Effects of Brussels sprouts (2.5–30

Effects of Brussels sprouts (2.5–30%), allyl isothiocyanate (0.03 and 0.1%) and goitrin (0.02%), in the diet, on the glutathione S-transferase subunit pattern in the liver and small intestinal mucosa of male Fisher rats were investigated. A statistically significant linear relationship was found between the amount of Brussels sprouts in the diet and the induction of glutathione S-transferase subunits in two experiments. Increases in total activity of glutathione S-transferases towards 1-chloro-2,4-dinitrobenzene ranged from about 15% (2.5% Brussels sprouts in the diet) to 180% (30% Brussels sprouts in the diet) in the liver, and from 3% (2.5% Brussels sprouts) to 150% (30% Brussels sprouts) in the small intestinal mucosa. There were similar increases in the total amounts of glutathione S-transferase subunits. In the first experiment, when the average sinigrin and progoitrin levels found in the sprouts were 1835 and 415 μmol/kg, respectively, subunit induction patterns in both the liver and the small intestinal mucosa were very similar to the pattern observed after feeding allyl isothiocyanate. In the second experiment, when the average sinigrin level found in the sprouts was as low as the progoitrin level (both about 540 μmol/kg), a goitrin-like induction pattern was observed. The most pronounced difference between the glutathione S-transferase subunit induction patterns due to administration of allyl isothiocyanate and goitrin is the much stronger enhancement of subunit 2 by allyl isothiocyanate. The induction patterns of both experiments indicate that in Brussels sprouts at least two compounds, probably allyl isothiocyanate and goitrin, are responsible for the induction of glutathione S-transferases.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของกะหล่ำ (2.5 – 30%), allyl isothiocyanate (0.03 และ 0.1%) และ goitrin (0.02%), ในอาหาร ในรูปแบบย่อย S-transferase กลูตาไธโอนในตับและเยื่อบุลำไส้เล็กของหนู Fisher ชายถูกตรวจสอบ พบความสัมพันธ์เชิงเส้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างยอดของกะหล่ำในอาหารและการเหนี่ยวนำการโปรแกรม S-transferase กลูตาไธโอนในการทดลองที่สอง เพิ่มขึ้นในกิจกรรมรวมของกลูตาไธโอนเอส-transferases ต่อ 1-chloro-2, 4-dinitrobenzene โจมตีระยะไกล จาก 15% (2.5% กะหล่ำในอาหาร) ถึง 180% (30% กะหล่ำในอาหาร) ในตับ และ 3% ถึง 150% (30% กะหล่ำ) ในเยื่อบุของลำไส้เล็ก (2.5% กะหล่ำ) มียอดรวมของกลูตาไธโอน S-transferase โปรแกรมเพิ่มคล้าย ในการทดลองครั้งแรก เมื่อเฉลี่ย sinigrin และ progoitrin ระดับที่พบในถั่วงอก 1835 และ 415 ไมโครโมล/กิโลกรัม ตามลำดับ รูปแบบเหนี่ยวนำย่อยในตับและเยื่อบุของลำไส้เล็กได้คล้ายคลึงกับรูปแบบการสังเกตหลังจากให้อาหาร allyl isothiocyanate ในการทดลองที่สอง เมื่อพบในถั่วงอก sinigrin เฉลี่ยระดับต่ำสุดที่ระดับ progoitrin (ทั้งสองเกี่ยวกับ 540 ไมโครโมล/กิโลกรัม), รูปแบบเหนี่ยวนำ goitrin เหมือนถูกตรวจสอบ เด่นชัดมากสุดความแตกต่างระหว่างกลูตาไธโอน S-transferase รูปแบบเหนี่ยวนำย่อยเนื่องจากการบริหารงานของ allyl isothiocyanate และ goitrin คือ เพิ่มประสิทธิภาพแข็งแกร่งมากของงานย่อย 2 โดย allyl isothiocyanate รูปแบบของการเหนี่ยวนำของทั้งสองการทดลองระบุว่า ในกะหล่ำ น้อยสองสารประกอบ คง allyl isothiocyanate และ goitrin รับผิดชอบสำหรับการเหนี่ยวนำกลูตาไธโอนเอส-transferases

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบของกะหล่ำปลี ความสัมพันธ์เชิงเส้นนัยสำคัญทางสถิติคือการพบกันระหว่างปริมาณของกะหล่ำปลีในอาหารและการชักนำของกลูตาไธโอนหน่วยย่อย การเพิ่มขึ้นของกิจกรรมทั้งหมดของกลูตาไธโอน มีการเพิ่มขึ้นของที่คล้ายกันในปริมาณรวมของกลูตาไธโอนหน่วยย่อย ในการทดสอบครั้งแรกเมื่อ ในการทดลองที่สองเมื่อระดับ ความแตกต่างที่เด่นชัดที่สุดระหว่างกลูตาไธโอน รูปแบบการเหนี่ยวนำของทั้งสองการทดลองแสดงให้เห็นว่าในกะหล่ำปลีอย่างน้อยสองสารประกอบอาจจะเป็นแอลลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของกนกเรขา ( 2.5 ( 30% ) , allyl isothiocyanate ( 0.03 และ 0.1% ) และกอยตริน ( 0.02% ) ในอาหารในรูปแบบเรส ซึ่งกลูต้าไธโอนในตับ และเซลล์เยื่อบุลำไส้ขนาดเล็กของชายชาวประมงหนู คือ มีความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติพบว่า ปริมาณของถั่วงอกในอาหารและการ กลูต้าไธโอนหน่วยเรสใน 2 การทดลอง การรวมกิจกรรมของกลูตาไธโอน s-transferases ต่อ 1-chloro-2,4-dinitrobenzene มีค่าประมาณ 15% ( 2.5% ถั่วงอกในอาหาร ) 180 % ( 30% ถั่วงอกในอาหาร ) ในตับ และจาก 3 % ( 2.5% กนกเรขา ) 150% ( 30% กนกเรขา ) ในเซลล์เยื่อบุลำไส้ขนาดเล็ก มีเพิ่มที่คล้ายกันในจํานวนรวมของกลูต้าไธโอน เรส ย่อย . ในการทดลองแรก เมื่อ sinigrin progoitrin เฉลี่ยและระดับที่พบในถั่วงอกมี 1835 และไม่เคยμ mol / kg ตามลำดับ ซึ่งนำรูปแบบทั้งในตับและเซลล์เยื่อบุลำไส้ขนาดเล็กคล้ายกับรูปแบบสังเกตหลังจากให้อาหาร allyl isothiocyanate . ในการทดลองที่สอง เมื่อระดับ sinigrin เฉลี่ยที่พบในถั่วงอก คือต่ำกว่าระดับ progoitrin ( ประมาณ 540 μ mol / kg ) , กอยตรินเหมือนแบบอุปนัยคือสังเกต การออกเสียงมากที่สุด ความแตกต่างระหว่างกลูต้าไธโอนชนิดเหนี่ยวนำรูปแบบเรส เนื่องจากการบริหารงานของอัลลิลไอโซไธโอไซยาเนต และกอยตรินเป็นแข็งแกร่งมากเพิ่มประสิทธิภาพของหน่วยย่อยที่ 2 โดย allyl isothiocyanate . เหนี่ยวนำรูปแบบของทั้ง 2 การทดลองพบว่าในกะหล่ำปลีอย่างน้อยสองชนิดอาจ allyl isothiocyanate และกอยตริน , มีความรับผิดชอบสำหรับการ กลูต้าไธโอน s-transferases .