The Real Foie Gras in FrancePOSTJUN

The Real Foie Gras in France
POSTJUNE 28, 20124 COMMENTS


Traveling in our rental car from Switzerland into France, Jan and I spent our first night in France in the tiny village Gevrey-Chambertin in the Burgundy region outside of Beaune. Our room at Hôtel les Grands Crus overlooked a beautiful vineyard, and in the early evening, we walked into “town” to tour the cellars at winemaker Phillippe Leclerc. Sampling several wines (and buying a few to take home) and touring the extensive cellars brought us right up to our 8:30 dinner reservation at Chez Guy, a restaurant that came highly recommended by both our B&B host and Rick Steve’s guide book (and it also happened to be the only restaurant in town open for dinner).

While Jan and I didn’t understand much on the menu, we could pick out “foie gras,” and I did my best with some words I could make out from my knowledge of Spanish. We ordered wine and picked a few other items in addition to the foie gras, figuring that we would just be surprised with whatever came out (though we realize this attitude only works with an open mind—and without a pre-set list of dietary and/or meat restrictions).

After the bread and wine, the first course came out and I got my first surprise. I knew the dish I ordered was made of pork, but I hadn’t realized it would be a pork terrine. I was initially scared of the chilled slice colored with beautiful swirls of pink and green, but it was delicious—a great opening for the meal to come. With Jan enjoying his foie gras across the table, it was time for me to finally taste it.


Pork Terrine at Chez Guy
Foie gras translates literally into “fat liver,” and it is produced from the livers of geese or ducks. In what many to be consider inhumane treatment of animals, the birds are force-fed until their livers become enlarged to 10 times their normal size. Foie gras, however, is an ancient delicacy with roots dating back to the time of the ancient Egyptians and Romans.

I never tasted foie gras before I went to France, but after my first bite, I can see why foie gras has such fanatics—it is a very unique food. With foie gras, you do so much more than “taste” it. The texture and richness of it makes it an entire experience, a unique sensation for your mouth as your tastebuds take in this richness and the unique texture practically dissolves in your mouth.


Foie gras, sauce, salad, and toasts at Chez Guy
My description to Jan over the dinner table was, “it’s like eating a stick of butter, times ten.”

The rest of our dinner was amazing, as was the wine (locally produced, of course!), and for dessert I had the best crème brûlée that I’ve ever tasted. The night encapsulated the experience of summer dining in Europe—we sat outside in beautiful weather, our dinner lasted more than three hours (very easy to do when it doesn’t get dark until 10 p.m.!), and with happy, full bellies, we strolled back to our hotel.

The next day, we traveled to Reims and Épernay to drink Champagne in the birthplace of the bubbly beverage. Later in the day, we arrived in Paris, where we met my friend Emily and at dinner that night, ordered foie gras again. A few days later at our friend’s wedding in Vouvray, we ate an appetizer of fried foie gras, which was quite a delicious morsel.


Dinner of foie gras and tapas in Paris
After Jan and I spent a few days in the Loire Valley, we didn’t want to head back to our final destination of Zurich the same way that we had come, so I looked for a good detour. While it added some extra time to our journey back to Switzerland, we decided to head to the Dordogne region in southwestern France. Here, we experienced foie gras in the area that is known for producing it (and where they’re also known for another famous French delicacy: truffles). I consulted our guide book and found a place we could tour to see the foie gras process in action.


At the goose farm
Me, Jan, and several other visitors gathered for the daily 6:30 p.m. tour at Elevage du Bouyssou, a small goose farm run by husband and wife Denis and Nathalie. Nathalie took us around to different parts of the property where we first met the baby geese, and then the teenagers, each age group kept separately from the others.


Baby geese
Nathalie explained that the geese live on this farm from when they arrive as babies, up until just under 1 year old. Here, they are free to roam the farm on their own to eat grass and corn.


Nathalie, her dog, and the teenage geese
On the last part of the tour, we went into the barn to witness the force-feeding, or la gavage, as it is called in French. During the last weeks of the their lives, the geese are force-fed corn three times a day by Denis, who uses a machine with a long tube at the end to feed the geese. Nathalie explained that this process is made possible by the fact that the geese do not have a gag reflex, something that helps them fatten up before their migrations south if they lived in the wild.


Getting ready for their “dinner”

Denis force-feeds a goose
Seeing la gavage was not as bad as I expected (I was expecting to run away, horrified, from the barn), and it certainly didn’t make me want to never eat foie gras again. I didn’t think it was particularly “nice” to fill the geese with food to the point where you could see it bulging from their necks, but on the other hand, the conditions in which the geese lived were pleasant and probably a lot better than how some other livestock we eat is treated. Also, Nathalie and Denis’ idyllic farm painted a very clear picture: they are passionate about their work and they treat it, and the geese, respectfully and with care.

We purchased a few containers of pure goose foie gras to bring back and share with friends back home. (In France, goose foie gras is more prized, and therefore more expensive, than duck foie gras, and all foie gras has different levels of quality depending on if it’s pure (entier), mixed with truffles, or made into a pâte). I know our small supply will be even more in-demand after July 1, when California’s ban on producing and selling foie gras goes into effect. (It’s also banned in Norway, Denmark, Czech Republic, Finland, Poland, Israel and the United Kingdom, among other places). After seeing how foie gras is made in France, I have mixed feelings, not necessarily siding with the animal rights activists who say the practice is animal cruelty, but also not becoming a foie gras fanatic either.

Regardless of the moral issues, foie gras will be a rare indulgence for me. It is possible that, for me, it might be “too much,” just as a super-rich, dense, dark chocolately cake is for Jan. While Jan might wish to eat foie gras on a more regular basis if he could, the legal obstacles might mean only one, greater obstacle for us: if we want to eat foie gras, we’ll have to go back to France.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดิกราส์ฟัวจริงในฝรั่งเศสPOSTJUNE 28 เห็น 20124เดินทางในรถเช่าของเราจากสวิตเซอร์แลนด์ในฝรั่งเศส มกราคมและใช้เวลาคืนแรกของเราในประเทศฝรั่งเศสในหมู่บ้านเล็ก ๆ Gevrey-Chambertin ในภูมิภาค Burgundy นอก Beaune ห้องพักที่โรงแรมโฮเทลบูเลฉลากรูปดอกไม้แสดงอยู่ข้ามองุ่นที่สวยงาม และในช่วงเย็น เราเดินเข้าไปใน "เมือง" ไปทัวร์อีโอลาฮิที่ winemaker Leclerc เขตจง ไวน์ต่าง ๆ การสุ่มตัวอย่าง (และซื้อเพื่อนำกลับบ้านไม่กี่) และอีโอลาฮิมากมายนำจนถึง 8:30 ของเราอยูเย็นสำรองห้องพักที่ Chez ผู้ชาย ร้านอาหารที่มาพร้อมคำแนะนำทั้งของบีแอนด์บีโฮสต์และสมุดคู่มือริค Steve (และมันยังเกิดขึ้นจะเป็นร้านเดียวในเมืองเปิดเย็น)ม.ค.และไม่เข้าใจมากอยู่ เราสามารถเลือก "ดิของฟัวกราส์" และฉันไม่ มีบางคำที่ฉันสามารถทำได้จากความรู้ของฉันของสเปน เราสั่งไวน์ และเลือกบางรายการอื่น ๆ นอกจากดิกราส์ฟัว หาว่า เราเพียงจะด้วยอะไรก็ตามออกมา (ว่าเราตระหนักถึงทัศนคตินี้ทำงานเฉพาะกับการเปิดใจ — และไม่ มีรายการตั้งไว้ล่วงหน้าข้อกำหนดอาหารสำหรับผู้หรือเนื้อ)หลังจากขนมปังและไวน์ หลักสูตรแรกออกมา และผมแปลกใจแรก ผมรู้ว่า อาหารจานที่ผมสั่งทำของหมู แต่ไม่ได้รู้มันจะ terrine หมู ผมเริ่มกลัวของชิ้นเย็นสีกับ swirls สวยงามสีชมพูและสีเขียว แต่ก็อร่อยแบบเปิดดีอาหารมา พร้อมเพลิดเพลินกับเขาดิกราส์ฟัวในตาราง Jan ก็เวลาจน รสชาติหมู Terrine ที่ Chez คนดิฟัวกราส์แปลอักษรเป็น "ตับไขมัน" และผลิตจาก livers ห่านหรือเป็ด ในอะไรมากจะพิจารณา inhumane รักษาสัตว์ นกจะ force-fed จนกว่า livers ของพวกเขากลายเป็นขยาย 10 เท่าของขนาดปกติ ดิกราส์ฟัว อย่างไรก็ตาม เป็นอาหารโบราณที่ มีรากลช่วยเวลาของโบราณชาวอียิปต์และโรมฉันไม่เคยลิ้มรสดิฟัวกราส์ก่อนผมไปฝรั่งเศส แต่หลังจากกัดครั้งแรกของฉัน ฉันสามารถเห็นทำไมดิฟัวกราส์ได้เช่นชั้นล่างซึ่งเป็นอาหารที่ไม่ซ้ำกันมาก มีดิกราส์ฟัว คุณทำมากมากกว่า "รสชาติ" ได้ พื้นผิวและความรุ่มรวยของมันทำให้ทั้งประสบการณ์ ความรู้สึกที่ไม่ซ้ำกันในปากของคุณละลายเป็น tastebuds ของคุณจะร่ำรวยนี้และเนื้อไม่ซ้ำกันจริงในปากของคุณดิฟัวกราส์ ซอส สลัด และ toasts ที่ Chez คนคำอธิบายของฉันให้ Jan เหนือโต๊ะอาหารถูก "มันเป็นเช่นกินติดเนย เวลาสิบ"ส่วนเหลือของอาหารของเราได้ตื่นตาตื่นใจ เป็นไวน์ (เครื่องผลิต แน่นอน), และของหวาน มีการ crème brûlée สุดที่ฉันเคยได้ลิ้มรส คืนนึ้ประสบการณ์ฤดูร้อนในยุโรป — เรานั่งอยู่ในอากาศที่สวยงาม อาหารเย็นของเรากินเวลามากขึ้น กว่า 3 ชั่วโมง (ง่ายมากที่จะทำไม่ให้เข้มจนถึง 22.00 น.), และ bellies เต็ม ความสุข เรา strolled กลับไปยังโรงแรมของเราในวันถัดไป เราเดินทางไปรีมส์และ Épernay ทำอาหารในสถานที่เกิดของเครื่องดื่ม bubbly ในวัน เรามาถึงในปารีส ที่เราได้พบกับเพื่อนเอมิลี่ และในค่ำคืนนั้น สั่งดิฟัวกราส์อีก ไม่กี่วันหลังจากที่งานแต่งงานของเพื่อนของเราใน Vouvray เรากินเป็นจานผัดฟัวดิกราส์ ซึ่งค่อนข้าง morsel อร่อยอาหารค่ำดิฟัวกราส์และทาปาสในปารีสหลังจากมกราคมและใช้เวลากี่วันในลัวร์ เราไม่ต้องการหัวกลับไปยังปลายทางของเราสุดท้ายของซูริกแบบเดียวกับที่เราทำมาแล้ว เพื่อช็อปปิ้งเดินดี ในขณะที่จะเพิ่มเวลาการเดินทางของเรากลับไปยังสวิตเซอร์แลนด์ เราตัดสินใจไปกับภูมิภาค Dordogne ในตะวันตกเฉียงใต้ของฝรั่งเศส ที่นี่ เรามีประสบการณ์ดิกราส์ฟัวในพื้นที่ที่เป็นที่รู้จักกันสำหรับการผลิต (และที่พวกเขากำลังเรียกอีกอย่างหนึ่งในอาหารฝรั่งเศสที่มีชื่อเสียงอีก: truffles) ขอคำปรึกษาแนะนำหนังสือของเรา และพบที่เราสามารถท่องเที่ยวไปดูดิฟัวกราส์กระบวนการในการดำเนินการที่ฟาร์มห่านฉัน Jan และหลายผู้เยี่ยมชมอื่น ๆ สำหรับทัวร์ทุกวัน 6:30 น.ที่ Elevage du Bouyssou ฟาร์มห่านขนาดเล็กทำงาน โดยสามีภรรยา Denis และ Nathalie ที่รวบรวม Nathalie ก็พาเราทั่วไปส่วนต่าง ๆ ของคุณสมบัติที่เราแรกพบห่านเด็ก และวัยรุ่น แต่ละกลุ่มอายุที่เก็บแยกต่างหากจากผู้อื่นลูกห่านNathalie อธิบายว่า ห่านที่อาศัยอยู่ในฟาร์มนี้จากเมื่อพวกเขามาเป็นทารก จนกว่าอายุ 1 ปี ที่นี่ พวกเขาจะมั่นในฟาร์มของตนเองกินหญ้าและข้าวโพดNathalie สุนัขของเธอ และห่านวัยรุ่นในส่วนสุดท้ายของทัวร์ เราเดินเข้าไปในยุ้งข้าวเพื่อเป็นสักขีพยานการ force-feeding หรือลา gavage เรียกว่าในฝรั่งเศส ในช่วงสัปดาห์สุดท้ายของในชีวิต ห่านมีข้าวโพด force-fed วัน โดย Denis ผู้ใช้เครื่องกับท่อยาวท้ายเลี้ยงห่านจะ Nathalie อธิบายว่า กระบวนการนี้จะทำไป โดยความจริงที่ว่า ห่านที่ไม่ได้สะท้อนปิดปาก สิ่งที่ช่วยให้พวกเขาอ้วนขึ้นก่อนตั้งใต้ของพวกเขาหากพวกเขาอาศัยอยู่ในป่าเตรียมตัวสำหรับความ "เย็น"Denis force-feeds เป็นห่านเห็น gavage ลาไม่ได้เลวร้ายตาม (ฉันคาดวิ่งหนี horrified จากยุ้งข้าว), และก็แน่นอนไม่ได้ทำให้ฉันต้องไม่กินดิฟัวกราส์อีก ฉันไม่คิดว่า ดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง "" เติมห่านจุดที่คุณสามารถเห็นมันปูดจากคอของพวกเขา แต่คง เงื่อนไขที่ห่านอาศัยอยู่ได้สบาย และคงมากดีกว่าวิธีปฏิบัติปศุสัตว์อื่น ๆ ที่เรารับประทานอาหาร ยัง Nathalie และของ Denis ฟาร์มงดงามวาดภาพที่ชัดเจนมาก: พวกเขาหลงใหลเกี่ยวกับการงานของพวกเขา และพวกเขารักษามัน ห่าน รับ และดูแลเราซื้อกี่คอนเทนเนอร์ของดิกราส์ฟัวห่านบริสุทธิ์เพื่อนำกลับ มาแบ่งปันกับเพื่อนบ้าน (ฝรั่งเศส มากจะ prized ดิกราส์ห่านฟัว แล้วจึงแพงกว่า เป็ดฟัวดิกราส์ และดิกราส์ฟัวทั้งหมด มีคุณภาพขึ้นอยู่กับระดับที่แตกต่างถ้าบริสุทธิ์ (entier), ผสมกับ truffles หรือทำเป็นแบบ pâte) รู้อุปทานของเราเล็กจะยิ่งในความต้องการหลังจากวันที่ 1 กรกฎาคม 2554 เมื่อบ้านของแคลิฟอร์เนียในการผลิต และการขายดิฟัวกราส์จะแสดงผล (มันเป็นยังห้ามในนอร์เวย์ เดนมาร์ก สาธารณรัฐเช็ก ฟินแลนด์ โปแลนด์ อิสราเอล และสหราช อาณาจักร ในสถานอื่น ๆ) หลังจากได้เห็นวิธีทำดิฟัวกราส์ในฝรั่งเศส ฉันมีผสมความรู้สึก siding มีนักเคลื่อนไหวสิทธิสัตว์ที่ว่า โหดร้ายสัตว์เป็นการฝึกไม่จำเป็น แต่ยัง ไม่กลายเป็น คนที่คลั่งไคล้ดิฟัวกราส์อย่างใดอย่างหนึ่งไม่ว่าปัญหาทางศีลธรรม ดิฟัวกราส์จะปลดปล่อยยากสำหรับฉัน เป็นไปได้ว่า ฉัน มันอาจจะ "มากเกินไป ก็ที่ซุปเปอร์ริช หนาแน่น เข้ม chocolately เค้กเป็น Jan ขณะที่ Jan อาจต้องกินดิฟัวกราส์ประจำมากก็ อุปสรรคทางกฎหมายอาจแปลว่า เฉพาะ อุปสรรคมากสำหรับเรา: ถ้าเราต้องการกินดิฟัวกราส์ เราจะต้องย้อนกลับไปยังประเทศฝรั่งเศสได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จริงฟัวกราในฝรั่งเศส
POSTJUNE 28 20124 ความคิดเห็นการเดินทางในบริการรถเช่าของเราจากวิตเซอร์แลนด์เข้ามาในฝรั่งเศสม.ค. และผมใช้เวลาคืนแรกของเราในประเทศฝรั่งเศสในหมู่บ้านเล็ก ๆ Gevrey-Chambertin ในภูมิภาคเบอร์กันดีด้านนอกของโบน ห้องพักของเราที่ Hotel Les Grands Crus มองข้ามไร่องุ่นที่สวยงามและในช่วงเย็นที่เราเดินเข้าไปใน "เมือง" ที่จะเดินทางไปห้องใต้ดินที่ผลิตไวน์ Phillippe Leclerc การสุ่มตัวอย่างไวน์หลายคน (และการซื้อไม่กี่ที่จะกลับบ้าน) และการท่องเที่ยวห้องใต้ดินที่กว้างขวางนำเราไปจนถึงการจองห้องพักอาหารค่ำ 08:30 ของเราที่ Chez ผู้ชาย, ร้านอาหารที่มาขอแนะนำโดยทั้ง B ของเราและโฮสต์บีและหนังสือคู่มือริกสตีฟ (และ ก็ยังเกิดขึ้นจะเป็นร้านอาหารที่เดียวในเมืองเปิดให้บริการสำหรับอาหารค่ำ). ในขณะที่แจนและผมไม่เข้าใจมากบนเมนูเราสามารถเลือกออก "ฟัวกรา" และฉันไม่ได้ดีที่สุดด้วยคำพูดบางอย่างที่ฉันสามารถทำออกมาจากฉัน ความรู้ของฉันของสเปน เราสั่งไวน์และหยิบรายการอื่น ๆ ไม่กี่นอกเหนือไปจากตับห่านที่คิดว่าเราก็จะประหลาดใจกับสิ่งที่ออกมา (แม้ว่าเราตระหนักทัศนคตินี้จะทำงานเฉพาะกับเปิดใจและไม่มีรายการที่ตั้งไว้ล่วงหน้าของการบริโภคอาหารและ / หรือข้อ จำกัด เนื้อ). หลังจากขนมปังและไวน์หลักสูตรแรกออกมาและผมได้รับความประหลาดใจครั้งแรกของฉัน ผมรู้ว่าจานที่ผมสั่งทำจากเนื้อหมู แต่ผมไม่ได้รู้ว่ามันจะเป็น terrine หมู ผมกลัวในตอนแรกของชิ้นแช่เย็นสีที่มีเฉดสวยงามของสีชมพูและสีเขียว แต่มันก็อร่อย-เปิดที่ยอดเยี่ยมสำหรับการรับประทานอาหารที่จะมาถึง กับแจเพลิดเพลินกับฟัวกราของเขาในตารางมันเป็นเวลาสำหรับผมที่จะลิ้มรสมันในที่สุด. หมู Terrine ที่ Chez ผู้ชายFoie Gras แปลตามตัวอักษรลงใน "ตับไขมัน" และมันผลิตจากตับห่านหรือเป็ด ในสิ่งที่หลายคนจะต้องมีการพิจารณาการรักษาที่ไร้มนุษยธรรมของสัตว์นกที่มีแรงเลี้ยงจนตับของพวกเขากลายเป็นขยายถึง 10 เท่าของขนาดปกติของพวกเขา ฟัวกรา แต่เป็นอาหารอันโอชะของโบราณที่มีรากย้อนหลังไปถึงช่วงเวลาของชาวอียิปต์โบราณและชาวโรมัน. ฉันไม่เคยลิ้มรสตับห่านก่อนที่ผมจะไปฝรั่งเศส แต่หลังจากกัดครั้งแรกของฉันฉันสามารถดูว่าทำไมฟัวกรามี fanatics- ดังกล่าว มันเป็นอาหารที่ไม่ซ้ำกันมาก ด้วยฟัวกรา, คุณทำมากขึ้นกว่า "รสชาติ" มัน พื้นผิวและความมีชีวิตชีวาของมันทำให้ประสบการณ์ทั้งความรู้สึกที่ไม่ซ้ำกันสำหรับปากของคุณในขณะที่คุณได้ลิ้มลองใช้เวลาในการมีชีวิตชีวานี้และพื้นผิวที่ไม่ซ้ำกันในทางปฏิบัติละลายในปากของคุณ. ฟัวกราซอสสลัดและขนมปังปิ้งที่ Chez ผู้ชายคำอธิบายของฉันม.ค. เหนือโต๊ะอาหารค่ำคือ "มันก็เหมือนการรับประทานอาหารติดของเนยเวลาสิบ." ส่วนที่เหลือของอาหารค่ำของเราเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจเช่นไวน์ (ผลิตในประเทศแน่นอน!) และสำหรับขนมที่ฉันมีสิ่งที่ดีที่สุดเครมบรูเล่ ที่ฉันได้ลิ้มรสเคย คืนห่อหุ้มประสบการณ์ของการรับประทานอาหารในช่วงฤดูร้อนในยุโรปเรานั่งอยู่ข้างนอกในสภาพอากาศที่สวยงาม, อาหารเย็นของเรานานกว่าสามชั่วโมง (ง่ายมากที่จะทำอย่างไรเมื่อมันไม่ได้รับความมืดจน 10:00!) และมีความสุขท้องเต็มรูปแบบ เราเดินกลับไปที่โรงแรมของเรา. วันรุ่งขึ้นเราเดินทางไปยัง Reims และÉpernayการดื่มแชมเปญในบ้านเกิดของเครื่องดื่มฟอง ต่อมาในวันที่เรามาถึงในปารีสที่เราได้พบกับเพื่อนของฉันเอมิลี่และงานเลี้ยงอาหารค่ำในคืนนั้นได้รับคำสั่งฟัวกราอีกครั้ง ไม่กี่วันต่อมาที่งานแต่งงานของเพื่อนของเราใน Vouvray เรากินอาหารเรียกน้ำย่อยของตับห่านทอดซึ่งค่อนข้างชิ้นอาหารอันโอชะอร่อย. รับประทานอาหารค่ำของฟัวกราและทาปาสในกรุงปารีสหลังจาก ม.ค. และผมใช้เวลาไม่กี่วันในลุ่มแม่น้ำลัวเรา didn 'ต้องการที่จะมุ่งหน้ากลับไปยังปลายทางสุดท้ายของซูริคเช่นเดียวกับที่เราได้มาดังนั้นผมจึงมองหาอ้อมที่ดี ในขณะที่มันเพิ่มบางเวลาพิเศษเพื่อการเดินทางของเรากลับไปที่สวิตเซอร์เราตัดสินใจที่จะมุ่งหน้าไปยังภูมิภาค Dordogne ทางตะวันตกเฉียงใต้ของฝรั่งเศส ที่นี่เรามีประสบการณ์ฟัวกราในพื้นที่ที่เป็นที่รู้จักกันในการผลิตมัน (และที่พวกเขากำลังที่รู้จักกันสำหรับอาหารอันโอชะของฝรั่งเศสที่มีชื่อเสียงอื่น: ทรัฟเฟิ) ฉันได้รับการพิจารณาหนังสือคู่มือของเราและพบสถานที่ที่เราจะเดินทางไปเพื่อดูขั้นตอนการฟัวกราในการดำเนินการ. ที่ฟาร์มห่านMe, ม.ค. และผู้เข้าชมอื่น ๆ อีกหลายรวมตัวกันเพื่อทุกวัน 06:30 ทัวร์ที่ Elevage du Bouyssou, ห่านขนาดเล็ก ฟาร์มที่ดำเนินการโดยสามีและภรรยานาตาลีเดนิสและ นาตาลีพาเราไปรอบ ๆ เพื่อส่วนต่าง ๆ ของสถานที่ที่เราพบกันครั้งแรกห่านทารกแล้ววัยรุ่นแต่ละกลุ่มอายุที่เก็บไว้แยกจากคนอื่น ๆ . เด็กห่านนาตาลีอธิบายว่าห่านอาศัยอยู่ในฟาร์มนี้เมื่อพวกเขามาถึงเป็นทารกจนถึงเพียงภายใต้ 1 ปี ที่นี่พวกเขามีอิสระที่จะเดินเตร่ฟาร์มของตัวเองที่จะกินหญ้าและข้าวโพด. นาตาลี, สุนัขของเธอและห่านวัยรุ่นในส่วนสุดท้ายของทัวร์ที่เราเดินเข้าไปในโรงนาเพื่อเป็นสักขีพยานบังคับให้อาหารหรือติดชื้อนานลาในขณะที่มันถูกเรียกในภาษาฝรั่งเศส ในช่วงสัปดาห์สุดท้ายของชีวิตของพวกเขาห่านที่มีผลบังคับใช้ข้าวโพดเลี้ยงสามครั้งต่อวันโดยเดนิสที่ใช้เครื่องที่มีท่อยาวในตอนท้ายที่จะเลี้ยงห่าน นาตาลีอธิบายว่าขั้นตอนนี้จะทำไปโดยความจริงที่ว่าห่านไม่ได้สะท้อนปิดปากบางสิ่งบางอย่างที่จะช่วยให้พวกเขาอ้วนขึ้นก่อนการอพยพของพวกเขาทางทิศใต้ถ้าพวกเขาอาศัยอยู่ในป่า. เตรียมตัวให้พร้อมสำหรับพวกเขา "อาหารค่ำ" เดนิสแรงฟีด ห่านเห็นติดชื้อนานลาก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่ผมคาดไว้(ผมคาดหวังว่าจะวิ่งหนีตกใจจากยุ้งข้าว) และแน่นอนมันไม่ได้ทำให้ผมอยากที่จะไม่กินตับห่านอีกครั้ง ผมไม่ได้คิดว่ามันเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง "ความสุข" ที่จะเติมห่านกับอาหารไปยังจุดที่คุณจะได้เห็นมันปูดจากคอของพวกเขา แต่ในทางกลับกันในเงื่อนไขที่ห่านอาศัยอยู่เป็นที่น่าพอใจและอาจจะดีขึ้นมาก วิธีการที่บางกว่าปศุสัตว์อื่น ๆ ที่เรากินได้รับการปฏิบัติ นอกจากนี้นาตาลีและฟาร์มเดนิส 'ที่งดงามวาดภาพที่ชัดเจนมาก: พวกเขาจะหลงใหลเกี่ยวกับการทำงานของพวกเขาและพวกเขาปฏิบัติต่อมันและห่านเคารพและด้วยความระมัดระวัง. เราซื้อภาชนะกี่ของตับห่านบริสุทธิ์ตับจะนำกลับมาและใช้ร่วมกับ เพื่อนกลับบ้าน (ในประเทศฝรั่งเศส, ตับห่านห่านคือมีค่ามากขึ้นและดังนั้นจึงมีราคาแพงมากขึ้นกว่าตับเป็ดห่านและฟัวกราทั้งหมดมีระดับที่แตกต่างกันที่มีคุณภาพขึ้นอยู่กับว่ามันบริสุทธิ์ (Entier) ผสมกับทรัฟเฟิหรือทำให้เป็นpâteก) ฉันรู้ว่าอุปทานเล็ก ๆ ของเราจะยิ่งมากขึ้นในความต้องการหลังวันที่ 1 กรกฏาคมเมื่อห้ามของรัฐแคลิฟอร์เนียในการผลิตและการขายฟัวกราไปมีผลบังคับ (มันเป็นสิ่งต้องห้ามในนอร์เวย์, เดนมาร์ก, สาธารณรัฐเช็ก, ฟินแลนด์, โปแลนด์, อิสราเอลและสหราชอาณาจักรในที่อื่น ๆ ) หลังจากที่ได้เห็นวิธีการที่ตับจะทำในฝรั่งเศสผมมีความรู้สึกผสมไม่จำเป็นต้องเข้าข้างกับกิจกรรมสิทธิสัตว์ที่กล่าวว่าการปฏิบัติเป็นสัตว์ที่โหดร้าย แต่ยังไม่ได้กลายเป็นตับห่านคลั่งอย่างใดอย่างหนึ่ง. โดยไม่คำนึงถึงปัญหาทางศีลธรรม, ฟัวกราจะ เป็นความเมตตาที่หายากสำหรับฉัน เป็นไปได้ว่าสำหรับผมแล้วมันอาจจะ "มากเกินไป" เช่นเดียวกับอุดมด้วยซูเปอร์หนาแน่นเค้ก chocolately มืดสำหรับมกราคมในขณะที่แจนอาจต้องการที่จะกินตับเป็นประจำมากขึ้นถ้าเขาสามารถทำได้ที่ อุปสรรคทางกฎหมายที่อาจหมายถึงเพียงคนเดียวที่เป็นอุปสรรคมากขึ้นสำหรับเราถ้าเราต้องการที่จะกินตับห่านเราจะต้องกลับไปยังประเทศฝรั่งเศส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จริงตับห่านฝรั่งเศส
postjune 28 , 20124 ความคิดเห็น


เดินทางของเราเช่ารถจากประเทศสวิสเซอร์แลนด์ในฝรั่งเศส แจน ผมใช้เวลาคืนแรกของเราในประเทศฝรั่งเศสใน หมู่บ้านเล็ก ๆ gevrey แชมเบอร์ทินใน Burgundy เขตนอกโบน . ห้องของเราที่เราเป็นเลสแกรนด์ขา H เป็นการมองข้ามไร่องุ่นที่สวยงาม และในช่วงเย็นก่อนเราเดินเข้าไปใน " เมือง " ทัวร์ห้องใต้ดินที่ winemaker ฟิลลิปปี Leclerc . ไวน์หลายตัวอย่าง ( ซื้อน้อยกลับบ้าน ) และการท่องเที่ยว cellars กว้างขวาง พาเราขึ้นไปจองอาหารเย็น 8.30 ของเราที่ Chez ผู้ชาย , ร้านอาหารที่ถูกแนะนำโดยทั้ง B & B โฮสต์คู่มือริคสตีฟ ( และมันยังเกิดขึ้นจะเป็นร้านเดียวในเมืองเปิดเย็น

)ขณะที่ แจน และผมไม่เข้าใจมาก บนเมนู เราสามารถเลือก " ฟัวกราส์ " และผมทำดีที่สุดกับคำบางคำที่ผมทำออกมาจากความรู้ด้านภาษาสเปน เราสั่งไวน์และเลือกรายการอื่น ๆไม่กี่นอกจากนี้กับตับห่านคิดอยู่ว่าเราก็ต้องแปลกใจกับสิ่งที่ออกมา ( แต่เราตระหนักถึงทัศนคติเฉพาะงานนี้ด้วยใจที่เปิดกว้างและไม่มีรายการที่ตั้งไว้ของใยอาหาร และ / หรือเนื้อจำกัด )

หลังจากขนมปังและไวน์ เมนูแรกออกมาและฉันประหลาดใจครั้งแรกของฉัน ฉันรู้ว่าอาหารที่ผมสั่งเป็นหมู แต่ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นหมู Terrineผมเริ่มกลัวแช่เย็นหั่นสีสวยงามด้วย swirls ของสีชมพูและสีเขียว แต่มันคือการเปิดดี delicious-a สำหรับอาหารมา กับยานของตับห่านข้ามโต๊ะ มันคือเวลาที่ฉันได้ลิ้มรสมัน


หมู Terrine ที่ Chez ผู้ชาย
ฟัวกราแปลอักษรเป็น " ตับไขมัน " และมันถูกผลิตจากตับของห่านหรือเป็ด