Note that the data of the total P b

Note that the data of the total P by the wet chemistry method
(Table 3) were significantly lower (p < 0.05) than data of the element
P by the ICP method (Table 1), even though the two methods
measured the same compounds. However, in barley samples, the
two methods gave similar P values (Liu et al., 2007). Apparently,
the complex matrix of DDGS might prevent complete extraction
of total P by the wet method used. Since the present study focused
on changing patterns during the process, and since the difference
between the two methods for total P were systematic, using data
of total P by the wet method in Table 3 did not change any conclusion
of the present study.
Noureddini et al. (2009) measured total P in several stream
products of the dry-grind process, including whole corn, milled
corn, whole stillage, wet grains, syrup (condensed distillers solubles),
distillers wet grains with solubles, and DDGS. They found
that syrup contained the highest total P concentration (1.34%,
dry matter). The present study showed that syrup contained very
high concentrations of total P, with an average value of three
plants as 1.88% (dry matter) for three plants, but thin stillage
had the highest total P concentration (1.98%). Noureddini et al.
(2009) further showed that about 59% of total P in whole stillage
was phosphate P, and attributed the remainder of P in whole stillage
(41%) as phytate P. They did not, however, consider the contribution
by the rest of P defined in this study. Furthermore, their
HPLC analysis of this stream and its two centrifuged fractions did
not reveal the presence of phytate. In contrast, the present study
showed that about 48% of total P in whole stillage was phytate P
and that phosphate P toward total P in whole stillage was only
25.19%. The remaining 26.82% was contribution by the rest of P.
When the sum of contribution by both phosphate P and the rest
of P is collectively considered as nonphytate P contribution toward
total P, the present study showed that in DDGS the nonphytate P
was 56.30% (Table 3). This value matches well with 54% reported
by NRC (1994).
Moreover, in the study of Noureddini et al. (2009), several
stream products, including cooked slurry, liquefied mash, fermented
mash, and thin stillage, were not collected for analysis of
total P. The levels of phosphate P and phytate P were measured
only in whole stillage, its liquid and solid fractions after laboratory
centrifugation. The contribution by the rest of P was not accounted
for in the stream and its fractions. Therefore, the present study is
considered to be the first to document changes in all four forms
of P during the entire dry-grind process from corn.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรดทราบว่า ข้อมูลของ P รวมโดยวิธีเคมีเปียก(ตาราง 3) ได้อย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ที่ต่ำกว่าข้อมูลขององค์ประกอบP โดยวิธี ICP (ตาราง 1), แม้ว่าสองวิธีวัดสารเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ในตัวอย่างข้าวบาร์เลย์ การวิธีที่สองให้ค่า P คล้าย (Liu et al. 2007) เห็นได้ชัดเมตริกซ์ที่ซับซ้อนของ DDGS อาจป้องกันสกัดเสร็จสมบูรณ์ของ P รวมโดยใช้วิธีเปียก เนื่องจากมุ่งเน้นการศึกษาเกี่ยวกับการเปลี่ยนรูปแบบใน ระหว่างกระบวนการ และความแตกต่างระหว่างสองวิธีสำหรับทั้งหมดได้อย่างเป็นระบบ การใช้ข้อมูลของ P รวมโดยวิธีเปียกในตารางที่ 3 ไม่เปลี่ยนข้อสรุปใด ๆของการศึกษาNoureddini et al. (2009) วัด P รวมในกระแสข้อมูลหลายผลิตภัณฑ์ของกระบวนการบดแห้ง รวมทั้งข้าวโพด แป้งข้าวโพด ทั้ง stillage ธัญพืชเปียก น้ำเชื่อม (distillers ย่อ solubles),distillers เปียกธัญพืชกับ solubles และ DDGS พวกเขาพบน้ำเชื่อมที่มีอยู่ทั้งหมด P เพียบ (1.34%เรื่องแห้ง) การศึกษาแสดงให้เห็นว่า น้ำมีอยู่มากความเข้มข้นสูงของ P รวม กับค่าเฉลี่ยของสามพืชเป็น 1.88% (เรื่องแห้ง) สำหรับพืชที่สาม แต่บาง stillageมีความสูงรวม P เข้มข้น (1.98%) Noureddini et al(2009) เพิ่มเติมพบว่าประมาณ 59% ของ P รวมในทั้ง stillageเป็นฟอสเฟต P และส่วนเหลือของ P ใน stillage ทั้ง(41%) เป็น phytate P. พวกเขา อย่างไรก็ตาม การเข้าถึงการมีส่วนร่วมโดยส่วนเหลือของ P ที่กำหนดไว้ในการศึกษานี้ นอกจากนี้ พวกเขาไม่วิเคราะห์ HPLC ของกระแสนี้และเศษส่วนของเหวี่ยงสองไม่เปิดเผยสถานะของ phytate ตรงกันข้าม ปัจจุบันศึกษาแสดงให้เห็นที่ประมาณ 48% ของ P รวมในทั้ง stillage phytate Pและที่ฟอสเฟต P ไปทาง P รวมในทั้ง stillage เท่านั้น25.19% ส่วนที่เหลือ 26.82% ถูกส่วน โดยส่วนเหลือของ P.เมื่อผลรวมของผลงานโดยฟอสเฟต P และส่วนเหลือของ P โดยรวมถือว่าเป็นผลงาน nonphytate P ต่อรวม P การศึกษาแสดงให้เห็นว่าใน DDGS nonphytate Pเป็น 56.30% (ตารางที่ 3) ค่านี้ตรงกับรายงาน 54%โดย NRC (1994)นอกจากนี้ ในการศึกษาของ Noureddini et al. (2009), หลายผลิตภัณฑ์สตรีม รวมทั้งสารละลายสุก เหลวหน่วยผ่า หมักหน่วยผ่า stillage บาง ถูกไม่รวบรวมข้อมูลและการวิเคราะห์ของP. รวม มีวัดระดับของฟอสเฟต P และ phytate Pเฉพาะในทั้ง stillage ของเหลว และของแข็งเศษหลังจากห้องปฏิบัติการหมุนเหวี่ยง ไม่ได้มีการลงบัญชีการบริจาค โดยส่วนเหลือของ Pสำหรับในกระแสของเศษส่วน ดังนั้น ในการวิจัยเป็นถือเป็นครั้งแรกที่จะเปลี่ยนแปลงเอกสารในทุกรูปแบบที่สี่ของ P ในระหว่างกระบวนการบดแห้งทั้งจากข้าวโพด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรดทราบว่าข้อมูลจากทั้งหมด P โดยวิธีทางเคมีเปียก
(ตารางที่ 3) ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) กว่าข้อมูลขององค์ประกอบ
P โดยวิธี ICP (ตารางที่ 1) แม้ว่าทั้งสองวิธีการ
วัดสารเดียวกัน อย่างไรก็ตามในตัวอย่างข้าวบาร์เลย์ที่
สองวิธีให้ค่า P คล้ายกัน (Liu et al., 2007) เห็นได้ชัดว่า
เมทริกซ์ที่ซับซ้อนของ DDGS อาจป้องกันการสกัดสมบูรณ์
จากทั้งหมด P โดยวิธีเปียกที่ใช้ เนื่องจากการศึกษาครั้งนี้มุ่งเน้น
เกี่ยวกับการเปลี่ยนรูปแบบในระหว่างกระบวนการและเนื่องจากความแตกต่าง
ระหว่างทั้งสองวิธีการสำหรับการรวม P เป็นระบบโดยใช้ข้อมูล
จากทั้งหมด P โดยวิธีเปียกในตารางที่ 3 ไม่ได้เปลี่ยนข้อสรุปใด ๆ
ของการศึกษานี้.
Noureddini et อัล (2009) วัดฟอสฟอรัสทั้งหมดในกระแสหลาย
ผลิตภัณฑ์ของกระบวนการแห้งบดรวมทั้งข้าวโพดทั้งแป้ง
ข้าวโพด stillage ทั้งธัญพืชเปียกน้ำเชื่อม (Distillers ข้น solubles)
Distillers ธัญพืชเปียกด้วย solubles และ DDGS พวกเขาพบ
ว่าน้ำเชื่อมที่มีความเข้มข้นสูงสุดรวม P (1.34%
น้ำหนักแห้ง) การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่ามีมากน้ำเชื่อม
เข้มข้นสูงจากทั้งหมด P, มีค่าเฉลี่ยของสาม
พืชเป็น 1.88% (น้ำหนักแห้ง) สำหรับสามพืช แต่ stillage บาง
มีความเข้มข้น P รวมสูงสุด (1.98%) Noureddini et al.
(2009) ต่อไปพบว่าประมาณ 59% ของ P รวมใน stillage ทั้ง
เป็นฟอสเฟต P และประกอบที่เหลือของ P ใน stillage ทั้งหมด
(41%) ในขณะที่ไฟเตทพีพวกเขาไม่ได้ แต่พิจารณาผลงาน
โดย ส่วนที่เหลือของ P ที่กำหนดไว้ในการศึกษาครั้งนี้ นอกจากนี้พวกเขา
วิเคราะห์ HPLC ของกระแสนี้และสองเศษส่วนหมุนเหวี่ยงมันไม่
ได้เปิดเผยการปรากฏตัวของไฟเตท ในทางตรงกันข้ามการศึกษาในปัจจุบัน
พบว่าประมาณ 48% ของ P รวมใน stillage ทั้งหมดเป็นไฟเตท P
และ P ฟอสเฟตที่มีต่อ P รวมใน stillage ทั้งหมดเป็นเพียง
25.19% ส่วนที่เหลืออีก 26.82% เป็นผลงานจากส่วนที่เหลือของพี
เมื่อผลรวมของการมีส่วนร่วมโดยทั้งสองฟอสเฟต P และส่วนที่เหลือ
ของ P จะพิจารณารวมกันเป็นผลงานที่มีต่อ nonphytate P
รวม P, การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าใน DDGS nonphytate P
เป็น 56.30% (ตารางที่ 3) ค่านี้ตรงกับดีกับ 54% รายงาน
โดยอาร์ซี (1994).
นอกจากนี้ในการศึกษาของ Noureddini et al, (2009) หลาย
ผลิตภัณฑ์กระแสรวมทั้งสารละลายสุกบดเหลวหมัก
คลุกเคล้าและ stillage บางไม่ได้ถูกเก็บไว้สำหรับการวิเคราะห์
รวมพีระดับของฟอสเฟต P และไฟเตท P วัด
เฉพาะใน stillage ทั้งของของเหลวและของแข็ง เศษส่วนหลังจากที่ห้องปฏิบัติการ
การหมุนเหวี่ยง ผลงานโดยส่วนที่เหลือของ P ไม่ได้คิด
ในกระแสและเศษส่วนของมัน ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้จะ
ถือเป็นครั้งแรกที่จะบันทึกการเปลี่ยนแปลงในทุกสี่รูปแบบ
ของ P ในระหว่างกระบวนการแห้งบดทั้งหมดจากข้าวโพด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายเหตุ ข้อมูลทั้งหมดของ P โดยวิธีเคมีเปียก( ตารางที่ 3 ) พบว่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 ) จากข้อมูลของธาตุP โดยวิธี ICP ( ตารางที่ 1 ) , แม้ว่าทั้งสองวิธีวัดสารเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ในตัวอย่าง ข้าวบาร์เลย์สองวิธีให้คล้ายกัน P ค่า ( Liu et al . , 2007 ) เห็นได้ชัดว่าเมทริกซ์ที่ซับซ้อนของ DDGs อาจป้องกันการสกัดสมบูรณ์ของฟอสฟอรัสทั้งหมดโดยเปียกวิธีใช้ ตั้งแต่การศึกษาปัจจุบันเน้นในการเปลี่ยนแปลงรูปแบบ ในระหว่างกระบวนการ และเนื่องจากความแตกต่างระหว่างสองวิธีการรวม P อย่างเป็นระบบ โดยใช้ข้อมูลของฟอสฟอรัสทั้งหมดโดยวิธีเปียกใน ตารางที่ 3 ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ สรุปการศึกษาปัจจุบันnoureddini et al . ( 2009 ) วัด ปริมาณฟอสฟอรัสในกระแสหลายผลิตภัณฑ์ของกระบวนการบดแห้ง รวมทั้งข้าวโพดทั้งหมด )ข้าวโพดทั้ง stillage ธัญพืช เปียก น้ำเชื่อมข้นลดลง solubles )การกลั่นน้ำธัญพืชกับ solubles และ DDGs . พวกเขาพบว่าที่เชื่อมมีความเข้มข้นรวมสูงสุด ( 1.34 % pวัตถุแห้ง ) การศึกษานี้พบว่ามีอยู่มาก น้ำเชื่อมความเข้มข้นสูงของฟอสฟอรัสทั้งหมดที่มีมูลค่าเฉลี่ย 3 ,พืชเป็น 1.88 % ( น้ำหนักแห้ง ) 3 ต้น แต่บาง stillageมีค่าความเข้มข้นฟอสฟอรัสทั้งหมด ( 1.98 % ) noureddini et al .( 2009 ) เพิ่มเติม พบว่า 59% ของปริมาณฟอสฟอรัสทั้งหมด stillageมีฟอสเฟตฟอสฟอรัสและบันทึกส่วนที่เหลือของ P ใน stillage ทั้งหมด( ร้อยละ 41 ) : หน้าพวกเขาไม่ได้ อย่างไรก็ตาม พิจารณาสนับสนุนโดยส่วนที่เหลือของจุดที่กำหนดไว้ในการศึกษานี้ นอกจากนี้ , ของพวกเขาเทคนิคการวิเคราะห์กระแสนี้ และสองระดับ เศษส่วน ทำไม่เปิดเผยสถานะของไฟเตท . ในทางตรงกันข้าม การศึกษาครั้งนี้พบว่า ประมาณ 48% ของปริมาณฟอสฟอรัสทั้งหมด stillage : P คือและฟอสเฟต P ต่อฟอสฟอรัสทั้งหมดในทั้งหมด stillage เท่านั้น25.22 % ที่เหลือร้อยละต่อผลงานโดยส่วนที่เหลือของหน้าเมื่อผลรวมของผลงานทั้งฟอสเฟต P และส่วนที่เหลือP คือ โดยรวมถือว่าเป็น nonphytate P บริจาคต่อปริมาณฟอสฟอรัส ผลการศึกษา พบว่า ในช่วง nonphytate P DDGsถูกับ % ( ตารางที่ 3 ) มูลค่านี้เข้าคู่กันได้ดีกับ 54 รายงานโดย NRC ( 1994 )นอกจากนี้ ในการศึกษา noureddini et al . ( 2009 ) , หลายผลิตภัณฑ์ น้ำลำธาร รวมทั้งสุกหรือบดหมักมันบด และบาง stillage ได้รวบรวมเพื่อการวิเคราะห์รวมหน้าระดับฟอสเฟต P : P ถูกวัดแต่ทั้งหมด stillage ของของเหลวและของแข็งหลังจากปฏิบัติการเศษส่วนการปั่นเหวี่ยง สนับสนุนโดยส่วนที่เหลือของ P คือไม่ได้คิดในกระแสของเศษส่วน ดังนั้น การศึกษาครั้งนี้ คือถือว่าเป็นครั้งแรกในเอกสารการเปลี่ยนแปลงทั้งหมด 4 รูปแบบของ P ตลอดทั้งแห้งบดกระบวนการจากข้าวโพด