3.3 Gastric Evacuation Time and Rel

3.3 Gastric Evacuation Time and Related Studies

Many studies have been performed relating to developing an optimum feeding schedule, mostly for salmonids, but also including a number of other cultured fish.

Variables considered with feeding rate and gastric evacuation time included temperature, season, activity, body size, gut capacity, satiety, and metabolic rate. A relatively consistent finding has been that gastric emptying rate declines more or less exponentially (sometimes linearly) with time. Larger meals first are often, but not always, digested at a faster rate than small meals and the amount of pepsin and acid produced was somewhat proportional to the degree of distension of the stomach. Stomach mobility often increases with the degree of stomach distension also. The appetite, digestion rate, and amount of secretions produced all decreased with decreased temperature, but the secretions also decreased if tested at temperatures in excess of the acclimation temperature. Appetite, i.e., the amount of food eaten voluntarily at one time, appears to be the inverse of stomach fullness, although this does not explain the entire appetite phenomenon. Appetite continues to increase for a number of days after the stomach is empty, indicating that additional metabolic or neural mechanisms are operating. Data on gastric emptying time, digestion rate, and temperature for sockeye salmon have been shown to reflect the underlying phenomenon. Direct comparison of data on digestion among different workers is difficult, because of differences in species, food and methods used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3 เวลาอพยพในกระเพาะอาหารและที่เกี่ยวข้องศึกษา

ได้ปฏิบัติในการศึกษาเกี่ยวข้องกับการพัฒนาเหมาะสมให้อาหารกำหนดการ เพื่อ salmonids แต่ยัง รวมถึงจำนวนอื่น ๆ อ่างปลา

ตัวแปรถือว่า มีอัตราการให้อาหาร และการอพยพในกระเพาะอาหารเวลารวมอุณหภูมิ ฤดูกาล กิจกรรม ขนาดร่างกาย กำลังไส้ สามารถ และอัตราการเผาผลาญ ค้นหาค่อนข้างสอดคล้องกันได้ที่ในกระเพาะอาหารล้างลดอัตราการอัตราการขยายตัวอย่างมากน้อย (บางครั้งเชิงเส้น) กับเวลา อาหารมื้อใหญ่ก่อนเป็นบ่อย แต่ไม่ เสมอ เจ่าที่อัตราเร็วกว่าอาหารมื้อเล็ก ๆ และจำนวนเพพซิน และกรดที่ผลิตได้ค่อนข้างเป็นสัดส่วนกับระดับของ distension ของกระเพาะอาหาร เคลื่อนไหวของกระเพาะอาหารมักจะเพิ่มขึ้นกับระดับ distension ท้องยัง ความอยากอาหาร อัตราการย่อยอาหาร และจำนวนการหลั่งที่ผลิตทั้งหมดลดลง มีอุณหภูมิลดลง แต่หลั่งลดลงถ้ายัง ทดสอบที่อุณหภูมิเกินกว่าอุณหภูมิ acclimation ความอยากอาหาร เช่น จำนวนอาหารที่กินต่อครั้งหนึ่ง ดูเหมือนจะ เป็นค่าผกผันของความแน่นท้อง ถึงแม้ว่านี้ไม่อธิบายปรากฏการณ์ทั้งหมดความอยากอาหาร อาหารยังคงเพิ่มจำนวนวันหลังจากท้องว่างเปล่า แสดงว่า กลไกการเผาผลาญ หรือประสาทเพิ่มเติมกำลังปฏิบัติ ได้รับการแสดงข้อมูลเวลาล้างในกระเพาะอาหาร อัตราการย่อยอาหาร และอุณหภูมิสำหรับอนช็อคเพื่อสะท้อนปรากฏการณ์พื้นฐาน เปรียบเทียบโดยตรงของข้อมูลย่อยอาหารระหว่างผู้ปฏิบัติงานที่แตกต่างได้ยาก เพราะความแตกต่างในชนิด อาหาร และวิธีใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 กระเพาะอาหารเวลาการอพยพและการศึกษาที่เกี่ยวข้องศึกษาจำนวนมากได้รับการดำเนินการที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาตารางการให้อาหารที่เหมาะสมส่วนใหญ่สำหรับ salmonids แต่ยังรวมถึงจำนวนของปลาที่เลี้ยงตัวแปรถือว่ามีอัตราการเลี้ยงลูกด้วยนมและเวลาการอพยพในกระเพาะอาหารรวมถึงอุณหภูมิฤดูกาลกิจกรรม ขนาดของร่างกายความจุกระเพาะอาหาร, ความเต็มอิ่มและอัตราการเผาผลาญ การค้นพบที่ค่อนข้างสอดคล้องกันได้รับการที่อัตราการระบายน้ำในกระเพาะอาหารลดลงมากหรือน้อยชี้แจง (บางครั้งเส้นตรง) กับเวลา อาหารที่มีขนาดใหญ่เป็นครั้งแรกมักจะเป็น แต่ไม่เสมอไปย่อยในอัตราที่เร็วกว่าอาหารมื้อเล็กและปริมาณของน้ำย่อยและกรดที่ผลิตได้ค่อนข้างสัดส่วนกับระดับของการขยายของกระเพาะอาหาร การเคลื่อนไหวของกระเพาะอาหารมักจะเพิ่มขึ้นกับระดับของการขยายกระเพาะอาหารยัง ความอยากอาหารของอัตราการย่อยอาหารและปริมาณของสารคัดหลั่งที่ผลิตทั้งหมดลดลงเมื่ออุณหภูมิลดลง แต่หลั่งลดลงหากการทดสอบที่อุณหภูมิเกินกว่าอุณหภูมิที่ปรับสภาพ ความอยากอาหารคือปริมาณของอาหารที่กินโดยสมัครใจที่ครั้งหนึ่งดูเหมือนจะเป็นตรงกันข้ามกับความอิ่มท้อง แต่นี้ไม่ได้อธิบายปรากฏการณ์ความอยากอาหารทั้งหมด ความอยากอาหารยังคงเพิ่มขึ้นเป็นเวลาหลายวันหลังจากที่กระเพาะอาหารยังว่างอยู่แสดงให้เห็นว่าการเผาผลาญเพิ่มเติมหรือกลไกของระบบประสาทมีการดำเนินงาน ข้อมูลเกี่ยวกับเวลาในกระเพาะอาหารตะกอนอัตราการย่อยอาหารและอุณหภูมิปลาแซลมอนปลาแซลมอนสีแดงได้รับการแสดงที่จะสะท้อนให้เห็นถึงปรากฏการณ์พื้นฐาน เปรียบเทียบโดยตรงของข้อมูลในการย่อยอาหารในหมู่คนงานที่แตกต่างกันเป็นเรื่องยากเพราะความแตกต่างในรูปแบบอาหารและวิธีการที่ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 เวลาการอพยพในกระเพาะอาหารและการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับ

หลายการศึกษาได้ดำเนินการเกี่ยวกับการพัฒนาตารางการให้อาหารที่เหมาะสมสำหรับ salmonids เป็นส่วนใหญ่ แต่ยังรวมถึงจำนวนของปลาที่เลี้ยงอื่น ๆ .

ตัวแปรที่พิจารณาและอัตราการป้อนเวลาในการอพยพได้แก่ อุณหภูมิ , ฤดู , กิจกรรม , ขนาดร่างกาย , ไส้ความจุความอิ่มและการเผาผลาญ อัตราการล้างกระเพาะอาหารที่สอดคล้องกันค่อนข้างมีอัตราลดลงมากหรือน้อยแทน ( บางครั้งนำ ) กับเวลา อาหารมื้อใหญ่แรกมักจะ แต่ไม่เสมอไป ย่อยในอัตราที่เร็วกว่า มื้อเล็ก ๆ และปริมาณของเอนไซม์เปปซินและกรดที่ผลิตได้ค่อนข้างได้สัดส่วนกับระดับของการบวมของท้องการเคลื่อนไหวท้องมักจะเพิ่มขึ้นกับระดับของ แน่นท้อง ท้องยัง ความอยากอาหาร , อัตราการย่อย และปริมาณการหลั่งผลิตทั้งหมดลดลง อุณหภูมิจะลดลง แต่หลั่งลดลงถ้าทดสอบที่อุณหภูมิในส่วนของ acclimation อุณหภูมิ อาหาร คือ ปริมาณของอาหารที่รับประทาน โดยช่วงหนึ่ง ดูเหมือนจะเป็นตรงกันข้ามความอิ่มท้องแม้ว่านี้ไม่ได้อธิบายปรากฏการณ์ของอาหารทั้งหมด ความอยากอาหารยังคงเพิ่มขึ้นเป็นเวลาหลายวันหลังจากท้องว่าง ระบุว่า กลไกการเผาผลาญอาหารหรือประสาทเพิ่มเติม คือ ผ่าตัด ข้อมูลเกี่ยวกับการล้างกระเพาะอาหารเวลาอัตราการย่อยอาหารและอุณหภูมิสำหรับปลาแซลมอนสีแดงได้รับการแสดงเพื่อสะท้อนถึงปรากฏการณ์การเปรียบเทียบโดยตรงของข้อมูลในการย่อยอาหารของคนงานที่แตกต่างกันเป็นเรื่องยาก เพราะความแตกต่างของชนิดอาหารและวิธีการที่ใช้