INTRODUCTIONInterference or inhibit

INTRODUCTION
Interference or inhibition (the terms seem to have been used almost indiscriminately) has been given a large place in experimental literature. The investigation was begun by the physiologists prior to 1890 (Bowditch and Warren, J. W., 1890) and has been continued to the present, principally by psychologists (Lester, 1932). Of the numerous studies that have been published during this period only a limited number of the most relevant reports demand our attention here.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำสัญญาณรบกวนหรือยับยั้งการ (เงื่อนไขที่ดูเหมือนจะมีใช้เกือบ indiscriminately) ได้รับตำแหน่งใหญ่ในเอกสารประกอบการทดลอง การสอบสวนถูกเริ่ม โดย physiologists ก่อน 1890 (Bowditch และวอร์เรน J. W., 1890) และมีอย่างต่อเนื่องปัจจุบัน หลัก โดยนักจิตวิทยา (รอนโต้ 1932) ศึกษามากมายที่ได้รับการเผยแพร่ในช่วงเวลานี้ เท่านั้นจำนวนจำกัดของรายงานมากที่สุดต้องการความสนใจของเราที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
แทรกแซงหรือยับยั้ง (คำที่ดูเหมือนจะได้รับการคัดสรรมาใช้เกือบ) ได้รับเป็นสถานที่ที่มีขนาดใหญ่ในวรรณคดีทดลอง การสืบสวนเริ่มจาก physiologists ก่อน 1890 (Bowditch และวอร์เรนเจดับบลิว, 1890) และได้รับการอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบันโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยนักจิตวิทยา (เลสเตอร์, 1932) ของการศึกษาจำนวนมากที่ได้รับการตีพิมพ์ในช่วงเวลานี้เพียงจำนวน จำกัด ของรายงานที่เกี่ยวข้องมากที่สุดเรียกร้องความสนใจของเราที่นี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
รบกวนหรือยับยั้ง เงื่อนไขจะถูกใช้เกือบกราด ) ได้รับสถานที่ขนาดใหญ่ในวรรณกรรม การทดลอง . . . การสอบสวนเริ่มต้นขึ้นโดย physiologists ก่อน 1890 ( โบว์ดิช และ วอร์เรน เจ ดับบลิว 1890 ) และได้รับการอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โดยนักจิตวิทยา ( เลสเตอร์ , 1932 )ของการศึกษามากมายที่ได้รับการตีพิมพ์ในช่วงเวลานี้เพียงจำนวน จำกัด ของการรายงานที่เกี่ยวข้องมากที่สุดในความต้องการความสนใจของเรา
ที่นี่เลย