The Ransom of Red Chief It looked l

The Ransom of Red Chief
It looked like a good thing. But wait till I tell you. We were down south, in Alabama – Bill Driscoll and myself – when this kidnapping idea struck us. There was a town down there, as flat as a pancake, and called Summit. Bill and I had about six hundred dollars. We needed just two thousand dollars more for an illegal land deal in Illinois.
We chose for our victim -- the only child of an influential citizen named Ebenezer Dorset. He was a boy of ten, with red hair. Bill and I thought that Ebenezer would pay a ransom of two thousand dollars to get his boy back. But wait till I tell you.
About two miles from Summit was a little mountain, covered with cedar trees. There was an opening on the back of the mountain. We stored our supplies in that cave.
One night, we drove a horse and carriage past old Dorset's house. The boy was in the street, throwing rocks at a cat on the opposite fence.
"Hey little boy!" says Bill, "would you like to have a bag of candy and a nice ride?"
The boy hits Bill directly in the eye with a piece of rock.
That boy put up a fight like a wild animal. But, at last, we got him down in the bottom of the carriage and drove away.
We took him up to the cave. The boy had two large bird feathers stuck in his hair. He points a stick at me and says:
"Ha! Paleface, do you dare to enter the camp of Red Chief, the terror of the plains?"
"He's all right now," says Bill, rolling up his pants and examining wounds on his legs. "We're playing Indian. I'm Old Hank, the trapper, Red Chief's captive. I'm going to be scalped at daybreak. By Geronimo! That kid can kick hard."
"Red Chief," says I to the boy, "would you like to go home?"
"Aw, what for?" says he. "I don't have any fun at home. I hate to go to school. I like to camp out. You won't take me back home again, will you?"
"Not right away," says I. "We'll stay here in the cave a while."
"All right!" says he. "That'll be fine. I never had such fun in all my life."
(MUSIC)
We went to bed about eleven o'clock. Just at daybreak, I was awakened by a series of terrible screams from Bill. Red Chief was sitting on Bill's chest, with one hand holding his hair. In the other, he had a sharp knife. He was attempting to cut off the top of Bill's head, based on what he had declared the night before.
I got the knife away from the boy. But, after that event, Bill's spirit was broken. He lay down, but he never closed an eye again in sleep as long as that boy was with us.
"Do you think anybody will pay out money to get a little imp like that back home?" Bill asked.
"Sure," I said. "A boy like that is just the kind that parents love. Now, you and the Chief get up and make something to eat, while I go up on the top of this mountain and look around."
I climbed to the top of the mountain. Over toward Summit, I expected to see the men of the village searching the countryside. But all was peaceful.
"Perhaps," says I to myself, "it has not yet been discovered that the wolves have taken the lamb from the fold." I went back down the mountain.
When I got to the cave, I found Bill backed up against the side of it. He was breathing hard, with the boy threatening to strike him with a rock.
"He put a red-hot potato down my back," explained Bill, "and then crushed it with his foot. I hit his ears. Have you got a gun with you, Sam?"
I took the rock away from the boy and ended the argument.
"I'll fix you," says the boy to Bill. "No man ever yet struck the Red Chief but what he got paid for it. You better be careful!"
After eating, the boy takes a leather object with strings tied around it from his clothes and goes outside the cave unwinding it. Then we heard a kind of shout. It was Red Chief holding a sling in one hand. He moved it faster and faster around his head.
Just then I heard a heavy sound and a deep breath from Bill. A rock the size of an egg had hit him just behind his left ear. Bill fell in the fire across the frying pan of hot water for washing the dishes. I pulled him out and poured cold water on his head for half an hour.
Then I went out and caught that boy and shook him.
"If your behavior doesn't improve," says I, "I'll take you straight home. Now, are you going to be good, or not?"
"I was only funning," says he. "I didn't mean to hurt Old Hank. But what did he hit me for? I'll behave if you don't send me home."
I thought it best to send a letter to old man Dorset that day, demanding the ransom and telling how it should be paid. The letter said:
"We have your boy hidden in a place far from Summit. We demand fifteen hundred dollars for his return; the money to be left at midnight tonight at the same place and in the same box as your answer.
If you agree to these terms, send the answer in writing by a messenger tonight at half past eight o'clock. After crossing Owl Creek, on the road to Poplar Cove, there are three large trees. At the bottom of the fence, opposite the third tree, will be a small box. The messenger will place the answer in this box and return immediately to Summit. If you fail to agree to our demand, you will never see your boy again. If you pay the money as demanded, he will be returned to you safe and well within three hours."
I took the letter and walked over to Poplar Cove. I then sat around the post office and store. An old man there says he hears Summit is all worried because of Ebenezer Dorset's boy having been lost or stolen. That was all I wanted to know. I mailed my letter and left. The postmaster said the mail carrier would come by in an hour to take the mail on to Summit.
(MUSIC)
At half past eight, I was up in the third tree, waiting for the messenger to arrive. Exactly on time, a half-grown boy rides up the road on a bicycle. He finds the box at the foot of the fence. He puts a folded piece of paper into it and leaves, turning back toward Summit.
I slid down the tree, got the note and was back at the cave in a half hour. I opened the note and read it to Bill. This is what it said:
"Gentlemen: I received your letter about the ransom you ask for the return of my son. I think you are a little high in your demands. I hereby make you a counter-proposal, which I believe you will accept. You bring Johnny home and pay me two hundred and fifty dollars, and I agree to take him off your hands. You had better come at night because the neighbors believe he is lost. And, I could not be responsible for what they would do to anybody they saw bringing him back. Very respectfully, Ebenezer Dorset."
"Great pirates of Penzance!" says I, "of all the nerve…" But I looked at Bill and stopped. He had the most appealing look in his eyes I ever saw on the face of a dumb or talking animal.
"Sam," says he, "what's two hundred and fifty dollars, after all? We've got the money. One more night of this boy will drive me crazy. I think Mister Dorset is making us a good offer. You aren't going to let the chance go, are you?"
"Tell you the truth, Bill," says I, "this little lamb has got on my nerves, too. We'll take him home, pay the ransom and make our get-away."
We took him home that night. We got him to go by telling him that his father had bought him a gun and we were going to hunt bears the next day.
It was twelve o'clock when we knocked on Ebenezer's front door. Bill counted out two hundred and fifty dollars into Dorset's hand.
When the boy learned we were planning to leave him at home, he started to cry loudly and held himself as tight as he could to Bill's leg. His father pulled him away slowly.
"How long can you hold him?" asks Bill.
"I'm not as strong as I used to be," says old Dorset, "but I think I can promise you ten minutes."
"Enough," says Bill. "In ten minutes, I shall cross the Central, Southern and Middle Western states, and be running for the Canadian border."
And, as dark as it was, and as fat as Bill was, and as good a runner as I am, he was a good mile and a half out of Summit before I could catch up with him.
(MUSIC)
ANNOUNCER:
You have heard the American Story "The Ransom of Red Chief" by O. Henry. Your storyteller was Shep O'Neal. This story was adapted into Special English by Shelley Gollust. It was produced by Lawan Davis. Listen again next week for another American Story in VOA Special English. I'm Faith Lapidus.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กักของประธานสีแดง มันดูเหมือนเป็นสิ่งที่ดี แต่รอจนกว่าฉันบอกคุณ เราได้ลงใต้ ในอลาบามา – ตั๋ว Driscoll และตัวเองเมื่อความคิดนี้ kidnapping หลงเรา มีเมืองลงมี ราบเป็นแพนเค้ก และเรียกซัม ตั๋วและผมมีประมาณหกร้อยดอลลาร์ เราจำเป็นต้องใช้เพียงสองพันดอลลาร์เพิ่มเติมสำหรับที่ดินไม่ถูกต้องจัดการในรัฐอิลลินอยส์ เราเลือกสำหรับเหยื่อของเรา - ลูกเดียวของประชาชนมีอิทธิพลชื่อ Ebenezer ดอร์เซ็ท เขาเป็นเด็กสิบ ผมสีแดง ตั๋วและฉันคิดว่า Ebenezer จะจ่ายค่าไถ่สองพันดอลลาร์เพื่อกลับเด็กชาย แต่รอจนกว่าฉันบอกคุณประมาณสองไมล์จากซัมมิทมีภูเขาน้อย ปกคลุมไป ด้วยต้นซีดาร์ มีการเปิดที่ด้านหลังของภูเขา เราเก็บวัสดุของเราในถ้ำนั้นคืนที่หนึ่ง เราขับรถม้าและรถฟาร์มเก่าที่ผ่านมา เด็กที่อยู่ในถนน ขว้างปาหินที่แมวบนรั้วตรงข้าม"เฮ้ ชาย! " กล่าวว่า ตั๋ว "คุณอยากได้ถุงขนมและนั่งดี"เด็กฮิตตั๋วในตาด้วยชิ้นส่วนของหินเด็กที่ต่อกรเช่นสัตว์ป่า ได้ ที่สุด เราได้ลงในด้านล่างของการขนส่ง และขับรถออกไป เราเอาเขาขึ้นถ้ำ เด็กมีขนนกขนาดใหญ่สองที่ติดอยู่ในผมของเขา เขาจุดไม้ที และกล่าวว่า:"ฮา Paleface ทำชิมเพื่อป้อนค่ายแดงประธาน ความหวาดกลัวของราบ""เขาถูกตอนนี้ กล่าวว่า ตั๋ว สะสมกางเกงของเขา และตรวจสอบบาดแผลบนขาของเขา "เรากำลังเล่นอินเดีย ผมเก่าแฮงก์ ดัก แดงหัวหน้าของจำเลย ฉันจะเป็น scalped ที่เดย์เบรก โดยเจอโรนิโม เด็กที่สามารถเตะหนัก""แดงประธาน กล่าวว่า ผมให้เด็ก "คุณอยากกลับบ้าน""สะสม ไรตัว? " กล่าวว่า เขา "ไม่สนุกใด ๆ ที่บ้าน ฉันเกลียดการไปโรงเรียน ชอบแคมป์ออก คุณจะพาฉันกลับบ้านอีกครั้ง คุณ"กล่าวว่า "ไม่ทันที I. " เราจะพักที่นี่ในถ้ำขณะนั้น ""ทั้งหมดขวา" กล่าวว่า เขา "ที่จะได้ดี ฉันไม่เคยได้สนุกเช่นในชีวิตของฉัน"(เพลง) เราไปพักประมาณเอ็ดโมง ที่เดย์เบรก ฉันได้ถูก โดยชุดของ screams น่ากลัวจากสูตร ประธานสีแดงนั่งอยู่บนหน้าอกบิล ด้วยมือข้างหนึ่งจับผมของเขา ในอื่น ๆ เขามีมีดคม เขาพยายามตัดด้านบนของหัวบิล ตามที่เขาได้ประกาศคืนผมมีมีดจากเด็ก ได้ หลังจากที่เหตุการณ์ บิลวิญญาณถูกตัดขาด เขาวาง แต่เขาไม่เคยปิดตาอีกครั้งในการนอนหลับตราบใดที่เด็กที่ถูกกับเรา"คุณคิดว่า ใครจะจ่ายออกเงินเพื่อรับเด็กซนเล็กน้อยเช่นเดียวกับที่กลับบ้าน" รายการขอกล่าว "แน่นอน "เด็กอย่างที่เป็นเพียงชนิดที่ผู้ปกครองรักการ ตอนนี้ คุณหัวหน้าลุกขึ้น และทำอะไรกิน ในขณะที่ผมขึ้นไปบนยอดเขานี้ และดู"ผมปีนขึ้นไปด้านบนของภูเขา ผ่านไปทางซัมมิท ฉันต้องดูคนของหมู่บ้านชนบทค้น แต่ทั้งหมดก็เงียบสงบ"บางที กล่าวว่า ฉันกับตัวเอง "มันไม่ได้พบว่า หมาป่าได้แกะจากพับ" ฉันก็กลับลงจากภูเขาเมื่อผมไปถ้ำ พบตั๋วสำรองขึ้นกับด้านของมัน เขาถูกหายใจหนัก กับเด็กชายที่คุกคามการนัดหยุดงานของเขากับก้อนหิน"เขาใส่มันลื่นลงหลัง อธิบายรายการ, " และบด ด้วยเท้าของเขา ฉันตีหูของเขา คุณมีปืนกับคุณ สาม"ผมเอาหินจากเด็ก และอาร์กิวเมนต์ที่สิ้นสุด "จะแก้ไขคุณ กล่าวว่า เด็กจะเรียกเก็บเงิน "คนไม่เคยยัง หลงหัวหน้าแดงแต่สิ่งที่เขาได้จ่ายมัน คุณดีระวัง"หลังจากรับประทานอาหาร เด็กใช้วัตถุที่เป็นหนัง มีสายผูกรอบจากเสื้อผ้าของเขา และไปนอกถ้ำที่ผ่อนคลายได้ แล้ว เราได้ยินแบบ shout สีแดงหัวหน้าจับสลิงเป็นมือหนึ่งได้ เขาย้ายได้เร็วขึ้น และเร็วรอบศีรษะของเขาเพียงแล้ว ผมได้ยินเสียงหนักและหายใจลึก ๆ จากสูตร ก้อนหินขนาดของไข่มีตีเขาอยู่ข้างหลังหูซ้าย เก็บเงินตกในไฟในกระทะน้ำร้อนสำหรับล้างอาหาร ดึงเขาออก และคอนเนอร์เย็นศีรษะครึ่งชั่วโมงฉันออกไป และจับเด็กคนนั้น แล้วจับเขากล่าวว่า ฉัน "ถ้าลักษณะการทำงานของคุณไม่เพิ่ม "ฉันจะ นำคุณตรงไปบ้าน ตอนนี้ คุณจะได้ดี หรือไม่""ฉันมีเพียง funning กล่าวว่า เขา "ฉันไม่ได้เจตนา จะทำร้ายแฮงก์เก่า แต่อะไรไม่เขาตีฉัน ฉันจะทำงานถ้าคุณไม่ส่งบ้าน"ฉันคิดว่า มันสุดส่งจดหมายไปชราดอร์เซ็ทวัน ไถ่เรียกร้อง และบอกว่า ควรจะชำระ จดหมายกล่าวว่า:"เราได้เด็กของคุณซ่อนไว้ในไกลจากซัมมิท เราต้องห้าร้อยดอลลาร์สำหรับพระองค์ เงินค้างเที่ยงคืนนี้ที่เดิม และ ในกล่องเดียวกันเป็นคำตอบของคุณ ถ้าคุณยอมรับเงื่อนไขเหล่านี้ ส่งคำตอบเขียนโดย messenger คืนนี้ที่ครึ่งเลยแปดโมง หลังจากข้ามนกฮูกครีก ถนนปอปลาร์โคฟ มีต้นไม้ขนาดใหญ่สาม ที่ด้านล่างของกรอบ ตรงข้ามกับแผนภูมิที่ 3 จะเป็นกล่องขนาดเล็ก ศาสนจะทำคำตอบในกล่องนี้ และกลับทันทีไปสุดยอด ถ้าคุณไม่ยอมรับความต้องการของเรา คุณจะไม่เคยเห็นเด็กของคุณอีกครั้ง ถ้าคุณจ่ายเงินเป็น เขาจะคืนให้คุณปลอดภัย และดีภาย ใน 3 ชั่วโมง"ผมเอาจดหมาย และเดินผ่านไปโคฟปอปลาร์ ฉันแล้วเสาร์สถานที่ทำการไปรษณีย์และร้านค้า คนเก่ามีกล่าวว่า เขาได้ยินยอดเป็นห่วงทั้งหมด เพราะเด็ก Ebenezer Dorset มีสูญหาย หรือถูกขโมย ที่ได้ทั้งหมดที่ฉันอยากรู้ ฉันส่งจดหมายและซ้ายของฉัน การโพสมาสเตอร์กล่าวว่า บุรุษไปรษณีย์จะมาตามในหนึ่งชั่วโมงจะใช้จดหมายเพื่อสุดยอด(เพลง)ที่ครึ่งเลยแปด ผมค่าในแผนภูมิสาม รอ messenger ถึง ตรงกับเวลา เด็กผู้ชายโตครึ่งขี่ค่ารถ เขาพบกล่องที่เท้าของรั้ว เขาทำให้ชิ้นส่วนพับของกระดาษลงไป และ ใบ การหันหลังกลับไปทางซัมผมฝ่อลงต้นไม้ มีเหตุ และมีที่ถ้ำในครึ่งชั่วโมง เปิดบันทึก และอ่านเพื่อเรียกเก็บเงิน นี่คือสิ่งที่จะกล่าวว่า:"สุภาพบุรุษ: ฉันได้รับจดหมายเกี่ยวกับกักคุณถามลูกกลับคืนมา ผมคิดว่า คุณจะสูงเล็กน้อยในความต้องการของคุณ ฉันขอให้คุณแลกเปลี่ยนข้อเสนอ ซึ่งผมเชื่อว่า คุณจะยอมรับ คุณนำจอห์นบ้านจ่ายสองร้อย และสิบดอลลาร์ฉัน และฉันเห็นเขาถอดมือ คุณดีได้มาในเวลากลางคืนเนื่องจากเพื่อนบ้านเชื่อว่า เขาหาย และ ฉันไม่สามารถรับผิดชอบในสิ่งที่พวกเขาทำเพื่อใคร เห็นนำเขากลับมา มากบังคม Ebenezer Dorset "กล่าวว่า "ดีโจรสลัดของ Penzance " ผม "ของทุกหน้า..." แต่ผมมองดูที่ตั๋ว และหยุด เขาดูน่าสนใจมากที่สุดในสายตาของเขาผมเคยเห็นส่วนผสมของสัตว์เป็นใบ้ หรือพูด"แซม กล่าวว่า เขา คืออะไรสองร้อย และสิบดอลลาร์ หลังจากทั้งหมด เราได้เงิน คืนหนึ่งเพิ่มเติมของเด็กชายคนนี้จะขับรถฉันบ้า ผมคิดว่า มิสเตอร์ Dorset เป็นทำให้เรามีข้อเสนอที่ดี คุณไม่ได้จะให้โอกาสไป คุณ""บอกความจริง ตั๋ว กล่าวว่า ฉัน "แกะน้อยนี้ มีในเส้นประสาทของฉัน เกินไป เราจะใช้เขาบ้าน จ่ายค่าไถ่ตัว และทำให้เราได้เก็บ"เราเอาเขาบ้านคืนนั้น เรามีให้เขาโดยบอกเขาว่า พ่อของเขาได้ซื้อเขาปืน และเราจะไปล่าหมีในวันถัดไปได้สิบสองโมงเมื่อเรากังวานเป็น Ebenezer หน้าประตู ตั๋วนับออกสองร้อย และสิบดอลลาร์เป็นมือของดอร์เซ็ทเมื่อเด็กได้เรียนรู้เราได้วางแผนที่จะปล่อยให้เขาที่บ้าน เขาเริ่มร้องเสียงดัง และจัดตัวเองแน่นเหมือนเขาสามารถทำให้ขาของตั๋ว พ่อดึงเขาไปช้า"นานเท่าที่คุณสามารถเก็บเขา" ถามตั๋ว"ฉันไม่แข็งแกร่งที่เคยเป็น กล่าวว่า เดิมดอร์เซ็ท "แต่ฉันคิดว่า ฉันสามารถสัญญาสิบนาที""พอ กล่าวว่า ตั๋ว "สิบนาที ฉันจะข้ามภาคกลาง ภาคใต้ และตะวันตกกลางของอเมริกา และตัวแดนแคนาดา"เข้มก็ และไขมันเป็นตั๋วถูก และเป็นดีวิ่ง เป็นฉัน เขามีดีไมล์ครึ่งจากยอดก่อนฉันไม่สามารถจับกับเขาด้วย (เพลง)ผู้ประกาศ:คุณเคยได้ยินเรื่องอเมริกัน "กักของแดงประธาน" โดยโอเฮนรี คุณ storyteller ถูก Shep O'Neal เรื่องนี้ถูกดัดแปลงเป็นพิเศษภาษาอังกฤษ โดย Gollust เชลลีย์ มันถูกผลิต โดย Davis ลาวัณย์ ฟังอีกสัปดาห์ถัดไปสำหรับเรื่องอื่นอเมริกันใน VOA พิเศษภาษาอังกฤษ ฉันศรัทธา Lapidus

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าไถ่ของสีแดงหัวหน้า
ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ดี แต่รอจนกว่าฉันจะบอกคุณ เราลงใต้ , อลาบาม่า–บิล ดริสคอล และตัวเอง–เมื่อลักพาตัวคิดหลงเรา มีเมืองอยู่ที่แบนมาก และเรียกว่า สุดยอด บิลและฉันมีเกี่ยวกับหกร้อยเหรียญ เราต้องการแค่ 2 พันดอลลาร์สำหรับจัดการที่ผิดกฎหมายที่ดินในอิลลินอยส์
ค่าไถ่ของสีแดงหัวหน้า
ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ดี แต่รอจนกว่าฉันจะบอกคุณ เราลงใต้ , อลาบาม่า–บิล ดริสคอล และตัวเอง–เมื่อลักพาตัวคิดหลงเรา มีเมืองอยู่ที่แบนมาก และเรียกว่า สุดยอด บิลและฉันมีเกี่ยวกับหกร้อยเหรียญ เราต้องการแค่ 2 พันดอลลาร์สำหรับจัดการที่ผิดกฎหมายที่ดินในอิลลินอยส์
ค่าไถ่ของสีแดงหัวหน้า
ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ดี แต่รอจนกว่าฉันจะบอกคุณ เราลงใต้ , อลาบาม่า–บิล ดริสคอล และตัวเอง–เมื่อลักพาตัวคิดหลงเรา มีเมืองอยู่ที่แบนมาก และเรียกว่า สุดยอด บิลและฉันมีเกี่ยวกับหกร้อยเหรียญ เราต้องการแค่ 2 พันดอลลาร์สำหรับจัดการที่ผิดกฎหมายที่ดินในอิลลินอยส์
เราได้ตัวเขาลงในด้านล่างของตู้ และขับออกไป
เราพาเขาไปที่ถ้ำ เด็กที่มีขนาดใหญ่สองนกขนนกติดอยู่ในผมของเขา เขาจุดติดที่ผมแล้วพูดว่า :
" ฮา ! คนผิวขาวในอเมริกาเหนือ คุณกล้าที่จะใส่ค่ายหัวหน้าแดง ความหวาดกลัวของที่ราบ ? "
" เขาไม่เป็นไรแล้วล่ะ " ว่า บิล กลิ้งขึ้นกางเกงของเขาและตรวจสอบแผลที่ขา " เราเล่นที่อินเดีย ผมแก่แล้วแฮงค์เราเลือกเหยื่อของเรา . . . แต่เด็กเป็นพลเมืองที่มีชื่อ Ebenezer Dorset เขาเป็นเด็กสิบขวบที่มีผมสีแดง บิล และ ฉัน คิด ว่า เอเบนเอเซอร์จะจ่ายค่าไถ่สองหมื่นดอลลาร์เพื่อให้ลูกชายของเขากลับมา แต่รอจนกว่าฉันจะบอกคุณ .
ประมาณสองไมล์จากการประชุมสุดยอดเป็นภูเขาเล็ก ๆน้อย ๆที่ปกคลุมด้วยต้นซีดาร์ต้นไม้ มีช่องเปิดด้านหลังของภูเขาบันได , หัวหน้าสีแดงของเชลย ผมจะผ่าตอนรุ่งสาง ด้วยสาด เด็กที่เตะได้ยาก "
" แดงหัวหน้า , กล่าวว่า " ผมกับลูกชาย " คุณจะกลับบ้าน ?
" ทำไม ? " กล่าวว่าเขา " ฉันไม่ได้มีอะไรสนุกๆที่บ้าน ฉันเกลียดการไปโรงเรียน ผมชอบออกค่าย . คุณจะไม่พาฉันกลับบ้านอีกครั้ง คุณจะ ?
" ไม่ใช่ตอนนี้ " กล่าวว่า . " เราก็จะอยู่ในถ้ำในขณะที่ . "
" เอาล่ะ !" เขาบอกว่า " นั่นไม่เป็นไรหรอก ผมเคยมีความสนุกสนานในชีวิตทั้งหมดของฉัน . " ( เพลง )

เราเข้านอนประมาณห้าทุ่ม เพิ่งรุ่งเช้า ผมถูกปลุกให้ตื่นขึ้นโดยชุดของน่ากลัวเสียงกรีดร้องจากบิล หัวหน้าสีแดงนั่งอยู่บนหน้าอกบิล มือข้างหนึ่งถือเส้นผมของเขา ในอื่น ๆ เขามีมีดแหลม เขาพยายามจะตัดด้านบนของหัวบิล ตามสิ่งที่เขาได้ประกาศเมื่อคืนก่อน
.เราจัดเก็บสิ่งของในถ้ำนั้น
คืนหนึ่ง เราขับรถม้าและรถม้าผ่านบ้านไปเก่า เด็กอยู่ในถนน ปาก้อนหินใส่แมวบนรั้วตรงข้าม .
" เฮ้เจ้าหนู ! " บอกว่าบิล " คุณต้องการที่จะมีถุงขนมและนั่งที่ดี ?
เด็กฮิตบิลโดยตรงในสายตากับชิ้นส่วนของหิน
เด็กคนนั้นลุกขึ้นสู้เหมือนสัตว์ป่า แต่ในที่สุดผมมีมีดอยู่ห่างจากเด็ก แต่หลังจากเหตุการณ์นั้น บิล วิญญาณเสีย เขาล้มตัวลงนอน แต่เขาไม่เคยปิดตาอีกครั้งในนอนตราบใดที่เด็กคนนั้นกับเรา .
" คุณคิดว่าใครจะจ่ายเงินเพื่อให้ได้เด็กซนเหมือนบ้านหลังที่ บิลถาม .
" ว่า " ผมกล่าว เด็กที่เป็นเพียงชนิดที่พ่อแม่รัก ตอนนี้ คุณ และ หัวหน้าลุกขึ้นและทำบางสิ่งบางอย่างที่จะกินหนูเจอบิลการสำรองข้อมูลกับด้านข้างของมัน เขาหายใจแรงกับเด็ก ขู่จะโจมตีเขาด้วยหิน .
" เขาใส่สีแดงมันฝรั่งร้อนลงของฉันกลับ " อธิบายบิล " แล้วขยี้มันด้วยเท้าของเขา ผมตีหู คุณมีปืนกับเธอ , แซม ?
ผมเอาหินห่างจากเด็ก และสิ้นสุดการโต้เถียง
" ผมจะรักษาคุณ , " กล่าวว่า เด็กผู้ชาย บิลในขณะที่ผมขึ้นไปด้านบนของภูเขานี้และมองไปรอบ ๆ . "
ฉันปีนขึ้นไปด้านบนของภูเขา มาต่อ ยอด ผมคาดว่าจะได้เห็นผู้ชายของหมู่บ้านค้นหาชนบท แต่ทั้งหมดที่เงียบสงบ .
" บางที " ผมพูดกับตัวเองว่า " มันยังไม่ได้รับการค้นพบว่าหมาป่าถ่ายแกะจากห่อ ผมก็กลับลงมาจากภูเขา
เมื่อไปถึงถ้ำ" ไม่มีใครเลยหลงหัวหน้าสีแดงแต่สิ่งที่เขาได้จ่ายสำหรับมัน คุณควรจะระวังไว้ดีกว่า !
หลังจากรับประทาน เด็กจะใช้เวลาวัตถุด้วยเชือกหนังมัดจากเสื้อผ้าของเขาและไปด้านนอก เพื่อมัน แล้วเราได้ยินเป็นเสียงกัมปนาท มันคือหัวหน้าแดงถือเชือกในมือเดียว เขาย้ายได้เร็วขึ้นและเร็วขึ้น
รอบศีรษะของเขาแค่ผมได้ยินเสียงหนักและลึกจากบิล หินขนาดของไข่ที่ตีเขาอยู่หลังหูซ้ายของเขา บิลอยู่ในไฟในกระทะร้อน น้ำล้างจานค่ะ ผมดึงเขาออกมา แล้วเทน้ำเย็นบนหัว ครึ่ง ชม. .
จากนั้นฉันก็ออกและจับเด็กผู้ชายและเขย่าตัวเขา
" ถ้าพฤติกรรมของคุณไม่ได้ปรับปรุง กล่าวว่า " ผม " ผมจะพาคุณกลับบ้านเลยตอนนี้ , คุณจะดีหรือไม่ ? "
" ฉันก็กลิ้ง , กล่าวว่า " เขา " ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายแก่แฮงค์ แต่สิ่งที่เขาทำร้ายฉัน ฉันก็จะทำ ถ้าคุณจะไม่ส่งฉันกลับบ้าน "
ฉันคิดว่ามันที่ดีที่สุดที่จะส่งจดหมายไปที่ชายชราไปวันนั้น เรียกร้องค่าไถ่และบอกวิธีการที่ควรจะจ่าย ในจดหมายบอกว่า :
" เรามีเด็กที่ซ่อนอยู่ในสถานที่ห่างไกลจากการประชุมสุดยอดเราต้องการสิบห้าร้อยดอลลาร์สำหรับการกลับมาของเขา เงินจะเหลือ ตอนเที่ยงคืน ในสถานที่เดียวกัน และในกล่องเดียวกันเป็นคำตอบของคุณ
ถ้าคุณยอมรับข้อตกลงเหล่านี้ ส่งคำตอบในการเขียนโดย Messenger คืนนี้ครึ่งที่ผ่านมาแปดโมง หลังจากข้ามลำธารนกฮูก บนถนนใน Poplar Cove , มีต้นไม้ขนาดใหญ่สาม ที่ด้านล่างของรั้วตรงข้าม ต้นที่สามจะเป็นกล่องเล็ก ๆ ผู้ส่งสารจะวางคำตอบในช่องนี้ และกลับทันทีเพื่อการประชุมสุดยอด ถ้าคุณล้มเหลวที่จะยอมรับความต้องการของเรา คุณจะไม่เคยเห็นเด็กของคุณอีกครั้ง ถ้าคุณจ่ายเงินตามที่เรียกร้อง เขาจะถูกส่งกลับให้คุณปลอดภัยและดีภายใน 3 ชั่วโมง "
ฉันเอาจดหมายและเดินไป Poplar Cove ผมก็นั่งรอไปรษณีย์ และร้านตาแก่นั่นบอกว่าได้ยินเสียงสุดยอดที่กังวลเพราะเป็น Ebenezer Dorset เด็กได้รับสูญหายหรือถูกขโมย นั่นคือทั้งหมดที่ฉันต้องการจะรู้ ผมส่ง จดหมายของฉันและซ้าย ผอ. บอกว่าบุรุษไปรษณีย์จะมาถึงในอีกหนึ่งชั่วโมง เพื่อเอาจดหมายไปสุดยอด .
( ดนตรี )
8 โมงครึ่ง ฉันขึ้นไปในต้นไม้ที่สาม รอส่งมาถึง ตรงกับเวลาฉันคิดว่าคุณจะสูงเล็กน้อยในความต้องการของคุณ ฉันขอให้คุณข้อเสนอโต้แย้ง ซึ่งผมเชื่อว่าคุณจะยอมรับ คุณพาจอห์นนี่และจ่ายสองร้อยห้าสิบดอลลาร์และฉันตกลงที่จะพาเขาออกจากมือของคุณ คุณควรจะมาตอนกลางคืน เพราะชาวบ้านเชื่อว่าเขาจะหายไป และผมจะไม่รับผิดชอบสำหรับสิ่งที่พวกเขาจะทำอะไรกับใคร เห็นพาเขากลับมาครึ่งปีโตบอยขี่ขึ้นถนนจักรยาน เขาพบกล่องที่เท้าของรั้ว เขาวางพับกระดาษลงไป และใบ กลับสู่สุดยอด .
ผมไถลลงจากต้นไม้ ได้ทราบและกลับไปที่ถ้ำในครึ่งชั่วโมง ผมเปิดบันทึกและอ่านมัน บิล นี่คือสิ่งที่มันพูดว่า :
" สุภาพบุรุษ : ผมได้รับจดหมายของคุณเกี่ยวกับค่าไถ่คุณถามสำหรับการกลับมาของลูกชายมากด้วยความเคารพ เอเบนเอเซอร์ Dorset . "
" Great Pirates of Penzance ! " ฉันบอกว่า " ช่างกล้าจริงๆ . . . . . . . " แต่ผมมองบิลและหยุด เขาได้เห็นแววตาของเขาที่น่าสนใจมากที่สุดที่ฉันเคยเห็นในหน้าของโง่หรือคุยกับสัตว์ .
" แซม กล่าวว่า " เขา " มีอะไรสองร้อยห้าสิบดอลลาร์ หลังจากทั้งหมด เรามีเงิน ในคืนหนึ่งของเด็กนี้จะขับรถฉันบ้าฉันคิดว่าคุณไปทำให้เรา ข้อเสนอที่ดี คุณจะไม่ปล่อยโอกาสไป คุณ ? "
" บอกตามตรง บิล กล่าวว่า " ผม , " ลูกแกะน้อยนี้มีเส้นประสาทของฉันด้วย พวกเราจะพาเขากลับบ้าน จ่ายค่าไถ่ และให้เราหนีไปได้ "
เราเอาเขากลับบ้านในคืนนั้น เราได้ตัวเขาไป บอกเค้าว่า พ่อของเขาได้ซื้อปืนให้เขา และเรากำลังล่าหมี
วันถัดไปมันเป็นนาฬิกา เมื่อเราเคาะที่ประตูด้านหน้าของ Ebenezer . บิล นับจากสองร้อยห้าสิบดอลลาร์ใน Dorset มือ .
เมื่อเด็กเรียน เราก็วางแผนจะไปเขาที่บ้าน เขาเริ่มร้องไห้เสียงดังและจัดตัวเองให้แน่นเท่าที่เขาจะขาบิล พ่อของเขา ดึงเขาไปช้าๆ
" นานแค่ไหนคุณสามารถจับเขาได้ยังไง ? " ถามบิล .
" ผมไม่ได้เป็นอย่างที่ผมเคยเป็น " ว่าเก่า ดอร์เซต" แต่ผมคิดว่าผมสามารถสัญญาคุณสิบนาที "
" เพียงพอ " " บอกว่า บิล ใน 10 นาที ผมจะข้าม ภาคกลาง ภาคใต้ และอเมริกาตะวันตกกลางและสามารถใช้สำหรับชายแดนแคนาดา "
และที่มืด ตามที่มันเป็น และเป็นไขมัน เช่น บิล และ เป็น ดี วิ่ง เหมือนผม เขาเป็นไมล์ดีครึ่ง จากยอดก่อนที่ผมจะได้เจอกับเขา


( ดนตรี ) ประกาศ