For discarded Tanner crab, Blackbur

For discarded Tanner crab, Blackburn and Schmidt (1988) estimated mortality to be 17% in the bottom trawl fishery in the Gulf of Alaska by recording the viability of a subset of crab intended for discard. Viability was based on injuries, missing appendages or mouthparts, and strength of movement. In this study only a portion of the catch was sampled, the results were heavily influenced by one tow, and the methods did not factor in the relationship between viability and mortality. Stevens (1990) estimated mortality rates to be 78% for discarded Tanner crab in the Bering Sea bottom trawl fishery through a holding experiment. This value, however, is outdated given that the study was completed more than two decades ago, using fishing gear that was configured differently than what is currently used, and using fishing practices that have changed (current tow durations and captivity times are shorter). An updated, more systematic estimate of mortality for discarded Tanner crab is needed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับปูแทนเนอร์ชำรุดถูกละทิ้ง แบล็กเบิร์นและชมิดท์ (1988) ประมาณการตายเป็น 17% ในประมง trawl ล่างอะลาสกาของอ่าว โดยบันทึกชีวิตของชุดย่อยของปูไว้สำหรับทิ้ง ชีวิตเป็นไปตามการบาดเจ็บ ขาด appendages หรือ mouthparts และความแข็งแรงของการเคลื่อนไหว ในการศึกษานี้เฉพาะส่วนของการจับถูกตัวอย่าง ผลลัพธ์ได้รับอิทธิพลมากจากใยหนึ่ง และวิธีการไม่ได้ปัจจัยในความสัมพันธ์ระหว่างชีวิตและการตาย ปู Stevens (1990) การตายประมาณราคาจะ ประมาณ 78% สำหรับแทนเนอร์ชำรุดถูกละทิ้งในประมง trawl ล่างทะเลเบริงผ่านทดลองถือ ค่านี้ อย่างไรก็ตาม เป็นล้าสมัยที่ศึกษาเสร็จกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมา ใช้อุปกรณ์ตกปลาที่ถูกกำหนดแตกต่างจากสิ่ง ปฏิบัติใช้ปัจจุบัน และใช้ปลาที่มีการเปลี่ยนแปลง (ช่วงเวลาปัจจุบันใยและเชลยเวลาจะสั้นกว่า) ต้องการปรับปรุง เพิ่มเติมระบบประเมินของตายสำหรับปูแทนเนอร์ชำรุดถูกละทิ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับทิ้งปูแทนเนอร์และแบชมิดท์ (1988) อัตราการเสียชีวิตคาดว่าจะอยู่ที่ 17% ในการประมงอวนลากด้านล่างในอ่าวอลาสก้าโดยการบันทึกชีวิตของส่วนย่อยของปูไว้สำหรับทิ้ง มีชีวิตอยู่บนพื้นฐานของการบาดเจ็บที่อวัยวะขาดหายไปหรือปากและความแข็งแรงของการเคลื่อนไหว ในการศึกษาครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของการจับเป็นตัวอย่างผลที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากหนึ่งในการดึงและวิธีการที่ไม่ได้คำนึงถึงความสัมพันธ์ระหว่างการมีชีวิตและความตาย สตีเว่นส์ (1990) คาดอัตราการตายจะเป็น 78% สำหรับทิ้งปูแทนเนอร์ในการประมงอวนลากด้านล่างทะเลแบริ่งผ่านการทดสอบการถือครอง ค่านี้ แต่เก่าที่ได้รับการศึกษาได้เสร็จสมบูรณ์แล้วกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมาโดยใช้เครื่องมือประมงที่มีการกำหนดค่าที่แตกต่างกว่าสิ่งที่กำลังถูกนำมาใช้และการประมงโดยใช้วิธีปฏิบัติที่มีการเปลี่ยนแปลง (ระยะเวลาการดึงปัจจุบันและเวลาที่ถูกจองจำจะสั้น) การปรับปรุงประมาณการเป็นระบบมากขึ้นของการตายสำหรับทิ้งปูแทนเนอร์เป็นสิ่งจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อยกเลิก เทนเนอร์ ปู แบล็คเบิร์น และ ชมิดท์ ( 1988 ) คาดการณ์อัตราการตายได้ 17 % ในประมงอวนลากด้านล่างในอ่าวอลาสก้าโดยบันทึกชีวิตของส่วนย่อยของปูไว้สำหรับทิ้ง ชีวิตขึ้นอยู่กับการบาดเจ็บ หรือ mouthparts อวัยวะที่หายไป และความแรงของการเคลื่อนไหว ในการศึกษานี้ เฉพาะส่วนของจับคือตัวอย่าง ,ผลลัพธ์ที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากจากหนึ่งพ่วง และวิธีไม่ได้ปัจจัยในความสัมพันธ์ระหว่างชีวิตและการตาย สตีเฟนส์ ( 1990 ) ประมาณอัตราการตายเป็น 78 % ทิ้งแทนเนอร์ปูในทะเลแบริ่งประมงอวนลากผ่านด้านล่างไว้ทดลอง คุณค่านี้ อย่างไรก็ตาม ที่ล้าสมัยให้ศึกษาแล้วเสร็จกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมาการปรับแต่งอุปกรณ์ตกปลาที่แตกต่างกว่าที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน และใช้วิธีปฏิบัติตกปลาที่ต้องเปลี่ยน ( ระยะเวลาพ่วงปัจจุบันและเชลยครั้ง สั้น ) การปรับปรุงงานอย่างเป็นระบบมากขึ้นอัตราการตายสำหรับทิ้ง เทนเนอร์ ปูเป็น .