2. Toe in the WaterOne theory of fr

2. Toe in the Water
One theory of fraud suggests that fraudsters begin their slippery slope into crime with a “test.”3 That is, they put together a fraudulent transaction or event and “float” it out into the entity’s environment to see if they can get away with the fraud. If that first instance gets noticed, the fraudster usually has a predetermined “excuse” for why it happened, often the “oops, I made a mistake” defense. If it goes unnoticed, the fraudster usually proceeds to the third item in this list.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. เท้าในน้ำทฤษฎีหนึ่งของการฉ้อโกงแนะนำว่า fraudsters เริ่มต้นของ slippery slope เป็นอาชญากรรม ด้วยการ "ทดสอบ"3 คือ พวกเขาใส่กันธุรกรรมฉ้อฉลหรือเหตุการณ์ และ "ลอย" มันออกมาในสภาพแวดล้อมของเอนทิตีเพื่อดูถ้าพวกเขาสามารถรับไปกับการทุจริต ถ้าได้รับการสังเกตว่า อินสแตนซ์แรก fraudster ที่มักจะมีการกำหนดไว้ "แก้" ตัวเหตุมันเกิดขึ้น มักจะ "โอ๊ะ ฉันทำผิดพลาด" ป้องกัน ถ้ามันไปจำเริญ fraudster ที่มักดำเนินรายการที่สามในรายการนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. นิ้วเท้าในน้ำ
ทฤษฎีหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าการทุจริตกระทำของผู้โจมตีจะเริ่มต้นความลาดชันลื่นของพวกเขาเป็นความผิดทางอาญาที่มี "การทดสอบ." 3 นั่นคือพวกเขาใส่กันการทำธุรกรรมการฉ้อโกงหรือเหตุการณ์และ "ลอย" ออกมาในสภาพแวดล้อมขององค์กรเพื่อดูว่า พวกเขาได้รับไปกับการทุจริต ถ้าตัวอย่างแรกได้รับการสังเกตเห็นฉ้อฉลมักจะมีกำหนดไว้ "ข้ออ้าง" ว่าทำไมมันเกิดขึ้นมักจะเป็น "โอ๊ะฉันทำผิดพลาด" การป้องกัน ถ้ามันไปไม่มีใครสังเกตเห็นฉ้อฉลมักจะดำเนินไปที่รายการที่สามในรายการนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . เท้าในน้ำ
ทฤษฎีหนึ่งของการหลอกลวงต้มตุ๋น แสดงว่าเริ่มลื่นลาดของพวกเขาในการก่ออาชญากรรมกับการ " ทดสอบ " 3 ที่พวกเขาใส่กันธุรกรรมฉ้อโกงหรือเหตุการณ์และ " ลอย " ออกมาในสภาพแวดล้อมขององค์กรเพื่อดูว่าพวกเขาสามารถรับไปกับการฉ้อโกง ถ้ากรณีแรกจะสังเกตเห็น , fraudster มักจะมีกำหนดไว้ " ขอโทษ " สำหรับ ทำไมมันถึงเกิดขึ้นมักจะ " อุ๊บ ผมผิดไปแล้ว " ป้องกัน ถ้ามันไป unnoticed , fraudster มักจะเริ่มรายการที่สามในรายการนี้