Given the major importance of the c

Given the major importance of the capability to generate defined
types of neurons in a defined succession, it may be that no complex
nervous system could evolve without the ability to program and
control asymmetric divisions. In flies, where the mechanism of this
asymmetry has been best analysed, one of its major protagonists
is the product of the gene numb. The Numb protein is localized at
one pole of the dividing cell as a cortical crescent, and determines
the fate of the daughter cell by which it is inherited (Rhyu et al.,
1994). There is now good evidence that this process has been
conserved in vertebrates (Shen et al., 2002, Cayouette and Raff,
2002), indicating that mechanisms to program cell diversity already
existed in the urbilaterian central nervous system.
Neuronal cell diversity depends on the differential expression of
a large number of transcriptional regulators which are common to
all triploblasts. The corresponding genes have been grouped in
families according to their type of DNA-binding domain. Most
families already comprised many members in the Urbilaterian
ancestor, suggesting a high level of genetic complexity in neuronal
specification. To take but one example, it has been estimated that
the urbilaterian genome already comprised 35 distinct bHLH
genes, each of which is still recognizable in the genomes of flies,
nematodes and vertebrates (Ledent and Vervoort, 2001). Most of
these bHLH genes are involved in the determination of cell diversity
within the nervous system.
Antero-posterior organization of the central nervous system
A prominent feature of the central nervous system is its longitu-
dinal subdivision into distinct domains. Based on morphological
and embryological grounds, the vertebrate CNS is traditionally
subdivided in two major parts, the brain and the spinal cord, with the
brain itself being subdivided in an anterior (forebrain), an interme-
diate (midbrain) and a posterior (hindbrain) region (Fig. 2A). The
arthropodian CNS is subdivided in an anterior part, the cerebral
ganglion (also called brain), an intermediate part extending from
the oesophagus to the neck (suboesophageal ganglion) and a
caudal part, the ventral nerve cord made of a succession of
segmental ganglia (Fig. 2B).
Fig. 1. Schematic diagrams

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้ความสำคัญหลักของความสามารถในการสร้างกำหนดชนิดของเซลล์ประสาทในการสืบทอดการกำหนด มันอาจเป็นที่ไม่ซับซ้อนระบบประสาทจะพัฒนา โดยไม่มีความสามารถในการโปรแกรม และควบคุมส่วนที่สมมาตร ในการบิน ซึ่งกลไกนี้ความไม่สมดุลได้ดีที่สุดของตัวละครเอกที่สำคัญวิเคราะห์ หนึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ของยีนชา โปรตีนชาเป็นภาษาท้องถิ่นที่ขั้วหนึ่งของการแบ่งเซลล์เป็นตัวเครสในคอร์เทกซ์ และกำหนดชะตากรรมของเซลล์ลูกที่มีการสืบทอด (Rhyu et al.,1994) . ตอนนี้มีหลักฐานดีที่กระบวนการนี้ได้ในสัตว์มีกระดูกสันหลัง (Shen et al. 2002, Cayouette และ Raff2002), ระบุว่า กลไกในการโปรแกรมเซลล์ความหลากหลายแล้วมีอยู่ในระบบประสาทส่วนกลาง urbilaterian ความหลากหลายของเซลล์ประสาทตามการแสดงออกที่แตกต่างของหน่วยงานกำกับดูแล transcriptional ซึ่งเป็นทั่วไปเป็นจำนวนมากtriploblasts ทั้งหมด ยีนที่เกี่ยวข้องถูกจัดกลุ่มในครอบครัวตามชนิดของดีเอ็นเอรวมโดเมน มากที่สุดครอบครัวประกอบด้วยสมาชิกจำนวนมากใน Urbilaterian แล้วบรรพบุรุษ แนะนำระดับสูงของความซับซ้อนทางพันธุกรรมในเซลล์ประสาทข้อกำหนด ใช้แต่ตัวอย่างหนึ่ง มันได้รับการประเมินที่จีโน urbilaterian bHLH 35 แตกต่างที่ประกอบด้วยอยู่แล้วยีน ซึ่งเป็นที่รู้จักยังใน genomes ของแมลงไส้เดือนฝอยและสัตว์มีกระดูกสันหลัง (Ledent และ Vervoort, 2001) ส่วนใหญ่ของยีนเหล่านี้ bHLH มีส่วนร่วมในการกำหนดความหลากหลายของเซลล์ภายในระบบประสาทAntero-หลังองค์กรของระบบประสาทส่วนกลาง คุณลักษณะเด่นของระบบประสาทส่วนกลางคือ longitu-青 dinal เป็นโดเมนที่แตกต่างกัน คะแนนเฉลียจากสัณฐานและ embryological, CNS สัตว์มีกระดูกสันหลังเป็นประเพณีสามารถแบ่งออกได้ในสองส่วนสำคัญ สมอง และไข สันหลัง มีการสมองตัวเองจะถูกแบ่งออกในตัวด้านหน้า (forebrain), interme -diate (midbrain) และหลัง (hindbrain) ภูมิภาค (รูป 2A) การarthropodian CNS แบ่งประเภทในส่วนด้านหน้า สมองปมประสาท (ยังเรียกว่าสมอง), เป็นส่วนกลางที่ขยายจากส่วนที่คอ (ปมประสาท suboesophageal) และส่วนครีบ สายประสาททางสัญญาณด้านล่างทำจากการสืบทอดของปมประสาทงานติด segmental (รูปที่ 2B)รูปที่ 1 แผนผังวงจร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้ความสำคัญที่สำคัญของความสามารถในการสร้างการกำหนด
ประเภทของเซลล์ประสาทในการสืบทอดที่กำหนดไว้ก็อาจเป็นได้ว่าไม่มีความซับซ้อน
ของระบบประสาทอาจมีวิวัฒนาการไม่มีความสามารถในการเขียนโปรแกรมและ
การควบคุมหน่วยงานที่ไม่สมมาตร แมลงวันที่กลไกของการนี้
ไม่สมส่วนได้รับการวิเคราะห์ที่ดีที่สุดคนหนึ่งของตัวละครเอกที่สำคัญ
เป็นผลิตภัณฑ์ของชายีน โปรตีน Numb เป็นภาษาท้องถิ่นที่
ขั้วหนึ่งของเซลล์ที่แบ่งเป็นเสี้ยวเยื่อหุ้มสมองและกำหนด
ชะตากรรมของเซลล์ลูกสาวด้วยที่มีการสืบทอด (Rhyu et al.,
1994) ขณะนี้มีหลักฐานที่ดีว่ากระบวนการนี้ได้รับการ
อนุรักษ์สัตว์มีกระดูกสันหลัง (Shen et al., 2002 Cayouette และขอทาน
2002) แสดงให้เห็นว่ากลไกในการความหลากหลายของโปรแกรมมือถืออยู่แล้ว
อยู่ใน urbilaterian ระบบประสาทส่วนกลาง.
ความหลากหลายของเซลล์ประสาทขึ้นอยู่กับ การแสดงออกของความแตกต่างของ
จำนวนมากของหน่วยงานกำกับดูแลการถอดรหัสซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาที่จะ
triploblasts ทั้งหมด ยีนที่เกี่ยวข้องได้รับการจัดกลุ่มใน
ครอบครัวตามประเภทของพวกเขาโดเมนดีเอ็นเอที่มีผลผูกพัน ส่วนใหญ่
ครอบครัวแล้วประกอบด้วยสมาชิกหลายคนใน Urbilaterian
บรรพบุรุษบอกระดับสูงของความซับซ้อนทางพันธุกรรมในเซลล์ประสาท
สเปค จะใช้เวลาเพียงหนึ่งตัวอย่างก็มีการประเมินว่า
จีโนม urbilaterian แล้วประกอบด้วย 35 bHLH ที่แตกต่างกัน
ยีนแต่ละแห่งซึ่งยังคงเป็นที่รู้จักในจีโนมของแมลงวันที่
ไส้เดือนฝอยและสัตว์มีกระดูกสันหลัง (Ledent และ Vervoort, 2001) ส่วนใหญ่
เหล่านี้ยีน bHLH มีส่วนร่วมในการกำหนดความหลากหลายของเซลล์
ในระบบประสาท.
องค์กร Antero-หลังของระบบประสาทส่วนกลาง
คุณลักษณะที่โดดเด่นของระบบประสาทส่วนกลางของ longitu-
แบ่ง dinal เข้าไปในโดเมนที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับลักษณะทางสัณฐานวิทยา
และบริเวณตัวอ่อนที่เลี้ยงลูกด้วยนม CNS เป็นธรรมเนียม
แบ่งเป็นสองส่วนที่สำคัญในสมองและเส้นประสาทไขสันหลังด้วย
สมองตัวเองถูกแบ่งในหน้า (forebrain) ซึ่งเป็น interme-
diate (สมองส่วนกลาง) และหลัง (hindbrain ) ภูมิภาค (รูป. 2A)
arthropodian CNS แบ่งในส่วนหน้าของสมอง
ปมประสาท (ที่เรียกว่าสมอง) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งกลางยื่นออกมาจาก
หลอดอาหารไปยังคอ (ปมประสาท suboesophageal) และ
ส่วนหางสายเส้นประสาทท้องทำของความสำเร็จของ
ปมประสาทปล้อง ( รูป. 2B).
รูป 1. แผนภาพแผนผัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้ความสำคัญที่สำคัญของความสามารถในการสร้างนิยามประเภทของเซลล์ประสาทในนิยามความสำเร็จ มันอาจจะไม่ซับซ้อนระบบประสาทอาจพัฒนาโดยไม่มีความสามารถในโปรแกรมการควบคุมแบบกอง ในบิน ซึ่งกลไกนี้ความไม่สมดุลที่ดีที่สุดได้วิเคราะห์ หนึ่งในตัวละครหลักของเป็นผลิตภัณฑ์ของยีนชา โปรตีนเป็นภาษาท้องถิ่นที่ชาขั้วเดียวของการแบ่งเซลล์เป็นเสี้ยวสมอง และเป็นตัวกำหนดชะตากรรมของเซลล์ซึ่งเป็นลูกสาว โดยสืบทอด ( rhyu et al . ,1994 ) ขณะนี้มีหลักฐานว่า กระบวนการนี้ได้ถูกดีการอนุรักษ์ในสัตว์มีกระดูกสันหลัง ( Shen et al . , 2002 , และ cayouette Raff ,2002 ) แสดงว่ากลไกเพื่อความหลากหลายเซลล์โปรแกรมแล้วอยู่ใน urbilaterian ระบบประสาทส่วนกลางความหลากหลายเซลล์ประสาท ขึ้นอยู่กับความแตกต่างการแสดงออกของจำนวนมากของหน่วยงานซึ่งมีทั่วไปลองทั้งหมด triploblasts . ยีนที่ถูกจัดกลุ่มในครอบครัวตามชนิดของดีเอ็นเอมัดโดเมนของตน มากที่สุดครอบครัวแล้วมีสมาชิกหลายคนใน urbilaterianบรรพบุรุษ แสดงระดับของความซับซ้อนในลักษณะพันธุกรรมสเปค ใช้แต่ตัวอย่างหนึ่ง มันมีการประมาณว่าการ urbilaterian จีโนมแตกต่างกัน bhlh 35 แล้ว ประกอบด้วยยีนแต่ละซึ่งยังคงเป็นที่รู้จักในจีโนมของแมลงวันไส้เดือนฝอย และสัตว์มีกระดูกสันหลัง ( ledent และ vervoort , 2001 ) มากที่สุดของยีน bhlh เหล่านี้มีส่วนร่วมในการกำหนดความหลากหลายของเซลล์ภายในระบบประสาทantero ด้านหลังองค์กรของระบบประสาทส่วนกลางจุดเด่นของระบบประสาทส่วนกลางของ longitu -dinal แบ่งเป็นโดเมนที่แตกต่างกัน ตามลักษณะembryological และบริเวณส่วนกลางของสัตว์มีกระดูกสันหลัง คือ ธรรมเนียมแบ่งเป็นสองส่วนหลัก สมอง และไขสันหลังด้วยสมองตัวเองถูกแบ่งเป็นด้านหน้า ( สมองส่วนหน้า ) , interme -diate ( อนุสรณ์ ศรีชาหลวง ) และด้านหลัง ( สมองส่วนท้าย ) ภูมิภาค ( รูปที่ 2A ) ที่arthropodian CNS คือแบ่งในส่วนด้านหน้า , สมองปมประสาท ( เรียกว่าสมอง ) เป็นส่วนที่ขยายจากระดับกลางหลอดอาหารที่ลำคอ ( suboesophageal ganglion ) และหาง โดยส่วนครีบท้องเชือกเส้นประสาททำด้วยกันกลุ่ม 1 ( รูปที่ 2B )รูปที่ 1 แผนภาพแผนผัง