Sure." "That's a deal." Xuanyuan to

Sure."



"That's a deal."



Xuanyuan took out nine thousand, three hundred and thirty six coins. He could finally use all the money he took from the servants of the Yue family.



"Sorry, old man, I've only got this much. Will you take it?" Xuanyuan frowned and pretend that this was all the money he'd got.



The old man was furious,



"No, ten is the lowest. Have you got anything that can compensate?"



Xuanyuan was, not exactly a bad person, but he had lived two lives without money and knew the value of it. He took out the bear elixir he'd got and said,



"This is the only thing I've got."



The old man brightened up,



"Very well, that's a nice elixir. Give it to me and pick a few things from the stall, then we're settled."



Xuanyuan rolled his eyes. The old man knew how to make a deal. All his things were more or less broken or dirty. They all looked like antiques, but none of them were worth anything to a martial artist.



But a voice rang inside his head,



"Get that bracelet..."



Who else could that be, if not the greedy old bugger?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แน่" "ที่เป็นการจัดการ" Xuanyuan เอาออก พันเก้า สามร้อยสามสิบหกเหรียญ ในที่สุดเขาสามารถใช้เงินทั้งหมดที่เขาเอาจากของครอบครัวยิว "ขอ ชรา เพียงฉันมากนี้ คุณจะใช้มันได้อย่างไร" Xuanyuan frowned และหลอกว่า นี่คือเงินทั้งหมดที่เขาได้รับ ชายชราโกรธ มาก "ไม่ สิบเป็นต่ำที่สุด คุณมีอะไรที่สามารถชดเชยหรือไม่" Xuanyuan ไม่ว่าคนเลว แต่เขาก็ดำเนินชีวิตสองถัง และรู้ค่าของมัน เขาเอาออก elixir หมีเขาได้ และกล่าว ว่า "นี่คือสิ่งเดียวที่ฉันมี" ผิวใสขึ้น ชายชรา "ดี ที่เป็นยาอายุวัฒนะที่ดี เพื่อข้าพระองค์ และรับบางสิ่งจากคอก จาก นั้นเราก็ได้" Xuanyuan รีดตาของเขา คนรู้วิธีการทำให้การจัดการ ทุกสิ่งของเขาถูกตัดขาด หรือสกปรกมากหรือน้อย พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนของโบราณ แต่ไม่มีพวกเขาถูกคุ้มค่าอะไรที่จะเป็นศิลปินศิลปะ แต่เสียงรังภายในหัวของเขา "รับสร้อยข้อมือที่..." ใครสามารถที่จะ ถ้าไม่ความโลภเก่าคนเสพเวจมรรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แน่นอน. "



" นั่นคือการจัดการ. "



Xuanyuan เอาออกเก้าพัน, 336 เหรียญ. ในที่สุดเขาก็สามารถใช้เงินทั้งหมดที่เขาเอามาจากคนรับใช้ของครอบครัวยู.



" ขอโทษชายชราผมได้มีเพียง มากขนาดนี้ คุณจะใช้มันได้หรือไม่ "Xuanyuan ขมวดคิ้วและหลอกว่านี่คือเงินทั้งหมดที่เขาต้องการได้.



ชายชราโกรธ



" ไม่สิบคือต่ำสุด คุณมีอะไรที่สามารถชดเชย? "



Xuanyuan ก็ไม่ได้ว่าเป็นคนไม่ดี แต่เขาเคยอาศัยอยู่สองชีวิตไม่มีเงินและรู้ค่าของมัน. เขาก็เอายาอายุวัฒนะหมีที่เขาต้องการได้และกล่าวว่า



" นี่คือ สิ่งเดียวที่ฉันมี. "



ชายชราสว่างขึ้น



" ได้เป็นอย่างดีว่าเป็นยาอายุวัฒนะที่ดี ให้กับผมและเลือก ๆ น้อย ๆ จากคอกแล้วเรากำลังตัดสิน. "



Xuanyuan รีดดวงตาของเขา. ชายชรารู้วิธีที่จะทำให้การจัดการ. ทุกสิ่งที่เขาได้มากขึ้นหรือน้อยลงเสียหรือสกปรก. พวกเขาทั้งหมดดูเหมือน ของเก่า แต่ไม่มีของพวกเขาเป็นสิ่งที่คุ้มค่าให้กับศิลปินศิลปะ.



แต่เสียงดังขึ้นในหัวของเขา



"รับสร้อยข้อมือที่ ... "



ใครที่อาจจะถ้าไม่เสพเวจมรรคเก่าโลภ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มั่นใจ" ตกลง "xuanyuan เอาเก้าพันสามร้อยสามสิบหกเหรียญ เขาจะได้ใช้เงินทั้งหมด ที่เขาเอามาจากคนรับใช้ครอบครัว Yue" ขอโทษนะครับ ผมได้ขนาดนี้ คุณจะใช้มัน ? xuanyuan ขมวดคิ้ว แล้วไม่รู้ว่าเป็นเงินทั้งหมดที่เขามีชายชราคนนั้นโกรธมาก" ไม่ สิบ คือ ถูกที่สุด คุณมีอะไรที่สามารถชดเชย ?xuanyuan ก็ไม่ได้เป็นคนไม่ดี แต่เขาใช้ชีวิตสองชีวิต โดยไม่มีเงิน และรู้จักคุณค่าของมัน เขาเอาหมีด้วยเขาได้กล่าวว่า" นี่เป็นสิ่งเดียวที่ผมมี "ชายชราที่สว่างขึ้น" ดีมาก เป็นยาอายุวัฒนะที่ดี เอามาให้ฉัน แล้วหยิบบางสิ่งออกมาจากคอก แล้วเราจะตัดสิน "xuanyuan รีดตาของเขา ชายชรารู้จักวิธีการต่อรอง สิ่งที่ทุกคนของเขามากกว่าหรือน้อยกว่าเสียหรือสกปรก พวกเขาทั้งหมดดูเหมือนของเก่า แต่พวกเขาไม่ได้มีมูลค่าอะไรเป็นศิลปะการต่อสู้ .แต่เสียงที่ดังขึ้นในหัวของเขา" เอาสร้อยเส้นนั้น . . . . . . . "ใครที่อาจจะ ถ้า ไม่โลภเก่าเลย ?