The similar result was reported pre

The similar result was reported previously (Ma et al.,
2012), which was because the NH3–N molecule size is too small
to be removed by the physical rejection of membrane.
The VFA of the bioreactor effluent increased with the organic
load from 450 to 1000 mgHAc/L on days 0–80 (Fig. 2(C)) and stabilized at 900–1000 mgHAc/L in the following 50 days. On day 130,
the VFA decreased to 800 mgHAc/L, where it remained until the
start-up phase was complete. VFA rejection was also observed
throughout the whole stage, which caused a decrease in the VFA
and an increase in the pH from the bioreactor effluent to the final
permeate. The influent pH was kept at 7.0 initially, and the pH of
the bioreactor effluent increased steadily to a maximum value of
8.0 on day 110, which was unsuitable for anaerobic operations
(Rao and Bapat, 2006). In the following days, the influent pH was
adjusted to 6.3, and the pH in bioreactor effluent decreased to an
appropriate value (7.4).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลที่คล้ายกันมีรายงานก่อนหน้านี้ (Ma et al.,
2012) ซึ่งเป็นเพราะขนาดโมเลกุล NH3-N
มีขนาดเล็กเกินไปจะถูกลบออกโดยการปฏิเสธทางกายภาพของเมมเบรน.
VFA
น้ำทิ้งเครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพเพิ่มขึ้นด้วยอินทรีย์โหลดจาก450 1000 mgHAc / ลิตรในวันที่ 0-80 (รูป. 2 (C)) และมีความเสถียรที่ 900-1000 mgHAc / L ในต่อไปนี้ 50 วัน ในวันที่ 130,
VFA ลดลงถึง 800 mgHAc / L
ที่มันยังคงอยู่จนกว่าจะมีขั้นตอนการเริ่มต้นขึ้นแล้วเสร็จ ปฏิเสธ VFA
ยังพบว่าทั่วทั้งเวทีซึ่งก่อให้เกิดการลดลงของVFA
และการเพิ่มขึ้นของค่า pH
ของน้ำทิ้งจากเครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพสุดท้ายซึม ค่า pH อิทธิพลถูกเก็บไว้ที่ 7.0 ครั้งแรกและพีเอชของน้ำทิ้งจากเครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เป็นค่าสูงสุดของ 8.0 ในวันที่ 110 ซึ่งเป็นที่ไม่เหมาะสมสำหรับการดำเนินงานแบบไม่ใช้ออกซิเจน(ราวและ Bapat 2006) ในวันต่อมาค่า pH อิทธิพลที่ถูกปรับ6.3 และค่า pH ในน้ำทิ้งเครื่องปฏิกรณ์ชีวภาพลดลงไปยังค่าที่เหมาะสม(7.4)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลที่คล้ายกันได้รายงานก่อนหน้านี้ ( ma et al . ,
2012 ) ซึ่งเป็นเพราะ nh3 – N ขนาดโมเลกุลมีขนาดเล็กเกินไปที่จะถูกลบออกโดยการปฏิเสธ

ทางกายภาพของเยื่อแผ่น ลดลงของอุณหภูมิน้ำเพิ่มขึ้นด้วยภาระสารอินทรีย์
จาก 450 กับ 1000 mghac / ลิตรในวันที่ 0 – 80 ( รูปที่ 2 ( C ) และความเสถียรที่ 900 - 1000 mghac / L ใน 50 วัน ดังนี้ ในวัน 130
กรดไขมันระเหยลดลง 800 mghac / Lที่ยังคงอยู่จนถึง
เฟสเริ่มต้นเสร็จสมบูรณ์ ง่ายปฏิเสธพบว่า
ตลอดเวทีทั้งหมด ซึ่งเกิดจากการลดกรดไขมันระเหย
และเพิ่ม pH จากอุณหภูมิน้ำทิ้งไปสุดท้าย
ซึม . ถูกเก็บไว้ที่ pH ประมาณ 7.0 ในขั้นต้นและพีเอชของน้ำทิ้งเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเพื่อ
( มูลค่าสูงสุด
8.0 ในวัน 110ซึ่งไม่เหมาะสมสำหรับการใช้เป็นหนึ่ง bapat
และ 2006 ) ในวันต่อไปนี้ ตามลำดับ คือ
ปรับ pH ( pH ในน้ำ และอุณหภูมิลดลงเป็น
ค่าที่เหมาะสม ( 7.4 )