What’s Going on Inside the Brain Of

What’s Going on Inside the Brain Of A Curious Child?

So Blackwell, who teaches science at Oliver Wendell Holmes Junior High in Davis, Calif., had her students watch a video of a sunset on YouTube as part of a physics lesson on motion.

Students asking questions and then exploring the answers. That’s something any good teacher lives for. And at the heart of it all is curiosity.

Blackwell, like many others teachers, understands that when kids are curious, they’re much more likely to stay engaged.

But why? What, exactly, is curiosity and how does it work? A study published in the October issue of the journal Neuron, suggests that the brain’s chemistry changes when we become curious, helping us better learn and retain information.

Participants rated each question in terms of how curious they were about the answer.

Next, everyone reviewed the questions — and their answers — while the researchers monitored their brain activity using an MRI machine. When the participants’ curiosity was piqued, the parts of their brains that regulate pleasure and reward lit up. Curious minds also showed increased activity in the hippocampus, which is involved in the creation of memories.

Indeed, when the researchers later tested participants on what they learned, those who were more curious were more likely to remember the right answers.

There was one more twist in Ranganath’s study: Throughout the experiment, the researchers flashed photos of random faces, without giving the participants any explanation as to why.

Those whose curiosity was already piqued were also the best at remembering these faces.

The researchers were surprised to learn that curious brains are better at learning not only about the subject at hand, but also other stuff — even incidental, boring information.

This is a phenomenon teachers can use to their advantage in the classroom, says Evie Malaia, an assistant professor at the Southwest Center for Mind, Brain and Education at the University of Texas at Arlington.

At the end of the class, students may remember the answer to the word problem, but they’ll also remember how they found the answer through multiplication.

Researchers don’t know, for example, why exactly we get such a high off of learning, through Ranganath says it makes sense from an evolutionary standpoint. “We might have a basic drive in our brain to fight uncertainty,” he says. The more we know about the world, the more likely we are to survive its many perils.

Scientists are also trying to figure out how long the effects of curiosity last — if a kid’s curiosity is piqued at the beginning of the school day, will she be good at absorbing knowledge all day long? Or will she lose interest?

What Ranganath wants to know most is why some people seem naturally more curious than others. Lots of factors, including stress, aging and certain drugs can affect dopamine processing in the brain, he says. Genetic factors may also influence how inquisitive we are.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่เกิดขึ้นภายในสมองของเด็กอยากรู้อยากเห็นหรือไม่ดังนั้น Blackwell ผู้สอนวิทยาศาสตร์ที่ Oliver Wendell โฮลมส์จูเนียร์สูง Davis รัฐแคลิฟอร์เนีย ได้ดูวิดีโอของพระอาทิตย์ใน YouTube เป็นส่วนหนึ่งของบทเรียนฟิสิกส์เคลื่อนไหวครูนักเรียนถามคำถาม และสำรวจคำตอบแล้ว นั่นเป็นสิ่งที่มีอาจารย์ดีอยู่สำหรับ และหัวใจของมันเป็นความอยากรู้Blackwell อื่น ๆ อีกมากมายเช่นครู เข้าใจว่า เมื่อเด็กอยากรู้อยากเห็น พวกเขากำลังมากขึ้นมีแนวโน้มการหมั้นแต่ทำไม อะไร ตรง มีความอยากรู้ และการทำงานหรือไม่ การศึกษาตีพิมพ์ในฉบับเดือนตุลาคมรายเซลล์ประสาท แนะนำที่ ช่วยให้เราดีกว่าการเรียนรู้ และเก็บข้อมูลแปลงเคมีของสมองเมื่อเรากลายเป็นอยากรู้อยากเห็นผู้เข้าร่วมจัดอันดับแต่ละคำถามในการอยากรู้อยากเห็นพวกเขาเกี่ยวกับคำตอบถัดไป คนตรวจทานคำถาม — และคำตอบของพวกเขา — ในขณะที่นักวิจัยตรวจสอบกิจกรรมของสมองโดยใช้เครื่อง MRI เมื่อความอยากรู้ของผู้เรียนถูก piqued ส่วนของสมองที่ควบคุมความสุขและความสว่างขึ้น นอกจากนี้ยัง พบกิจกรรมเพิ่มขึ้นในฮิพโพแคมปัส ที่เกี่ยวข้องในการสร้างความทรงจำจิตใจอยากรู้อยากเห็นแน่นอน เมื่อนักวิจัยภายหลังทดสอบผู้เรียนในสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ ผู้ที่อยากรู้อยากเห็นมากขึ้นยิ่งจำคำตอบที่ถูกมีบิดอย่างหนึ่งในการศึกษาของ Ranganath: ทดลอง นักวิจัยถ่ายภาพใบหน้าสุ่ม โดยให้คำอธิบายใด ๆ เป็นเพราะเหตุใดผู้เข้าร่วมผู้ที่อยากมี piqued แล้วยังมีส่วนที่จดจำใบหน้าเหล่านี้นักวิจัยได้ประหลาดใจในการเรียนรู้สมองอยากรู้อยากเห็นดีที่เรียนเกี่ยวกับเรื่องที่ แต่สิ่งอื่น ๆ ไม่เฉพาะ — แม้เช็คเอาต์ เบื่อข้อมูลนี่คือปรากฏการณ์ที่ครูสามารถใช้ให้เป็นประโยชน์ในห้องเรียน ว่า Evie Malaia ผู้ช่วยศาสตราจารย์การที่ตะวันตกเฉียงใต้ศูนย์ศึกษาที่มหาวิทยาลัยเทกซัส สมอง และจิตใจเมื่อสิ้นสุดของคลาส นักเรียนอาจจำคำตอบของปัญหาคำ แต่พวกเขายังจะจำวิธีที่พวกเขาพบคำตอบ โดยการคูณนักวิจัยไม่รู้ เช่น เหตุว่าเราได้รับมากดังกล่าวออกจากการเรียนรู้ ผ่าน Ranganath กล่าวว่า มันทำให้รู้สึกจากการมองของวิวัฒนาการ "เราอาจมีไดรฟ์พื้นฐานในสมองของเราต่อสู้กับความไม่แน่นอน เขากล่าวว่า ยิ่งเรารู้เกี่ยวกับโลก การที่เรามีเพื่อความอยู่รอดของภัยมากนักวิทยาศาสตร์ยังพยายามคิดออกระยะผลอยากล่าสุด — ถ้าเด็กอยากเป็น piqued ต้นวันโรงเรียน เธอจะดีดูดความรู้ตลอดทั้งวัน หรือเธอจะเสียดอกเบี้ยRanganath ต้องการทราบมากที่สุดอะไรเป็นเหตุให้บางคนดูเหมือนธรรมชาติมากขึ้นอยากรู้อยากเห็นมากกว่าคนอื่น มายปัจจัย ความเครียด ริ้วรอย และยาบางอย่างสามารถส่งผลกระทบต่อประมวลผลในสมองโดพามีน เขากล่าวว่า ปัจจัยทางพันธุกรรมอาจยังมีผลอย่างไรอยากรู้อยากเห็นเรามี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งที่เกิดขึ้นภายในสมองของเด็กขี้สงสัย ?

ดังนั้นแบล็คเวล ที่สอนวิทยาศาสตร์ที่โอลิเวอร์ เวนเดลล์ โฮล์มส์ ม.ต้นในเดวิส , แคลิฟอร์เนีย , มีนักเรียนดูวีดีโอของพระอาทิตย์ตกบน YouTube เป็นส่วนหนึ่งของบทเรียนวิชาฟิสิกส์ เรื่อง การเคลื่อนที่

นักเรียนถามคำถาม แล้วหาคำตอบ นั่นเป็นสิ่งที่ดีใด ๆครูชีวิตสำหรับ และ หัวใจของเรื่องทั้งหมดคืออยากรู้

แบล็คเวลชอบครูอื่น ๆ อีกมากมาย เข้าใจเวลาที่เด็กกำลังอยากรู้อยากเห็น พวกเขากำลังมากมีแนวโน้มที่จะอยู่ร่วม

แต่ทำไม ? อะไรคือความอยากรู้อยากเห็น และมันทำงานอย่างไร การศึกษาที่ตีพิมพ์ในฉบับเดือนตุลาคมของวารสารเซลล์เสนอว่า การเปลี่ยนแปลงของสารเคมีในสมอง เมื่อเรากลายเป็นอยากรู้ ช่วยให้เราเรียนรู้ และเก็บข้อมูล

ผู้เข้าร่วมในแต่ละคำถามในแง่ของวิธีการรู้พวกเขาเกี่ยวกับคำตอบ

ต่อไป ทุกคนดูคำถาม - ตอบ - ของพวกเขาในขณะที่นักวิจัยตรวจสอบกิจกรรมสมองของพวกเขาโดยใช้เครื่อง MRI . เมื่อความอยากรู้ของผู้เข้าร่วม ' ถูกป่องๆ , ส่วนของสมองที่ควบคุมความสุขและให้รางวัลสว่างขึ้นจิตใจขี้สงสัย พบกิจกรรมที่เพิ่มขึ้นในฮิปโปแคมปัส ซึ่งเกี่ยวข้องกับการสร้างความทรงจำ

แน่นอน เมื่อนักวิจัยภายหลังการทดสอบผู้เข้าร่วมในสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ ผู้ที่อยากรู้อยากเห็นมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะจำคำตอบ

มีบิดมากขึ้นในการศึกษาของ Ranganath : ตลอดการทดลอง นักวิจัยโชว์ภาพถ่ายของใบหน้าแบบสุ่มโดยให้ผู้เข้าร่วมมีคำอธิบายว่าทำไม

ผู้ที่มีความอยากรู้ก็ป่องๆก็เก่งจดจำใบหน้าเหล่านี้

นักวิจัยประหลาดใจที่จะเรียนรู้ว่าสมองอยากรู้อยากเห็นจะดีในการเรียนรู้ไม่เพียง แต่เกี่ยวกับเรื่องมือ แต่ยังสิ่งที่อื่น ๆแม้แต่อุบัติเหตุ

น่าเบื่อข้อมูลนี้เป็นปรากฏการณ์ที่ครูสามารถใช้เพื่อประโยชน์ของพวกเขาในห้องเรียน ว่า เอฟ malaia , อาจารย์ผู้ช่วยที่ศูนย์หัวใจตะวันตกเฉียงใต้ สมองและการศึกษาที่มหาวิทยาลัยเท็กซัสที่อาร์ลิงตัน

ที่ส่วนท้ายของชั้นเรียน นักเรียนอาจจำตอบคำปัญหา แต่พวกเขายังจะจำได้ พวกเขาพบคำตอบผ่านการคูณ .

นักวิจัยไม่รู้ตัวอย่างเช่น ทำไมเราถึงได้สูงจากการเรียนรู้ผ่าน Ranganath กล่าวว่ามันทำให้รู้สึกจากมุมมองวิวัฒนาการ " เราอาจจะมีไดรฟ์ขั้นพื้นฐาน สมองของเราที่จะต่อสู้กับความไม่แน่นอน” เขากล่าว ยิ่งเรารู้เกี่ยวกับโลก มีแนวโน้มที่เราจะอยู่รอดอันตรายมาก

)นักวิทยาศาสตร์กำลังพยายามที่จะคิดออกวิธีการระยะยาวผลของความอยากรู้ครั้งสุดท้าย - ถ้าความอยากรู้ของเด็กจะพุ่งพล่านที่จุดเริ่มต้นของวันไปโรงเรียน เธอจะเก่งในการดูดซับความรู้ตลอดวัน หรือเธอจะสูญเสียดอกเบี้ย

สิ่งที่อยากรู้มากที่สุดคือ Ranganath ทำไมบางคนดูเหมือนธรรมชาติอยากรู้อยากเห็นมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ หลายปัจจัย ได้แก่ ความเครียดริ้วรอยและบางยาจะมีผลต่อการประมวลผลสารโดปามีนในสมอง เขากล่าวว่า ปัจจัยทางพันธุกรรมอาจมีผลต่ออยากรู้อยากเห็นเรา
.