There’s no need to be austere, but

There’s no need to be austere, but consider your child’s eating habits as you pack things up: Are they a nibbler? Don’t pack a stack of leftover lasagna. Do they only eat half a wrap at home? Don’t make a full-size one just for school. And consider this: Most kids are doing a little sampling from their friends’ lunches, too. the stinky kid. But boy, does it taste good with a pickle.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่จำเป็นต้องอดอยาก แต่จะพิจารณาเด็กของกินนิสัยเป็นคุณแพ็คสิ่งค่า: พวกเขาคือความเป็น ไม่บรรจุกองซ้อนของลาซานญ่าที่เหลือ ทำพวกเขาเท่านั้นกินครึ่งห่อที่บ้าน ไม่ทำให้เป็นขนาดเต็มสำหรับโรงเรียน และพิจารณานี้: เด็กส่วนใหญ่ทำเพื่อการสุ่มตัวอย่างจากอาหารกลางวันของเพื่อนของพวกเขา เกินไป เด็กเหม็น แต่เด็ก ไม่ว่ารสชาติดีผักดอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขามี Nibbler: มีจำเป็นที่จะต้องเคร่งครัด แต่พิจารณานิสัยการรับประทานอาหารของเด็กของคุณในขณะที่คุณแพ็คสิ่งที่ขึ้นไม่ได้? อย่าแพ็คกองลาซานญ่าที่เหลือ พวกเขาเพียง แต่กินครึ่งห่อที่บ้านได้หรือไม่ ไม่ได้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งแบบเต็มขนาดเพียงสำหรับโรงเรียน และพิจารณานี้เด็กส่วนใหญ่กำลังทำตัวอย่างเล็ก ๆ น้อย ๆ จากอาหารกลางวันของเพื่อนด้วย เด็กอับ แต่เด็กมันไม่ได้ลิ้มรสที่ดีกับผักดอง ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ต้องเคร่ง แต่พิจารณาเด็กนิสัยการกินของคุณเมื่อคุณแพ็คขึ้น : พวกเขาเป็น nibbler ? ไม่บรรจุกองที่เหลือลาซานญ่า พวกเขากินไปครึ่งห่อที่บ้าน อย่าให้เต็ม แค่ไปโรงเรียน และพิจารณานี้ : เด็กส่วนใหญ่จะทำเล็ก ๆน้อย ๆจากเพื่อน ๆจำนวนของอาหารกลางวันด้วย เด็กสกปรก แต่เด็ก รสชาติดี มีผักดอง "
.