The resolution aimed to hinder terr

The resolution aimed to hinder terrorist groups in various ways. It recalled provisions from resolutions 1189 (1998), 1269 (1999) and 1368 (2001) concerning terrorism. UN member states were encouraged to share their intelligence on terrorist groups in order to assist in combating international terrorism. The resolution also calls on all states to adjust their national laws so that they can ratify all of the existing international conventions on terrorism. It stated that all States "should also ensure that terrorist acts are established as serious criminal offences in domestic laws and regulations and that the seriousness of such acts is duly reflected in sentences served."[1]

The resolution established the Security Council's Counter Terrorism Committee [CTC]to monitor state compliance with is provisions.

It also aimed at restricting immigration law, stating that "before granting refugee status, all States should take appropriate measures to ensure that the asylum seekers had not planned, facilitated or participated in terrorist acts. Further, States should ensure that refugee status was not abused by the perpetrators, organizers or facilitators of terrorist acts, and that claims of political motivation were not recognized as grounds for refusing requests for the extradition of alleged terrorists."[1]

However, the resolution failed to define 'Terrorism', and the working group initially only added Al-Qaida and the Taliban regime of Afghanistan on the sanctions list. This also entailed the possibility that authoritarian regimes could label even non-violent activities as terrorist acts, and thus infringing upon basic human rights.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความละเอียดมีวัตถุประสงค์เพื่อให้กลุ่มก่อการร้ายในรูปแบบต่าง ๆ มันเรียกบทบัญญัติจากมติ 1189 (1998), 1269 (1999) และ 1368 (2001) เกี่ยวกับการก่อการร้าย รัฐสมาชิกสหประชาชาติได้สนับสนุนให้แชร์สติปัญญาของพวกเขาในกลุ่มก่อการร้ายเพื่อช่วยในการต่อต้านการก่อการร้ายระหว่างประเทศ ความละเอียดยังเรียกในอเมริกาทั้งหมดเพื่อปรับกฎหมายแห่งชาติเพื่อให้พวกเขาสามารถอนุมัติประชุมนานาชาติที่มีอยู่ในการก่อการร้ายทั้งหมด มันระบุว่า สถานะทั้งหมด "ควรยังมั่นใจว่า การกระทำก่อการร้ายจะเป็นกระทำผิดร้ายแรงในกฎหมายภายในประเทศ และความรุนแรงของการกระทำดังกล่าวรับรองสำเนาถูกต้องยอดในประโยคที่ให้บริการ" [1]ความละเอียดของสภารักษาความปลอดภัยที่ก่อตั้งเคาน์เตอร์ก่อการร้าย [CTC] กำกับรัฐเป็นบทบัญญัติมันยังมุ่งจำกัดกฎหมายคนเข้าเมือง ระบุว่า "ก่อนที่จะให้สถานะผู้ลี้ภัย ทุกรัฐควรใช้มาตรการที่เหมาะสมเพื่อให้แน่ใจว่า ผู้ลี้ภัยมีไม่วางแผน อำนวยความสะดวก หรือมีส่วนร่วมในการกระทำการก่อการร้าย ต่อไป อเมริกาควรแน่ใจว่า สถานะผู้ลี้ภัยถูกทารุณกรรม โดยผู้กระทำผิด ออร์แกน หรือเบา ๆ การกระทำก่อการร้าย และเรียกร้องของแรงจูงใจทางการเมืองไม่รู้จักเป็นเหตุผลในการปฏิเสธคำขอส่งผู้ร้ายข้ามแดนของผู้ก่อการร้ายถูกกล่าวหา" [1]อย่างไรก็ตาม ความละเอียดที่ไม่สามารถกำหนด 'ร้าย' และคณะทำงานครั้งแรกเพิ่มเฉพาะอัลกออิดะห์และระบอบการปกครองของตอลิบานอัฟกานิสถานในรายการคว่ำบาตรนั้น นอกจากนี้นี้ยังเกี่ยวไปได้ว่าระบอบเผด็จการต่าง ๆ สามารถใส่ป้ายชื่อกิจกรรมแม้ไม่ใช้ความรุนแรงเป็นผู้ก่อการร้ายการกระทำ และดังนั้น ละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความละเอียดวัตถุประสงค์เพื่อขัดขวางกลุ่มก่อการร้ายในรูปแบบต่างๆ มันจำได้ว่าบทบัญญัติจากมติที่ 1189 (1998), 1269 (1999) และ 1368 (2001) ที่เกี่ยวข้องกับการก่อการร้าย รัฐสมาชิกสหประชาชาติได้รับการสนับสนุนที่จะแบ่งปันความฉลาดของพวกเขาในกลุ่มก่อการร้ายเพื่อช่วยในการต่อสู้กับการก่อการร้ายระหว่างประเทศ ความละเอียดนอกจากนี้ยังเรียกร้องให้ทุกรัฐในการปรับกฎหมายของประเทศของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถให้สัตยาบันทั้งหมดของอนุสัญญาระหว่างประเทศที่มีอยู่กับการก่อการร้าย มันระบุว่าทุกประเทศ "นอกจากนี้ยังควรให้แน่ใจว่าการก่อการร้ายได้รับการยอมรับว่าเป็นความผิดทางอาญาร้ายแรงในกฎหมายและกฎระเบียบในประเทศและที่ร้ายแรงของการกระทำดังกล่าวจะสะท้อนให้เห็นรับรองสำเนาถูกต้องในประโยคที่ทำหน้าที่." [1]

มติจัดตั้งคณะมนตรีความมั่นคงเคาน์เตอร์คณะกรรมการการก่อการร้าย [CTC] เพื่อตรวจสอบการปฏิบัติของรัฐที่มีเป็นบทบัญญัติ

นอกจากนี้ยังมุ่งเป้าไปที่การ จำกัด การกฎหมายคนเข้าเมืองระบุว่า "ก่อนที่จะอนุญาตให้สถานะผู้ลี้ภัย, สหรัฐอเมริกาทุกคนควรจะใช้มาตรการที่เหมาะสมเพื่อให้มั่นใจว่าผู้ลี้ภัยไม่ได้วางแผนการอำนวยความสะดวกหรือมีส่วนร่วมในการก่อการร้าย. นอกจากนี้รัฐควรให้แน่ใจว่าสถานะผู้ลี้ภัยที่ไม่ได้ถูกทำร้าย โดยการกระทำผิดการจัดงานหรืออำนวยความสะดวกของการก่อการร้ายและว่าการเรียกร้องของแรงจูงใจทางการเมืองที่ไม่ได้รับการยอมรับเป็นพื้นที่สำหรับการปฏิเสธการร้องขอสำหรับการส่งผู้ร้ายข้ามแดนของผู้ก่อการร้ายที่ถูกกล่าวหา. "[1]

อย่างไรก็ตามมติล้มเหลวในการกำหนด 'ก่อการร้าย' และการทำงาน กลุ่มแรกเท่านั้นเพิ่มอัลกออิดะห์และระบอบการปกครองของตอลิบานอัฟกานิสถานในรายชื่อคว่ำบาตร นอกจากนี้ยังยกให้เป็นไปได้ว่าระบอบเผด็จการสามารถติดป้ายกิจกรรมแม้ไม่ใช่ความรุนแรงขณะที่การก่อการร้ายและทำให้การละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหประชาชาติมีวัตถุประสงค์เพื่อขัดขวางกลุ่มก่อการร้ายในรูปแบบต่างๆ มันเรียกเสบียงจากมติได้ ( 1998 ) , 983 ( 1999 ) และแม่ ( 2001 ) ที่เกี่ยวข้องกับการก่อการร้าย รัฐสมาชิกสหประชาชาติตกลงที่จะแบ่งปันสติปัญญาของกลุ่มผู้ก่อการร้าย เพื่อช่วยในการต่อต้านการก่อการร้ายระหว่างประเทศ ความละเอียดยังเรียกร้องให้ทุกประเทศต้องปรับกฎหมายแห่งชาติของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาสามารถให้สัตยาบันทั้งหมดที่มีอยู่ของการประชุมระหว่างประเทศเกี่ยวกับการก่อการร้าย มันระบุว่ารัฐ " ยังควรตรวจสอบว่า การก่อการร้ายจะยอมรับว่าเป็นความผิดทางอาญาที่ร้ายแรงในกฎหมายภายในประเทศและกฎระเบียบและความร้ายแรงของการกระทำดังกล่าวสะท้อนออกมาในประโยคให้ถูกต้อง " [ 1 ]มติของคณะกรรมการก่อตั้งสภาความมั่นคง [ ต่อต้านการก่อการร้าย CTC ] เพื่อตรวจสอบสภาพการปฏิบัติตามเป็นเสบียงนอกจากนี้ยังมุ่ง จำกัด กฎหมายคนเข้าเมือง ระบุว่า " ก่อนที่จะให้สถานะผู้ลี้ภัยทั้งหมด รัฐควรใช้มาตรการที่เหมาะสมเพื่อให้มั่นใจว่าผู้ขอลี้ภัยได้วางแผนอํานวยความสะดวกหรือมีส่วนร่วมในการกระทำของผู้ก่อการร้าย นอกจากนี้รัฐควรตรวจสอบสถานะผู้ลี้ภัยไม่ทารุณ โดยผู้จัด หรือคำสอนของการก่อการร้าย และอ้างแรงจูงใจทางการเมืองไม่ได้รับการยอมรับเป็นเหตุปฏิเสธการร้องขอให้ส่งตัวผู้ต้องหาก่อการร้าย " [ 1 ]อย่างไรก็ตาม ความล้มเหลวในการกำหนด ' ก่อการร้าย ' และกลุ่มที่ทำงานในตอนแรกเท่านั้น อัล qaida และระบอบการปกครองของตอลิบานอัฟกานิสถานในการรายการ นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่า ระบอบอำนาจนิยมสามารถ entailed ฉลากแม้ไม่ใช่ความรุนแรง กิจกรรมการก่อการร้าย ซึ่งละเมิดต่อสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์