กาลครั้งหนึ่งมีสิงโตตัวหนุ่มตัวหนึ่งตกหลุมรักสาวน้อยรูปงามคนหนึ่ง มันจึงเข้าไปพบกับพ่อแม่ของหญิงสาวผู้นั้นและขอให้พ่อแม่ของสาวน้อยยกลูกสาวให้แต่งงานกับมัน
สองสามีภรรยาไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่สิงโตตัวนั้นพูด และไม่ปรารถนาที่จะยกลูกสาวของตนให้กับสิงโตตัวนี้ แต่พวกเขาก็เกรงว่าจะทำให้เจ้าป่าอย่างสิงโตโกรธ
ในที่สุด พ่อของหญิงสาวจึงพูดว่า “พวกเรายินดีที่จะยกลูกสาวของเราให้แต่งงานกับท่าน แต่พวกเรากลัวว่าท่านจะทำร้ายเธอ” ฉะนั้นหากท่านยอมตัดกรงเล็บ และถอนฟันของท่านออก พวกเราถึงจะยอมยกลูกสาวของเราให้กับท่าน
สิงโตซึ่งหลงรักสาวน้อยผู้นี้มากจึงยอมตัดกรงเล็บและถอนฟันซี่ใหญ่ของมันออก แล้วกลับมาหาพ่อแม่ของหญิงสาวอีกครั้งหนึ่ง พวกเขาหัวเราะกับรูปลักษณ์ของสิงโตที่ไม่มีฟันและกรงเล็บ และไล่ตีสิงโตออกจากบ้าน
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“ความรักทำให้ตาบอด สามารถควบคุมและจัดการกับทุกสิ่งได้”