Management PracticesProper manageme

Management Practices
Proper management of outdoor water use is the most effective way to
reduce water waste. Without it, no amount of investment will make an
irrigation system efficient. Proper management practices can stand on
their own as an efficiency measure by ensuring that plants are being
watered according to their needs, or, ideally, they can be used to enhance
the savings from other options. Efficient landscape management practices
include ET-based irrigation scheduling, regular system maintenance (such
as checking for leaks and fixing broken or misaligned sprinkler heads),
and proper horticultural practices (such as fertilization and soil aeration).
Successful management involves an understanding of the irrigation
system, an ability to recognize problems with the system, and an ability
to adapt landscape needs to various conditions. These practices are not
difficult, but because they are so dependent on individual behavior, they
are difficult to quantify or predict.
A few studies have quantified the effects of proper management on landscape
water use. The following are some of the results from these studies:
• Western Policy Research (1997) evaluated the combined effects of irrigation
scheduling, system maintenance, and proper horticultural practices
on 16 test sites. Within five years water use dropped by 20 percent
and excessive peak-season irrigation was eliminated.4
• In a 17-month experimental study, Pittenger et al. (1992) studied six of
the most common groundcover species in southern California to determine
the minimum amount of irrigation required to maintain the
species. The authors concluded that with proper irrigation (scheduling,
frequency, and run time) and soil maintenance (mowing and
mulching), these species could be consistently maintained with an
acceptable appearance when seasonal irrigation plus rainfall totaled 33
percent of ETo (0.33 ETo) or even less – a vast reduction over the
assumed plant “need.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีบริหารจัดการจัดการใช้น้ำกลางแจ้งเหมาะสมเป็นวิธีมีประสิทธิภาพสูงสุดในการลดน้ำเสีย โดยไม่ได้ ไม่มียอดเงินลงทุนจะทำให้การระบบชลประทานที่มีประสิทธิภาพ วิธีบริหารจัดการที่เหมาะสมสามารถยืนบนตนเองเป็นประสิทธิภาพการวัด โดยมั่นใจว่า พืชกำลังผู้รักษา หรือ ดาว พวกเขาสามารถใช้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพประหยัดจากตัวเลือกอื่น ๆ ปฏิบัติการจัดการภูมิทัศน์อย่างมีประสิทธิภาพรวมแผน ปกติการบำรุงรักษาระบบ (เช่นชลประทานโดย ETเป็นการตรวจสอบหารอยรั่ว และแก้ไขป้องกันอัคคีภัยเสีย หรือรงหัว),และแนวทางปฏิบัติเมนเหมาะสม (เช่นการปฏิสนธิและดิน aeration)ความเข้าใจของชลประทานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการที่ประสบความสำเร็จระบบ ความสามารถในการจำแนกปัญหากับระบบ และความสามารถในการปรับภูมิทัศน์ต้องเงื่อนไขต่าง ๆ แนวทางปฏิบัติเหล่านี้ไม่ยาก แต่ เพราะพวกเขามีดังนั้นขึ้นอยู่กับพฤติกรรม พวกเขาเป็นเรื่องยากที่จะกำหนดปริมาณ หรือทำนายการศึกษาน้อยมี quantified ผลกระทบของการจัดการภูมิทัศน์เหมาะสมน้ำใช้ ต่อไปนี้มีผลจากการศึกษาเหล่านี้:•ตะวันตกนโยบายวิจัย (1997) ประเมินผลรวมของชลประทานวางแผน ระบบบำรุงรักษา และเมนปฏิบัติเหมาะสมบนเว็บไซต์ทดสอบที่ 16 ภายในห้าปีน้ำใช้ลดลงร้อยละ 20และชลประทานแน่นมากเกินไป eliminated.4•ในเดือน 17 ทดลองศึกษา Pittenger et al. (1992) ศึกษาจำนวน 6สปีชีส์พืชคลุมดินมากที่สุดในแคลิฟอร์เนียภาคใต้เพื่อกำหนดยอดเงินต่ำสุดของชลประทานต้องรักษาสายพันธ์ ผู้เขียนสรุปที่ มีชลประทานที่เหมาะสม (การจัดกำหนดการความถี่ และเวลา) และดินการบำรุงรักษา (mowing และคลุม), สายพันธุ์เหล่านี้ได้อย่างสม่ำเสมอรักษาด้วยการลักษณะเป็นที่ยอมรับเมื่อชลประทานตามฤดูกาลและปริมาณน้ำฝนรวม 33ร้อยละของร้านเบ (0.33 ร้านเบ) หรือแม้แต่ น้อย – ใหญ่ลดมากกว่านี้โรงงานปลอม "ได้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการจัดการ
การจัดการที่เหมาะสมของการใช้น้ำกลางแจ้งเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเพื่อ
ลดการสูญเสียน้ำ ไม่ว่าจำนวนเงินของการลงทุนจะไม่ทำให้
ระบบชลประทานที่มีประสิทธิภาพ วิธีการบริหารจัดการที่เหมาะสมสามารถยืนอยู่บน
ของตัวเองเป็นตัวชี้วัดประสิทธิภาพโดยมั่นใจว่าพืชมีการ
รดน้ำตามความต้องการของพวกเขาหรือนึกคิดพวกเขาสามารถนำมาใช้เพื่อเพิ่ม
เงินออมจากตัวเลือกอื่น ๆ การจัดการภูมิทัศน์ที่มีประสิทธิภาพ
รวมถึงการจัดตารางการชลประทาน ET-based, การบำรุงรักษาระบบปกติ (เช่น
การตรวจสอบการรั่วซึมและการแก้ไขเสียหรือ misaligned หัวสปริงเกลอร์)
และวิธีการปฏิบัติที่เหมาะสม (เช่นการปฏิสนธิและการเติมอากาศดิน).
การจัดการที่ประสบความสำเร็จที่เกี่ยวข้องกับความเข้าใจของการชลประทาน
ระบบความสามารถในการรับรู้ปัญหาเกี่ยวกับระบบและความสามารถใน
การปรับตัวเข้ากับภูมิทัศน์ที่จำเป็นต้องเงื่อนไขต่างๆ วิธีการเหล่านี้ไม่ได้
ยาก แต่เพราะพวกเขาจึงขึ้นอยู่กับพฤติกรรมของบุคคลที่พวกเขา
เป็นเรื่องยากที่จะหาจำนวนหรือทำนาย.
การศึกษาน้อยมีปริมาณผลกระทบของการจัดการที่เหมาะสมกับภูมิทัศน์ของ
การใช้น้ำ ต่อไปนี้คือบางส่วนของผลที่ได้จากการศึกษาเหล่านี้:
•ตะวันตกนโยบายการวิจัย (1997) การประเมินผลรวมของการชลประทาน
การจัดตารางเวลาการบำรุงรักษาระบบและวิธีการปฏิบัติที่ถูกต้อง
ในวันที่ 16 สถานที่ทดสอบ ภายในห้าปีการใช้น้ำลดลงร้อยละ 20
และการชลประทานสูงสุดฤดูกาลที่มากเกินไปเป็น eliminated.4
•ในการศึกษาทดลอง 17 เดือน Pittenger และคณะ (1992) ศึกษาหก
สายพันธุ์ที่พบมากที่สุด groundcover ในแคลิฟอร์เนียภาคใต้เพื่อตรวจสอบ
จำนวนเงินขั้นต่ำของการชลประทานต้องรักษา
สายพันธุ์ ผู้เขียนสรุปว่ามีการชลประทานที่เหมาะสม (การตั้งเวลา
ความถี่และเวลาทำงาน) และการบำรุงรักษาดิน (การตัดหญ้าและ
คลุมดิน), สายพันธุ์เหล่านี้อาจได้รับการรักษาอย่างต่อเนื่องกับ
ลักษณะที่ยอมรับได้เมื่อการชลประทานตามฤดูกาลบวกกับปริมาณน้ำฝนมีจำนวนทั้งสิ้น 33
เปอร์เซ็นต์ของ Eto (0.33 Eto) หรือ แม้แต่น้อย - ลดมากมายกว่า
พืชสันนิษฐานว่า "ต้อง".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการใช้น้ำที่เหมาะสมของการจัดการการปฏิบัติ
กลางแจ้งเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด

ลดการเสียน้ำ ไม่มี ไม่มียอดเงินของการลงทุนจะทำให้
ระบบชลประทานที่มีประสิทธิภาพ แนวทางการจัดการที่เหมาะสมสามารถยืนอยู่บนของตัวเองเป็นประสิทธิภาพวัด

โดยมั่นใจว่าพืชที่ถูกรดน้ำตามความต้องการของตน หรือ ใจกลาง พวกเขาสามารถใช้เพื่อเพิ่ม
เงินฝากออมทรัพย์ที่ได้จากตัวเลือกอื่น ๆ มีประสิทธิภาพการจัดการภูมิทัศน์และการปฏิบัติ
รวมถึงตารางเวลาการชลประทานตามระบบปกติ ( เช่นการตรวจสอบสำหรับการรั่วไหล
เป็นและแก้ไขเสีย หรือ misaligned หัวสปริงเกอร์ ) ,
และการปฏิบัติที่เหมาะสม ( เช่น การปลูกพืชสวน และอากาศในดิน ) การจัดการที่ประสบความสำเร็จเกี่ยวข้องกับความเข้าใจในระบบชลประทาน
,ความสามารถในการรับรู้ปัญหา และความสามารถในการปรับภูมิทัศน์
ต้องการเงื่อนไขต่าง ๆ การปฏิบัติเหล่านี้จะไม่
ยาก แต่เป็นเพราะพวกเขาจึงขึ้นอยู่กับพฤติกรรมบุคคล พวกเขาจะยากที่จะหา หรือทำนาย
.
มีการศึกษาเชิงปริมาณ ผลของการจัดการที่เหมาะสมในการใช้น้ำภูมิ

ต่อไปนี้เป็นบางส่วนของผลที่ได้จากการศึกษาเหล่านี้ :
การวิจัยนโยบายตะวันตก - ( 1997 ) และรวมผลของการให้น้ำ
จัดตารางการบำรุงรักษาระบบ และการปฏิบัติที่ถูกต้องใน 16
พืชสวนเว็บไซต์ทดสอบ ภายใน 5 ปี จะใช้น้ำที่ลดลงโดยร้อยละ 20
และมากเกินไปฤดูจุดสูงสุดชลประทาน ตกรอบ 4
- ใน 17 เดือน ทดลองเรียน พิตติงเจอร์ et al . ( 1992 ) 6
)พืชคลุมดินชนิดที่พบมากที่สุดในภาคใต้ของรัฐแคลิฟอร์เนียเพื่อกำหนดจำนวนเงินขั้นต่ำของชลประทาน

ต้องรักษาพันธ์ ผู้เขียนสรุปได้ว่าเหมาะสมกับชลประทาน ( การตั้งเวลา ,
ความถี่และเวลาหนี ) และการบำรุงรักษาดิน ( Mulching เครื่องตัดหญ้าและ
) , ชนิดเหล่านี้อาจจะยังคงมีอย่างต่อเนื่อง
ยอมรับลักษณะเมื่อชลประทานบวกรวมยอด 33
ฝนตามฤดูกาลเปอร์เซ็นต์ของเอโต้ ( 0.33 โต้ ) หรือแม้แต่น้อย–ลดมากมายกว่า

" นึกว่าต้องปลูก "