Although chewing gum has been consi

Although chewing gum has been considered a potential method for reducing energy intake, little empirical data exist to support this idea. The purpose of this study was to test the hypothesis that chewing gum before eating reduces motivation to eat, hunger, and energy intake. In order to test this hypothesis, we conducted two experiments in which participants chewed gum prior to completing a food reinforcement task or before all eating occasions for two of three weeks. In Experiment 1, we found that chewing gum had no influence on the reinforcing value of food, but chewing mint gum reduced liking of and energy intake from fruit. In addition, chewing gum reduced self-reported hunger immediately after gum chewing and after eating compared with the no gum condition. In Experiment 2, gum chewing had no significant effect on total energy intake, but participants consumed fewer meals, consumed more energy per meal, and had a lower nutrient adequacy ratio during the gum chewing weeks. These studies provide no evidence that acute or chronic gum chewing reduces hunger or energy intake. In fact, chewing mint-flavored gum may deter consumption of fruit and reduce diet quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าฝรั่งได้รับการพิจารณาเป็นวิธีการลดการบริโภคพลังงาน ข้อมูลประจักษ์น้อยมีอยู่เพื่อสนับสนุนความคิดนี้ วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ทดสอบสมมติฐานที่ว่า หมากฝรั่งก่อนกินลดแรงจูงใจที่จะกิน หิว และการบริโภคพลังงาน เราดำเนินการทดลองในที่ร่วม chewed เหงือกก่อนที่ จะทำงานเสริมอาหาร หรือทุกโอกาสกินสองสามสัปดาห์ก่อนเพื่อทดสอบสมมติฐานนี้ ในการทดลอง 1 เราพบว่า ฝรั่งมีอิทธิพลไม่ค่าเสริมอาหาร แต่การเคี้ยวหมากฝรั่งมินท์ลดความชื่นชอบของและบริโภคพลังงานจากผลไม้ นอกจากนี้ ฝรั่งลดความหิวที่รายงานด้วยตนเองทันทีหลัง จากเคี้ยวหมากฝรั่ง และหลัง จากรับประทานอาหารเมื่อเทียบกับสภาพเหงือกไม่ ในการทดลอง 2 เคี้ยวหมากฝรั่งก็ไม่มีผลสำคัญต่อการบริโภคพลังงานรวม แต่ผู้เข้าร่วมใช้อาหารน้อยลง ใช้พลังงานมากขึ้นต่ออาหาร และมีอัตราส่วนธาตุอาหารเพียงพอที่ต่ำกว่าระหว่างเหงือกเคี้ยวสัปดาห์ มีการศึกษาเหล่านี้ไม่ปรากฏหลักฐานว่า เคี้ยวหมากฝรั่งเฉียบพลัน หรือเรื้อรังช่วยลดความหิวหรือพลังงานบริโภค ในความเป็นจริง เคี้ยวหมากฝรั่งรสมิ้นท์อาจขัดขวางการบริโภคผลไม้ และลดคุณภาพของอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าการเคี้ยวหมากฝรั่งได้รับการพิจารณาวิธีการที่มีศักยภาพในการลดการบริโภคพลังงานข้อมูลเชิงประจักษ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอยู่เพื่อสนับสนุนความคิดนี้ วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือการทดสอบสมมติฐานที่ว่าการเคี้ยวหมากฝรั่งก่อนที่จะรับประทานอาหารที่ช่วยลดแรงจูงใจที่จะกินความหิวและการบริโภคพลังงาน เพื่อที่จะทดสอบสมมติฐานนี้เราดำเนินการทดลองที่ผู้เข้าร่วมการเคี้ยวหมากฝรั่งก่อนที่จะจบงานเสริมอาหารหรือก่อนรับประทานอาหารทุกครั้งเป็นเวลาสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมา ในการทดลองที่ 1 เราพบว่าการเคี้ยวหมากฝรั่งที่มีไม่มีผลต่อมูลค่าของอาหารเสริม แต่การเคี้ยวหมากฝรั่งมิ้นท์ลดลงของความชื่นชอบและการบริโภคพลังงานจากผลไม้ นอกจากนี้การเคี้ยวหมากฝรั่งลดความหิวตนเองรายงานทันทีหลังจากที่การเคี้ยวหมากฝรั่งและหลังรับประทานอาหารเมื่อเทียบกับสภาพเหงือกไม่มี ในการทดลองที่ 2, หมากฝรั่งไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการบริโภคพลังงานทั้งหมด แต่ผู้เข้าร่วมการบริโภคอาหารที่น้อยกว่าการบริโภคพลังงานมากขึ้นต่อมื้อและมีอัตราส่วนความเพียงพอของสารอาหารที่ลดลงในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาเคี้ยวหมากฝรั่ง การศึกษาเหล่านี้แสดงหลักฐานว่าเหงือกเฉียบพลันหรือเรื้อรังเคี้ยวจะช่วยลดการบริโภคพลังงานความหิวหรือไม่ ในความเป็นจริงการเคี้ยวหมากฝรั่งรสมิ้นท์อาจยับยั้งการบริโภคผลไม้และลดคุณภาพอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถึงแม้ว่า การเคี้ยวหมากฝรั่งยังถือว่าเป็นวิธีที่มีศักยภาพในการลดการบริโภคพลังงาน , ข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆที่มีอยู่เพื่อสนับสนุนความคิดนี้ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทดสอบสมมติฐานที่ว่า หมากฝรั่งก่อนกินจะช่วยลดแรงจูงใจที่จะกิน , ความหิวและการบริโภคพลังงาน เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้เราทำการทดลองเป็น 2 ที่เข้าร่วมหมากฝรั่งก่อนจบงาน หรือเสริมอาหารก่อนกินโอกาสสำหรับสองสามสัปดาห์ ในการทดลองที่ 1 พบว่า การเคี้ยวหมากฝรั่งยังไม่มีอิทธิพลในการเสริมคุณค่าของอาหาร แต่การเคี้ยวหมากฝรั่งมิ้นท์ลดความชอบและบริโภคพลังงานจากผลไม้ นอกจากนี้เคี้ยวหมากฝรั่งลด self-reported ความหิวทันทีหลังจากหมากฝรั่งและหลังจากรับประทานเมื่อเทียบกับไม่มีกาวสภาพ ในการทดลองที่ 2 หมากฝรั่งที่ไม่มีผลต่อการบริโภคพลังงานทั้งหมด แต่ผู้ที่บริโภคอาหารน้อยลง ใช้พลังงานต่อมื้อ และมีสารอาหารเพียงพอลดอัตราส่วนระหว่างหมากฝรั่งที่สัปดาห์การศึกษาเหล่านี้ให้หลักฐานที่เฉียบพลัน หรือเรื้อรังหมากฝรั่งช่วยลดความหิวหรือการบริโภคพลังงาน ในความเป็นจริง การเคี้ยวหมากฝรั่งรสมิ้นท์อาจยับยั้งการบริโภคของผลไม้และลดคุณภาพอาหาร