This study explores an intersection

This study explores an intersection of two salient public health areas: aging populations in neighborhood settings and high levels of dog-ownership. Owning a pet may help support the health of older adults (Dembicki and Anderson, 1996 and Johnson and Meadows, 2002), and dog-ownership is of particular interest for promoting dog-walking. Both social engagement and physical activity have been linked with dog-walking (Cutt et al., 2007, Johnson and Meadows, 2010, McNicholas and Collis, 2000, Rogers et al., 1993 and Thorpe et al., 2006), and there is mounting evidence that both are protective of health later in life (Stuck et al., 1999 and Yaffe et al., 2009). While dog-ownership may decline somewhat with increasing age (Wood et al., 2005 and Yabroff et al., 2008), older dog-walkers appear positioned to maintain high levels of physical activity and social engagement (Gretebeck et al., 2012, Johnson and Meadows, 2010, Knight and Edwards, 2008, Shibata et al., 2012 and Thorpe et al., 2006). Little is known, however, about the contextual factors that might be important for encouraging physical activity and social engagement among older adult dog-owners and non-owners

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาสำรวจสี่แยกสองเด่นสาธารณสุขพื้นที่: อายุประชากรในย่านการตั้งค่าและระดับสูงของเจ้าของสุนัข เจ้าของสัตว์เลี้ยงอาจช่วยสนับสนุนสุขภาพของผู้ใหญ่รุ่นเก่า (Dembicki และแอนเดอร์ สัน 1996 และ Johnson และ โดวส์ 2002), และความเป็นเจ้าของสุนัขน่าสนใจเฉพาะในการส่งเสริมสุนัขเดิน ความผูกพันทางสังคมและกิจกรรมทางกายภาพได้ถูกเชื่อมโยงกับการเดินสุนัข (Cutt et al., 2007, Johnson และโดวส์ 2010, McNicholas และ Collis, 2000, al. และโรเจอร์ส 1993 และโธร์ปและ al., 2006), และมีหลักฐานการติดตั้งทั้งที่ป้องกันสุขภาพในภายหลังในชีวิต (Stuck et al., 1999 และ Yaffe et al., 2009) ในขณะที่เจ้าของสุนัขอาจปฏิเสธค่อนข้างพร้อมเพิ่มอายุ (ไม้ al. et, 2005 และ Yabroff et al., 2008), สุนัขกลางเก่าปรากฏในตำแหน่งที่จะรักษาระดับกิจกรรมทางกายภาพและความผูกพันทางสังคมสูง (Gretebeck et al., 2012, Johnson และโดวส์ 2010 อัศวินและเอ็ดเวิร์ด 2008, al. และชิบาตะ 2012 และโธร์ปและ al., 2006) เล็กน้อยเป็นที่รู้จักกัน อย่างไรก็ตาม ในด้านบริบทปัจจัยที่สำคัญสำหรับกิจกรรมทางกายภาพนิมิตและความผูกพันทางสังคมผู้ใหญ่เก่าเจ้าสุนัขและไม่ใช่เจ้าของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาครั้งนี้สำรวจจุดตัดของสองพื้นที่สาธารณสุขเด่น: ประชากรริ้วรอยในการตั้งค่าและพื้นที่ใกล้เคียงในระดับสูงของความเป็นเจ้าของสุนัข การเป็นเจ้าของสัตว์เลี้ยงอาจช่วยสนับสนุนสุขภาพของผู้สูงอายุ (Dembicki และแอนเดอปี 1996 และจอห์นสันและทุ่งหญ้า, 2002) และสุนัขที่เจ้าของเป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการส่งเสริมสุนัขเดิน ทั้งการมีส่วนร่วมทางสังคมและการออกกำลังกายมีการเชื่อมโยงกับสุนัขเดิน (Cutt et al., 2007, จอห์นสันและทุ่งหญ้า 2010 McNicholas และ Collis, 2000 โรเจอร์ส et al., 1993 และ ธ อร์ป et al., 2006) และมี เป็นหลักฐานที่ทั้งสองมีสุขภาพป้องกันต่อไปในชีวิต (ติด et al., 1999 และ Yaffe et al., 2009) ในขณะที่เจ้าของสุนัขอาจลดลงบ้างตามอายุที่เพิ่มขึ้น (ไม้ et al., 2005 และ Yabroff et al., 2008) ที่มีอายุมากกว่าสุนัขเดินปรากฏในตำแหน่งที่จะรักษาระดับสูงของการออกกำลังกายและการมีส่วนร่วมทางสังคม (Gretebeck et al., 2012, จอห์นสันและทุ่งหญ้า 2010, อัศวินและเอ็ดเวิร์ด 2008 Shibata et al., 2012 และ ธ อร์ป et al., 2006) เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นที่รู้จักกัน แต่บริบทเกี่ยวกับปัจจัยที่อาจมีความสำคัญสำหรับการส่งเสริมการออกกำลังกายและการมีส่วนร่วมทางสังคมในหมู่ผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าสุนัขเจ้าของและไม่ใช่เจ้าของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานวิจัยนี้ศึกษาการแยกสองพื้นที่สาธารณสุขแก่ประชากรในชุมชนที่สำคัญ : การตั้งค่าและมีระดับสูงของเจ้าของสุนัข เจ้าของสัตว์เลี้ยงอาจช่วยสนับสนุนสุขภาพของผู้สูงอายุ ( dembicki แอนเดอร์สัน , 1996 และจอห์นสันและทุ่งหญ้า , 2002 ) , และเจ้าของสุนัขเป็นประโยชน์เฉพาะสำหรับการส่งเสริมสุนัขเดินทั้งงานหมั้น ทางสังคม และกิจกรรมทางกายที่ได้รับการเชื่อมโยงกับสุนัขเดิน ( cutt et al . , 2007 , จอห์นสันและทุ่งหญ้า , 2010 , และเมิ่กนิเคอเลิสคัลลิส , 2000 , โรเจอร์ et al . , 1993 และโทรป et al . , 2006 ) และมีหลักฐานการติดตั้งที่ทั้งสองจะปกป้องสุขภาพในภายหลังในชีวิต ( ติดและ al . , 1999 และ yaffe et al . , 2009 )ในขณะที่เจ้าของสุนัขอาจลดลงบ้าง ด้วยอายุที่มากขึ้น ( ไม้ et al . , 2005 และ yabroff et al . , 2008 ) , เดินสุนัขเก่าที่ปรากฏขึ้นในตําแหน่งที่จะรักษาระดับสูงของกิจกรรมทางกายภาพและทางสังคมหมั้น ( gretebeck et al . , 2012 , จอห์นสันและทุ่งหญ้า , 2553 , อัศวิน และ เอ็ดเวิร์ด โดย ชิบาตะ และคณะ 2012 และโทรป et al . , 2006 ) เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อย อย่างไรก็ตามเกี่ยวกับปัจจัยบริบท ที่อาจจะสำคัญสำหรับการส่งเสริมกิจกรรมทางกายและการมีส่วนร่วมทางสังคมของเจ้าของสุนัขและเจ้าของไม่แก่ผู้ใหญ่