Objective: Poor weight management m

Objective: Poor weight management may relate to a reduction in neurobehavioural control over food intake and
heightened reactivity of the brain's neural reward pathways. Here we explore the neurophysiology of foodrelated
visual cue processing in weight reduced and weight relapsed women by assessing differences in cortical
arousal and attentional processing using a food-Stroop paradigm.
Methods: 51 women were recruited into 4 groups: reduced-weight participants (RED, n=14) compared to BMI
matched low-weight controls (LW-CTL, n = 18); and weight relapsed participants (REL, n = 10) compared to
BMI matched high-weight controls (HW-CTL, n = 9). Eating behaviour and body image questionnaires were
completed. Two Stroop tasks (one containing food images, the other containing neutral images)were completed
with record of electroencephalography (EEG).
Results: Differences in cortical arousalwere found in RED versus LW-CTL women, and were seen during food task
execution only. Compared to their controls, RED women exhibited lower relative delta band power (p =0.01)
and higher relative beta band power (p = 0.01) over the right frontal cortex (F4). Within the RED group, delta
band oscillations correlated positively with self-reported habitual fat intake and with body shape dissatisfaction.
Conclusions: As compared to women matched for phenotype but with no history of weight reduction, reducedoverweight/
obese women show increased neurobehavioural control over external food cues and the inhibition
of reward-orientated feeding responses. Insight into these self-regulatory mechanisms which attenuate food
cue saliency may aid in the development of cognitive remediation therapies which facilitate long-term weight
loss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: การควบคุมน้ำหนักที่น่าสงสารอาจเกี่ยวข้องกับการลดลงในการควบคุม neurobehavioural
มากกว่าการบริโภคอาหารและการเกิดปฏิกิริยาสูงของรางวัลทางเดินประสาทของสมอง ที่นี่เราสำรวจสรีรวิทยาของ foodrelated
การประมวลผลคิวภาพในน้ำหนักที่ลดลงและน้ำหนักกำเริบผู้หญิงโดยการประเมินความแตกต่างในเยื่อหุ้มสมองตื่นตัวและการประมวลผลตั้งใจใช้กระบวนทัศน์อาหาร Stroop. วิธีการ: 51 ผู้หญิงที่ได้รับคัดเลือกเป็น 4 กลุ่มคือผู้เข้าร่วมการลดน้ำหนัก (สีแดง n = 14) เมื่อเทียบกับค่าดัชนีมวลกายที่ตรงกับการควบคุมน้ำหนักต่ำ(LW-CTL, n = 18); และน้ำหนักของผู้เข้าร่วมการกำเริบ (REL, n = 10) เมื่อเทียบกับค่าดัชนีมวลกายสูงที่ตรงกับการควบคุมน้ำหนัก(HW-CTL, n = 9) พฤติกรรมการรับประทานอาหารและแบบสอบถามภาพร่างกายได้รับการเสร็จสิ้น สองงาน Stroop (อย่างใดอย่างหนึ่งที่มีภาพอาหารอื่น ๆ ที่มีภาพกลาง) เสร็จสมบูรณ์ด้วยสถิติelectroencephalography (EEG). ผลการศึกษา: ความแตกต่างในเยื่อหุ้มสมอง arousalwere พบในสีแดงเมื่อเทียบกับผู้หญิง LW-CTL และได้เห็นในช่วงงานอาหารการดำเนินการเท่านั้น เมื่อเทียบกับการควบคุมของพวกเขาผู้หญิงสีแดงแสดงพลังงานที่ต่ำกว่าเดลต้าวงญาติ (p = 0.01) และอำนาจวงเบต้าญาติที่สูงขึ้น (p = 0.01) มากกว่าเยื่อหุ้มสมองหน้าผากด้านขวา (F4) ในกลุ่มสีแดงเดลต้าแนบแน่นวงสัมพันธ์เชิงบวกกับการบริโภคไขมันนิสัยตนเองรายงานและด้วยความไม่พอใจรูปร่าง. สรุป: เมื่อเทียบกับผู้หญิงที่จับคู่สำหรับฟีโนไทป์ แต่มีประวัติของการลดน้ำหนักไม่ reducedoverweight / ผู้หญิงอ้วนแสดงเพิ่มขึ้นการควบคุม neurobehavioural มากกว่าภายนอก ความหมายของอาหารและการยับยั้งการตอบสนองการให้อาหารที่ได้รับรางวัลที่เน้น ความเข้าใจในกลไกเหล่านี้กำกับดูแลตนเองที่ผอมอาหารเด่นคิวอาจจะช่วยในการพัฒนาของการบำบัดฟื้นฟูองค์ความรู้ที่อำนวยความสะดวกน้ำหนักในระยะยาวการสูญเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : จัดหนักจนอาจเกี่ยวข้องกับการควบคุม neurobehavioural มากกว่าการบริโภคอาหาร และเพิ่มประสิทธิภาพของ
สมองของประสาทรับรางวัล . ที่นี่เราจะสำรวจประสาทสรีรวิทยา foodrelated
อาวรณ์การประมวลผลในน้ำหนักลดลงและน้ำหนักกลับมาผู้หญิงโดยประเมินความแตกต่างในการเร้าความสนใจเปลือก
และการประมวลผลโดยใช้อาหาร Stroop กระบวนทัศน์ .
วิธีการ :ผู้หญิง 51 ได้รับเลือกเป็น 4 กลุ่ม ได้แก่ ผู้ที่น้ำหนักลดลง ( สีแดง , N = 14 ) เทียบกับดัชนีมวลกายการควบคุมน้ำหนักน้อย
จับคู่ ( lw-ctl , N = 18 ) ; และน้ำหนักกลับมาร่วม ( รถไฟ , N = 10 ) เทียบกับดัชนีมวลกายการควบคุมน้ำหนัก
จับคู่สูง ( hw-ctl , n = 9 ) และแบบสอบถามพฤติกรรมการกินของตัวภาพเป็น
เสร็จสมบูรณ์ สองงาน Stroop ( หนึ่งที่มีรูปภาพอาหารอื่น ๆที่มีภาพที่เป็นกลาง ) เสร็จ
กับบันทึกการบันทึกคลื่นไฟฟ้าสมอง ( EEG ) .
ผลลัพธ์ : ความแตกต่างในเปลือก arousalwere พบในสีแดงและ lw-ctl ผู้หญิง และได้เห็นในช่วงงาน
อาหารประหารเท่านั้น เมื่อเทียบกับการควบคุมของพวกเขา ผู้หญิง สีแดง มีญาติ เดลต้า วงพลังงานลดลง ( p = 0.01 ) และสูงกว่าพลังงานแถบ
ญาติเบต้า ( P = 0.01 ) มากกว่า สมองด้านหน้าขวา ( F4 )ในกลุ่มสีแดง ด้านในวง Delta
มีความสัมพันธ์ทางบวกกับ self-reported ไขมันบริโภคนิสัยและมีความไม่พอใจในรูปร่าง .
สรุปเมื่อเทียบกับผู้หญิงที่ตรงกับการแต่ไม่มีประวัติของการลดน้ำหนัก reducedoverweight /
ผู้หญิงอ้วนแสดงเพิ่มขึ้น neurobehavioural ควบคุมสัญญาณภายนอกอาหารและยับยั้ง
ของรางวัลตามการให้การตอบสนองความเข้าใจในตนเองเหล่านี้กฎระเบียบกลไกซึ่งลดความเด่นคิวอาหาร
อาจช่วยในการพัฒนาการรักษาฟื้นฟูซึ่งอำนวยความสะดวกในการสูญเสียน้ำหนัก
ระยะยาว