศึกษา แม้ว่าจะมีเพียงสามนักเรียนเรียนรู้เวลาปกติของคุณไม่ควรถูกรบกวน ตั้งแต่ประตูของคุณเสียคุณอาจจะต้องภารโรง? "

การทำความเข้าใจความหมายของเขาเฉินช้าง Sheng รู้สึกประหลาดใจ วิธีการที่เขาจะเห็นด้วยกับที่?

"ผมทำไร่ไถนาในภาคตะวันออกฮิลล์นอกเมืองจักรพรรดิสีขาวมาเป็นเวลาหลายร้อยปี ฉันจะทำอะไรจะต้องกลัวเกี่ยวกับการเป็นภารโรง? "

จินหยู Lu ยิ้มและกล่าวว่า เขาไม่ได้ให้สามเยาวชนโอกาสที่จะปฏิเสธ เขาบอกว่าเขากำลังจะได้รับวัสดุบางอย่างที่จะสร้างห้องเล็กประตูและด้านซ้าย.

Xuan หยวน Po รู้สึกมีความสุขมาก บนมืออื่น ๆ , เฉินช้าง Sheng และถังสามสิบหกมองหน้ากันและยังคงพูดไม่ออก พวกเขาทั้งสองคิดว่าตัวเองไม่พวกเขาจริงๆเพียงแค่ให้เช่นรูปเหมือนมหากาพย์จินหยู Lu เป็นภารโรงหรือไม่? หากพวกเขาแล้วพวกเขาก็ถูกตั้งค่าวิธีการมาตรฐานสูงเกินไป จากนี้ไปใครจะกล้าที่จะรบกวนสถาบันการศึกษาประเพณี?

ฝนฤดูใบไม้ร่วงได้หยุดแล้วและมีหมอกตอนเช้าค่อย ๆ หายไป Xuan หยวน Po เดินไปที่กำแพงด้านทิศตะวันออกจะขุดหลุมฝังศพม้า เขาไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือเฉินช้าง Sheng เพื่อ Chen Sheng ช้างคิดเล็กน้อยและตระหนักว่าเขาขาดการนอนหลับ เขาตัดสินใจที่จะกลับไปยังอาคารขนาดเล็กของเขาที่จะนอนหลับ แต่เขาถูกลากไปยังด้านหน้าของห้องสมุดโดยตั้งสามสิบหก.

"ก่อนเมื่อ Tian Hai Sheng Xue และทหารของเขามาถึงผมเป็นจริงกลัว." Tang สามสิบหกมองไปที่เขา และบอกว่า.

เฉินช้าง Sheng กล่าวว่า "ทุกคนมีความกลัวความตาย มันเป็นสิ่งที่ปกติมาก คุณไม่ต้องรู้สึกลงบนตัวเอง. "

Tang สามสิบหกมองไปที่เขาและพูดอย่างจริงจัง" ใช่ทุกคนมีความกลัวความตายดังนั้นเมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ทุกคนควรจะกลัว ... .But กลับมาแล้วผมเห็นที่ คุณและฉันจริงไม่เห็นกลัวใด ๆ บนใบหน้าของคุณ ผมตกใจ. "

เฉินช้าง Sheng คิดว่าในขณะที่และกล่าวว่า" คุณรู้ว่าฉันชนิดของความหมองคล้ำ บางทีฉันก็ไม่ได้แสดงความหวาดกลัวบนใบหน้าของฉันยัง. "

" ไม่ "ถังสามสิบหกส่ายหัวและยืนยัน "ผมสามารถบอกได้ว่าคุณไม่ได้กลัวกลับไปที่นั่น."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้รับของเฉินฉาง เซิง ร้องขอ เขาหัวเราะ ส่ายหัวแล้วพูดว่า " มันเป็นอย่างไรที่เหมาะสมสำหรับนักเรียนที่จะถามคนที่จะมาเป็นครู ? "
ความรู้สึกสิ้นหวัง , เฉินฉาง เซิง กล่าวว่า " ตอนนี้ ประเพณีโรงเรียนมีนักเรียน เราไม่ได้มีหลัก”
จินอวี้ลู่มองตาเค้าและพูดอย่างจริงใจ " ตั้งแต่โคนให้ทั้งชื่อและที่สำคัญกับคุณ แล้วเขาก็มีความคิดของเขาเอง "
เฉินฉาง เซิง ไม่รู้ว่าท่านคิดอะไรอยู่ เขาเพียง แต่มุ่งเน้นบทบาทอะไร จิน ยู ลู่ควรเล่นระหว่างที่เขาอยู่ที่ประเพณีโรงเรียน เขาขมวดคิ้วไปในอาการครุ่นคิด
" ตามต้องการของคุณ ฉันคิดว่าประตูจะไม่คงที่ อย่างน้อยเวลาเร็ว ๆ มันเป็นอย่างนี้มานานแล้ว "
จินอวี้ลู่มองประตูที่เสีย และกล่าวว่า " เพราะมันเป็นโรงเรียน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ การศึกษา แม้มีเพียงสามคน เวลาเรียนปกติของคุณไม่ควรรบกวน ตั้งแต่ที่ประตูของคุณเสียคุณอาจต้องมีภารโรง "
เข้าใจความหมายของเขา เฉินฉาง เซิง ก็รู้สึกประหลาดใจ แล้วเขาจะยอมเหรอ ?
" ฉัน farmed ในเนินเขาทางทิศตะวันออกนอกสีขาว ฮ่องเต้เมืองเป็นเวลาหลายร้อยปี ฉันต้องมีอะไรที่จะกลัวเกี่ยวกับการเป็นภารโรง "
จินยูลู ยิ้มและกล่าวว่า เขาไม่ได้ให้สามหนุ่มสาวมีโอกาสที่จะปฏิเสธ เขาบอกว่าเขาจะเอาวัสดุเพื่อสร้างห้องขนาดเล็ก โดยประตูด้านซ้าย
ซวนหยวน ปอ รู้สึกมีความสุขมาก บนมืออื่น ๆ , เฉินฉาง เซิง และตั้งสามสิบหกมองที่แต่ละอื่น ๆและยังคงพูดไม่ออก . พวกเขาคิดว่าตัวเองทำพวกเขาจริงๆเพียงแค่ปล่อยให้เป็นมหากาพย์รูปเหมือนจินยูลู่เป็นภารโรง ถ้าพวกเขาทำแล้วพวกเขาถูกตั้งค่าสูงเกินไปวิธีมาตรฐาน จากนี้ไป ใครกล้ารบกวน ประเพณี สถาบัน
ฝนได้หยุดตก และสายหมอกยามเช้าค่อย ๆหายไป ซวนหยวนโปไปที่กำแพงด้านทิศตะวันออกเพื่อขุดหลุมและฝังม้า เขาไม่ได้ต้องการของเฉินฉาง เซิง เฉินฉาง เซิง ช่วยให้คิดเล็กน้อยและตระหนักว่าเขาขาดป เขาตัดสินใจที่จะกลับไปที่ตึกเล็ก เค้าจะนอน แต่เขาก็ถูกลากไปที่หน้าห้องสมุด โดยตั้งสามสิบหก
" ก่อน เมื่อเทียน Hai Sheng Xue และทหารมาถึงจริงๆผมกลัว " ตั้งสามสิบหกมองเขาและพูดว่า
เฉินฉาง เซิง กล่าวว่า " ทุกคนก็กลัวตาย มันเป็นสิ่งที่ปกติ คุณไม่ต้องรู้สึกดูถูกตัวเอง "
ตั้งสามสิบหกมองตาเค้าและพูดอย่างจริงจัง " ครับ ทุกคนก็กลัวตาย ดังนั้นเมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ทุกคนต้องกลัว . . . . . . . แต่ตอนนั้น ผมมองผ่านๆ คุณกับผมไม่เคยเห็นความกลัวบนใบหน้าของคุณ ผมตกใจ "
เฉินฉาง เซิง คิดว่าสักพักและพูดว่า " คุณรู้ว่าฉันชนิดทึบ บางทีผมก็ไม่ได้แสดงความกลัวบนใบหน้าของฉันยัง .
" ไม่ " ตั้งสามสิบหก ส่ายหัว และยืนยัน " ผมบอกได้เลยว่าคุณไม่กลัว กลับมี .