IntroductionDue to the energy crisi

Introduction
Due to the energy crisis, several oil-bearing crops have become
of interest for use as a raw material for biofuel. While there are
more than 350 types of oil-bearing crops, the ones that have
been commercialized to date include soybean (Glycine max), rapeseed
(Brassica napus), sunflower (Helianthus annuus), and oil palm
(Elaeis guineensis) (Ayhan, 2005). However, to be useful either for
food or energy, first the oil must be extracted from the plants’
seeds. Vegetable oil can be extracted by several methods including
mechanical and solvent extraction. Solvent extraction is a conventional
method that is widely used at a large-scale production
for obtaining vegetable oils from their seeds, i.e. peanut (Arachis
hypogaea), soybean, sunflower, corn (Zea mays) and palm kernel
(Mattil et al., 1964). However, hexane extraction, the most common
type of solvent extraction, requires expensive equipment to
handle the solvent and to ensure worker safety measure because
hexane is a highly volatile solvent. Hexane is classified as a hazardous
air pollutant by the US Environmental Protection Agency
and they thus consider vegetable oil extraction plants to represent a potentialmajor source. It is estimated that 0.7 kg of hexane per ton
of seed is released into the environment (United State Environment
Protection Agency, 2005). Exposure to hexane at 125ppm for 3
months causes peripheral nerve damage, musclewasting, and atrophy
(Agilent Technology,MSDS, Agilent Technology, 2008). For this
reason, alternative solvent extraction methods are needed that
eliminate the use of toxic compounds such as hexane (Tyson et al.,
2004). Several researchers have studied aqueous-based extraction
(Hagenmaier, 1974; Southwell and Harris, 1992; Evon et al., 2007;
Wu et al., 2009). From Wu et al. (2009), using enzyme-assisted
aqueous extraction to demulsify of oil-richemulsion increased their
extraction efficiency for soybean yield free oil to 88% from the total
90% oil available.
In this study microemulsion-based extraction was evaluated as
an alternative to hexane for vegetable oil extraction. This approach
is considered a clean technology since surfactants used for the
extraction are non-toxic substances and biodegradable. This technique
is based on microemulsion formation in which a surfactant
plays a key role in the process by lowering interfacial tension
between the aqueous extracting systemand the oil vegetable seeds.
As a result, oil can be extracted from the seed meals.
Several research studies have evaluated the possibility of
microemulsion formation using vegetable oil and various types
of surfactant. Raman et al. (2003) studied microemulsion formation
by mixture of non-ionic surfactant with palm oil and its
derivatives. Vegetable oil containing triglycerides as themajor components is one of the most difficulty oils to form a microemulsion
with. Selecting suitable surfactant system is the first important
step for microemulsion formation with vegetable oil. Recently,
our group has evaluated the phase behavior of vegetable oil in
microemulsion systems using lipophilic linker and extended surfactants
(Komesvarakul et al., 2006; Do et al., 2009). The behavior
of soybean oil in a water emulsion stabilized by non-ionic surfactant
also was reported by Hsu and Nacu (2003). Microemulsion
formation of eucalyptus oil by mixing nonionic surfactant (Brij 35)
and anionic surfactant (AOT) using butanol alcohol as linker was
reported by Rajib and Bidyut (2005). More closely to this present
work, in our working group, Klongkleaw (2005) was able to extract
soybean oil using non-ionic surfactant (Comperlan KD) solution.
A similar system was developed in order to extract oil from palm
kernel seed. Thus, while researchers have studied surfactant interactions
with vegetable oil, to date no one has published work on
microemulsion-based extraction on palm kernel seeds as an alternative
to hexane extraction.
In Thailand and South-east Asian countries, palm oil is a major
oil-bearing crop due to the tremendous growth of the oil palm
industry in the region. Palm oil has good potential to be developed
as an energy crop. Palm oil accounts for 70% of the Thai vegetable
oil market, and was estimated to be worth 40,000 million Baht per
annum (Chavalparit et al., 2006). In 2003, the production of palm
oil was estimated to be 680,000 tons and increased to 718,000 tons
in 2006.
Thus, the main objective of thisworkwas to investigate the possibility
of using the surfactant microemulsion-based process for oil
extraction from palm kernel seeds. The surfactant solution used in
this study was a solution of non-ionic and anionic extended surfactants.
The anionic extended surfactant used in this study has
been shownto lower the interfacial tension (IFT) between vegetable
oil and aqueous surfactant solution down to 10−3 mN/m or socalled
ultralow IFT (Witthayapanyanon et al., 2006). The optim

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำเนื่องจากวิกฤตพลังงาน พืชหลาย oil-bearing ได้กลายเป็นน่าสนใจสำหรับใช้เป็นวัตถุดิบสำหรับเชื้อเพลิงชีวภาพ ในขณะที่มีกว่า 350 ชนิดพืช oil-bearing คนที่มีรับกรรวันได้แก่ถั่วเหลือง (Glycine max), เรพซีด(ผัก napus), ดอกทานตะวัน (ทานตะวัน), และปาล์มน้ำมันเกี่ยวข้อง) (อาย 2005) อย่างไรก็ตาม จะเป็นประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่งสำหรับอาหารหรือพลังงาน แรกต้องแยกน้ำมันจากของพืชเมล็ด สามารถสกัดน้ำมันพืช โดยวิธีการต่าง ๆ รวมทั้งเครื่องจักรกล และตัวทำละลายสกัด ตัวทำละลายสกัดเป็นการทั่วไปวิธีที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการผลิตขนาดใหญ่สำหรับการได้รับน้ำมันพืชจากเมล็ดของพวกเขา เช่นถั่วลิสง (ถั่วลิสงhypogaea), ปาล์มเคอร์เนล และถั่วเหลือง ทานตะวัน ข้าวโพด (ซีเมส์แลน)(Mattil et al. 1964) อย่างไรก็ตาม เฮกเซน ส่วนมากชนิดของตัวทำละลายสกัด ต้องใช้อุปกรณ์ราคาแพงไปจัดการตัวทำละลาย และเพื่อให้มั่นใจ ความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงานวัดเนื่องจากเฮกเซนเป็นตัวทำละลายระเหยสูง เฮกเซนจัดเป็นตัวอันตรายมลพิษในอากาศ โดยเราสิ่งแวดล้อมการป้องกันหน่วยงานและพวกเขาจึงพิจารณาพืชสกัดน้ำมันพืชเพื่อแสดงแหล่งที่มา potentialmajor มีประมาณว่า 0.7 กก.ของเฮกเซนต่อตันเมล็ดถูกปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อม (สหรัฐสิ่งแวดล้อมครอง 2005) สัมผัสกับเฮกเซนที่ 125ppm สำหรับ 3เดือนทำให้เกิดความเสียหายของเส้นประสาทที่ต่อพ่วง musclewasting และฝ่อ(Agilent เทคโนโลยี MSDS, Agilent เทคโนโลยี 2008) สำหรับเรื่องนี้เหตุผล มีความจำเป็นวิธีการสกัดตัวทำละลายอื่นที่กำจัดการใช้สารพิษเช่นเฮกเซน (ไทสัน et al.,2004) . นักวิจัยต่าง ๆ ได้ศึกษาสกัดสารละลายตาม(Hagenmaier, 1974 Southwell และแฮร์ริส 1992 Evon et al. 2007Wu et al. 2009) จาก Wu et al. (2009), การใช้เอนไซม์ช่วยrichemulsion น้ำมันสารละลายสกัดการ demulsify เพิ่มขึ้นของพวกเขาประสิทธิภาพการสกัดถั่วเหลืองผลผลิตน้ำมันฟรีถึง 88% จากยอดรวมน้ำมัน 90% พร้อมใช้งานในการศึกษานี้ สกัด microemulsion คะแนนประเมินเป็นเป็นทางเลือกกับเฮกเซนสกัดน้ำมันพืช วิธีการนี้ถือว่าเป็นเทคโนโลยีสะอาดตั้งแต่ surfactants ที่ใช้สำหรับการดูดสารพิษและย่อยสลายได้ เทคนิคนี้ตาม microemulsion ก่อตัวที่แรงตึงผิวมีบทบาทสำคัญในกระบวนการ โดยการลดแรงตึงระหว่างการละลายแยกมู้เมล็ดผักน้ำมันเป็นผล สามารถสกัดน้ำมันจากอาหารเมล็ดหลายการศึกษาวิจัยได้ประเมินความเป็นไปได้ของmicroemulsion ก่อตัวโดยใช้น้ำมันพืชและประเภทต่าง ๆของสารทำความสะอาด รามัน et al. (2003) ศึกษา microemulsion ก่อตัวโดยส่วนผสมของสารทำความสะอาดไอออนกับปาล์มน้ำมันและตราสารอนุพันธ์ น้ำมันพืชที่ประกอบด้วยไตรกลีเซอไรด์เป็นส่วนประกอบของ themajor เป็นน้ำมันยากส่วนใหญ่เป็น microemulsion เพื่ออย่างใดอย่างหนึ่งมี เลือกชุดที่เหมาะสมระบบเป็นครั้งแรกที่สำคัญขั้นตอนการสร้าง microemulsion กับน้ำมันพืช เมื่อเร็ว ๆ นี้กลุ่มของเราได้โมเลกุลของน้ำมันพืชในการประเมินระบบ microemulsion ใช้ lipophilic linker และ surfactants ขยาย(Komesvarakul et al. 2006 ทำ et al. 2009) ลักษณะการทำงานน้ำมันถั่วเหลืองในน้ำอิมัลชันที่เสถียร ด้วยสารทำความสะอาดไอออนนอกจากนี้ยัง มีรายงาน โดย Hsu และ Nacu (2003) Microemulsionก่อตัวของน้ำมันยูคาลิปตัสผสมชุด nonionic (Brij 35)และชุด anionic (AOT) ใช้บิวทานอแอลกอฮอล์เป็นตัวเชื่อมโยงรายงาน โดย Rajib และ Bidyut (2005) ให้ปัจจุบันนี้งาน คณะทำงานของเรา Klongkleaw (2005) ได้แยกน้ำมันถั่วเหลืองที่ใช้โซลูชันชุดไอออน (Comperlan KD)พัฒนาระบบคล้ายกันเพื่อสกัดน้ำมันจากปาล์มเมล็ดเคอร์เนล ดังนั้น ในขณะที่นักวิจัยได้ศึกษาปฏิสัมพันธ์ของสารทำความสะอาดกับน้ำมันพืช ในวันไม่ได้เผยแพร่งานบนสกัดที่ใช้ microemulsion บนเมล็ดปาล์มเคอร์เนลเป็นทางเลือกการสกัดเฮกเซนในประเทศไทยและตะวันออกเฉียงใต้ประเทศในเอเชีย น้ำมันปาล์มเป็นหลักเป็นoil-bearing พืชเนื่องจากการเติบโตอย่างมากของปาล์มน้ำมันอุตสาหกรรมในภูมิภาค ปาล์มน้ำมันมีศักยภาพที่ดีได้รับการพัฒนาเป็นการปลูกพืชพลังงาน บัญชีน้ำมันปาล์มสำหรับ 70% ของผักไทยตลาดน้ำมัน และประเมินว่ามีมูลค่า 40,000 ล้านบาทปี (Chavalparit et al. 2006) ใน 2003 การผลิตของปาล์มน้ำมันประมาณ 680,000 ตัน และเพิ่มขึ้นเป็น 718,000 ตันในปี 2549 นี้ดังนั้น วัตถุประสงค์หลักของ thisworkwas ความเป็นไปการใช้กระบวนการตาม microemulsion ชุดสำหรับน้ำมันสกัดจากเมล็ดปาล์มเคอร์เนล การแก้ปัญหาชุดที่ใช้ในการศึกษานี้ถูกละลายไอออน และ anionic surfactants ขยายมีชุดขยาย anionic ที่ใช้ในการศึกษานี้รับ shownto ล่างตึงแรง (IFT) ระหว่างผักน้ำมันและโซลูชั่นอควีชุดลงไป 10−3 mN/m หรือ socalledIFT กระจาย (Witthayapanyanon et al. 2006) Optim การ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
เนื่องจากวิกฤตพลังงานหลายพืชน้ำมันแบกได้กลายเป็น
ที่น่าสนใจสำหรับใช้เป็นวัตถุดิบในการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ในขณะที่มี
มากกว่า 350 ชนิดของพืชน้ำมันแบกคนที่ได้
รับการผลิตในเชิงพาณิชย์วันที่ ได้แก่ ถั่วเหลือง (Glycine แม็กซ์), เรพซีด
(Brassica napus) ดอกทานตะวัน (ทานตะวัน) และปาล์มน้ำมัน
(Elaeis guineensis) (Ayhan, 2005) อย่างไรก็ตามเพื่อให้เป็นประโยชน์ทั้งสำหรับ
อาหารหรือพลังงานน้ำมันครั้งแรกจะต้องมีการสกัดจากพืช
เมล็ด น้ำมันพืชที่สามารถสกัดโดยวิธีการหลายอย่างรวมทั้ง
การสกัดกลและตัวทำละลาย การสกัดด้วยตัวทำละลายเป็นธรรมดา
วิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในการผลิตขนาดใหญ่
สำหรับการได้รับน้ำมันพืชจากเมล็ดของพวกเขาเช่นถั่วลิสง (Arachis
hypogaea) ถั่วเหลืองทานตะวันข้าวโพด (Zea Mays) และเมล็ดในปาล์ม
(Mattil et al., 1964 ) อย่างไรก็ตามการสกัดเฮกเซนที่พบมากที่สุด
ประเภทของการสกัดด้วยตัวทำละลาย, ต้องใช้อุปกรณ์ราคาแพงในการ
จัดการกับตัวทำละลายและเพื่อให้แน่ใจว่ามาตรการความปลอดภัยของผู้ปฏิบัติงานเพราะ
เฮกเซนเป็นตัวทำละลายที่มีความผันผวนสูง เฮกเซนจัดเป็นอันตราย
ของสารมลพิษทางอากาศโดยหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมของสหรัฐ
และพวกเขาจึงพิจารณาพืชสกัดน้ำมันพืชเพื่อเป็นตัวแทนของแหล่ง potentialmajor มันเป็นที่คาดว่า 0.7 กิโลกรัมต่อตันเฮกเซน
ของเมล็ดจะถูกปล่อยออกสู่สิ่งแวดล้อม (United State สิ่งแวดล้อม
หน่วยงานคุ้มครอง, 2005) การสัมผัสกับเฮกเซนที่ 125ppm 3
เดือนทำให้เกิดความเสียหายต่อพ่วงประสาท musclewasting และฝ่อ
(Agilent เทคโนโลยี MSDS, Agilent เทคโนโลยี 2008) สำหรับเรื่องนี้
ด้วยเหตุผลทางเลือกวิธีการสกัดด้วยตัวทำละลายที่มีความจำเป็นที่
ลดการใช้สารที่เป็นพิษเช่นเฮกเซน (ไทสัน et al.,
2004) นักวิจัยหลายคนได้ศึกษาการสกัดน้ำตาม
(Hagenmaier 1974; เซาและแฮร์ริส 1992; Evon et al, 2007;.
. วู et al, 2009) จาก Wu et al, (2009) โดยใช้เอนไซม์ช่วย
สกัดน้ำเพื่อ demulsify ของน้ำมัน richemulsion เพิ่มขึ้นของพวกเขา
ประสิทธิภาพในการสกัดน้ำมันฟรีผลผลิตถั่วเหลือง 88% จากทั้งหมด
น้ำมัน 90% พร้อมใช้งาน.
ในการนี้การสกัดการศึกษาไมโครอิมัลชัน-based ได้รับการประเมินว่าเป็น
ทางเลือกให้กับเฮกเซน สำหรับการสกัดน้ำมันพืช วิธีการนี้
ถือว่าเป็นเทคโนโลยีสะอาดตั้งแต่ลดแรงตึงผิวที่ใช้สำหรับ
การสกัดเป็นสารปลอดสารพิษและย่อยสลายได้ เทคนิคนี้
จะขึ้นอยู่กับการก่อตัวไมโครอิมัลชันที่มีการลดแรงตึงผิว
ที่มีบทบาทสำคัญในกระบวนการโดยการลดความตึงเครียด interfacial
ระหว่าง systemand สกัดน้ำเมล็ดพันธุ์ผักน้ำมัน.
เป็นผลให้น้ำมันสามารถสกัดได้จากอาหารเมล็ดพันธุ์.
การศึกษาวิจัยหลายคนได้รับการประเมิน เป็นไปได้ของ
การก่อตัวไมโครอิมัลชันโดยใช้น้ำมันพืชและประเภทต่างๆ
ของการลดแรงตึงผิว รามัน et al, (2003) การศึกษาการก่อตัวไมโครอิมัลชัน
โดยส่วนผสมของแรงตึงผิวที่ไม่ใช่ไอออนิกที่มีน้ำมันปาล์มและ
สัญญาซื้อขายล่วงหน้า น้ำมันพืชที่มีไตรกลีเซอไรด์เป็นส่วนประกอบเพื่ออำนวยความสะดวกเป็นหนึ่งในที่สุดน้ำมันยากลำบากในรูปแบบไมโครอิมัลชัน
กับ การเลือกระบบลดแรงตึงผิวที่เหมาะสมเป็นสิ่งที่สำคัญเป็นครั้งแรก
ขั้นตอนสำหรับการก่อตัวไมโครอิมัลชันด้วยน้ำมันพืช เมื่อเร็ว ๆ นี้
กลุ่มของเราได้มีการประเมินพฤติกรรมขั้นตอนของน้ำมันพืชใน
ระบบไมโครอิมัลชันโดยใช้ตัวเชื่อมโยงและขยาย lipophilic ลดแรงตึงผิว
(Komesvarakul et al, 2006;.. อย่า et al, 2009) ลักษณะการทำงาน
ของน้ำมันถั่วเหลืองในอิมัลชันน้ำเสถียรภาพโดยลดแรงตึงผิวที่ไม่ใช่ไอออนิก
ยังถูกรายงานโดย Hsu และ Nacu (2003) ไมโคร
การก่อตัวของน้ำมันยูคาโดยการผสมสารลดแรงตึงลดแรงตึงผิว (Brij 35)
และลดแรงตึงผิวประจุลบ (AOT) โดยใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นบิวทานอลิงเกอร์ได้รับการ
รายงานโดย Rajib และ Bidyut (2005) ใกล้ชิดมากขึ้นจนถึงปัจจุบันนี้
การทำงานในคณะทำงานของเรา Klongkleaw (2005) ก็สามารถที่จะสกัด
น้ำมันถั่วเหลืองโดยใช้ลดแรงตึงผิวที่ไม่ใช่ไอออนิก (Comperlan KD) วิธีการแก้ปัญหา.
ระบบที่คล้ายกันได้รับการพัฒนาเพื่อสกัดน้ำมันปาล์มจาก
เมล็ดเมล็ด ดังนั้นในขณะที่นักวิจัยได้ศึกษาปฏิสัมพันธ์ลดแรงตึงผิว
ด้วยน้ำมันพืช, วันที่ไม่มีใครได้ตีพิมพ์ผลงานใน
การสกัดไมโครอิมัลชันขึ้นอยู่กับเมล็ดเมล็ดในปาล์มเป็นทางเลือก
ในการสกัดเฮกเซน.
ประเทศในเอเชียประเทศไทยและตะวันออกเฉียงใต้ปาล์มน้ำมันเป็นสำคัญ
น้ำมัน -bearing พืชอันเนื่องมาจากการเติบโตอย่างมากของปาล์ม
อุตสาหกรรมในภูมิภาค น้ำมันปาล์มที่มีศักยภาพที่ดีที่จะได้รับการพัฒนา
เป็นพืชพลังงาน บัญชีน้ำมันปาล์ม 70% ของผักไทย
ตลาดน้ำมันและเป็นที่คาดกันว่าจะมีมูลค่า 40,000 ล้านบาทต่อ
ปี (Chavalparit et al., 2006) ในปี 2003 การผลิตปาล์ม
น้ำมันก็จะประมาณ 680,000 ตันและเพิ่มขึ้นเป็น 718,000 ตัน
ในปี 2006
ดังนั้นวัตถุประสงค์หลักของ thisworkwas ในการตรวจสอบความเป็นไปได้
ของการใช้กระบวนการลดแรงตึงผิวไมโครอิมัลชันที่ใช้สำหรับน้ำมัน
สกัดจากเมล็ดเมล็ดในปาล์ม วิธีการแก้ปัญหาลดแรงตึงผิวที่ใช้ในการ
ศึกษาครั้งนี้คือการแก้ปัญหาของผิวขยายที่ไม่ใช่ไอออนิกและประจุลบได้.
ผิวชนิดประจุลบขยายที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้
รับการ shownto ลดความตึงเครียด interfacial (IFT) ระหว่างพืช
น้ำมันและการแก้ปัญหาน้ำลดแรงตึงผิวลงไป 10-3 mN / m หรือ socalled
IFT ultralow (Witthayapanyanon et al., 2006) Optim