However, the difference in change o

However, the difference in change of the PANSS total in the PP
population was 3.98 points (p = 0.0566). This is close to significant.
Other comparisons showed weaker but consistent trends in favor of risperidone
on efficacy. For example, CGI were near significant. In the FAS
sample, 18.7% of patients were normal or borderline ill on aripiprazole
at endpoint compared with 32.1% on risperidone. 21.6% of aripiprazole
patients were still markedly ill at the end of the study, vs. only 11.4% on
risperidone. These seem numerically important though p was 0.0839. In
the PP sample, 21.2% were very much improved on aripiprazole vs
35.3% on risperidone, and this time p = 0.0351. These data implicated
that there may be better efficacy with risperidone over aripiprazole for
overall improvement. However, a recent meta-analysis article found
that there were no significant differences on global state (n = 6381,
80 RCTs, low quality evidence) between aripiprazole and risperidone(Khanna et al., 2014). So it is necessary to design a further study with a
larger sample to demonstrate the conclusion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลงรวม PANSS ใน PPประชากรคือ 3.98 จุด (p = 0.0566) ใกล้สำคัญอยู่การเปรียบเทียบอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นแนวโน้มอ่อนแอกว่า แต่สอดคล้องในความโปรดปรานของ risperidoneในการศึกษาประสิทธิภาพ ตัวอย่างเช่น CGI ถูกใกล้สำคัญ ในการตัวอย่าง 18.7% ของผู้ป่วยได้ป่วยปกติ หรือเส้นขอบบน aripiprazoleที่ปลายทางเมื่อเทียบกับ 32.1% จาก risperidone 21.6% ของ aripiprazoleผู้ป่วยก็ยังคงป่วยอย่างเด่นชัดที่สุดของการศึกษา เจอเพียง 11.4% ในrisperidone เหล่านี้ดูเหมือนตัวเลขสำคัญว่า p 0.0839 ในตัวอย่าง PP, 21.2% ถูกมากมากขึ้นบน aripiprazole vs35.3% risperidone และนี้เวลา p = 0.0351 ข้อมูลเหล่านี้ที่เกี่ยวข้องว่า อาจจะมีประสิทธิภาพดีกว่า ด้วย risperidone ผ่าน aripiprazole สำหรับปรับปรุงโดยรวม อย่างไรก็ตาม บทวิเคราะห์พบว่า มีความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญจากรัฐส่วนกลาง (n = 6381Rct 80 หลักฐานคุณภาพต่ำ) ระหว่าง aripiprazole risperidone (คันนา et al. 2014) ดังนั้นจึงจำเป็นต้องออกแบบการศึกษาเพิ่มเติมด้วยการตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่แสดงให้เห็นถึงข้อสรุป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลงของจำนวน PANSS ในวง จำกัด
ประชากร 3.98 จุด (p = 0.0566) นี้อยู่ใกล้กับที่สำคัญ.
รถอื่น ๆ แสดงให้เห็นแนวโน้มปรับตัวลดลง แต่ที่สอดคล้องกันในความโปรดปรานของ risperidone
ในการรับรู้ความสามารถ ยกตัวอย่างเช่น CGI อยู่ใกล้อย่างมีนัยสำคัญ ใน FAS
ตัวอย่าง 18.7% ของผู้ป่วยเป็นปกติหรือเส้นเขตแดนป่วย aripiprazole
ที่ปลายทางเมื่อเทียบกับ 32.1% ใน risperidone 21.6% ของ aripiprazole
ผู้ป่วยก็ยังคงความโดดเด่นที่ไม่ดีในตอนท้ายของการศึกษาเทียบกับเพียง 11.4% เมื่อ
risperidone เหล่านี้ดูเหมือนสำคัญตัวเลขแม้ว่า P เป็น 0.0839 ใน
ตัวอย่าง PP, 21.2% ได้รับการปรับปรุงอย่างมากใน aripiprazole VS
35.3% เมื่อ risperidone และเวลานี้ p = 0.0351 ข้อมูลเหล่านี้มีส่วนเกี่ยวข้อง
ว่าอาจจะมีประสิทธิภาพที่ดีขึ้นด้วย risperidone กว่า aripiprazole สำหรับ
การปรับปรุงโดยรวม อย่างไรก็ตามบทความ meta-analysis ล่าสุดพบ
ว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในรัฐทั่วโลก (n = 6381,
80 RCTs หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำ) ระหว่าง aripiprazole และ risperidone (คันนา et al., 2014) ดังนั้นมันจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นในการออกแบบการศึกษาต่อกับ
กลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่ที่จะแสดงให้เห็นถึงข้อสรุป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างในการเปลี่ยนแปลงของการศึกษาใน PP ทั้งหมดจำนวน 3.98 จุด ( p = 0.0566 ) นี้อยู่ใกล้กับที่สำคัญเปรียบเทียบให้แข็งแกร่ง แต่แนวโน้มที่สอดคล้องกันในความโปรดปรานของริสเพอริโดนประสิทธิภาพ . ตัวอย่างเช่น , CGI เป็น ใกล้ ที่สำคัญ ใน ?ตัวอย่าง , 18.7 % ของผู้ป่วยเป็นปกติหรือเจ็บป่วย aripiprazole เส้นเขตแดนที่มากกว่าเมื่อเทียบกับร้อยละ 32.1 ริสเพอริโดน . aripiprazole 21.6 เปอร์เซ็นต์ผู้ป่วยที่ป่วยอย่างเห็นได้ชัด เมื่อจบการศึกษา และ 11.4 % เท่านั้นริสเพอริโดน . เหล่านี้ดูเหมือนเป็นตัวเลขสำคัญแม้ว่า P คือ 0.0839 . ในพีพี ตัวอย่างร้อยละ 21.2 มากขึ้นใน aripiprazole ปะทะ24% ในริสเพอริโดน และเวลานี้ P = 0.0351 . เกี่ยวข้องกับข้อมูลเหล่านี้ที่อาจจะมีประสิทธิภาพดีขึ้นกว่า aripiprazole สำหรับรับประทานการปรับปรุงโดยรวม อย่างไรก็ตาม ล่าสุด พบบทความการวิเคราะห์อภิมานที่ไม่พบความแตกต่างในรัฐ ( n = 6381 ทั่วโลก ,80 RCTs หลักฐานที่มีคุณภาพต่ำ ) และระหว่าง aripiprazole ริสเพอริโดน ( กานน et al . , 2010 ) ดังนั้นมันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อการออกแบบการศึกษาต่อด้วยตัวอย่างขนาดใหญ่ เพื่อแสดงให้เห็นถึงบทสรุป