DiscussionThe novel contributions o

Discussion
The novel contributions of our review are twofold. First,
our focus was on remission instead of effect size (11–13) or
response (10). The finding that there were significantly
more patients in the Elkin et al. study (22) who responded
to treatment than achieved full remission lends support to
the hypothesis that some “responders” may still have a
substantial degree of residual depressive symptoms,
thereby confirming that the focus on full remission represents
an important paradigm shift in the field. Second, to
our knowledge, this is the first review that examines the
comparative efficacy of pharmacotherapy and psychotherapy
for major depressive disorder exclusively on the
basis of the results of multiple-cell randomized, controlled
trials that directly compared medications, psychotherapies,
and control conditions. This approach, as suggested
by others (14), is the only safeguard against noncomparability
of study groups, inadequate implementation of
pharmacotherapy, and nonspecific treatment effects. We
also examined a more homogenously defined patient
group than was covered in other meta-analyses (11–13),

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาผลงานนวนิยายของรีวิวของเรามีอยู่สองประการ ครั้งแรกของเราอยู่บนปลดแทนขนาดผล (11-13) หรือตอบ (10) พบว่ามีนัยสำคัญผู้ป่วยเพิ่มเติมในการศึกษา Elkin et al. (22) ที่ตอบสนองรักษากว่าปลดเต็มทำได้ยืดสนับสนุนสมมติฐานที่ยังอาจมีบาง "responders" เป็นปริญญาพบอาการเหลือ depressiveจึงยืนยันว่า เน้นปลดเต็มแทนการเปลี่ยนกระบวนทัศน์ที่สำคัญในฟิลด์ ที่สอง การความรู้ของเรา เป็นรีวิวแรกที่ตรวจสอบการเปรียบเทียบประสิทธิภาพของ pharmacotherapy และจิตแพทย์การซึมเศร้าโดยเฉพาะในการพื้นฐานของผลลัพธ์ของเซลล์หลาย randomized ควบคุมการทดลองที่เปรียบเทียบโดยตรงยา psychotherapiesและควบคุมเงื่อนไข วิธีการนี้ เป็นแนะนำอื่น (14), จะป้องกัน noncomparability เท่านั้นกลุ่มการศึกษา งานไม่เพียงพอpharmacotherapy และผลการรักษาที่เจาะจง เรานอกจากนี้ยัง ตรวจสอบผู้ป่วยกำหนดเพิ่มเติม homogenouslyกลุ่มมากกว่าถูกครอบคลุมอยู่ในอื่น ๆ meta-วิเคราะห์ (11-13),

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ผลงานนวนิยายเรื่องการตรวจสอบของเรามีสองเท่า ครั้งแรกที่
เรามุ่งเน้นอยู่ในการให้อภัยแทนขนาดผล (13/11) หรือ
การตอบสนอง (10) การค้นพบว่ามีอย่างมีนัยสำคัญ
ในผู้ป่วยมากขึ้นกิ้นส์และอัล การศึกษา (22) ที่ตอบสนอง
ต่อการรักษาประสบความสำเร็จกว่าการให้อภัยเต็มยืมการสนับสนุน
สมมติฐานที่ว่าบางคน "ตอบสนอง" อาจยังคงมี
ระดับที่สำคัญของอาการซึมเศร้าที่เหลือ
จึงยืนยันว่ามุ่งเน้นไปที่การให้อภัยเต็มหมายถึง
กระบวนทัศน์ที่สำคัญการเปลี่ยนแปลงในสนาม ประการที่สองเพื่อ
ความรู้ของเรานี้เป็นทบทวนครั้งแรกที่ตรวจสอบ
การรับรู้ความสามารถเปรียบเทียบการรักษาด้วยยาและจิตบำบัด
สำหรับโรคซึมเศร้าโดยเฉพาะบน
พื้นฐานของผลที่ได้จากเซลล์หลายสุ่มควบคุม
การทดลองว่ายาเมื่อเทียบโดยตรง psychotherapies,
และเงื่อนไขในการควบคุม วิธีการนี้จะได้รับการแนะนำ
โดยคนอื่น ๆ (14) เป็นป้องกันเฉพาะกับ noncomparability
ของกลุ่มการศึกษาการดำเนินงานไม่เพียงพอของ
ยาและผลกระทบการรักษาเชิญชม เรา
ยังตรวจสอบที่กำหนดไว้มากขึ้นผู้ป่วยตัวดี
กว่ากลุ่มที่ได้รับการกล่าวถึงในการวิเคราะห์อภิอื่น ๆ (11-13)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปรายผลงานนวนิยายของ
รีวิวของเราเป็นสองเท่า โฟกัสของเราอยู่บนก่อน
การให้อภัยแทนขนาดอิทธิพล ( 11 – 13 ) หรือ
การตอบสนอง ( 10 ) พบว่ามีผู้ป่วยอย่างมีนัยสำคัญ
เพิ่มเติมใน Elkin et al . การศึกษา ( 22 ) ที่ตอบสนองกับการรักษาความสงบกว่าเต็ม

ยืมสนับสนุนสมมติฐานว่า " บริการ " อาจยังคงมี
ระดับมากของอาการโรคซึมเศร้าที่ตกค้าง
จึงยืนยันว่าโฟกัสเต็ม remission หมายถึง
กะกระบวนทัศน์ที่สำคัญในเขตข้อมูล 2

ความรู้ของเรานี้เป็นรีวิวแรกที่ตรวจสอบการเปรียบเทียบประสิทธิผลของเภสัชบำบัดและจิตบำบัด

สำหรับโรคซึมเศร้าโดยเฉพาะบนพื้นฐานของผล

แบบหลายเซลล์ ควบคุมการทดลองโดยตรงเทียบยา จิตบำบัด
, และควบคุมเงื่อนไข วิธีการนี้เป็นข้อเสนอแนะ
โดยผู้อื่น ( 14 ) , เป็นเพียงการปกป้องต่อต้าน noncomparability
ของกลุ่มศึกษา การดำเนินการด้าน
เภสัชบำบัด และผลการรักษาการติดเชื้อ . เราได้ทำการเพิ่มเติมเข้ากันดี

นิยามผู้ป่วยกลุ่มกว่าถูกปกคลุมด้วยโดยวิธีการวิเคราะห์เมต้า ( 11 – 13 )