The effect of increasing plasma con

The effect of increasing plasma concentrations of free fatty acids on substrate utilization in muscle during exercise was investigated in 11 healthy young males. One hour of dynamic knee extension at 80% of knee-extensor maximal work capacity was performed first with one leg and then with the other leg during infusion of Intralipid and heparin. Substrate utilization was assessed from arterial and femoral venous blood sampling as well as from muscle biopsies. Intralipid infusion increased mean plasma free fatty acid concentrations from 0.54 +/- 0.08 to 1.12 +/- 0.09 (SE) mM. Thigh glucose uptake during rest, exercise, and recovery was decreased by 64, 33, and 42%, respectively, by Intralipid, whereas muscle glycogen breakdown and release of lactate, pyruvate, and citrate were unaffected. Concentrations of glucose, glucose 6-phosphate, and lactate in muscle before and at termination of exercise were unaffected by Intralipid. During exercise, net leg uptake of plasma free fatty acids was not measurably increased by Intralipid, whereas uptake of ketone bodies was. Local respiratory quotient across the leg was not changed by Intralipid (control 0.87 +/- 0.02, Intralipid 0.86 +/- 0.02). Arterial concentrations of insulin, norepinephrine, and epinephrine were similar in the two trials. It is concluded that at rest and during exercise at a moderate intensity (requiring approximately equal contributions from fat and carbohydrate metabolism), muscle carbohydrate metabolism is affected only with regard to uptake of glucose when plasma concentrations of lipid and lipid metabolites are increased. This effect may be by direct inhibition of glucose transport rather than by the classic glucose-fatty acid cycle.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รับการตรวจสอบผลของการเพิ่มความเข้มข้นกรดไขมันอิสระในการใช้ประโยชน์พื้นผิวในกล้ามเนื้อขณะออกกำลังกายในเพศชายหนุ่มสุขภาพดี 11 หนึ่งชั่วโมงขยายเข่าแบบไดนามิกที่ 80% ของกำลังการผลิตสูงสุดงานเอกซ์เทเข่าดำเนินการครั้งแรก กับขาข้างหนึ่ง และสลับระหว่างแช่ของ Intralipid และเฮ รับการประเมินการใช้ประโยชน์พื้นผิว จากการสุ่มตัวอย่างเลือดดำหลอดเลือดแดง และ femoral และ จากประสาทการตรวจชิ้นเนื้อของกล้ามเนื้อ Intralipid คอนกรีตเพิ่มขึ้นหมายถึงกรดไขมันอิสระเข้มข้นจาก 0.54 +/-0.08 ถึง 1.12 +/-0.09 มม. (SE) ดูดซึมกลูโคสต้นขาระหว่างพักผ่อน ออกกำลังกาย และการกู้คืนลด โดย 64, 33, 42% ตามลำดับ Intralipid ในขณะที่กล้ามเนื้อสลายไกลโคเจนและปล่อยของแลคเตท pyruvate และซิเตรทได้รับผลกระทบ ความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคส น้ำตาลกลูโคส 6-ฟอสเฟต และนมในกล้ามเนื้อก่อน และสิ้นสุดของการออกกำลังกายที่ได้รับผลกระทบ โดย Intralipid ขณะออกกำลังกาย สุทธิขาดูดซึมของกรดไขมันอิสระพลาสม่าไม่ measurably เพิ่มขึ้น Intralipid ในขณะที่ถูกดูดซึมของร่างกายคีโตน ไม่มีการเปลี่ยนแปลงผลหารหายใจท้องถิ่นข้ามขา โดย Intralipid (ควบคุม 0.87 +/-0.02, Intralipid 0.86 +/-0.02) หลอดเลือดความเข้มข้นของอินซูลิน norepinephrine และอะดรีนาลีถูกที่คล้ายกันในการทดลองทั้งสอง สรุปได้ว่า พัก และ ขณะออกกำลังกายที่มีความเข้มปานกลาง (ต้องเผาผลาญไขมันและคาร์โบไฮเดรตประมาณเท่ากับเงินสมทบ), กล้ามเนื้อเผาผลาญคาร์โบไฮเดรตได้รับผลกระทบเกี่ยวกับการดูดซึมของน้ำตาลกลูโคสเท่านั้นเมื่อความเข้มข้นในพลาสม่าของไขมันและสารไขมันจะเพิ่มขึ้น ผลกระทบนี้อาจ โดยการยับยั้งโดยตรงของการขนส่งกลูโคส มากกว่า ตามวัฏจักรกรดไขมันน้ำตาลกลูโคสคลาสสิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของการเพิ่มความเข้มข้นในพลาสมาของกรดไขมันอิสระในการใช้สารตั้งต้นในกล้ามเนื้อระหว่างการออกกำลังกายที่ถูกสอบสวนใน 11 ชายหนุ่มที่มีสุขภาพดี หนึ่งชั่วโมงของการขยายหัวเข่าแบบไดนามิกที่ 80% ของเข่ายืดสามารถในการทำงานสูงสุดเป็นครั้งแรกที่มีขาข้างหนึ่งแล้วกับขาอื่น ๆ ในระหว่างการแช่ Intralipid และเฮ การใช้สารตั้งต้นที่ได้รับการประเมินจากหลอดเลือดแดงและการสุ่มตัวอย่างเลือดดำเส้นเลือดรวมทั้งจากการตรวจชิ้นเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อ แช่ Intralipid เพิ่มขึ้นความเข้มข้นของกรดไขมันอิสระพลาสม่าจากค่าเฉลี่ย 0.54 +/- 0.08-1.12 +/- 0.09 (SE) มิลลิ การดูดซึมกลูโคสต้นขาในช่วงที่เหลือ, การออกกำลังกายและการกู้คืนลดลง 64, 33, และ 42% ตามลำดับโดย Intralipid ในขณะที่การสลายไกลโคเจนในกล้ามเนื้อและปล่อยของนมไพรูและซิเตรตได้รับผลกระทบ ความเข้มข้นของน้ำตาลกลูโคสกลูโคส 6 ฟอสเฟตและแลคเตทในกล้ามเนื้อก่อนและเมื่อสิ้นสุดของการออกกำลังกายได้รับผลกระทบโดย Intralipid ระหว่างการออกกำลังกาย, การดูดซึมขาสุทธิจากกรดไขมันอิสระพลาสม่าก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นโดยวัด Intralipid ในขณะที่การดูดซึมของร่างกายคีโตนเป็น ความฉลาดทางระบบทางเดินหายใจท้องถิ่นทั่วขาไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงโดย Intralipid (ควบคุม 0.87 +/- 0.02, 0.86 Intralipid +/- 0.02) ความเข้มข้นของหลอดเลือดแดงของอินซูลิน norepinephrine และอะดรีนาลีนมีความคล้ายคลึงกันในสองการทดลอง มันเป็นข้อสรุปว่าในส่วนที่เหลือและระหว่างการออกกำลังกายที่รุนแรงปานกลาง (ต้องมีส่วนร่วมเท่ากันโดยประมาณจากไขมันและการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรต) กล้ามเนื้อเผาผลาญคาร์โบไฮเดรตได้รับผลกระทบเพียงในเรื่องเกี่ยวกับการดูดซึมของน้ำตาลกลูโคสด้วยเมื่อความเข้มข้นในพลาสมาของไขมันและสารไขมันที่จะเพิ่มขึ้น ผลกระทบนี้อาจจะโดยการยับยั้งการโดยตรงของการขนส่งกลูโคสมากกว่าโดยกลูโคสไขมันรอบกรดคลาสสิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการเพิ่มความเข้มข้นของกรดไขมันอิสระและการใช้สารอาหารในกล้ามเนื้อระหว่างการออกกำลังกายเป็นการตรวจสอบสุขภาพเด็ก 11 คน หนึ่งชั่วโมงของเข่าขยายแบบไดนามิกที่ 80% ของความจุสูงสุดเหยียดข้อเข่าได้ด้วยขาข้างหนึ่งและจากนั้นกับขาอื่น ๆในระหว่างการให้และ intralipid เฮ . การใช้ประโยชน์จากสารอาหารที่ได้รับและตัวอย่างเลือดจากหลอดเลือดแดง femoral รวมทั้งจากเซลล์กล้ามเนื้อ intralipid ฉีดพลาสมาเพิ่มขึ้นหมายถึงฟรีกรดไขมันจาก 0.54 + / - 0.08 1.12 + / - 0.09 ( SE ) มิลลิเมตร การดูดซึมกลูโคสในต้นขา พักผ่อน ออกกำลังกาย และการกู้คืนถูกลดลง 64 , 33 , และ 42 ตามลำดับ โดย intralipid ในขณะที่สลายกล้ามเนื้อไกลโคเจนและปล่อยกรดแลคติก , ไพรูเวทและซิเทรตอยู่เลย ความเข้มข้นของกลูโคส 6-phosphate กลูโคส และแลคเตทในกล้ามเนื้อก่อน และที่สิ้นสุดของการออกกำลังกาย ได้รับผลกระทบจาก intralipid . ระหว่างการออกกำลังกาย การใช้ขาสุทธิของพลาสมากรดไขมันอิสระไม่ได้เพิ่มขึ้นวัดได้โดย intralipid ในขณะที่การดูดซึมของร่างกายคีโตนได้ ภายในทางเดินหายใจแบบผ่านขา ไม่มีการเปลี่ยนแปลง โดย intralipid ( ควบคุม + / - 0.02 intralipid 0.87 , 0.86 + / - 0.02 ) ความเข้มข้นโลหิตของอินซูลิน , norepinephrine , และ epinephrine มีความคล้ายคลึงกันในทั้งสองการทดลอง สรุปได้ว่า ที่พัก และระหว่างการออกกำลังกายที่ความเข้มปานกลาง ( มีประมาณเท่ากับเขียนจากไขมันและคาร์โบไฮเดรตการเผาผลาญ ) การเผาผลาญคาร์โบไฮเดรตกล้ามเนื้อได้รับผลกระทบเพียงเกี่ยวกับการดูดซึมของกลูโคสเมื่อความเข้มข้นของไขมันและสารไขมันในพลาสมาเพิ่มขึ้น ผลกระทบนี้อาจจะโดยการโดยตรงของการขนส่งกลูโคสมากกว่ากลูโคส กรดไขมัน โดยคลาสสิกรอบ