There was a dim layer of fluorescen

There was a dim layer of fluorescence floating around the golden coffin, like a transparent protective cover safeguarding the coffin within, not allowing a person to easily touch it.

“This is…” Su Luo looked doubtfully at Nangong Liuyun.

“This is a kind of ancient seal formation.” Nangong Liuyun’s features were picturesque with a purely sparkling appearance. He paused for a bit, then continued to explain: “As long as we can open the golden coffin, we will be able to go out.”

In her heart, Su Luo realized that the seal, traps and concealed weapons within this stone room had all been dealt with earlier by Nangong Liuyun. Otherwise, they wouldn’t be standing here so safely.

“Eh, there are words here.” Su Luo pointed to the place under the golden coffin’s underside, reading out loud, word by word: “If you want to activate this formation, the energies from one thousand green-colored crystal stones are required.”

“One thousand pieces? That many!” Su Luo couldn’t help but to blink her eyes a few times, speechlessly holding her forehead: “Isn’t this simply just conning people? Where will you find someone that would carry so many crystal stones on their body?”

Nangong Liuyun stood with his hands behind his back, his eyes as deep and pitch-black as a lake. He calmly nodded: “Clearly, this rule was tailor-made for you.”

Su Luo’s entire face was full of black lines.

She had no choice but to admit that Nangong Liuyun’s words were extremely correct.

Apart from her who was lucky enough to carry her space with her, other people really didn’t have the capabilities to all at once pay out this many crystal stones.

Su Luo felt her flesh hurting as she complained: “The expense of leaving home is one thousand green crystal stones, it really is a lion with its mouth wide open, it really is that if you have never been in charge of a household, you don’t know how expensive wood and rice are.”

However, the only thing that made Su Luo’s mind more at peace was that the crown prince still owed her a great debt. Wait until she got out, this debt must be transferred to the crown prince.

Su Luo, while pouting and murmuring her complaints, reached her hand into her space to grab some. This grab made her expression freeze and immediately change.

Nangong Liuyun’s bright, deep eyes that held back sea landed on Su Luo’s face: “What’s wrong?”

Su Luo’s face had a wishing to cry but lacking the tears expression said: “My crystal stones! They. Are. Completely. Gone!”

“….” Nangong Liuyun was still as unperturbed as before: “What happened?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชั้นติ่มซำของเรืองแสงที่ลอยรอบโลงศพทอง เช่นแผ่นครอบใสปกโลงศพภายใน ไม่อนุญาตให้บุคคลที่จะสัมผัสมันได้"นี้... " Su Luo มองหวาดระแวงที่ Nangong Liuyun"นี่คือชนิดของการสร้างตราประทับโบราณ" Nangong Liuyun คุณลักษณะงดงาม มีลักษณะประกายแท้ เขาหยุดชั่วคราวสำหรับบิต แล้วยังคงอธิบาย: "ตราบใดที่เราสามารถเปิดโลงทอง เราจะสามารถออกไป"ในหัวใจของเธอ Su Luo ตระหนักว่า ตรา กับดัก และอาวุธที่ซ่อนอยู่ในห้องนี้หินทั้งหมดถูกทำกับก่อนหน้านี้ โดย Nangong Liuyun มิฉะนั้น พวกเขาจะไม่ได้ยืนอยู่ที่นี่อย่างปลอดภัยดังนั้น"ใช่มั้ย มีคำนี่" Su Luo ชี้ที่ใต้ล่างของโลงศพทอง อ่านออกเสียง คำโดย word: "ถ้าคุณต้องการเปิดใช้งานสร้างนี้ พลังงานจากหินคริสตัลสีเขียวพันจะจำ""หนึ่งพันชิ้น ที่มาก" Su Luo ไม่สามารถช่วยแต่การกะพริบตาของเธอกี่ครั้ง speechlessly จับหน้าผากของเธอ: "ท่าน conning เพียงแค่นี้ไม่ได้ จะหาคนที่จะพกหินคริสตัลมากมายในร่างกายของพวกเขา "Nangong Liuyun ยืน ด้วยมือของเขาอยู่เบื้องหลังหลัง ดวงตาของเขาเป็นลึกและมิดเป็นทะเลสาบ เขาเลยต้องใจเย็น: "อย่างชัดเจน กฎนี้ถูกออกแบบมาสำหรับคุณ"ใบหน้าทั้งหมด Su Luo แก้ไขเต็มรูปแบบของเส้นสีดำเธอไม่มีทางเลือกแต่การยอมรับว่า คำ Nangong Liuyun ถูกมากนอกจากเธอผู้ที่โชคดีพอที่จะดำเนินการพื้นที่ของเธอกับเธอ คนอื่นจริง ๆ ไม่มีความสามารถในการจ่ายหมดในครั้งเดียวออกนี้หินคริสตัลหลาย ๆSu Luo รู้สึกเธอเนื้อทำร้ายเป็นฌาน: "ค่าใช้จ่ายของออกจากบ้านเป็นหินผลึกสีเขียวหนึ่งพัน จริง ๆ มันเป็นสิงโตปากเปิดกว้าง จริง ๆ มันเป็นว่า ถ้าคุณไม่เคยรับผิดชอบในครัวเรือน คุณไม่ทราบอย่างไรแพงไม้ และมีข้าว"อย่างไรก็ตาม สิ่งเดียวที่ทำ Su Luo ของจิตใจรู้สึกสงบมากคือ ว่า มกุฏราชกุมารยังคงติดค้างเธอหนี้ดี รอจนเธอได้ออก หนี้นี้ต้องโอนไปมกุฎSu Luo, pouting และ murmuring เธอร้องเรียน มาถึงมือของเธอลงในช่องว่างของเธอคว้าบาง คว้านี้ทำนิพจน์ของเธอตรึง และเปลี่ยนทันทีNangong Liuyun ลึก สว่างตาที่กลับทะเลที่ดินบนหน้า Su Luo: คืออะไรผิด "หน้า Su Luo มีประสงค์จะร้องไห้ แต่ขาดการแสดงออกของน้ำตากล่าวว่า: "ฉันคริสตัลหิน พวกเขา การ อย่างสมบูรณ์ ไป"“….” Nangong Liuyun รับยังคงเป็นมอบหมายเป็นก่อน: "เกิดอะไรขึ้น"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีชั้นมซำเรืองแสงลอยรอบโลงศพสีทองเช่นฝาครอบป้องกันโปร่งใสปกป้องโลงศพภายในไม่อนุญาตให้บุคคลที่จะได้อย่างง่ายดายสัมผัสมันเป็น. "นี่คือ ... " ซู Luo มองหวาดระแวงที่ Nangong Liuyun. "นี่คือชนิด ของการสร้างตราประทับโบราณ. "คุณสมบัติ Nangong Liuyun ของคนงดงามที่มีลักษณะเป็นประกายอย่างหมดจด เขาหยุดสำหรับบิตแล้วอย่างต่อเนื่องที่จะอธิบาย: ". ตราบใดที่เราสามารถเปิดโลงศพสีทองเราจะสามารถที่จะออกไป" ในหัวใจของเธอซู Luo ตระหนักว่าตรากับดักและอาวุธภายในห้องหินก้อนนี้ ได้รับการจัดการกับก่อนหน้านี้โดย Nangong Liuyun มิฉะนั้นพวกเขาจะไม่ได้ยืนอยู่ที่นี่อย่างปลอดภัย. "เอ๊ะมีคำพูดที่นี่." ซู Luo ชี้ไปยังสถานที่ภายใต้ก้นโลงศพสีทองของการอ่านออกมาดัง ๆ โดยคำ: "ถ้าคุณต้องการที่จะเปิดใช้งานรูปแบบนี้ พลังงานจากหินคริสตัลหนึ่งพันสีเขียวจะต้อง. " " หนึ่งพันชิ้น? ที่หลายคน "ซู Luo ไม่สามารถช่วย แต่กะพริบตาของเธอไม่กี่ครั้งเป็นเบื้อถือหน้าผากของเธอ:" นี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่ conning คน? ที่คุณจะได้พบกับคนที่จะนำหินคริสตัลจำนวนมากในร่างกายของพวกเขา? " Nangong Liuyun ยืนด้วยมือของเขาอยู่ข้างหลังเขาดวงตาของเขาเป็นลึกและดำมืดเป็นทะเลสาบ เขาใจเย็นพยักหน้า "เห็นได้ชัดว่ากฎนี้ถูกตัดสำหรับคุณ." ทั่วใบหน้าซู Luo เป็นเต็มรูปแบบของเส้นสีดำ. เธอก็ไม่มีทางเลือกที่จะยอมรับว่าคำ Nangong Liuyun ของความถูกต้องมาก. นอกเหนือจากเธอที่โชคดีพอที่จะ ดำเนินการพื้นที่ของเธอกับเธอคนอื่นมันไม่ได้มีความสามารถในการทั้งหมดในครั้งเดียวจ่ายออกนี้หินคริสตัลจำนวนมาก. ซู Luo รู้สึกว่าเนื้อของเธอทำร้ายขณะที่เธอบ่น "ค่าใช้จ่ายในการออกจากบ้านเป็นหนึ่งพันหินคริสตัลสีเขียว จริงๆเป็นสิงโตด้วยปากของมันเปิดกว้างจริงๆมันคือว่าถ้าคุณไม่เคยได้รับในค่าใช้จ่ายของครัวเรือนที่คุณไม่ทราบว่าไม้และข้าวมีราคาแพง. " แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้ใจของซู Luo ของเพิ่มเติมได้ที่ ความสงบสุขก็คือว่ามกุฎราชกุมารยังคงค้างชำระหนี้ของเธอที่ดี รอจนกว่าเธอได้ออกจากหนี้นี้จะต้องถูกโอนไปยังมกุฎราชกุมาร. ซู Luo ขณะมุ่ยและบ่นร้องเรียนของเธอมาถึงมือของเธอเข้ามาในพื้นที่ของเธอที่จะคว้าบาง คว้านี้ทำแช่แข็งการแสดงออกของเธอและทันทีที่เปลี่ยน. Nangong Liuyun สดใสตาลึกที่จัดขึ้นหลังน้ำทะเลลงบนใบหน้าของซู Luo ของ: "มีอะไรผิดปกติ" ใบหน้าซู Luo ของมีความประสงค์ที่จะร้องไห้ แต่ขาดการแสดงออกน้ำตากล่าวว่า: "หินคริสตัลของฉัน ! พวกเขา เป็น อย่างสมบูรณ์ หายไป! " " ... . "Nangong Liuyun ก็ยังคงเป็นเช่นเดียวกับก่อนใจเย็น ๆ " เกิดอะไรขึ้น "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีชั้นของการเรืองแสงสลัวที่ลอยรอบ ๆโลงศพสีทอง เหมือนใสครอบปกป้องโลงศพภายในไม่อนุญาตให้บุคคลที่จะได้สัมผัสมัน" นี่ . . . . . . . " ซูหลัวมองอย่างสงสัยที่ liuyun นังก๊อก ." นี้เป็นชนิดของการสร้างตราประทับโบราณ " ของนังก๊อก liuyun คุณสมบัติคือมีลักษณะงดงามหมดจด เปล่งประกายระยิบระยับ เขาหยุดเล็กน้อยแล้วจึงอธิบาย : " ตราบเท่าที่เราสามารถเปิดโลงทอง เราจะสามารถออกไป "ในใจของเธอ ซู ลู ว่า ซีล กับดักและอาวุธที่ซ่อนอยู่ภายในห้องศิลานี้ มี ทั้งหมด ได้รับ ก่อนหน้านี้ โดย นังก๊อก liuyun . ไม่งั้นพวกเขาคงไม่ยืนอยู่ตรงนี้แล้วอย่างปลอดภัย" เอ๋ มีคำพูดนี้ " ซู หลัว ชี้ไปที่ใต้โลงศพสีทองด้านล่าง อ่านออกมาดัง ๆ , คำโดยคำ : " ถ้าคุณต้องการเปิดใช้งานรูปแบบนี้ พลังจากหนึ่งพันสีเขียวคริสตัลหินจะต้อง”" หนึ่งพันชิ้น ? หลายที่ " ซู หลัว ช่วยไม่ได้แต่เธอกระพริบตาสองสามครั้ง กรรมการกลางจับหน้าผากของเธอ : " นี่ไม่ใช่เพียงแค่การหลอกลวงคน ที่คุณจะหาคนที่จะแบกหินคริสตัลมากมายบนร่างกายของพวกเขา "นังก๊อก liuyun ยืนมือ ข้างหลังของเขา ตาของเขาเป็นสีดำสนิท ลึก และเป็นทะเลสาบ เค้าค่อยๆ พยักหน้า " อย่างชัดเจน กฎนี้ถูกตัดเพื่อคุณ”หน้าทั้งหมดของซูหลัวเต็มไปด้วยเส้นดำเธอไม่มีทางเลือก แต่ที่จะยอมรับว่าเป็นนังก๊อก liuyun คำแสนถูกต้องห่างจากเธอที่โชคดีพอที่จะมีพื้นที่ของเธอกับเธอ คนอื่นก็ไม่ได้มีความสามารถในการจ่าย จ่ายออก ทั้งหมดในครั้งนี้หลายผลึกหินซูหลัวรู้สึกเนื้อของเธอทำร้ายเธอบ่น : " ค่าใช้จ่ายของออกจากบ้านเป็นหนึ่งพันสีเขียวคริสตัลหินมันเป็นสิงโตที่อ้าปากกว้างจริงๆ มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ถ้าคุณไม่เคยได้รับในค่าใช้จ่ายของครัวเรือน นายไม่รู้ว่าไม้แพง และข้าว .อย่างไรก็ตาม สิ่งเดียวที่ทำให้จิตใจมีความสงบ คือ ซู ลู ว่า เจ้าชายยังคงเป็นหนี้เธอหนี้ที่ดี รอจนกว่าเธอจะออกมา หนี้นี้จะต้องโอนให้องค์รัชทายาทซู Luo ในขณะที่ทำหน้ามุ่ยบ่นและร้องเรียนเธอ ถึงมือเธอเข้าไปในพื้นที่ที่เธอไขว่คว้าบางอย่าง คว้านี้ทำให้อารมณ์ของเธอหยุดทันทีและเปลี่ยนก็นังก๊อก liuyun สดใส ลึก ดวงตาที่กลับมาทะเลที่ดินบนหน้าของซู หลัว : " เกิดอะไรขึ้น ? "ใบหน้าของซู หลัว มีประสงค์จะร้องไห้ แต่ขาดน้ำตา การแสดงออกว่า " หินคริสตัลของฉัน ของพวกเขา เป็น อย่างสมบูรณ์ หายไปแล้ว ! "" . . . . " นังก๊อก liuyun ยังเป็นเพื่อสะดวกเหมือนก่อน : " เกิดอะไรขึ้น ? "