Hardly had she announced this fell

Hardly had she announced this fell decision when she reversed it. The curtains at the end of the room parted, and revealed a clergyman, stout but attractive, who hurried forward to take his place at the table, cheerfully apologizing for his lateness. Lucy, who had not yet acquired decency, at once rose to her feet, exclaiming: "Oh, oh! Why, it's Mr. Beebe! Oh, how perfectly lovely! Oh, Charlotte, we must stop now, however bad the rooms are. Oh!"
Miss Bartlett said, with more restraint:
"How do you do, Mr. Beebe? I expect that you have forgotten us: Miss Bartlett and Miss Honeychurch, who were at Tunbridge Wells when you helped the Vicar of St. Peter's that very cold Easter."
The clergyman, who had the air of one on a holiday, did not remember the ladies quite as clearly as they remembered him. But he came forward pleasantly enough and accepted the chair into which he was beckoned by Lucy.
"I AM so glad to see you," said the girl, who was in a state of spiritual starvation, and would have been glad to see the waiter if her cousin had permitted it. "Just fancy how small the world is. Summer Street, too, makes it so specially funny."
"Miss Honeychurch lives in the parish of Summer Street," said Miss Bartlett, filling up the gap, "and she happened to tell me in the course of conversation that you have just accepted the living—" "Yes, I heard from mother so last week. She didn't know that I knew you at Tunbridge Wells; but I wrote back at once, and I said: 'Mr. Beebe is—'"
"Quite right," said the clergyman. "I move into the Rectory at Summer Street next June. I am lucky to be appointed to such a charming neighbourhood."
"Oh, how glad I am! The name of our house is Windy Corner." Mr. Beebe bowed.
"There is mother and me generally, and my brother, though it's not often we get him to ch—— The church is rather far off, I mean."
"Lucy, dearest, let Mr. Beebe eat his dinner."
"I am eating it, thank you, and enjoying it."
He preferred to talk to Lucy, whose playing he remembered, rather than to Miss Bartlett, who probably remembered his sermons. He asked the girl whether she knew Florence well, and was informed at some length that she had never been there before. It is delightful to advise a newcomer, and he was first in the field. "Don't neglect the country round," his advice concluded. "The first fine afternoon drive up to Fiesole, and round by Settignano, or something of that sort." "No!" cried a voice from the top of the table. "Mr. Beebe, you are wrong. The first fine afternoon your ladies must go to Prato."
"That lady looks so clever," whispered Miss Bartlett to her cousin. "We are in luck."
And, indeed, a perfect torrent of information burst on them. People told them what to see, when to see it, how to stop the electric trams, how to get rid of the beggars, how much to give for a vellum blotter, how much the place would grow upon them. The Pension Bertolini had decided, almost enthusiastically, that they would do. Whichever way they looked, kind ladies smiled and shouted at them. And above all rose the voice of the clever lady, crying: "Prato! They must go to Prato. That place is too sweetly squalid for words. I love it; I revel in shaking off the trammels of respectability, as you know.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แทบไม่มีเธอประกาศตัดสินใจนี้ลดลงเมื่อเธอกลับ ผ้าม่านที่ห้องแยก และเปิดเผย clergyman อ้วนแต่น่าสนใจ ที่เดินไปข้างหน้าจะใช้สถานของเขาที่โต๊ะ งสด apologizing สำหรับ lateness ของเขา ลูซี่ ที่ไม่ได้ได้ซื้อเหมาะสม ในครั้งเดียวเพิ่มขึ้นถึงเท้าของเธอ exclaiming: "โอ้ โอ้ ทำไม เป็นนาย Beebe โอ้ รักอย่างสมบูรณ์แบบ โอ้ ชาร์ลอตต์ เราต้องหยุดขณะนี้ แต่จะไม่ดีห้องพัก โอ้"นางสาวบาร์ตเลตกล่าวว่า ที่ยับยั้งชั่งใจมากขึ้น:"วิธีที่คุณทำ นาย Beebe ผมคาดหวังว่า คุณลืมเรา: นางสาวบาร์ตเลตและนางสาว Honeychurch ที่ท่องเที่ยวที่เมื่อคุณช่วยเหลือตัวแทนของเซนต์ปีเตอร์ ของอีสเตอร์ที่เย็นมาก "Clergyman ที่มีอากาศของหนึ่งในวันหยุด ไม่จำไม่ได้ว่า ผู้หญิงค่อนข้างเป็นที่ชัดเจน ตามที่พวกเขาจดจำเขา แต่เขาออกมาข้างหน้าพอพอ และยอมรับเก้าอี้ที่เขาถูก beckoned โดย Lucy"ดีใจที่เห็นคุณ กล่าวว่า สาว ที่ในสถานะของความอดอยากทางจิตวิญญาณ และจะได้รับเพื่อเสิร์ฟถ้าลูกพี่ลูกน้องของเธอได้รับอนุญาต "อยากเป็นโลกวิธีการขนาดเล็ก ฤดูร้อนถนน เกินไป ทำให้มันตลกมากเป็นพิเศษ""นางสาว Honeychurch ที่อาศัยอยู่ในตำบลของฤดูร้อน กล่าวว่า บาร์ตเลตนางสาว เติมช่องว่าง, " และเธอเกิดจะบอกในหลักสูตรสนทนาที่ คุณได้รับชีวิต — "" ใช่ ผมได้ยินจากแม่ดังนั้นสัปดาห์นี้ เธอไม่ทราบว่า ผมรู้ว่าคุณที่ท่องเที่ยว แต่ผมกลับพร้อมกัน และผมพูดว่า: ' นาย Beebe เป็น —'""ค่อนข้างขวา กล่าวว่า การ clergyman ผมย้ายเข้าบ้านพักพระสงฆ์ที่ถนนฤดูร้อนมิถุนายนถัดไป "ผมโชคดีที่จะพื้นที่ใกล้เคียงเช่นโรงแรมที่มีเสน่ห์"โอ้ ดีใจว่าฉัน ชื่อของบ้านเราคือ มุม วินดี้" นาย Beebe โค้งคำนับ"มีแม่และฉันโดยทั่วไป และพี่ ชายของฉัน แม้ไม่บ่อยครั้ง เราได้เขา ch — — โบสถ์ค่อนข้างไกลออก ฉันหมายถึงนี้""ลูซี่ เดียเรส ให้นาย Beebe กินอาหารมื้อเย็น""ฉันกินมัน ขอบคุณ และเพลิดเพลินกับมัน"เขาต้องการพูดคุยซึ่งเขาจำได้ เล่น ลูซี่ แทนบาร์ ตเลตนางสาว ที่อาจจะจำได้เทศนา เขาถามหญิงสาวว่า เธอรู้ฟลอเรนซ์ดี และได้รับทราบบางยาวที่เธอไม่เคยมีก่อน แถมยังแนะนำให้มีผู้มาใหม่ และพระองค์แรกในฟิลด์ "ไม่ละเลยประเทศรอบ สรุปคำแนะนำของเขา "ครั้งแรกปรับไดรฟ์บ่ายถึงฟีโซล และรอบ Settignano หรือสิ่ง ของที่จัดเรียง" "ไม่" ร้องไห้เสียงจากด้านบนของตาราง "นาย Beebe คุณไม่ถูกต้อง ช่วงบ่ายดีแรกของคุณผู้หญิงต้องไป Prato""ว่า ผู้หญิงดูฉลาดดังนั้น กระซิบบอกบาร์ตเลตนางสาวลูกพี่ลูกน้องของเธอ "เราอยู่ในโชค"และ แน่นอน ฝนตกหนักหาข้อมูลระเบิดพวกเขา คนบอกพวกเขาว่า สิ่งที่เห็น การเห็น วิธีการหยุดการไฟฟ้ารถราง วิธีการกำจัดของขอทาน เท่าใดให้ป่านนี้เป็นหนังลูกวัว เท่าใดจะเติบโตพวกเขา Bertolini เพนชั่นได้ตัดสินใจ เกือบแน่นอน พวกเขาจะทำ วิธีใดที่พวกเขามอง ชนิดผู้หญิงยิ้ม และตะโกนที่พวกเขา และข้างต้นทั้งหมดกุหลาบเสียงของผู้หญิงฉลาด ร้องไห้: "พราโต พวกเขาต้องไป Prato สถานที่นั้นคือเกินไปพวกหวานคำ ฉันรักมัน ฉันสนุกสนานในสั่นปิด trammels ของความ คุณรู้ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แทบจะไม่ได้เธอบอกว่าการตัดสินใจลดลงเมื่อเธอกลับรายการมัน ผ้าม่านในตอนท้ายของห้องพักแยกและเผยให้เห็นพระอ้วน แต่ที่น่าสนใจที่รีบไปข้างหน้าจะใช้สถานที่ของเขาที่โต๊ะเริงร่าขอโทษสำหรับความล่าช้าของเขา ลูซี่ที่ยังไม่ได้รับการปฏิบัติที่เหมาะสมในครั้งเดียวเพิ่มขึ้นถึงเท้าของเธออุทาน:! "โอ้ทำไมมันเป็นนาย Beebe โอ้วิธีที่ดีที่สุดที่น่ารักโอ้, ชาร์ลเราต้องหยุดตอนนี้ไม่ดี แต่ห้องมี . โอ้ "
มิสบาร์ตเลตต์กล่าวว่ามีความยับยั้งชั่งใจมากขึ้น:
" คุณจะทำอย่างไรนาย Beebe ผมคาดหวังว่าคุณลืมเรา: นางสาวบาร์ตเลตต์และนางสาว Honeychurch ที่อยู่ที่ตันบริดจ์เวลส์เมื่อคุณช่วยหลวงพ่อของเซนต์ปีเตอร์ ที่หนาวเย็นมากอีสเตอร์. "
นักบวชที่มีอากาศของหนึ่งในวันหยุดจำไม่ได้ว่าผู้หญิงค่อนข้างเป็นที่ชัดเจนว่าเป็นพวกเขาจำได้ว่าเขา แต่เขาออกมาข้างหน้าใจพอและรับเก้าอี้เป็นที่เขาได้รับการกวักมือเรียกโดยลูซี่.
"ผมดีใจที่ได้พบคุณ" กล่าวว่าหญิงสาวที่อยู่ในสถานะของความอดอยากจิตวิญญาณและจะได้รับดีใจที่ได้เห็นบริกร ถ้าญาติของเธอได้รับอนุญาต "เพียงแค่จินตนาการว่าขนาดเล็กโลกคือ. ถนนฤดูร้อนเกินไปทำให้มันตลกมากเป็นพิเศษ."
"มิส Honeychurch อาศัยอยู่ในตำบลถนนฤดูร้อน" มิสบาร์ตเลตต์กล่าวว่าการเติมขึ้นช่องว่าง "และเธอที่เกิดขึ้นที่จะบอกฉันใน หลักสูตรของการสนทนาที่คุณได้รับการยอมรับเพียงห้องนั่งเล่น "" ใช่ผมได้ยินจากแม่ของสัปดาห์ที่ผ่านมาดังนั้นเธอจึงไม่ทราบว่าผมรู้ว่าคุณอยู่ที่ตันบริดจ์เวลส์ แต่ผมเขียนกลับมาในครั้งเดียวและฉันกล่าวว่า. นาย . Beebe ล์ "
" ค่อนข้างขวา "นักบวชกล่าวว่า "ผมย้ายเข้าไปอยู่ในเรคในฤดูร้อนถนนถัดมิถุนายน. ผมโชคดีที่ได้รับการแต่งตั้งดังกล่าวเป็นย่านที่มีเสน่ห์."
"โอ้ว่าดีใจที่ฉัน! ชื่อของบ้านของเรามีลมแรงมุม." นาย Beebe โค้งคำนับ.
"มีแม่และคือฉันโดยทั่วไปและพี่ชายของฉันถึงแม้ว่ามันไม่บ่อยครั้งที่เราได้รับให้เขา ch-- คริสตจักรค่อนข้างไกลออกไปผมหมายถึง."
"ลูซี่สุดที่รักให้นาย Beebe กินของเขา อาหารเย็น. "
" ผมกำลังรับประทานอาหารมันขอขอบคุณและเพลิดเพลินกับมัน. "
เขาต้องการที่จะพูดคุยกับลูซี่ซึ่งเขาจำได้เล่นมากกว่าที่จะนางสาวบาร์ตเลตต์ที่อาจจะจำได้ว่าพระธรรมเทศนาของเขา เขาถามหญิงสาวว่าเธอรู้ว่าฟลอเรนซ์ดีและได้รับแจ้งที่มีความยาวบางอย่างที่เธอไม่เคยมีมาก่อน มันเป็นที่น่ายินดีให้คำแนะนำแก่ผู้ใช้ใหม่และเขาเป็นครั้งแรกในสนาม "อย่าละเลยประเทศรอบ" คำแนะนำของเขาได้ข้อสรุป "ช่วงบ่ายปรับครั้งแรกที่ขับรถขึ้นไปไฟย์โซลและรอบโดย Settignano หรือบางสิ่งบางอย่างของการจัดเรียงที่." "ไม่!" ร้องไห้เสียงจากด้านบนของตาราง "นาย Beebe, คุณผิด. ช่วงบ่ายปรับครั้งแรกของคุณผู้หญิงจะต้องไป Prato."
"เลดี้ที่ดูฉลาดมาก" กระซิบนางสาว Bartlett กับลูกพี่ลูกน้องของเธอ "เราอยู่ในโชค."
และแน่นอนฝนตกหนักที่สมบูรณ์แบบของข้อมูลที่พวกเขาออกมา หลายคนบอกพวกเขาว่าจะเห็นเมื่อเห็นมันวิธีที่จะหยุดรถรางไฟฟ้าวิธีการกำจัดของขอทานเท่าไหร่ที่จะให้สำหรับหมึกหนังเท่าไหร่สถานที่ที่จะเติบโตแก่พวกเขา บำเหน็จบำนาญ Bertolini ได้ตัดสินใจที่เกือบกระตือรือร้นว่าพวกเขาจะทำอย่างไร วิธีใดก็ตามที่พวกเขามองผู้หญิงชนิดยิ้มและตะโกนใส่พวกเขา !.. และเหนือสิ่งอื่นเพิ่มขึ้นเสียงของผู้หญิงฉลาดร้องไห้ "Prato พวกเขาจะต้องไป Prato สถานที่ที่น่าสงสารเกินไปหวานคำฉันรักมันผมมีความสุขมากในการเขย่าปิด trammels ของความเหมาะสมตามที่คุณรู้ว่า