ในอ้อมกอดของฉัน เธอมีค่าเสมอ
กาลครั้งหนึ่ง
วันที่กลีบดอกกุหลาบร่วงโรยมาสู่พื้นดิน
ก้อนหินได้รับเธอไว้อย่างอ่อนโยน
ดอกกุหลาบบอกไปว่า
“จากวันนี้ไปฉันคงไร้ค่าแล้ว
ฉันไม่ได้เป็นดอกไม้ที่สวยงาม
หากแต่เป็นกลีบดอก
ที่ร่วงหล่นมาอย่างไร้ความหมาย”
ก้อนหินค่อยๆลูบที่กลีบดอกกุหลาบแล้วบอกกลับไปว่า
“เธอยังมีความหมายเสมอ
ดอกกุหลาบที่สวยงาม
ย่อมมีเธอที่เป็นกลีบ ซึ่งเป็นส่วนประกอบหนึ่งที่สำคัญ
แม้เธอจะหลุดเรื่องมาเพียงหนึ่งเดียว
เธอก็ยังคงได้ชื่อว่าเป็นกลีบดอกกุหลาบ ไม่ใช่เศษดอกไม้
และที่สำคัญ
เมื่อเออยู่ในมือ ในอ้อมกอดของฉัน
เธอย่อมมีค่าเสมอ”
กลีบกุหลาบยิ้มอย่างอุ่นใจให้ก้อนหินแทนคำขอบคุณ
ก้อนหินก็ยิ้มอย่างภูมิใจ
ที่ได้กลีบดอกกุหลาบมาไว้ในอ้อมกอด
ทั้งสองส่งยิ้มหวานให้กันอย่างมีความสุข
ในขณะนั้นดอกหญ้าที่อยุ่ข้างหลัง
ผุ้แอบชอบก้อนหินมาตลอด
ก็ส่งยิ้มหวานมายินดีให้ก้อนหินที่เธอรัก
“มีความสุขสักทีนะ
แม้ความสุขนั้นจะไม่ใช่ฉันก็ตาม”